• How To Be A Heartbreaker • Speeltopic - Speeltopics

[ bericht aangepast op 16 feb 2015 - 16:14 ]

---

El Diablo.

---

---

''Mhm.. Waarschijnlijk..'' zei hij. ''Maar is dat dan een ja?'' vroeg hij met een grijns rond zijn lippen. Ik rolde mijn ogen en zuchtte. ''Ja, dat is een ja dan. Als je niet schattig was geweest, zou ik geen ja zeggen.'' zei ik met een kleine glimlach op mijn lippen. Ik moest geen totale bitch zijn, anders zou het plan nooit werken en we moesten moesten ze een lesje leren. ''Je ziet er trouwens niet uit als het bitchy type..'' Een korte lach rolde over mijn lippen – mensen moesten eens weten hoe erg ik soms kon zijn. ''But then again... Wie ben ik om op reputatie af te gaan.'' zei hij met een zacht lachje. Ik haalde onverschillig mijn schouders op. ''Ach, ik denk niet dat ik zo erg ben als de mensen hier zeggen, maar ik kan mezelf natuurlijk ook niet beoordelen.'' zei ik en keek omhoog om hem kort aan te kijken. Het was negen maanden geleden dat mijn vader stierf, dus ik was negen maanden gestopt met roken en toen was ik er weer aan begonnen. ''Maar vanavond? Hoe laat?'' vroeg ik toch daarna. Het maakte me niet zo zeer uit waar we überhaupt naartoe gingen, als ik het maar een beetje naar mijn zin had. Mijn moeder had een afspraak met een vriend van haar, dus ik zou alleen zijn in huis. Zach was waarschijnlijk ook uit en dan had ik mijn huis, wat sommigen haast een villa noemden, helemaal voor mezelf.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Mangata >> Iniminicum

---

-

"Ja, dat is een ja dan. Als je niet schattig was geweest, zou ik geen ja zeggen.'' zei ze met een kleine glimlach op haar volle lippen. Ik glimlach ook even en ben ergens toch best blij. Dan heb ik tenminste wat interessants te doen vandaag. ''Ach, ik denk niet dat ik zo erg ben als de mensen hier zeggen, maar ik kan mezelf natuurlijk ook niet beoordelen.'' zei ze vervolgens en ik knik even. 'Ik had je erger ingebeeld, inderdaad.' zeg ik met een klein lachje. Als ik dat zou geloven zou het betekenen dat ik tegen deze tijd al een aantal klappen zou hebben gehad... En een beschadigde trots.
''Maar vanavond? Hoe laat?'' vroeg ze aan me en ik kijk haar even aan. 'Ehm.. Ik zou je op kunnen halen om zeven uur? Als dat goed uitkomt natuurlijk.' zeg ik dan maar. Het was niet te vroeg en niet al te laat. De tijd dat het gezellig begon te worden eigenlijk. Ik werp een snelle blik op mijn horloge en zie dat de bel zo moet gaan. Maar of ik nou echt zin had in een les aardrijkskunde? Niet echt..

---

El Diablo.

---

---

Na mijn woorden zag ik hem even glimlachen en in mijn hoofd lachte ik – een stap verder in het plan. ''Ik had je erger ingebeeld, inderdaad.'' zei hij met een klein lachje. Ik lachte zelf ook kort en haalde een hand door mijn haren, en liet daarna een korte zucht. ''Ehm.. Ik zou je op kunnen halen om zeven uur? Als dat goed uitkomt natuurlijk.'' Ik keek hem aan en knikte. ''Klinkt prima en geen zorgen, ik ben toch voor de hele avond alleen thuis.'' zei ik en glimlachte daarna. Na drie maanden van verdriet en rouw, had ik besloten om mezelf gewoon een masker te geven. Een masker met een bitch die niemand in haar leven toeliet en zo vond ik het wel prima.
      Ik keek hem schuin aan en grijnsde. ''Wat ben je eigenlijk van plan?'' vroeg ik en keek toen weer naar beneden. Zo nu en dan miste ik Moskou, Frankrijk en zelfs New Orleans, maar al die plaatsen herinnerden me aan mijn vader en dat was niet bepaald wat ik fijn noemde. Ik haalde diep adem en zuchtte daarna diep.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Lilith Kennedy Rosman.
"Nou.. Let's go, ik heb honger." Ik volg mijn beste vriendin meteen op de voet, bijna als een puppy, bang om haar kwijt te raken.
Als ik naast haar loop veeg ik een losse haar uit mijn gezicht. "Ik weet echt niet of dit wel zo'n goed idee was, man."
Ik voel het pakje sigaretten bijna in mijn tas branden en ik moet me inhouden er niet nog een op te steken, alleen maar omdat ik hem stress over dit oerdomme plan. "Ik bedoel, dat soort jongens valt toch alleen maar op van die blonde cheerleader types met grote tieten en weinig verstand, en daar val ik niet echt onder."
Ik kan niet veel anders dan toegeven aan mijn nervositeit en mijn verslaving, en voor ik het weet bungelt er een sigaret tussen mijn lippen, die ik aansteek als we heel eventjes stilstaan.
Terwijl ik inhaleer kijk ik naar Lauren - ik snap wel wat jongens, of het nou players zijn of niet, in haar zien. Ze is prachtig, blond, heeft een geweldig figuur met rondingen waar elk meisje jaloers op is en ondanks dat we even lang is lijken haar benen wel twee keer zo lang als de mijne. Ze lijkt op geen enkel vlak op mij, en de woorden waarmee ik haar zou beschrijven zou ik nooit kiezen voor mezelf.
Ik blaas de rook uit terwijl we verder lopen. "Die jongens zijn alleen maar op zoek naar booty calls, en ik héb niet eens een booty om te callen."
We slaan een hoek om en dan lijkt ons plan in de soep te lopen doordat het andere plan nu van start gaat. Voor me staat Dalon, een teken dat ik vanaf nu al mijn charmes, en dat zijn er maar weinig, in de strijd moet gooien om deze jongen om mijn vinger te winden.
Operatie Heartbreaker is officieel begonnen.

---

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

Een zucht verliet m'n lippen, nadat iedereen naar buiten leek te stromen in het begrip; pauze. Mij was het altijd fijner geweest om binnen te zijn, ik ben namelijk geen rookverslaafde die onmiddelijk iets moet roken -- nee, ik rook enkel af en toe.
      Nonchalant liet ik me op een stoel zakken, nadat het veel rustiger geworden was. De enkele meiden die voorbij liepen wekten enigzins interesse, maar niet genoeg. Erg veel meiden waren domme blondjes, mijn voorkeur is meestal een brutale brunette -- echter waren hier óf domme blondjes met zaagsel in hun hoofden of de nerds, die waren oninteressant voor me. Enkel brunettes deden me interesse wekken, meiden die alvaak niet meer zo brutaal zijn met mij in de buurt.
      Met een zelfzekere grijns kwam ik op vanuit de stoel en besloot toch maar te gaan kijken wat er buiten gaande was. Echter werd ik op m'n weg, bijna in een hoek, zowat omgelopen door twee meiden. Aha. Die twee kwamen me bekend voor uit een paar klassen.
      Nonchalant leunde ik met mijn schouder tegen de muur. "Lauren en Lillith, toch?" Rustig sloeg ik mijn armen over elkaar, alhoewel mijn blik op de brunette gepind bleef; zij was nieuw voor me. "Ook al aan t' roken?" Er hing een geur om ze, die ik goed kende en het maakte me niet uit of het beledigend overkwam.

[ bericht aangepast op 19 feb 2015 - 15:12 ]

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

Elînor 'Elîn' Taylor Heynwidge

De woorden van Owen bleven door m'n hoofd spoken; behalve we kunnen ons niet concentreren. Hij leek eerder voor het zwembad te gaan, waar ik me maar één ding bij kon voorstellen -- typisch jongens. Voor Owen, als hartenbreker, leek dat nog meer als titel van pas te komen.
      Pas toen ik een hand rondom m'n arm voelde en wat naar achter werd getrokken, draaide ik me om -- wetende dat het Owen is. "Dus, vanavond?" Een korte lach rolde over m'n lippen, gelukkig waren mijn ouders voor een zakenreis naar Europa gereist. "Ja, dat hadden we zonet toch nog afgesproken? Of wilde je het verplaatsen naar volgende week?" Met een opgetrokken wenkbrauw bekeek ik hem, ik kon net zo goed sarcastisch zijn -- wilde ik het.
      "Ik weet wat ze over mij zeggen maar daar is niks van waar. Dat je het weet," glimlachte Owen, die glimlach was best schattig. "Oh, dus het gerucht dat je knap bent klopt niet? Of, dat je erg, laat ik zeggen; open bent klopt ook niet?" Ik hield mijn hoofd schuin en keek wat omhoog, gezien ik om stukken kleiner was. Natuurlijk wist ik de roddels dat hij een hartenbreker was ook, daarvoor ben ik überhaupt een gesprek met hem begonnen -- maar plagen kon geen kwaad. "Oh ja Owen, ik kan erg lang geconcentreerd blijven." Ik klopte even op z'n hand, voordat ik mijn arm uit z'n grip lostrok.

[ bericht aangepast op 16 feb 2015 - 18:44 ]

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

Lilith Kennedy Rosman.
"Lauren en Lillith, toch?" De jongen laat zijn ogen over ons allebei glijden, maar ze blijven op mij hangen. Dat is ook voor het eerst. Ik vraag me af hoe hij mijn naam kent, maar ik besteed er niet te veel aandacht aan. Het is alleen maar een voordeel voor mij.
"Ook al aan t' roken?" Het komt er niet echt uit als een vraag, meer als een opmerking. "Nee," mompel ik, terwijl ik mijn hoofd wegdraai en de rook uitblaas. "Dit is allemaal een illusie." Er verschijnt een speelse glimlach om mijn lippen.
Dat hij rookte wist ik niet, maar het zal wel aangezien hij hier is. Niemand is vrijwillig buiten tenzij diegene rookt of zijn vrienden roken. Aangezien hij alleen is, gok ik het eerste. Het komt wel goed uit, eigenlijk - misschien kan ik ooit peuken van hem bietsen.
Ik maak kort oogcontact met Lauren om haar aan te geven dat ik haar, helaas, moet dumpen. Ik wil deze jongen om mijn vinger winden, en dat lukt niet als zij erbij is, aangezien zij de mooiste van ons twee is.
"En wat brengt jou hier?" Ik inhaleer nogmaals en bestudeer zijn gezicht zorgvuldig. Hij is een knappe jongen, dat moet ik toegeven. Of hij mijn type is weet ik niet, maar dat is gelukkig ook niet nodig, als ik het zijne maar ben of weet te worden. Zonder dat het te veel opvalt trek ik het zwarte hemdje dat ik aanheb iets verder naar beneden om iets meer van mijn decolleté tevoorschijn te halen. Een gesprek met zo'n jongen moet je wel goed spelen, natuurlijk. "Ben je op meisjesjacht?"

[ bericht aangepast op 15 feb 2015 - 23:00 ]

---

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

"Nee, dat is allemaal een illusie," er verscheen een speelse grijns rondom haar lippen, echter was zoiets een klein deeltje wat me koel liet. Het viel me als eerste op hoe ze naar haar vriendin keek, een blondine die me niet interesseerde.
      "En wat brengt jouw hier?" Kalmpjes haalde ik m'n schouders op en trok de leren jas uit, zodat enkel een dun wit shirt overbleef. "Geen idee, het is pauze en dan loop ik waar ik wil. Is dit jouw territorium dan?" Ik trok m'n ene mondhoek omhoog, in een halve grijns. Rustig pakte ik een losse lok van haar vast die mee deed denken aan de bruine lokken van mij zus, Kayleigh. Met die gedachtes liet ik haar bruine pluk los en vouwde m'n armen weer over elkaar.
      "Ben je op meisjesjacht?" Ongenegeerd liet ik een blik over haar glijden, waar me haar decolleté opviel -- echter bleef mijn blik plakken bij haar gezicht; veel interessanter. "Waarom zou ik? Ik mag m'n rust wel hebben, of wil je aandacht?" Met opgetrokken wenkbrauwen bekeek ik de brunette.

[ bericht aangepast op 16 feb 2015 - 7:55 ]

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

Lilith Kennedy Rosman.
"Geen idee, het is pauze en dan loop ik waar ik wil. Is dit jouw territorium dan?" Ik kan het niet laten om even terug te deinzen als hij naar mijn haar reikt en een lok door zijn vingers haalt, eventjes bang dat hij er een ruk aan gaat geven, iets dat ik maar al te goed ken.
De jongen glimlacht, zijn armen bloot. Het is niet warm buiten, maar wel aangenaam, dus ik kan me voorstellen waarom hij zijn leren jas - die ergens wel leek op de mijne - uit had gedaan, en het zwengelde de drang aan bij mij om hetzelfde te doen, ware het niet dat mijn armen altijd het eerste deel van mijn lichaam zijn dat mensen opvalt zodra ze bloot zijn, en ik geen vragen wil, in ieder geval niet in dit stadium. Maar then again, who cares?
Op mijn vraag reageert hij koel. "Waarom zou ik? Ik mag m'n rust wel hebben, of wil je aandacht?"
Mijn mondhoeken schieten licht omhoog als ik een hand door mijn haar haal. "Dat ligt er aan wat je verstaat onder aandacht." Ik zet mijn tas kort neer en laat mijn leren jasje van mijn schouders glijden, waarna ik het ding over mijn arm hang en mijn tas weer op mijn rug doe.
Ik druk de peuk, waar nu nog maar weinig van over is, uit tegen de muur en glimlach.

---

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

Ze lachte kort toen ze haar gezicht weer richting mij draaide. ‘’Ja, dat hadden we zonet toch afgesproken? Of wilde je het verplaatsen naar volgende week?’’ Ik schudde hevig mijn hoofd. ‘’Nee, nee,’’ mompelde ik.
‘’Oh, dus het gerucht dat je knap bent klopt niet? Of, dat je erg, laat ik zeggen; open bent klopt ook niet?’’ Ze had lef dat was zeker. Het was nu mijn beurt om te fronsen. ‘’Dat kan wel kloppen,’’ herstelde ik mezelf en lachte even. ‘’Of jij moet anders denken.’’
‘’Oh ja Owen, ik kan erg lang geconcentreerd blijven.’’ Ze klopte op mijn hand en trok haar arm weg en ik schudde mijn hoofd terwijl mijn grijns verdween. Natuurlijk, lang geconcentreerd, laat me niet lachen. Ik stelde mezelf gerust met het feit dat ze weer sarcastisch deed.
‘’Alsjeblieft,’’ sprak ik. ‘’We zullen zien, ik denk niet dat je je ogen van mij af kunt houden namelijk.’’ Met mijn handen ging ik over mijn haren wat niet veel veranderde aangezien het zeer kort geknipt was. ‘’Je hoeft het niet te ontkennen, je bent niet de enigste.’’ Ik was beter in mijn eigen ego oppompen dan dat een ander was maar wat moest ik dan? Een beetje zelfvertrouwen was goed anders kwam je nergens, dat was wat mijn vader altijd tegen mij vertelde.

[ bericht aangepast op 15 feb 2015 - 23:35 ]

---

Everything is illuminated by the light of our past.

Elînor 'Elîn' Taylor Heynwidge

M'n blik gleed over Owen heen, om hem goed te bestuderen. Het is duidelijk dat hij geen Amerikaan was, tenminste niet helemaal. Ergens interesseerde me z'n afkomst wel, maar zoiets kon ik beter sparen voor een later moment.
"Dat kan wel kloppen," de lach van Owen liet me even grinniken, op een goed spoor zat ik waarschijnlijk wel. "Of jij moet anders denken." Lachend schudde ik m'n hoofd, zodat het erg aanlokkelijk voor mijn haren was -- dat ze wat in mijn gezicht vielen. "Misschien denk ik wel anders, maar zou je dat wel interesseren?" Met een grijnsje bekeek ik hem, dit kon interessant worden.
      "Alsjeblieft," begon Owen weer het woord te nemen. "We zullen zien, ik denk niet dat je je ogen van mij kunt afhouden namelijk." Nu schoten m'n wenkbrauwen omhoog, waardoor ik hem met een simpele blik bekeek. "Je hoeft het niet te ontkennen, je bent niet de enigste." Uiteindelijk wist een grijns weer m'n lippen te sieren. "Jij was toch diegene die me wou helpen, ik denk dat jij op een afspraak uitging en ik denk dat het eerder omgekeerd is, al heb je misschien ook gelijk. Misschien ook niet. Ik ben zeker niet de enigste, maar hoe goed ken je me?" Alweer schudde ik m'n hoofd, waardoor een irritant plukje zich weer in m'n gezicht verving. Een geërgerde zucht borrelde in me op, alhoewel mujn blik op Owen bleef hangen.

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

Ik trok geamuseerd een wenkbrauw op, nadat ze terug deinsde. Ik was niet het type jongen die gelijk begon te flirten, nee -- sarcasme ging voor, en blijkbaar kwam ik erg imponerend over op Lillith.
      "Dat ligt eraan wat je verstaat onder aandacht." Met een zucht ging even, net zoals zij, met m'n hand door mijn haren, voordat ik haar weer bekeek en haar bewegingen volgde. Hoe ze haar jas uitdeed, hoe ze de tas over haar rug deed en hoe ze haar sigaret tegen de muur uitdrukte.
      "Goede vraag, maar net zoals jouw sluwe vraag, ga ik niet antwoorden. Like that?" Met een grijnsje bekeek ik haar, zo wou ze het dus spelen. "En, wat doe jij? Op mannenjacht?" Een ietwat spottend lachje verliet m'n lippen, gezien ik zoiets niet van haar zou verwachten.

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

"Goede vraag, maar net zoals jouw sluwe vraag, ga ik niet antwoorden. Like that?" De jongen grijnst, iets wat mij alleen maar zekerder van mijn zaak maakt.
"En, wat doe jij? Op mannenjacht?" De vraag wordt gevolgd door een bijna spottend lachje, en ik kan het niet laten om me even beledigd te voelen. Maar ergens heeft hij wel gelijk - ik ben nou niet echt het type dat 'op mannenjacht' gaat - ik en meer het type om iedereen van het mannelijke geslacht te negeren. Deze keer is het echter anders.
"Ja, ik verleid mannen graag met mijn sarcasme, geweldige lichaam en verblindende schoonheid." Ik kan het niet laten om even te grijnzen bij die opmerking.
Mijn ogen glijden nogmaals over hem heen en ik vermoed dat ik nog wel eens geluk gehad zou kunnen hebben - hoe erg ik ook mijn moeite doen om zijn aandacht van mijn gezicht af te leiden, mijn acties hebben geen gevolg. Hij lijkt geen interesse te hebben in mijn blote huid of het feit dat je mijn bh bijna boven mijn hemdje uit kunt zien steken. Het komt mij wel goed uit, eigenlijk. Mijn hoofd is het minst beschadigde deel van mijn lichaam. De blauwe plekken op mijn schouders zijn bijna weg, hij lijkt tot nu toe geen aandacht te hebben voor mijn tatoeage of de ravage die zich daarnaast bevindt, zijn ogen blijven telkens hangen op mijn gezicht. "Werkt het al?"

---

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

Sobremesa » Cave

---

“A queen will always turn pain into power.”