• How To Be A Heartbreaker • Speeltopic - Speeltopics

[ bericht aangepast op 16 feb 2015 - 16:14 ]

---

El Diablo.

Micah negeert Lynn echt hard :')

---

“A queen will always turn pain into power.”

Met zelfverzekerde stappen loop ik naar mijn kluisje. Ondertussen haal ik een hand door mijn haar en stop dan voor mijn kluisje. Deze open ik snel en ik dump de boeken. De volgende uren waren toch tekenen, geen boeken nodig dus. Ik prop mijn tas erin en laat mijn mobiel en wat geld in mijn zak glijden. Ik sluit het kluisje snel en loop door naar de kantine. Ik ging er niks te eten halen, zo gek ben ik niet. Dit was een bekende school, maar geld voor normaal eten hadden ze niet. Natuurlijk. Ik stop voor de automaat en kijk even naar mijn keuzes. Uiteindelijk koop ik een blikje Redbull en ik loop langzaam de school uit.
Ik spring van de laatste treden waardoor mijn schoenen hard op de grond terecht komen. Ik grijns kort en kijk om me heen. Eens zien of ik wat bekende gezichten zie. Vandaag ging ook het plan in wat ik en wat andere meiden hadden. De heartbreakers zouden een koekje van eigen deeg krijgen en dan kon de school lachen. Ik grijns als ik eraan denk en herken dan een gezicht. Mijn grijns wordt breder en ik ren langzaam naar haar toe. 'Lith!' grijns ik en ik sla een arm om de schouder van mijn beste vriendin. 'Jouw 'slachtoffer' al gevonden?' zeg ik dan.

[ bericht aangepast op 10 feb 2015 - 20:24 ]

---

El Diablo.

Vandaag weer een dag school en dus geen tijd om te gamen of sociale activiteiten te ontwijken. Een typische dag die waarschijnlijk niet veel bijzonders zou zijn. Gewoon een dag als alle andere. Ik zou waarschijnlijk ergens in een hoekje staan met mijn mobiele telefoon in de aanslag, sociale interactie ontwijkend. Of ik zou zomaar op iemand afstappen en alles eruit flappen wat ik maar zou willen, om vervolgens mijn hand voor mijn mond te slaan en weg te lopen. Ik flapte er nu eenmaal van alles en nog wat uit en daar moesten mensen maar mee leren leven. Wilden ze dat niet? Vette pech. Ik was nu eenmaal zo. Het zat in mijn karakter.
Een diepe zucht verliet mijn mond toen mijn moeder me voor de tiende keer riep dat het wel erg laat werd om uit bed te komen. Ik mopperde geïrriteerd dat ik er vanzelf uit zou komen en dat deed ik uiteindelijk ook. Ik hees me in een van mijn spijkerbroeken die op de grond lag en griste een t-shirt uit mijn kast. Daar deed ik een willekeurig zwart vest overheen en ik trok mijn favoriete paar sneakers aan. Ze waren zwart met groene strepen. Nadat ik mijn haar had gedaan, rende ik naar beneden, propte een boterham in mijn mond, sprong op de fiets en sjeesde naar school.
Toen ik aankwam zag ik dat me best wel vergist had in de tijd. Ik was eigenlijk veel te vroeg. Ik ging ergens in een hoekje staan pakte een blikje energiedrink uit mijn rugzak. Energiedrank drinkende en op mijn mobiel kijkende, observeerde ik twee mensen die aan het praten waren. Volgens mij waren het Owen en Elinor, ik had hun naam ergens gehoord, maar ik wist dus niet zeker of zij het waren. Ik drukte het blikje, toen ik op had, in elkaar en gooide het met een sierlijk boogje in de prullenbak. "Yay, score!" grinnikte ik zacht.

---

26 - 02 - '16

Lilith Kennedy Rosman.
Na het roken van mijn peuk besluit ik dat het genoeg is, met pijn in mijn hart. Ik heb nog maar vier peuken, en ik heb geen geld voor nieuwe, tenzij ik het jat.
Ik heb Dalon, de jongen die ik zal moeten zien te veroveren, nog nergens gezien, en ik vraag me af of hij überhaupt buiten komt om te roken, zoals een groot aantal van de heartbreakers wel doet. Ik weet eigenlijk niks over hem.
Mijn oortjes zitten nog steeds in mijn oren, op een volume dat me waarschijnlijk doof zou kunnen maken, maar het kan me niet zo heel veel schelen. Mijn honger is ondertussen zo erg geworden dat het pijn doet aan mijn buik, maar dat krijg je als je al meer dan 48 uur niet gegeten hebt.
In de verte zie ik Lauren aan komen lopen, en ik trek mijn oortjes uit. "Lith!" Ze slaat een arm om mijn schouders. Ik glimlach en doe alsof de aanraking geen pijn doet, want ik wil niet dat iemand weet hoeveel blauwe plekken ik wel niet heb en wat de reden daarvoor is. Ik heb mensen die er naar vroegen wijsgemaakt dat ik kickbox, en het leek niemand een rare uitleg, dus niemand twijfelde aan me.
"Jouw 'slachtoffer' al gevonden?" Ik schud mijn hoofd terwijl ik op mijn wang kauw.
"Nee, hij is in geen velden of wegen te bekennen." Onopvallend beweeg ik me weg van haar aanraking door te doen alsof ik iets uit mijn tas moet pakken, en draai me dan een kwartslag. Ik zou normaal gesproken nooit meegegaan zijn in dit plan, dit domme, roekeloze plan. Ik houd niet van flirten, van aanrakingen, en liefde is me vreemd, behalve dan de liefde die ik van Lauren krijg, de aangename vriendschap. Maar deze jongens gaan ver, te ver, en daarnaast is het voor mij ook wel eens goed om uit mijn schulp, die bestaat uit school, repetities met mijn band en mezelf opsluiten in mijn kamer, te kruipen. "Jij? Christian al verleid met je schoonheid?"

---

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

---

---

Tyler haalde een wenkbrauw omhoog, maar knikte daarna. 'Mhm, iedereen in je leven is een idioot.. Goed om te weten.' zei hij met een lachje, waardoor ik even een glimlach liet zien. Je kon wel zeggen dat iedereen in mijn leven haast een idioot was, niet dat ik zelf niet één was maar alsnog. 'Nou ja.. Laatste keer toen ik binnen rookte ging iedereen uit zijn dak dus dat doe ik niet meer.' zeg hij met een nonchalante uitstraling. Hij nam een hijs van de sigaret en blies daarna de rook uit. Hij keek er even naar en richtte me toen op mij, waardoor 'En er zijn voor de rest geen interessante mensen..' vervolgde hij daarna. ''Ah, laatste keus ben ik dan?'' concludeerde ik met opgetrokken wenkbrauwen. Ik keek met een twijfelachtige blik naar de sigaret die zich tussen mijn wijs - en middelvinger bevond. Het was alsof ik elke keer mezelf afvroeg of dit wel goed was – het was helemaal niet goed, maar of het de goede keuze was. Dat was het ook niet, maar wat kon het me schelen.
      'Dus Jace.. Vertel is, waarom kennen wij elkaar nog niet goed?' Ik werd uit mijn gedachten gehaald door zijn woorden, maar keek hem daarna spottend aan. ''Je vraagt je dat serieus af? Lets face the truth, je bent een vuile klootzak die rond scharrelt tussen alle barbiepoppen van de school.'' zei ik met een sarcastische en een matter of fact toon. Zo zou ik hem niet aan de haak krijgen, maar ik hield ervan om hard to get te spelen. Alhoewel verleiden niet mijn beste vak was.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Elliot Sebastian Duchess

De zon scheen lichtjes op mijn gezicht wat zorgde voor een verwarmende gloed, ik kon erg genieten van zo'n momenten. Ik sloot even kort mijn ogen en ademde de frisse lucht in als er plots een schaduw voor verkoeling zorgde. Mijn bruine kijkers opende zich weer en keken op naar de blonde verschijning voor me. "Sinds wanneer sta jij alleen?" Haar stem was zuiver en klonk zelfzeker maar anderzijds ook wel nieuwsgierig ook merkte ik een brits accent op wat ervoor zorgde dat een korte grinnik over mijn lippen rolde. "Wel, ja dat vraag ik me ook af." grijnsde ik en nam nog een laatste slokje van mijn smoothie. welke ik dan aan de kant legde. "Maar als jij mij komt vergezellen, hoef ik niet alleen te zitten." zei ik met een schuine glimlach op mijn lippen en klopte op het plekje gras naast me. "Dus hoe noemt deze blonde schone?" vroeg ik haar vervolgens met een verleidelijk glimlachje om mijn lippen. Het was wel zo vriendelijk om haar naam te vragen en haar te leren kennen niet. "Ik ben Elliot, trouwens maar dat wist je vast al." stelde ik mezelf nog eens kort voor en nam daarna mijn zonnebril af zodat ik de blondine beter kon bekijken, ze was een beeldig plaatje om naar te kijken. Blonde golvende haren, blauwachtige ogen en lichte zomer sproetjes welke haar gezichtje mooi sierden. Haar lippen waren vol en roze en nu kon ik al zien dat ze een mooie glimlach had.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Felicia Jasmine Wright
Een speelse glimlach krulde rondom zijn lippen, iets wat me even irriteerde. Zijn zelfvoldane glimlach, de arrogantie straalde er vanaf.
'Natuurlijk.' antwoordde hij op haar vraag of de stoel nog vrij was, waarna hij de stoel een stukje naar achteren schoof. Zijn gebaar maakte dat ik op de stoel ging zitten en hem even glimlachend aankeek. Ik moest nou eenmaal acteren, ik had geen andere keuze. 'Volgens mij hebben wij elkaar nog niet eerder ontmoet.' zei Micah. 'Mijn naam is Micah.' vervolgde hij. Voor een moment wilde ik zeggen dat ik allang wist wie hij was en hoe zijn vieze spelletjes werkte, maar ik besloot me in te houden. Ik kon het plan van de meiden niet nu al verpesten. 'Ik ben Felicia.' zei ik waarna ik hem voor een kleine seconde recht in zijn ogen aankeek. Voor een moment was ik zo gefocust geweest met het geloofwaardig maken van mijn flirtpogingen dat ik niet eens had gemerkt dat ook Lynn aan was geschoven aan de tafel. Micah richtte zich even op haar en Damon. Ik wist precies wat ze hier deed, al wisten de jongens aan de tafel dit niet. Even glimlachte ik naar Lynn waarna ik me weer op de jongen naast me richtte. 'Dus, hoe kan het dat ik jou nog nooit ontmoet heb?' vroeg ik waarna ik even speels grijnsde naar hem.

[ bericht aangepast op 10 feb 2015 - 22:01 ]

---

- God only knows

[ bericht aangepast op 11 feb 2015 - 19:41 ]

---

"Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

---

"Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

Damon Donovan August Sommers
Damon keek even naar Micah. Daarna naar Lynn. Haar kende hij wel, of nja, kende, hij wist wie ze was. Niet het meest standaart meidje dat er rond liep, maar ook niet een van die vage zweverige typjes. Hij focust zich weer kort op zijn aflevering voor hij sprak.
"Iedereen die mij kan vertellen wat nou precies de verhaallijn is mag mij ook gerust het eerste seizoen laten kijken" zei Damon zacht, Micah' suggestie om het samen met Lynn te kijken te negeren. Hij wist verder niks van haar, maar dat was ook niet nodig, hij had geen enkele intentie om haar te versieren. Misschien omdat ze er niet makkelijk uitzag, Damon hield misschien van moeite doen, maar zij zag eruit alsof hij misschien iets te veel moeite moest gaan doen. Dat had Damon er toch niet voor over.
"Dus, hoe komt het dat een niet wanhopig meisje zoals jij naast een jongen met een reputatie als waarschijnlijk een van de grootste klootzakken ooit komt zitten? " vroeg hij half geïnteresseerd. Zijn aflevering was nog steeds iets te interessant, maar hij was wel nieuwsgierig. Zij was niet wanhopig, of slenterig, of helemaal weg van hem, dat wist hij wel. Zo kwam ze niet over en meisje zoals zij waren te mooi om wanhopig te zijn. Hij lachte even zacht toen er iemand door midden werd gehakt en keek toe hoe het monster weg leek te komen. Dit soort series waren toch echt wel leuker dan Pretty little liars.

---

We've lived in the shadows for far too long.

"Nee, hij is in geen velden of wegen te bekennen." zei ze waarna ze wat uit haar tas pakte. Ik knikte even en nam nog een slok van de redbull in mijn handen. "Jij? Christian al verleid met je schoonheid?" vroeg ze en ik keek haar even aan. 'Nope.. Die gasten zijn amper te vinden joh.. Die bangen gewoon weer een of andere barbiedoll in een leeg klaslokaal, zo lijkt het tenminste.' zeg ik met een ietwat klagende toon. Oké, ik wist ook niet precies hoe ik het moest aanpakken. Zeker niet in het begin want hoe stap je in vredesnaam naar zo'n jongen toe. Maar ik was zeker van mijn zaak dus het werd gewoon doen.
'Nou ja.. Die gasten laten zich dus niet zien. In elk geval deze pauze niet meer denk ik.' zeg ik mompelend. 'Dus.. Kom je mee naar subway? Ik betaal.' grijns ik en ik sla mijn haar over mijn schouder. 'Het is vast beter dan al die clubs waar we straks heen moeten met... hén...'. Ik was zelf niet van de drukke clubs, waar de geur van zweet, alcohol en weet ik veel allemaal tussen de bewegende lichamen hing. Gaf mij maar gewoon een bar en ik ben blij. Het is daarom ook geen wonder dat ik altijd ben te vinden bij mijn vaders bar.

---

El Diablo.

---

† • † • † • †      Lynn Avery Troian Hastings      † • † • † • †

---

---

I'm tough, I'm ambitious, and I know exactly what I want. If that makes me a bitch, okay.

---

† Outfit † Damon Sommers †

---

'Misschien ga je het leuker vinden als je het samen met iemand kunt kijken,' grinnikt Micah, waarna hij zich op Felicia richt. Damon lijkt niet echt geïnteresseerd te zijn in mij, eerder in zijn aflevering van Supernatural. Saai.
'Dus, hoe komt het dat een niet wanhopig meisje zoals jij naast een jongen met een reputatie als waarschijnlijk een van de grootste klootzakken ooit komt zitten?' vraagt hij dan, alhoewel hij nog steeds meer naar zijn aflevering kijkt dan naar mij.
'Omdat zo een niet wanhopig meisje als ik niet zo plat is om alles te geloven van wat ze zeggen. Ik trek geen conclusies door wat ik van je zie. En ten tweede betekent bij iemand aan een tafel komen zitten niet meteen dat ik je smeek om me ten huwelijk te vragen,' vertel ik hem. Dit is makkelijker dan ik verwacht had. Gewoon wat interesse tonen en niet al te gemeen doen, dan komt het wel goed. Vervolgens haal ik een koffiebeker uit mijn tas, die voor de helft nog gevuld is met het zalige drankje. De beker zelf is roze en heeft 'Coffee Rocks' er groot opstaan. Want ja, koffie rocks.

[ bericht aangepast op 11 feb 2015 - 20:03 ]

---

“A queen will always turn pain into power.”

Ze keek me spottend aan. ''Je vraagt je dat serieus af? Lets face the truth, je bent een vuile klootzak die rond scharrelt tussen alle barbiepoppen van de school.'' zei ze met een sarcastische en een matter of fact toon. Ik kijk haar even verbaasd aan maar herstel me al snel weer. Met een uitdagende grijns kijk ik haar aan en haal mijn wenkbrauwen een beetje op. Dit was nieuw.. Meestal hingen die meisjes gelijk aan mijn lippen, waar dit was anders. Een uitdaging, eens zien hoe ver ik hiermee kan gaan. 'Nou eigenlijk.. De barbiepoppen heb ik al gedumpt, teveel oranje troep op hun gezicht.' grijns ik.
'Mooie dames de laatste tijd hoor, niet goed genoeg. Niet uitdagend genoeg..' mompel ik en ik buig wat naar haar toe. 'Geen zorgen, darling.. I like pretty little things with sharp tongues.' grijns ik. 'Just like you..' zeg ik en ik laat mijn blik langzaam over heen heen glijden. Vervolgens buig ik me weer terug en neem nog een hijs van de sigaret tussen mijn vingers. Ik zei wat ik dacht. Soms leverde het wat klappen op, maarja.. Wat doe je ertegen..

---

El Diablo.

Lilith Kennedy Rosman.
"Dus.. Kom je mee naar subway? Ik betaal." Ze grijnst terwijl ze me de vraag stelt, en het is alsof ze mijn gedachten kan lezen. "Het is vast beter dan al die clubs waar we straks heen moeten met... hén..." Ik knik zonder te reageren, ik heb een hekel aan clubs en dat weet zij ook. Zo af en toe treed ik met mijn bandje op in een bar, en dat vind ik eigenlijk al te rumoerig en massaal. Het enige voordeel is dat ik muziek kan maken en dat we vaak betaald worden in drank - iets dat ik niet kan betalen, en daarom gaat het er gratis maar al te goed in.
Ik wil haar aanbod afslaan, omdat ik niet graag gebruik maak van anderen en hun wel bestaande geld, maar ik ken Lauren een beetje en ik weet dat als ik weiger, ze net zo lang aan mijn hoofd zeurt totdat ik wel meega.
"Prima. Maar zodra ik weer geld heb trakteer ik jou." Het is iets dat ik haar altijd beloof als ze me trakteert, maar ik heb het tot nu toe misschien een keer werkelijk gedaan. Zo af en toe verdien ik wat bij hier en daar, en dat geld gaat dan op aan sigaretten, pijnstillers en zo af en toe wat eten voor mezelf, maar veel is het niet en dus zitten luxe broodjes er voor mij eigenlijk nooit in. Het moet haar opgevallen zijn, maar ze heeft nooit echt vragen gesteld, en ik denk dat ik dat fijn vind. Misschien heb ik er wel behoefte aan om te delen hoe vreselijk ik het thuis eigenlijk heb, maar ik kan niet tegen medeleven en daarnaast weet ik nooit hoe ik een serieus onderwerp als dit op moet brengen. Hey, Lauren, bedankt voor het eten, oh en trouwens, ik betaal het je wel terug hoor, ooit, als mijn moeder me niet meer stelselmatig het huis door slaat.
"Oké, let's go!" Kir ik, vrolijk. Ik kan eindelijk mijn maag vullen.

---

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

Elliot Sebastian Duchess

"Kendra," antwoordde ze na even en ik knikte dus maar, waarna ik haar even kort aankeek. "Mooie naam, komt niet vaak voor hier." glimlachte ik , misschien was het wel iets typisch Brits? Ze streek met haar vingers door haar glanzende gevlochten haren en keek me dan ook met een glimlachje aan "Mag ik wel met je praten van je vriendin?" vroeg ze plots wat me even kort op mijn lip deed bijten. "Geen vriendin, het werkte niet zo goed tussen ons." zei ik schouderophalend, nu was het mijn beurt. " Mag ik van jou vriendje met je praten?" vroeg ik haar terug met nogsteeds diezelfde glimlach rondom mijn lippen. Vurig hoopte ik dat ze geen vriendje had, dan had ik er niet veel meer aan. Behalve als ze eens over de schreef willen gaan dan ben ik er voor hen, voor een weekendje dan. "Waar kom je eigenlijk vandaan? Ik bedoel van afkomst , want je accent klink brits klop dit?" vroeg ik haar geïnteresseerd en ging zo zitten dat ik haar beter kon aankijken. Ze leek me een erg interessant iemand, ook haar kledingstijl was iets dat je niet vaker zag. Een beetje,... Flowerpower, het was best verrassend eigenlijk om iets anders te zien.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH