Levitas schreef:
(...)
Dit vind ik ook een goeie, maar waar gaat het pijn doen. Uithongeren? Martelen? Opsluiten zonder pijn lijkt me ook weer niks.
Ik vraag me zelf af? Moet je elkaar de hele tijd straffen?
Het verschil is een andere manier van denken, bij beide partijen. Ik denk dat alleen communicatie dat op kan lossen. Maar goed. Probleem is, dat velen van hen van die mensen zijn die niet kunnen luisteren en uit hun eigen extreme gedachten breken. Maar dan is het misschien extra belangrijk om hen serieus te nemen en met ze gaan praten, zonder te oordelen. Ik denk meer dat de moslimgemeenschap zelf dat moet oplossen (en dat wij de moslims hier alle hulp en middelen moeten aanreiken) en dat zij het gebrainwash van Syriëstrijders kunnen verhelpen door over de interpretaties van de Jihad te praten. Het probleem is dat zij alles létterlijk nemen. Niet - radicale moslims weten misschien beter hoe ze die jongeren hier moeten begeleiden, en naar mensen van hun eigen geloof, een imaan of zo, zal sneller worden geluisterd.
Ik denk dat het belangrijk is, eerst na te gaan waarom iemand doet wat hij doet of gelooft wat hij gelooft - in plaats van ze als kwade westerling, even op de pijnbank gaan leggen. Dat lost niets op?
Iemand straffen is zo ouderwets - als een kwade vader die zijn zo'n een pak slaag verkoopt en in de hoek zet, omdat hij iets gedaan wat niet mocht in de ogen van één iemand. Zoals communicatie met kinderen effectief werkt, geloof ik ook dat communicatie en trachten te begrijpen van de andere partij, op maatschappelijk niveau een bepaalde sleutel kan zijn om bij te sturen.
Straf werkt (in tegenstelling tot beloning) ALTIJD averechts, ook bij Syrië-strijders...
(Dan hebben we het nog niet voor wat door Islamitische staat in Syrië gebeurt - maar gewoon, Syrië - strijders. Jongeren van hier, die zich aangetrokken voelen tot de ideologie van de IS.
[ bericht aangepast op 9 feb 2015 - 18:05 ]
Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.