[MSV] American High School ~ O1 - Speeltopics

Lockwood High School, Californië. Een van de grootste scholen in Amerika en een school die perfect in een typische tienerfilm zou passen. Ze hebben het sportteam vol met veelbelovende spelers, de mooie cheerleaders, de geeks, de outsiders en ga zo maar door. Maar hoe is het leven van de Lockwood tieners op deze school, of het allemaal de cliché types zijn is maar net de vraag..

Remember to have fun... High School is the best time of your life.. Yeah right.

[ bericht aangepast op 23 jan 2015 - 21:15 ]

El Diablo.

Quinten Arthur Dinnozo

Eenmaal Quiten uitgestapt was hoorde hij al het luide ritme op de straat en meteen kreeg hij al zin om te dansen en de feesten. Hij hoopte dat hij gauw ook wat bekenden vond, met vrienden in de buurt was het altijd fijner al kon hij zich even goed amuseren met onbekenden. Zoals meisjes bijvoorbeeld, er kon altijd was 'wilds' gebeuren op zo'n feest. Quinten ging het huis binnen en grijnsde meteen de muziek zat al goed en hij wist gewoon dat zodra het feestje echt ging beginnen er niet veel meer van dit mooie huisje over zou blijven. "Come, lets dance!" hij trok zijn zusje mee de dansvloer op en begon daarna te bewegen op de muziek, hij zou haar vast toch zo laten gaan naar haar vriendinnen maar wilde toch nog even met haar dansen.


Oliver Elliot Oakley

Nadat Oliver even binnen mocht om zijn Skateboard veilig in Sami's huis te zetten -Oliver was nogal gehecht aan zijn board- waren ze buiten en knikte hij instemmend met Sami's voorstel om een taxi te nemen. Het huis van de DiAngles was redelijk ver weg en ik had zo het gevoel dat we ook voor het terugkeren een taxi gingen nodig hebben. "Is goed, dan betaal ik de taxi als we terug keren." beloofde hij en glimlachte wat schuin. Oliver had het niet echt op rijlessen, ze waren duur een auto zou hij zichzelf niet eens kunnen veroorloven en hij zou er enkel maar gezeur bij krijgen van zijn ouders. Ze belden een taxi en niet veel later waren ze al opweg richting het feestje.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Cassandra lachte toen ze op de dansvloer werd getrokken. Ze voelde gelijk het ritme en deed soepel mee. Slecht een klein aantal mensen stond al op de dansvloer, de rest stond maar toe te kijken. Cassandra haalde haar schouders op. Als ze niet willen feesten is het hun probleem. Er was geweldige muziek, een prachtig huis en alles staat klaar voor een geweldig feest. Daar ging ze dus mooi gebruik van maken. Ze voelde een paar handen op haar heupen maar die schudde ze er makkelijk weer af. Ze grijnsde even en pakte toen een glas Sangria van de tafel. Een van haar favoriete drankjes, wat een geluk dat ze vrij goed tegen alcohol kan...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Met een klein beetje gel deed Lucas zijn haar helemaal goed en hij grijnsde naar zichzelf in de spiegel. Hij zag er goed uit, zoals altijd. Tja, ook zijn ego van hier tot Tokio was weer aanwezig. Maar dat waren de meeste mensen wel gewend. Snel deed hij nog een jasje aan en liep toen de gang op. Zijn Iphone liet hij ondertussen in zijn zak glijden. 'Val! Ben je klaar, Georgio wordt ongeduldig!' riep hij met een kleine grijns. Georgio was de chauffeur van de limo. Tja, als je geld hebt dan moet je het gebruiken. Dat zei hij altijd. Hij loog wel over de ongeduldigheid. Georgio had laatst twee uur buiten op hem gewacht toen Lucas weer eens niet normaal naar huis kon na een avondje uit. Ongeduldig was hij totaal niet. Ach ja. De waarheid was gewoon dat hij er zo snel mogelijk wou zijn, dat wist Valérie ook wel.

[ bericht aangepast op 9 jan 2015 - 23:10 ]

El Diablo.

Rawhide schreef:
MT.

- God only knows

Raphael James Bardlings
Hij zat op zijn bed met Tibbers in de capuchon van zijn vest, met zijn kleine lieve neusje op zijn schouder, en Rocket op zijn schoot, waar hij hem kon aaien. Zijn gekko zat ergens in het grote terrarium wat ongeveer 20 cm diep en dan twee bij een meter naast de deur hing. Hij had van Oliver opgevangen dat er vanavond een feestje was, maar hij wist niet precies wat het was, of hoe het werkte, want hij was hier in Amerika nog nooit naar een feestje geweest. Hij dacht erover na, terwijl hij zowel de wasbeer als het egeltje ontdooide bevroren krekels uit een bakje voerde. Toen het bakje bijna leeg was, stond hij op en legde de rest van de krekels in het terrarium. De glazen bak ging daarna weer dicht en op slot, hij zette het bakje weg en zette Tibbers in de konijnenkooi die hij voor haar had ingericht, zodat ze ook een eigen plekje had als hij weg was. Een plekje vol plantjes, aarde, en stukjes boom om mee te spelen en te klooien, met natuurlijk ook een bakje water om te drinken en te baden. Uiteindelijk pakte hij maar zijn mobiel en belde Joel, een van de mensen die het feestje gaven, om te vragen of hij mocht komen en wat de dresscode was. Niet dat het laatste hem veel kon schelen, maar misschien dat hij er iets rekening mee kon houden. Het zou in elk geval niet de korte trainingsbroek en t-shirt met capuchon worden die hij nu aan had.

[ bericht aangepast op 9 jan 2015 - 23:19 ]

Bowties were never Cooler

Valérie Blanche DiRomano

Valérie was nog bezig met haar make-up, toen Luca van beneden riep. 'Ik kom eraan!' riep ze terug. Ze liep naar haar kamer. Lucas moest maar geduld hebben, ze was nog lang niet klaar. Op haar bed lag haar jurkje en schoenen al klaar. Valérie keek er even glimlachend naar. Ze was nooit zo van het opvallende geweest, niet zoals haar broer. Ze trok haar outfit aan en liep toen naar beneden. 'Ben er, stuk ongeduld dat je bent,' zei ze toen lachend. Ze tikte Luca op zijn achterhoofd en liep naar buiten.

----

Joél Matteo DiAngelo

Het huis stroomde langzaamaan vol en Joél wist dat er nog vele zouden komen. Sowieso alle partanimals van de school, die misten nooit een feest. Zeker niet als het georganiseerd werd door een partyanimal zelf. Joél liep naar Charlie. 'Omdat je nu zestien bent, mag je van mij je eerste glas alcohol drinken, al vermoed ik dat je toch stiekem al hebt gedronken,' zei Joél grijnzend en hij gaf zijn zusje een bacardi cola. Zelf nam hij ook wat te drinken en liep toen door naar de dansvloer. Op dat moment werd hij gebeld. Raph. Joél nam op. 'Yo dude, wat is er?' zei Joél.

[ bericht aangepast op 9 jan 2015 - 23:29 ]

That is a perfect copy of reality.

Raphael James Bardlings
Rocket begon net weer eens in de hangende takken van de klimop te klimmen, die vanaf de bovenkant van mijn gordijnrail groeide uit een plantenbak die hij daar had bevestigd, toen Joel opnam. "Hey Joel. Ik had van Oliver gehoord over een feestje in jou huis en vroeg me af of ik ook mocht komen." zei hij, voor de wasbeer bijna uit de plant kieperde en hij net op tijd was om hem op te vangen. "Rocket, je moet wel op je pootjes letten, man." zei hij tegen het beestje, voor hij zich weer besefte dat hij aan de telefoon was. "Sorry, hij viel weer eens uit de klimop." verontschuldigde hij zich, terwijl hij wat rond zijn kamer liep en rondkeek. Het was een bij elkaar geraapt zooitje, maar heel huiselijk en helemaal hem. "En als ik mag komen, is er een dresscode? Zo ja, wat? Ik wil er niet helemaal als een rukker uitzien." zei hij. Als hij mocht komen zou hij de wasbeer wel naar het aardige oude vrouwtje wat bij het park woonde brengen, die was dol op zowel Raph als kleine Rocket. Hij wist alleen niet wat hij liever had: Een feestje waar iedereen hier nogsteeds minderjarig was, net als hij, terwijl thuis al jaren de alcohol rijkelijk vloeide, of hier knuffelen met Rocket en Tibbles, maar mogelijke lol en groepsvorming missen...

Bowties were never Cooler

Everything is illuminated by the light of our past.

Lucas klaagde even en keek haar grijnzend aan. 'Kom nou maar mee..' zei hij en hij trok haar gehaast mee naar de limo die al voor ze klaar stond. Snel gaf hij het adres door aan Georgio die al snel begon te rijden. Lucas zakte wat onderuit en keek uit het raam. Hij keek al dagen uit naar het feest. Het werd niet alleen georganiseerd door zijn beste vriend Joél, die overigens een van de bekendste feestbeesten van de school was. Het ging ook nog om zijn zusje, Charlie, waar Lucas ook een vrij goede band mee had. Ze was als een klein zusje voor hem, maar dat is ze voor velen. Maargoed.. Een sweet sixteen. Die dingen gaan er altijd wild aan toe, hoe onschuldig je ook mag zijn. Geen wonder dat Lucas van dat soort feesten houdt. Na een klein kwartiertje parkeren ze voor de villa van de DiAngelo's. 'Ik bel je wel als je ons moet komen ophalen..' zei Lucas tegen de chauffeur en hij stapte uit. Hij grijnsde breed bij het horen van de muziek en liep langzaam naar de deur.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Charlie lachte even keek naar het glas. Ze bewoog licht op de muziek maar echt los was ze niet. Maar dat was ze nooit heel erg als ze veel mensen niet kende. Desondanks was de glimlach niet van haar gezicht te slaan. Dit was zo'n feest waar iedere tiener van droomde, dat wist ze zeker. Nu alleen nog een auto aan het einde van de avond en ze zou zo in 'My Sweet Sixteen' kunnen. Ze lachte even zacht bij de gedachte alleen al en keek om zich heen.

[ bericht aangepast op 9 jan 2015 - 23:52 ]

El Diablo.

Joél Matteo DiAngelo

'Daar heeft Oliver gelijk in, er is inderdaad een party gaande hier. En of je mag komen? Ah joh, loop gewoon binnen. No problem. Dresscode? Zolang je er maar niet uitziet als een zwerver is het goed,' zei Joél grijnzend en hij keek even de ruimte rond. 'Maar hoor eens, ik ga ophangen. Ik zie je wel binnen wandelen,' vervolgde Joél toen en hij hing op. Luca en Val waren aangekomen en hij liep naar Lucas toe, waarna hij hem een bro hug gaf. 'Ik had je iets eerder verwacht gast, hing Val weer de schildpad uit?' vroeg Joél toen grijnzend.

[ bericht aangepast op 10 jan 2015 - 0:00 ]

That is a perfect copy of reality.

"Charlie!" Brady liep naar haar toe en gaf haar iets. Het was een kado waarin een heel leuk shirt zat dat haar zeker zou passen.
"Nogmaals gefeliciteerd. Ik wilde je het eerder geven, maar in de gang is dat zo onhandig," lachtte hij zachtjes en glimlachte toen. "Ik hoop dat je het iets vindt." Afwachtend keek hij naar Charlie.

Caya stond wat alleen met een glas limonade in haar hand. Over een paar maanden zou zij ook 16 worden, maar het zal nooit zo een groot feest worden. Ze keek wat rond.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Ietwat twijfelachtig keek Jace naar haar outfit die ze zojuist had opgesteld uit haar klerenkast. Ze had een zwart jurkje aan, die nogal strak om haar lichaam zat, haar lage Louboutins — ze moest nou eenmaal een hele nacht op die dingen gaan lopen en dansen en ze had haar outfit afgemaakt met haar donkerrode matte lipstift. Een diepe zucht verliet haar lippen en ze rommelde verder in haar klerenkast, totdat ze werd verstoord door de stem van haar broer. "Jace, kan je even opschieten voordat alle goede drank door de zestienjarigen op zijn?" Ze draaide zich om naar de deuropening en rolde haar ogen. "Ja ja, ik kom er zo aan. Heb geduld. Anders neem je leuk een fles wodka mee." Zei ze met een sarcastische glimlach en sloeg de deur dicht in zijn gezicht. Snel deed ze haar -haar goed en pakte haar telefoon van haar bureau, waarna ze in een snelle pas naar beneden liep. Jace gaf haar telefoon aan Zach en knikte. "Alsjeblieft, doe er niks mee." Hij lachte enkel. "Ik beloof het niet." Zach pakte de sleutels van de Range Rover en liep daarna naar buiten. Beiden ploften ze neer in een stoel, maar Zach reed. Het huis van de DiAngelo's was niet ver, voor zover Jace het wist was het ongeveer zo'n vijf á zes minuutjes rijden. Toen ze er waren, liep ze gelijk het huis in en kwam snel Joél, Valerie en Luca tegen. "Jij kan nog snel lopen op die hakken." Zei haar broer van achteren en zuchtte, waarna hij een hand door zijn haren haalde. Ze liep naar Joél toe en gaf hem een knuffel. "Ik hou toch zo erg van je." Mompelde ze en liet hem los. Ze ging op haar tenen staan en probeerde Luca's haren door elkaar te gooien, maar dat lukte niet al te best. Jace trok haar jurkje iets verder naar beneden en beet op haar lip. "Thanks Zach, nu kan ik niet een andere jurk aandoen die niet zo strak is." Haar broer glimlachte. "Alsjeblieft." En woelde door haar haren heen.

[Ik ben morgen naar België, maar niet voor de hele dag. Dus ik zal niet kunnen reageren tot zo'n twee uur in de middag c: ]

I don't want you to die, I want you to suffer.

Lucas knikte gelijk. 'Je weet hoe ze is.' zei hij en hij schonk Valérie een plagerige glimlach. 'Nou.. Waar is birthday girl...' mompelde hij vervolgens. Al snel kreeg Lucas haar in het zicht, maar ze zag hoe Brady al bij haar stond. Nou ja, dat kwam later wel. 'Dus... Wat valt er te verwachten? Nog speciale verassingen voor je zusje?' grijnsde Lucas. Opeens stonden Jace en Zach er ook bij en Lucas klaagde even toen zijn haar wat door de war werd gehaald. Hij was vrij ijdel, dat viel niet te ontkennen. Snel deed hij het goed. 'Moest dat nou?' zei hij terwijl een kleine grijns op zijn lippen staat.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Charlie kreeg een brede glimlach op haar gezicht toen Brady bij haar stond. Ze kende hem tenminste, waardoor ze zich gelijk meer op haar gemak voelde. Ze nam het cadeau aan en haar gemeende glimlach werd alleen maar breder. Snel maar voorzichtig opende ze het en ze haalde er een geweldig shirt uit. 'Wow. Deze is echt geweldig!' zei ze gemeend en dankbaar keek ze hem aan. Vervolgens sloot ze haar armen om zijn middel om hem een knuffel te geven. 'Thank you.' glimlachte ze.

[ bericht aangepast op 10 jan 2015 - 0:21 ]

El Diablo.

Joél Matteo DiAngelo

Jace kwam op hakken naar Joél toe lopen en Joél glimlachte even. Jace was samen met haar broer en Luca een van zijn beste vrienden, of in Jace's geval beste vriendin. Jace gaf hem een knuffel. 'Ik houd ook zoveel van jou,' zei Joél grinnikend tegen haar. Hij keek naar zijn hakken. 'Ik blijf het onbegrijpelijk vinden hoe jullie op die dunne takken kunnen lopen,' zei Joél toen. Joél keek even naar Charlie, die een cadeau kreeg van Brady. 'Dus Luca, wanneer is jou zusje jarig?' vroeg Joél toen grijnzend. Valérie keek op. 'Nee Luca, ik hoef geen feest,' zei ze direct.

[ bericht aangepast op 10 jan 2015 - 1:17 ]

That is a perfect copy of reality.

Toen Lucas zijn woorden hoorde verscheen er een brede grijns op zijn lippen. 'O jawel. Dat moet je wel.' zei hij meteen tegen Val. 'Het duurt helaas nog een tijdje.. Maar we vieren het gewoon als ze achttien en een half wordt.' zei Lucas grijnzend. Hij keek grijnzend naar Val die hem boos aankeek. 'Zie je het al voor je.. Duizenden ballonnen, honderden lichten gericht op jou, een thema naar keuze..' begon hij, zijn grijns werd alleen maar breder. 'De beste artiesten, iedereen wordt opgehaald in een limo, honderden drankjes.' ging hij snel verder. 'Het wordt echt geweldig, zusje.' grijnsde hij tot slot, wetend dat hij waarschijnlijk echt een klap zou krijgen straks.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Tyler zuchtte verveeld en ging de zenders af. Er was niks op tv. Het is vrijdagavond en er is niks. Wat is dat nou weer. Hij stak de zoveelste sigaret op en met die tussen zijn lippen geklemd stond hij op. Hij liep naar boven en liep al snel de kamer van zijn zusje in. Hij liet zich nonchalant op haar bed vallen. 'Ik verveel me.' klaagde hij vervolgens.

El Diablo.

Valérie Blanche DiRomano

Valérie keek Luca met een ongelovige blik aan. Meende hij dit? Valérie wilde dat Luca stopte, maar Luca ging vrolijk door met opnoemen van dingen. Valérie keek hem boos aan. 'Luca.. Stop,' zei Valérie. Toen hij nog steeds doorging gaf Valérie hem een klap. 'Lucas.. Nee. Ik hoef geen groot feest, ik ben niet zoals jij,' zei Valérie en ze liep door naar de tafel met de drank en het voedsel.

----

Cailen 'Cai' Rhine Whittemore

Cai zat verveeld op haar kamer. Er was gewoonweg niks te doen, behalve dan de party van Charlie. Het enige punt was dat Charlie en zij elkaar niet zo lagen. Niet veel later kwam Tyler ongevraagd haar kamer binnen lopen. Hij liet zich op haar bed vallen. 'Ook goedenavond,' zei Cai tegen hem. Tyler kwam melden dat hij zich verveelde. Cai grijnsde even. 'Nou, dan heb ik misschien een goede oplossing voor je. Er is een feest bij de DiAngelo's, de sweet sixteen van Charlie. Zin om te gaan?' vroeg Cai toen.

[ bericht aangepast op 10 jan 2015 - 1:41 ]

That is a perfect copy of reality.