• The Rouge Gentleman's Club • One Direction • 16+ • Speeltopic • - Speeltopics

Het is rond een uurtje of 7 's avonds, 2 uur voor de club opent en 4 uur voor het eerste echte optreden. Buiten de optredens lopen er altijd wel wat schaars geklede heren rond, voor het plezier van de gasten, maar is het grote podium leeg. Het is tijd voor de doorloop van de nieuwe routines van de jongens voor deze week. De kostuums zijn niets verhullend en iedereen staat klaar om te laten zien wat ze nu weer hebben bedacht voor deze week, in de hoop op goedkeuring van de grote baas. Sommigen staan te trappelen, terwijl anderen toch iets meer tegenzin hebben, en halen dus alvast maar een glaasje vloeibare moed aan de bar, die netjes wordt gepoetst voor weer een drukke avond, in de beroemdste herenclub van het land, misschien zelfs van de wereld.

[ bericht aangepast op 20 jan 2015 - 18:59 ]

Bowties were never Cooler

Marcel Styles
Ik hoorde buiten de deur voetstappen en deed de deur van binnen uit op slot. Ik zat hier omdat het veilig was en niemand bij me kon komen. Alleen Harry wist mijn verstopplek, maar aan de stem te horen was dit niet Harry, maar Niall. Ik bleef trillend zitten, hopend dat hij de deur niet open zou proberen te doen. Ik wilde hem niet onder ogen komen, want ik was doodsbang voor wat hij zou denken doordat ik weg was gerent. Ik luisterde naar zijn woorden en wilde reageren, maar ik was gewoon te bang, te bang voor wat er zou gebeuren als ik reageerde. Harry zou boos worden, Niall zou dingen doen, of met me willen doen, die ik helemaal niet wilde, en dat we allemaal ontslagen zouden worden. Ik zette mijn bril op en krulde me nog verder op. Ik wilde eigenlijk Harry whatsappen om hem te vragen me hier weg te komen halen. Ik dacht dat ik mijn mobiel in mijn tas had gestopt, maar toen vond ik die toch in mijn broekje, wat vandaag niet uit was gegaan, maar nog wel uit zou moeten vanavond. Ik hield het apparaatje in mijn trillende handen en typte zo snel als ik kon een berichtje naar de enige die ik de volle honderd procent vertrouwde, zelfs al was hij er niet altijd voor me. Help! Kom me alsjeblieft halen. Ik zit in de kast en ben zo bang. Help! M Ik stuurde het weg en hield het dingetje dicht tegen mijn borst, bang voor de herrie die geheid buiten de kast zou beginnen als Harry mijn berichtje kreeg en niet te druk zou zijn met Louis om er ook echt op te reageren. Zo niet dan was het niet zeker of ik binnenkort nog uit deze kast zou komen. Uit de figuurlijke kast was ik nogsteeds eigenlijk niet, maar goed, dat kwam misschien ooit, maar niet als ik er alleen voor stond zoals wel vaker, omdat Harry zijn libido duidelijk een heel stuk belangrijker vond dan zijn eigen broer, zeker als het avond werd. Dan stond ik er altijd alleen voor, omdat hij zijn kruis achterna liep, in plaats van dingen om zich heen op te merken, wat me eigenlijk best veel pijn deed.

Bowties were never Cooler

Niall Horan.

Hij antwoordde niet en ik wilde hem ook niet laten schrikken door plotseling de deur open te gooien, want dan zou hij helemaal van streek raken. 'Marcel'? Ik beet op m'n lip en wachtte tot hij iets ging zeggen, maar het leek er niet op dat hij ook daadwerkelijk iets ging zeggen. 'Marcel, wil je de deur open doen'? vroeg ik toen toch wat onzeker. Ik voelde aan m'n been, tot ik besefte dat ik geen broek aan had en dat mijn mobiel in de zak van m'n broek zat. Ik kon hem geen sms'je sturen. Ik zuchtte en pulkte wat aan m'n nagels. 'Marcel, het spijt me dat ik van streek heb gemaakt, dat was echt niet mijn bedoeling' Misschien als ik bleef praten, dat hij dan de deur open zou doen, maar ik had er een hard hoofd in. En misschien maakte ik het alleen nog maar erger door hier te blijven zitten. Maar ik wilde hem helpen, misschien iets te veel. Ik wilde een blije Marcel zien, maar in plaats daarvan jaagde ik hem alleen maar van me weg. Ik pulkte wat aan m'n nagels en haalde het zwarte rouwrandje wat daar zat weg. Ik hield m'n nagels altijd goed bij. Misschien was ik wel ijdel op dat punt. Ik zuchtte nog eens en trok, zover dat kon, mijn knieën op en legde mijn hoofd daarop. Misschien moest ik hem wel vertellen over mijn gevoelens voor hem, maar misschien was dat ook wel niet zo'n goed idee. Ik snakte naar een biertje, maar ik wilde sober blijven. Dat moest van mezelf. Aan het einde van de avond, dan mocht het.

'Darling, just hold on'

Louis William Tomlinson.

Harry vind overduidelijk dat Niall zich niet enkel zo gedraagt, maar idioot is, sterker nog, hij vind Niall een klootzak en op het moment kan ik daar niet veel tegenin brengen, al zou het niet zo snel van mijn lippen komen. Ik mag dan wel bekend staan om mijn sassy persoonlijkheid en als Harry iemand anders was geweest had er op dit moment hele andere woorden over mijn lippen gekomen. Dus ik stem niet persé met hem in maar kijk hem wel begripvol aan. Kort verschijnt er een grijns op mijn lippen als hij me bovenop zich trekt, maar hoe graag ik nu dan ook tot actie over zou willen gaan, ik moet serieus blijven. Ik knik bij zijn woorden. "Natuurlijk." Zijn lange vingers houden zich bezig met mijn jarretels en zijn ogen kijken recht in die van mij, het doet me slikken en een zachte grom verlaat mijn keel. "Je weet wat er gebeurt als je zo doorgaat, kitten," grauw ik, mijn ogen intens diep in die van hem geboord. "Niet meer huilen, okay?" vraag ik nu met een ietwat minder rauwe stem, mijn lippen krullen weer een beetje terug en ik buig me iets naar voren om met mijn lippen en tong de tranen van zijn wangen en het kleine stukje kaak te nemen, eenmaal klaar kom ik weer omhoog, al niet helemaal en geef en klap(je, echt hard kan je het niet noemen) op zijn borstkas. "Beter zo?"

Reality's overrated.

Marcel Styles
Niall ging verder met praten, maar het maakte het allemaal verder van beter. Ik zuchtte nog enigsinds paniekerig en zocht hem op in mijn mobiel. Ik zag zijn berichtje en kreeg weer tranen in mijn ogen. God, wat wilde ik graag wat sociaals gaan doen, maar het was duidelijk dat ik het zonder Harry nog niet aankon, en Harry zou nooit mee gaan als ik met Niall wat ging drinken. Ik denk niet dat het me lukt, Nialler, sorry. Het is niet jou schuld. Ik kan het echt nog niet aan zonder Harry en je weet hoe hij over je denkt. x M Het kostte me veel moeite om dit berichtje met mijn trillende handen te typen. Weer kwam er een grote angst over me heen toen ik het wegstuurde. Ik zou hem vast teleurstellen en dat wilde ik echt niet, maar voor ik ooit zonder Harry iets anders zou gaan doen dan stil naar school en stil weer terug naar huis, zou ik eerst een stuk meer ervaring moeten krijgen met sociale bezigheden met mijn broer in de buurt. Nu hoopte ik echt dat Niall af zou druipen en Harry me kwam halen. Hij was zoals altijd degene, de enige naast onze moeder, die me weer rustig kon krijgen, en ik zou weer rustig genoeg moeten worden voor de show van straks. Ik zou daarvoor wel weer wat moeten drinken, want dit alles had me weer verschrikkelijk sober gemaakt, of me in elk geval zo laten voelen. Misschien dat mijn gevoelens en acties iets extremer waren door de alcohol in mijn lichaam, maar ik had duidelijk niet genoeg op, om überhaupt ander menselijk contact dan dat van Harry te kunnen doorstaan, wat niet heel gunstig was tijdens een optreden, want die vieze mannetjes probeerden je toch altijd aan te raken, al was het niet om geld tussen je string te stoppen en daarmee ook even aan je kruis te komen. Juk, maar het gebeurde elke avond weer. Zolang ik maar dronken genoeg was ging het wel, maar een kus van Niall op mijn wang kon ik nog niet aan, dus dat maakte wel duidelijk dat ik verre van genoeg op had, zelfs al had ik hetzelfde op als normaal.

[ bericht aangepast op 9 jan 2015 - 13:03 ]

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Zonder pardon had ik Louis bovenop me getrokken. Zo erg zou hij het niet vinden, zeker tussen ons was dat toch zijn vaste plek. Daarbij had ik hem dichtbij me nodig om echt te kunnen kalmeren. Ik nam aan dat hij hetzelfde had gereageerd als ik als iemand zo tegen een van zijn zusjes sprak en met ze omging en glimlachte toen hij dat bevestigde. Om mezelf iets af te leiden gleden mijn vingers onder en over zijn jarretels en trokken er zo nu en dan zacht aan, zonder dat mijn blik de zijne ook maar een keer verliet. Dit ging toch maar naar een punt leiden en dan maakte dit ook weinig uit. Ik grijnsde wat brutaal om zijn grauwende woorden en gniffelde zacht. Als Louis me zo begon te noemen wist ik dat het niet lang meer ging duren voor hij actie ondernam. Ik knikte gehoorzaam bij zijn vraag en wilde de tranen van mijn wangen wegvegen, maar de jongen was me voor door met zijn lippen en tong de tranen weg te nemen. Zacht lachend om de ietwat spontane actie vlocht ik mijn vingers door zijn haren. Met een glimlach keek ik hem aan nadat hij terug had getrokken en zuchtte een beetje. "Veel beter," zei ik zacht en trok hem aan zijn haren naar me toe om hem te kunnen zoenen. Dat was immers waar hij op doelde en dat wisten we allebei, en op dit moment wilde ik zelf ook niets liever. Mijn handen gleden van zijn haren af naar zijn heupen om hem dichterbij te trekken. Voor nu kon ik dit nog maken, tot hij zijn positie innam als de enige bij wie ik me volledig over zou geven, wanneer hij wilde en hoe hij het wilde. Uitdagend beet ik op zijn onderlip en begon weer met zijn jarretels te spelen. Louis was de pefecte afleiding voor alles waaraan ik niet wilde denken en meer, ik zou met alle liefde dit nog voor een hele lange tijd blijven doen, maar om nou voor de rest van mijn leven stripper te blijven. Ik had zijn nummer dan wel, maar ik betwijfelde zeer dat contact op die manier stand bleef houden. Ik wilde hier nu niet aan denken en genoot van het miniscule momentje dat ik nog controle had, al was dat zo over. Het was niet erg, het was juist wat ik wilde en hij wist dat meer dan wie dan ook.

Because I love him, do I need another reason?

Louis William Tomlinson.

Nadat hij heeft gezicht trekt hij me aan mijn haren naar zich toe en zoent me. Wij zoenen niet lief - ik zoen nooit lief -, we zoenen diep, hard, rauw, lustig. Zijn handen laten mijn bruine, vederige haar los en gaan naar mijn heupen, waaraan hij me dichter naar zich toe trekt. Tot het moment dat hij in mijn onderlip bijt en mijn jarretels weer terug vind laat ik het over me begaan, maar dan trek ik mijn lip los en kijk hem aan. Mijn kleine handen pakken zijn grote paar stevig vast en ik hoe ze boven zijn hoofd, één paar vingers met moeite om zijn polsen en mijn ogen in die van hem geboord. "Kleine jongetjes moeten luisteren," lispel ik. Ik bedenk me dat ik het zweepje - het geheime wapen voor mijn act - nog bij de hand heb en grijns, het ding komt in mijn blikveld en ik pak het op, laat het tussen mijn vingers spelen. Uitdagend kijk ik me aan, daarna trekken mijn vingers zijn blouse los en laat ik het puntje van de zweep over zijn borstkas glijden. Uiteindelijk kom ik onderaan en steek het zweepje tussen zijn benen, mijn lippen glijden even over zijn nek, maar gaan daarna weer naar zijn lippen. Om hem opnieuw te zoenen, met dit keer mij als absolute leiding. Durft hij ook maar enigszins tegen te spreken geef ik een trekje aan het zweepje. Hij weet hoe het werkt, daar is hij slim genoeg voor. Toch word het nooit saai en weten we iedere keer wat anders te verzinnen. Iedere keer is vernieuwd en het word juist beter, terwijl iemand me normaal bij een tweede keer al doodverveeld. Als ik Harry heb gedaan voel ik me seksueel bijna tevreden, bijna. Toch heb ik nooit genoeg. Mijn lichaam is één grote seksmachine die aan de weer moet blijven, anders gaan de roesten schroeven en raakt het verveeld, word het gek. Je zou kunnen zeggen dat het vervelend moet zijn, als je hele leven om seks draait, maar mij stoort het niet. Ik vind het heerlijk.

Reality's overrated.

(Nakashima went Thatch.)

How far is far

Niall Horan.

Marcel antwoordde nog steeds niet en ik begon me nu toch een beetje zorgen te maken. 'Marcel, kan je de deur open maken'? Er klonk bezorgdheid in m'n stem door en ik beet op m'n lip, 'Ik maak me zorgen' Het bleef nog steeds stil en toen hoorde ik een piepgeluidje vanuit m'n benen komen en er ging een trilling door mijn been heen. Snel viste ik mijn telefoon van tussen de band van mijn string uit en ik ontgrendelde mijn telefoon en ik zag dat Marcel mij had ge-sms't. Ik keek even naar de deur en besloot toen het berichtje te lezen. Ik zuchtte en ik was eigenlijk nog best wel teleurgesteld, maar ik respecteerde het ook wel. Hij had tijd nodig en dat vertelde ik hem ook door de deur heen. 'Het geeft niet lieve Marcel, neem je tijd, zoveel je wil' Ik stopte mijn telefoon weer weg, onder m'n rokje. Ik zou hem straks wel bij m'n spullen neerleggen. Ik was toch veel te bang dat iemand hem dan zou mee jatten als ik hem in m'n string zou laten als ik op het podium stond. 'Marcel, ik uhm..' Ik wilde hem eigenlijk vertellen hoe leuk ik hem vond, maar besloot dat toch op het laatst niet te doen, daar zou hij waarschijnlijk alleen nog maar meer van streek raken. 'Laat maar' Ik stond op en haalde een hand door m'n haar. 'Ik kom zo weer terug, denk ik' Misschien moest ik Harry zoeken met gevaar voor eigen leven en kon hij Marcel die kast uit krijgen, want het was echt niet goed dat hij daar bleef zitten. Ik liep de kamer uit en keek even om me heen. Ik liep naar de andere kleedkamer en opende daar de deur en ik kreeg zowat de schrik van m'n leven toen ik Louis bovenop Harry zag zitten en ik slaakte een klein gilletje die eigenlijk aan een klein meisje zou toebehoren. 'What the fuck'? bracht ik uit en eerlijk was eerlijk, het was stiekem best leuk om dit te zien en ik legde gauw een hand op m'n rokje voordat ze mijn kleine vriend zouden zien groeien.

'Darling, just hold on'

Harry Styles
Het duurde een stuk langer dan ik had gedacht voordat Louis ingreep, maar als hij ingreep deed hij het goed, net zoals nu. Ik waagde het in ieder geval niet om tegen hem in te gaan en liet gewillig mijn handen door hem boven mijn hoofd pinnen. Met grote, onschuldige ogen keek ik de jongen aan en een kleine grijns speelde om mijn lippen door zijn woorden. Als ik niet wist hoeveel macht hij over me had zou ik een bijdehante opmerking gemaakt hebben, maar op dit moment kon ik dat risico niet nemen. Zodra het kleine zweepje in beeld kwam vergrootten mijn ogen zich en slikte ik. Onwillekeurig rilde ik toen hij mijn blouse opende en beet op mijn lip door het zweepje dat hij langzaam over mijn huid liet gaan. Hij wist ook precies hoe hij me aan moest pakken. Het duurde niet lang voor ik de dunne zweep tussen mijn benen in voelde, waardoor ik wist dat het gevaarlijk werd. Ik deed sowieso alles voor hem, daar had hij echt geen straffen voor nodig en eigenlijk wist hij dat vast wel. Ik maakte een genietend geluidje toen hij met zijn lippen over mijn nek ging en kuste hem weer met alle plezier terug, uiteraard zonder mijn handen te verplaatsen. Hoe graag ik mijn handen ook weer in zijn haar wilde vlechten om hem dicht bij te houden, het mocht niet van Louis dus deed ik het niet. Ik ging heel gemakkelijk op in de kus, maar verbrak die gelijk toen ik een uitroep bij de deur vandaan hoorde komen. Niall, hoe kon het ook anders. Geschrokken en beschaamd probeerde ik me zo goed mogelijk bij Louis te verbergen, ook al kon ik zelfs zo zien dat dit beeld de Ier opwond. Ik kon veel hebben, maar mensen laten toekijken met dit soort dingen vond ik toch een stap te ver. Dit was persoonlijk, zelfs al had dit vrij weinig met gevoelens te maken, voor de bruinharige jongen dan. "Rot op," klaagde ik, maar nog steeds duidelijk niet op mijn gemak en daardoor klonk ik niet zo dreigend als ik zou willen. Hopelijk kon Louis dit oplossen, want van iedereen in de wereld was Niall wel de laatste die ik zou willen zien. Ik zou zelfs liever een van die walgelijke popicoontjes van deze tijd tegenkomen die alleen maar snuiven, liever dat dan hem. Ik haalde mijn handen nu wel weg en sloeg die om Louis' nek in de hoop me beter te kunnen verstoppen van de brandende blik die op ons gericht was.

Because I love him, do I need another reason?

Will Brodie
Ik was er nu helemaal klaar mee. Hoeren die achter elkaar aan liepen als krolse katten en met elkaar flirten alsof ze niet aan het werk waren. Wat ze in hun vrije tijd deden waren mijn zaken niet, maar ze konden maar mooi wachten tot ze uitgeklokt waren. Ik stond op en liep eerst naar de bar waar Liam en Zayn nog waren. "Als ik zo terug kom wil ik jullie acts zien, dus ik zou maar zorgen dat ze goed zijn." zei ik, duidelijk in een heel slecht humeur. Ik gaf ze allebei een tik tegen hun achterhoofd voor ik naar de backstage liep. Dat Marcel was weggerend, gebeurde wel vaker, maar dat kwam ook wel weer goed. Ik snapte eigenlijk nogsteeds niet waarom zo'n jongetje in dit wereldje terecht was gekomen, maar hij deed het geweldig op het podium en met het publiek, zeker samen met zijn broer, die hier echt thuis hoorde. Ik duwde met een boze klap de deur open en zag iets waar ik verre van blij mee was. "Godverdomme. Jullie weten het allemaal, niet tijdens werkuren. Horan, mijn kantoor, nu. Styles, ga je broer zoeken en zorg dat hij straks het podium op kan. Daarna wil ik jou en Tomlinson hier ook op mijn kantoor zien verschijnen. Dit heeft serieuze consequenties." zei ik woest, voor ik de hoer met het kroontje op zijn kont hardhandig van de krullenbol af trok en het zweepje afpakte. "Tijdens werktijden zijn jullie lichamen van de klanten, zelfs als ze er niet zijn. Erbuiten mogen jullie ermee doen wat jullie willen en met wie jullie willen." zei ik nog, voor ik ze alle drie een flinke tik met de zweep gaf, die daarna ergens aan de andere kant van de kleedkamer belandde omdat ik het weg mikte. Ik draaide me om en liep richting mijn kantoor, wat niet een normaal kantoor was, maar goed. Ik kon daar wel al mijn werk doen, zowel de zaken van de club, als het disciplineren van mijn hoeren. Ik ging achter mijn bureau op mijn rode draaistoel zitten, en typte wat op mijn laptop tot Niall zou komen. Straks zou ik me nog moeten omkleden, in een sweater, skinny jeans en een leren jasje kon ik echt het podium niet op, al zou ik mijn kistjes wel aanhouden.

Bowties were never Cooler

Little Louis.

Niall komt binnrn, fucking hell, heeft hij niks beters te doen in zijn tijd dan twee jongens die even bezig zijn te begluren? -een eigen neukertje zoeken misschien. Maar nee hoor, daar staat hij dan, met een groeiende stijve, die hij wanhopig probeert te verbergen. "Ik weet dat we sexy zijn en daar mag je ook lekker aan gaan denken tereijl je jezelf afrukt, maar Harry hier vind het niet zo prettig dat je ons hier aan staat te gapen. Zou je ons alsjeblieft alleen kunnen laten?" De woorden michten dan wel vriendelijk zijn, of een sooet van, maar mijn toon is smalend zoet. Persoonlijk heb ik geen problerm met toeschouwers en moresomes zijn waarschijnlijk mijn grootste hobby - als ik seks als werk besxhouw - maar Harry Iis hier duidelijk niet bepaqld blij mee en al laat ik hem voor me kruipen, hij is en blijft mijn kitten. Als dst nog niet genoeg is komt Will binnen, die zelf nuet helemaal blij is met de omstandigheden en ik vloek als hij me van Harry aftrekt, om dan ook nog het zweepje veel te ruw - he, ik mag hem dsn wel bestraffen, maar ik zou Harry nooit echte pijn doen - tussen Harry's benen uit te trekken. Natuurlijk moet hij ons allemaal een klap geven en ik rol enkel met mijn ogen. Misschien is het niet heel hamdig, maar ik ben niet bepaald altijd even respectvol tegenover mijn baas. Gelukkig verdwijnt hij dan weer en ik draai me richting Harry, om zijn benen uit elkaar te trekken, natuurlijk, dat zweepje was ruw dus laat plekken axhter als je die zo gebruikt. Ik buig me voorover en kus de plekken, waarn mijn tanden even over zijn in string verpakte kruis schrapen. Hierna kijk ik even op om hem aanwachtend aan tr kijken, hij weet dat ik het nu over Marcel en het feit of hij hem gaat zoeken heb, al gebruik ik geen woorden.

Reality's overrated.

Niall Horan.

Harry was de eerste die reageerde en ik kon eigenlijk niet echt een grijns onderdrukken. Hij was nu zo kwetsbaar en hij was helemaal in de ban van Louis die weer macht over hem had. Daarna reageerde Louis over dat ik maar in m'n eigen kleedkamer moest gaan staan rukken en aan hen moest gaan denken en eerlijk gezegd was dat niet eens zo'n hele rare gedachte. Ik was ook echt niet braaf, ik had ook heus wel mijn stiekeme fantasietjes. Ik wilde wat zeggen tot Will als een briesende stier de ruimte in kwam gerend en hij tegen ons begon te schreeuwen. Nou ja, meer tegen Harry en Louis en ik moest een hand tegen mijn gezicht houden zodat ze niet konden zien dat ik eigenlijk aan het grijnzen was. Maar die grijns verdween snel toen Will me doodleuk meldde dat ik bij hem op kantoor moest verschijnen en ik boog m'n hoofd en ik staarde naar m'n voeten. Met Will moest je echt geen ruzie krijgen. 'Verdomme' mompelde ik zachtjes voor me uit en ik schrok even toen ik het eind van de zweep die Louis voor Harry had gebruikt tegen me lijf aan voelde. Daarna stormde Will weer weg en ik moest nu eigenlijk achter hem aan, want voor lang wachten had hij geen geduld. Ik keek nog even naar Louis en Harry en en ik rolde mijn ogen toen Louis door ging alsof er niks aan aan de hand was. 'Tot ziens stelletje fuckers' mompelde ik net hard genoeg en ik liep de kleedkamer uit, op weg naar Will's kantoor. Ik klopte netjes aan en opende toen voorzichtig de deur. Ik liep naar binnen en sloot de deur weer en ging voor het bureau staan. Rechtop, handen gevouwen, onderdanig en ik keek naar Will. 'Hier ben ik' zei ik uiteindelijk overbodig.

[ bericht aangepast op 11 jan 2015 - 7:17 ]

'Darling, just hold on'

Will Brodie
Ik was op dit moment zeker niet blij met mijn hoeren. Ik betaalde ze niet om elkaar te neuken, maar om klanten te verleiden, en met hen naar bed te gaan. Ik keek op bij het geklop en zag Niall binnenkomen. Ik knikte en klapte mijn laptop dicht, die ik opborg in een la. "Ik ben niet blij, niet met jou en zeker ook niet met die andere twee. Jullie kennen allemaal de regels, en zeker van jou had ik wel beter verwacht. Wat je in je vrije tijd doet kan me niets schelen, maar geflirt met elkaar, zowel op het podium als ernaast, en meer kan niet door de beugel, zeker als het ook het werk van je collega's beïnvloed." Ik rommelde wat in een van de lades van mijn bureau om te kijken of ik alles wat ik nodig had hier had liggen, of dat ik in mijn kasten, met props voor de shows en speeltjes voor de hoeren, moest gaan rommelen. "Jullie zijn hier om klanten van je lichaam te laten genieten, zeker niet om elkaar van jullie lichamen te laten genieten. Dat doe je thuis maar." zei ik, voor ik opstond. Ik was zeker een kop groter, maar dat was misschien wel goed, want iedereen wist en mocht weten dat er niet met mij te sollen was. "Vanavond duik je direct na je act met een klant naar bed, niets pauze of iets drinken, en je zorgt er maar voor dat hij de avond van zijn leven heeft." waarschuwde ik hem. Dit was het eerste deel van zijn straf. Kijk, ik toch vaak ook wel redelijk zijn, maar soms moest je hardhandig je dominantie over die losbandige jongens laten gelden. Anders werd het een ramp. "En nu string naar beneden en over mijn bureau." zei ik op een toon waarop duidelijk was dat ik geen tegenspraak duldde, dat deed ik nooit, maar goed. Uit de lade haalde ik een paddle en liep om mijn bureau heen, zodat ik zijn achterste mooi rood kon laten gloeien. Dit zou hem flink wat ongemak geven en de klanten een extra idee geven van hoe stout hij wel niet kon zijn, wat vaak meer inkomsten betekende.

Bowties were never Cooler

Niall Horan.

Wil schoof z'n laptop aan de kant en liet hem verdwijnen in een van de lade's van z'n bureau. Ik keek even kort de kamer door en ik wist wat hier allemaal stond en eigenlijk hoorde ik dat niet te weten, maar misschien, heel misschien was ik hier al vaker op het matje geroepen door Will. Hij begon mij een hele preek te geven dat we niet met elkaar moesten flirten en al dat gedoe en dat we er voor de klanten waren en niet voor onze eigen plezier. Dan moest hij Louis en Harry ook onder handen nemen, want die deden daar duidelijk wel aan. Maar dat zei ik maar niet tegen hem, want dan zou hij waarschijnlijk echt uit z'n vel springen en hij was duidelijk al geiriteerd. Hij stond op en ik moest echt omhoog kijken om hem te zien. Ik wilde protesteren toen hij mijn straf vertelde, maar bedacht dat, dat misschien niet zo slim was. Misschien kon ik er een vluggertje van maken, alhoewel, als Will daar achter kwam dan waren de rapen nog niet gaar. En ik moest toegeven dat ik seks met onbekende mensen wel iets opwindends vond, maar direct naar mijn show? Dan was ik helemaal bezweet en rook ik vies. Maar Will's regels waren wet. 'Begrepen' mompelde ik. Hij pakte iets uit de la en m'n hart ging even wat sneller, maar het was gelukkig niet al te kinky en de rode vlekken waren hopelijk snel weer verdwenen als hij klaar met me zou zijn. Ik gehoorzaamde snel en trok mijn string naar beneden en ging languit over het bureau liggen. En ik zette me schrap voor de eerste klap.

'Darling, just hold on'

Will Brodie
Blijkbaar had ik Niall toch niet te hoog ingeschat. Hij had dan misschien wel de regels overtreden omtrent flirten met collega's, hij was meer dan slim genoeg om niet tegen te stribbelen en gewoon te doen wat ik zei. Nu was het aan hem om zich hemzelf er niet te makkelijk af te maken en de man echt de tijd van zijn leven te geven, want anders had hij later vanavond een nog veel groter probleem. Ik liep rustig om mijn bureau neet toen ik zag hoe hij zich neerlegde over het donkere hout, waar hij al veel vaker overheen gebogen had gelegen. Ik legde een hand op zijn onderrug, zodat hij niet omhoog kon komen, terwijl ik in mijn andere hand de paddle nog even rond liet draaien. Toen haalde ik uit, hard en meedogenloos, waardoor de klap een hard en eerlijk gezegd heel opwindend geluid liet horen van hout tegen blote huid. Het stimuleerde me om gewoon verder te gaan, hard en zonder enig greintje vergeving tegenover de blonde hoer. Toen ik bij tien keer was, waren zijn billen zo rood dat ze letterlijk gloeiden. Ik legde de paddle naast hem neer op het bureau en trok hem simpeltjes omhoog. "Ik heb nog iets, wat je seksuele avontuurtjes vanavond een stuk minder prettig voor je zal maken. Als waarschuwing dat je maar niets met je collega's moet gaan beginnen." zei ik, voor ik terug liep naar de andere kant van het zwart houten bureau, waarvan ik weer een andere lade open trok. "Kom maar eens zitten aan deze kant met je benen wijd. Hierna mag je je string weer aandoen en Louis hierheen sturen. Harry mag eerst jou rotzooi gaan opruimen." zei ik, terwijl ik met mijn ogen op hem gericht zocht naar de juiste grote.

Bowties were never Cooler