[RPG] Oxford Acadamy for Witches and Wizards [Speeltopic 4] - Speeltopics

Op dat moment dat ik me echt behoorlijk verlept voel, wanneer ik niet weet hoe dit nu verder moet, besluit dat ene nieuwe meisje er ineens iets luchtigs doorheen te zeggen.
"Dus, wie zijn jullie?" Zegt ze. Het is niet Scarlett, maar een ander nieuw meisje die er ineens bij staat sinds dat ik terug ben gekomen met Tommy. Ik heb geen idee wat haar naam is, maar die zal ze wel hebben gezegd toen wij er nog niet bij waren. Ergens erger ik me dan ook behoorlijk aan haar. Want ik zit zeg maar midden in een soort van crisis hier. Ik kan het mijn vrienden niet aan doen om het contact met Lily te verbreken en ik kan het mezelf niet aan doen om haar met Lewis haar gang te laten gaan. Naar mijn mening loopt ze letterlijk over naar de duivel. Zo impulsief als een paar maanden terug zal ik niet meer zijn, maar toen overrompelde ze me echt, wat nogal logisch is als ze op een plek waar ik het nota bene kan zien, gaat staan zoenen met hem. Ik bedoel, kan ze dan niet aan mij zien dat hij echt niet goed is. Als in, echt niet goed. Want als ik zo overdreven reageer, dan moet daar toch wel een reden voor zijn? Denkt ze echt serieus dat ik gewoon een overdrijvende bitch ben? Want dat ben ik niet. Blijkbaar is zij te druk met haar nieuwe vriendje om dat te zien. Alleen om het woord vriendje en Lewis al samen met Lily te betrekken, doet al pijn. Kan ze niet alleen al begrijpen dat ik niet wil dat hij haar iets aandoet?
"Silena Zoë Paetrix. Prankster van de school, aangenaam" Antwoord Silena doodleuk haar vraag, alsof er niets is gebeurd en ze het niet eens heeft gehoord.
"Tommy," Zegt Tommy simpelweg. Als hij zijn hand op de mijne legt voel ik al dat ik iets rustiger wordt. Ik probeer mezelf te kalmeren en aan een leuk onderwerp te denken. Aan Tommy dus. Hij schuift iets meer naar mij toe zodat het nieuwe meisje kan zitten.
"Kom erbij zitten, er is vast wel genoeg ruimte als we allemaal een beetje dichterbij elkaar zitten." Zegt hij erbij. Persoonlijk heb ik er niets op tegen om dichter bij elkaar te zitten. Oké, misschien is zij toch ook weer niet zo erg. Ze zorgt in elk geval voor minder ruimte. Ook schuift Tommy zijn bord richting mij zodat we zijn eten samen kunnen delen. Ik moet zeggen dat ik hem daar erg dankbaar voor ben. Ik hou van ketchup, maar ik hou niet van veel ketchup. Ik had mijn eten echt geruïneerd. Voorzichtig pak ik iets van zijn bord, al durf ik niet te veel te eten. Ik wil ook niet dat hij weer niets overhoudt.
"Bedankt." Zeg ik zacht tegen hem. Ik betwijfel op anderen het kunnen horen. Niet alleen voor zijn eten, maar ook voor de mentale steun of hoe je het ook wil noemen, die ervoor heeft gezorgd dat ik me nu al een stuk minder gestrest voel.
"En jij bent?" Vraagt Silena daarna weer aan het meisje, wat zich blijkbaar ook nog niet heeft voorgesteld tegen de rest.
"Zal ik die andere tafel ook uitnodigen? Hoe meer hoe beter toch?" Vraagt Scarlett dan ineens. Snel richt ik mijn ogen op de andere tafel die ze bedoelt. Gelijk komt er een brok in mijn keel. Dat komt omdat Phoebe en Mer aan die tafel zitten. Die ene Blaine is er ook, tuurlijk, die is overal wel te vinden en er zitten ook een paar jongens die ik nog nooit heb gezien. Zo te zien komen ze van Durmstrang. Aan dat soort jongens is dat wel te zien. Ik heb Phoebe en Mer altijd beschouwd als een deel van ons groepje, maar de laatste tijd gaan ze de hele tijd alleen zitten. Ik kan maar niet begrijpen waarom.
"Ja, tuurlijk. Die twee meisjes zijn vrienden van ons." Geef ik als antwoord. Eigenlijk heb ik liever dat Blaine zo ver mogelijk wegblijft van het feest als mogelijk is, maar het is goed als hij komt. Het liefste zou ik hem willen vragen met wat voor 'project' hij en Tommy bezig zijn, maar ik weet dat ik dat niet echt kan maken richting Tommy's privacy toe. Ik ga niet het soort meisje woorden wat aan iedereen vraagt waar hij mee bezig is. No way. Wel kan niets me ervan weerhouden om Blaine even goed duidelijk te maken dat hij Tommy echt niet moet gaan lastig vallen, wat er dan ook gaande is tussen die twee. Ik probeer mijn gedachten af te wenden naar vanavond. "Als we dat feest over twee uur willen gaan houden lijkt het mij wel handig als we na het eten beginnen met de voorbereidingen. We moeten iedereen ook laten weten dat we een feest gaan houden." Even denk ik na. Ik weet dat er zo'n soort spreuk is dat je ergens iets op kan schrijven, maar dat alleen bepaalde personen dat kunnen lezen. Dat zouden we op flyers kunnen doen, maar dan zou het ook verdacht worden als er overal lege blaadjes papier zijn. "We zouden ergens op een muur kunnen schrijven dat we een feest gaan houden, maar dat onleesbaar maken voor leraren. Dan zien sowieso veel mensen het." Zeg ik bedenkelijk. Was het eigenlijk wel de bedoeling dat we veel mensen zouden uitnodigen? Of hielden we het kleinschalig. Ach, ik had in elk geval een plan bedacht voor het grootschalige, waar ik eigenlijk wel een keertje zin in heb, gewoon omdat we het nooit doen.

Naar mijn mening heb ik wel een mooie entree gemaakt, gelukkig komt Daniël al snel naast me zitten. Hij is mijn vriend, maar hij is ook niet erg sociaal naar mijn mening aangezien hij zichzelf niet eens netjes voorstelt.
"Hi, kom jij ook van Durmstang?" Vraagt een jongen.
"Jep. Daniël is de naam. Daniël John Green." Geeft hij antwoord.
"Blaine" Stelt de enige jongen aan tafel zich voor. Hij ziet er wel oké uit. "Je bent van de uitwisseling neem ik aan?" Vervolgd hij, waarop ik het niet kan laten om even te zuchten.
"Jep, helaas wel." Antwoord ik.
"Ik ben Phoebe, Jacksons" Stelt één van de meisjes zich dan voor. Zo te zien bevat deze school zeker schoonheid.
"Hey, we vieren vanavond een feestje in het buitenhuis en als jullie willen kunnen jullie komen," Hoor ik dan opeens een nieuwe stem zeggen. Het is een meisje. Gelijk bekijk ik haar van top tot teen. Ze is blond en heeft een knap gezicht. Ze praat zelfverzekerd dus het zit wel goed met haar.
"Met drank hoop ik?" Vraagt Daniël terwijl ik het meisje nog aan het bekijken ben.
"Tuurlijk is er drank." Antwoord ze waarna ik het niet kan laten om even te lachen.
"Persoonlijk heb ik geen idee waar dat buitenhuis wel niet mag zijn, maar zodra ik het gevonden heb kom ik zeker." Zeg ik tegen haar. Het kan een goede manier zijn om een mooie entree te maken op deze school, waar ik wel vindt dat de mensen moeten weten met wie ze te maken hebben.

"Dan ga ik wel met je meezoeken want eigenlijk weet ik ook niet precies waar het is." Antwoord de blondine op mijn opmerking over dat buitenhuis die ik niet kende. Haar antwoord verbaast me ergens, aangezien dat ze blijkbaar nieuw is en al gelijk heeft besloten om een feest te geven. Dat vereist pit en ik houd wel van pit.
"Ik zie nog wel of ik kom." Zegt één van de meisjes aan de tafel lang niet zo enthousiast over dit hele gebeuren als ik ben. Ik neem mezelf maar voor dat dat aan het vrouwelijke geslacht ligt. Naar mijn mening zijn er twee soorten meises. Degenen die alles wat ik leuk vindt afkeuren en degenen die het alleen maar toejuichen. Scarlett hoort duidelijk bij die laatste groep, maar over de andere twee meisjes valt het nog te bezien. Degene die zich voorgesteld heeft als Phoebe kijkt lichtelijk afkeurend naar, laat ik maar zeggen, Scarletts manier van doen.
"Ook van de uitwisseling?" Vraagt Daniël, wat ik eigenlijk al heb vastgesteld naar mijn mening.
"Ja, ik ben hier net." Haar woorden bevestigen mijn vermoedens enkel. Ik ben benieuwd van welke school ze in dat geval komt. Ik gok op Hogwarts omdat ik in die paar minuten dat ik haar al ken al weet dat zij niet de meest standaard persoon is voor op een school als Beauxbantos.
"Ik kan jullie wel laten zien waar dat buitenhuis is." Vraagt de jongen die volgens mij Blaine heet. Ik knik en bedenk me dat dat een uitstekend plan is.
"Ja, dat lijkt me wel wat." Geef ik als antwoord, terwijl ik even stevig dooreet zodat we snel weg kunnen.