• Engelen:
    - Acacia Julia Spartacus~ Quivers |2|
    - Lucida 'Lucy' Constance Custos ~ Sobremesa |9|
    - Camaël Caemens ~ Goya |10|
    - Michaël White ~ Robin_Hood |7|
    - Azraël Harrisson ~ Tigerlily |14|
    - Nathaniël Frederick Cleaver ~ Trohman |2|

    Uitverkorenen:
    - Lina Camilla Night ~ Tigerlily |2|
    - Lily Isabella Hale ~ Mangata |4|
    - Lucca Lily Ivanov ~ Frances |1|
    - Aeccestan Roger Blanchard O'Shay ~ Perconte |3|
    - Finnick Jack McCloud ~ Mrs_Hemmings |13|
    - Ariel Thomas Chamberlain ~ Djibriel |10|

    Mensen:
    - Annabeth "Anna" Grace ~ Meraki_ |6|
    - Bryce Emerson Stratford ~ Perconte |7|

    Relaties engel-beschermeling:
    Lucida 'Lucy' Constance Custos - Ariel Thomas Chamberlain
    Michaël White - Lina Camilla Night
    Nathaniël Frederick Cleaver - Lily Isabella Hale
    Camaël Caemens - Lucca Lily Ivanov
    Acacia Julia Spartacus - Finnick Jack McCloud
    Azraël Harrisson - Aeccestan Roger Blanchard O'Shay


    Het internaat:
    Zoals jullie weten zitten de Uitverkorenen en de Engelen op een internaat. De Engelen hebben hun Uitverkorenen erheen gestuurd, op deze manier kunnen ze hun beter en 24/7 in de gaten kunnen houden. Maar hoe zit het nou met het internaat?
    De groepen:
    Het internaat is verdeeld in zes groepen, Groep 1 t/m Groep 6. Op elke groep zitten ongeveer rond de twintig kinderen. De Engelen en de Uitverkorenen zitten met zijn allen op Groep 4.
    Elke groep is ongeveer hetzelfde ingedeeld. Een klein keukentje, wat niet bestemd is voor avond eten (dat wordt door de keukens beneden gedaan) maar voor ontbijt en lunch. Een paar tafels om aan te eten. Ook een kleine woonkamer met een grote hoekbank, een tv en een salontafel. Ook staat er een piano waar iedereen op mag spelen. Daarachter grenst een gang, waar aan je linker en rechterkant deuren naar de slaapkamers kan vinden. Iedereen heeft een eigen slaapkamer bestaand uit een bed, bureau, kledingkast en wasbak. Aan het einde van de gang vind je douches en wc's. Ook een wasmand om je vieze kleding in te gooien, met ernaast de kast waaruit je schone was en handdoeken kan halen. Iedere groep heeft vier Leidingen. Die zijn ingeroosterd waardoor er goed wordt afgewisseld tussen verschillende leidingen. Over dag zijn er meestal twee tegelijk, en er blijft er één slapen.
    Gang van zaken:
    Het internaat is gelegen in een natuurgebied. Hij is omringd door bomen en ligt midden op een enorm grasveld. Bankjes staan kris kras op het veld. Ook is er een voetbalveld, een speelveld voor de kleinere kinderen en een fietsenhok. In de zomer is er dan ook genoeg te doen.
    In de weekenden gaan sommige kinderen naar huis, andere niet. De Engelen en de Uitverkorenen horen bij de laatste groep.
    Voor bijeenkomsten van het hele internaat is er een atrium. Je kan het zien als een soort aula, gelegen op de begane grond. Voor het kerstdiner en paasontbijt, bijvoorbeeld, treft het hele internaat zich hier.
    De kinderen op het internaat zitten er om verschillende redenen. Sommige zijn schipperskinderen, en moeten doordeweeks dus een plaats hebben om te blijven. Sommige zijn kinderen die hun ouders tot last zijn, en hier gedumpt zijn. Andere persoonlijke redenen zijn natuurlijk ook mogelijk.
    Het is niet overdreven lux, helemaal niet zelfs. Zo kan het soms overkomen, maar eigenlijk moet het gezien worden als een reuzachtig huis.
    De groepen zijn random ingedeeld. Kinderen vanaf 6 t/m 26 jaar zijn welkom op het internaat. Vanaf zesentwintig jaar wordt er van je verwacht dat je een eigen huis kan vinden.
    Er worden regelmatig activeiten georganiseerd. Knutselen voor de kleintjes, filmavonden voor de ouderen. Er is bijna elke avond wel een kampvuur in de vuurkorf.
    School staat los van het internaat. Elke ochtend fietsen ze gewoon naar hun eigen school. De kleintjes zitten wel allemaal op dezelfde basisschool, maar de ouderen hebben gewoon hun eigen middelbare school gekozen.
    Overige regels:
    • De kinderen zijn geacht zich te houden aan de toegewezen bedtijden (Om 21u30 is iedereen op zijn eigen kamer, om 22u alle lichten uit en totale stilte)
    • Als en kind ergens heen wilt gaan/bij iemand wil avond eten moet dat gemeld worden
    • Geen sleepovers op doordeweekse dagen
    • Behandel iedereeen zoals je zelf behandelt wilt worden
    • Luister naar de Leidingen.
    • Er zijn geen uniformen; maar uiteraard zijn de leidingen wel beschermend over de kledingkeuze
    Deze foto's laten niet zien hoe het er echt uit ziet, maar hoe je het voor je moet zien:


    ^ Interieur van een groep. ^


    ^ Zie het voor je in een natuurgebied. ^


    ^ Deel van het atrium ^
    Lessenrooster:


    ^ Klik voor groter ^
    We zijn ComingToTheTree zeer dankbaar voor deze prachtige uitleg over het internaat!! Dus allemaal in koor: "heel erg bedankt, Ilona!" ;3




    Regels:[/14]
    * Schelden en geweld mag IC, OCC niet*
    * 16+ is toegestaan (liefst onder spoiler)*
    *Ik zou graag willen dat deze RPG het lang volhoudt, denk daarom goed na of je wil meedoen en schrijf je niet bij teveel andere RPG’s in (dit is maar een richtlijn natuurlijk, ik verbied niet om met andere RPG’s mee te doen. Het kan enkel helpen deze langer te laten lopen)*
    *Maak je personage niet perfect*
    * OCC het liefste met {}, [], (), /, /, ||, **, ~~, <> etc.*
    * IC met de naam van het personage erboven*
    *Speel met je eigen personage, (tenzij je toestemming hebt van iemand anders)*



    Het begin:
    We beginnen op een gewone schooldag. Ze zitten al sinds het begin van het jaar in het internaat en vandaag is het 3 december, een woensdag. De engelen hebben dus al even tijd gehad om bevriend te worden met hun uitverkorenen, maar misschien klikken sommige karakters niet en verloopt het wat stroef. Hier kunnen jullie dus zelf kiezen hoever jullie relatie met je engel al staat.
    De bedoeling is dat de uitverkorenen in dit topic nog beginnen met het ontdekken van hun krachten. Waarschijnlijk geraken ze dan een beetje in paniek en aangezien hun engelen zowat de hele tijd op hun proberen te letten, zullen die dat waarschijnlijk door hebben. De engelen moeten dan gaan uitleggen dat de ze uitverkoren zijn en krachten bezitten die de demonen moeten verslaan. De rest van de RPG is dan vooral het beheersen van die krachten, opbouwen van de relatie tussen de engelen en uitverkorenen en het bestrijden van demonen die steeds vaker terug zullen komen.
    Klein detail, maar dat gebeurt later in de RPG pas: als engelen zeer nauw in contact komen met hun uitverkorenen en een zeer sterke band hebben opgebouwd, is het mogelijk voor de engelen de emoties van de uitverkorenen aan te voelen. Voor iemand dit laat gebeuren in de RPG, moeten ze mij dat wel even vragen. Zo voorkom ik dat het te vroeg gebeurd

    Kortom: Het is woensdagochtend en iedereen verschijnt aan de ontbijttafel!


    Rollentopic
    Praattopic

    [ bericht aangepast op 19 jan 2015 - 18:16 ]


    “To live will be an awfully big adventure.”


    Azraël Harrisson | Engel | Speer

    Geschrokken spring ik uit mijn bed als ik plots besef dat er al heel wat lawaai uit de keuken komt. Mijn kamer ligt zeer erg in de buurt van de gemeenschappelijke ruimte en toch lijk ik het nooit te horen dat iedereen langs mijn deur loopt om te gaan ontbijten. Mijn wekker lijkt het ook weer begeven te hebben, dat doen al mijn elektronische aparaten na een tijdje. Zuchtend kijk ik dan maar op mijn goede vertrouwde horloge om tot mijn grote opluchting te zien dat ik nog niet zo verschrikkelijk laat ben. Om snel te zijn, sla ik de douche over en fris ik mezelf gewoon even snel op aan de wasbak. Ik schiet wat willekeurige kleren aan en haal mijn hand door mijn haren. Klaar!
    Snel loop ik vervolgens mijn kamer uit om te gaan ontbijten. Een kleine blos verspreidt zich over mijn gezicht. Iedereen is er al. Als er ondertussen een demon was verschenen, had ik er waarschijnlijk ook doorheen geslapen. Ik ben werkelijk de slechtste beschermengel ooit. Met een zucht laat ik me op de eerste stoel vallen die vrij is. Wanneer ik naast me kijk zie ik dat Bryce daar zit.
    "Goedemorgen." glimlach ik dan, met de vrolijke glimlach die ik altijd toon. Ik neem wat brood en begin het te smeren. "Heb ik iets gemist?" vraag ik ondretussen.

    {mag ik trouwens wel even kort omerken dat zowel de uitverkorenen als de gewone mensen nog niets weten van het hele bovennatuurlijke gedoe. Dat moet nog gebeuren, maar het is wel de bedoeling dat het binnenkort gebeurt.}


    “To live will be an awfully big adventure.”


    Bryce Emerson Stratford
    Ik schrik op uit mijn gedachte als ik Azraël ineens hoor vragen of hij iets gemist heeft.
    Snel slik ik de hap door en neem wat onhandig een slok drinken om mee weg te spoelen. Ik mors over mijn broek, en verslagen zet ik mijn beker neer. "Buiten het incident tussen mij en mijn melk? Niet dat ik weet." Zeg ik.
    Ik pak mijn servet om het droog te deppen, maar natuurlijk werkt het niet. Pissig smijt ik het servetje op mijn bord, en focus me daarna op Azraël. "Wacht - wat hebben we het eerste uur ook alweer?" Ik zucht kort en leeg mijn wijs- en middelvinger op de brug van mijn neus.

    [ bericht aangepast op 23 dec 2014 - 19:52 ]


    "At least I am much stronger than when I was unaware of my own weakness."

    Finnick Jack McCloud ~ Uitverkorene ~ Water

    Met luid gebrom kijk ik naar de wekker die me zojuist heeft wakker gemaakt. Ik pakte het ding op en smeet het tegen de muur waarna ik opstond en wankelend naar de stoel loop waar wat kleding op ligt. Ik doe snel de kleding aan en pak vervolgens mijn lievelings pet van mijn nachtkastje. Ik doe snel mijn hygiëne terwijl ik mijn haar met behulp van wat gel in een redelijk nette kuif zet. Ik wandel de slaapkamer uit en loop regelrecht naar de woonkamer en de keuken. Bijna iedereen zat er al maar dat maakt me helemaal niks uit. Ik brom een simpele ''Goedemorgen.'' tegen de meesten en neem dan plaats aan de tafel. Ik kijk naar Acacia die naast me zit en luister dan vaag wat naar de gesprekken van anderen. Je kan zeggen dat ik niet zo energiek ben in de ochtend maar dat komt ook omdat ik lijd aan slapeloosheid. ''Hey.'' Zeg ik glimlachend tegen Acacia terwijl mijn blik naar de anderen die druk zitten te praten glijd.

    [ bericht aangepast op 23 dec 2014 - 20:20 ]


    ''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''


    Acacia Julia Spartacus - Beschermengele - Pijl en boog van Goddelijk brons.

    ________________________

    Ik weet geen enkel gesprek te volgen, gezien ik er echt niet bij ben met mijn gedachten. Wanneer Finnick naast mij komt zitten daarentegen ben ik er volledig bij. Puur en alleen omdat hij mijn beschermeling was, meer niet. Om de één of andere reden mocht ik de jongen niet, hij was me veel te onhandelbaar, en dat zou het mij nog eens erg moeilijk kunnen maken om hem te beschermen. Hij zou hoogstwaarschijnlijk het grootste deel van de tijd zijn eigen gangetje gaan, terwijl de manier waarop ik hem commandeer het aan te pakken veel en veel beter is dan die van hem.
    Na een simpele "Goedemorgen." tegen de rest te hebben gebromd zegt hij met een vrolijke glimlach "Hey." tegen mij. "Hallo, is jouw nachtrust je vannacht bevallen?" Groet ik terug. Ik was nog niet echt van de moderne taal, laat ik het daarop houden. Ik ben gewend aan de oude, en houd me dan ook aan de oude.
    Ik pak een broodje en een mes, waarna ik het broodje door de midden snijd. Ik smeer wat boter op de onderkant van het broodje, waarna ik daar een plakje kaas bovenop leg. Daarbovenop leg ik een paar plakjes komkommer en tomaat en een blaadje sla, waarna ik mijn sandwich afrond door het bovenste deel van het broodje daar weer bovenop te leggen. Ik pak een glas en schenk daar wat melk in, waarna ik aan mijn ontbijt begin door een hap van mijn broodje te nemen. Daarna richt ik mijn blik weer op de mosgroene ogen van Finnick, wachtend op zijn antwoord.

    [ bericht aangepast op 23 dec 2014 - 21:53 ]


    I don't know if life is greater than death — but love was more than either

    Finnick Jack McCloud ~ Uitverkorene ~ Water

    "Absoluut niet. Weet je al dat ik lijd aan slapeloosheid? Dat heeft me dus serieus de hele nacht wakker gehouden. Geen wonder dat ik van die grote wallen onder mijn ogen heb." Antwoord ik tegen Acacia die me recht in de ogen kijkt en daarna een broodje pakt. Ik volg haar voorbeeld en pak zelf een bakje met cornflakes en giet er wat melk overheen waarna ik weer ga zitten. "Maar heb jij wel goed geslapen?" Vraag ik aan haar terwijl ik een lepel met cornflakes en melk naar mijn mond breng.

    [ bericht aangepast op 24 dec 2014 - 16:21 ]


    ''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''



    Acacia Julia Spartacus - Beschermengele - Pijl en Boog van Goddelijk Brons.


    ____________________________________

    "Absoluut niet. Weet je al dat ik lijd aan slapeloosheid? Dat heeft me dus serieus de hele nacht wakker gehouden. Geen wonder dat ik van die grote wallen onder mijn ogen heb." De jongen pakt een bak cornflakes voor zich en giet er wat melk overheen. "Nee, daar had ik geen idee van. De wallen zijn me nooit opgevallen, dus zo erg zal je slapeloosheid niet zijn neem ik aan." Ja, ik weet het, ik moest weer de betweter uithangen. Maar kom op, het is zo.
    Nadat de jongen de melk in zijn kom had gegoten kijkt hij me weer aan en vraagt of ik daarentegen wel goed heb geslapen. "Mijn nachtrust is mij uitstekend vergaan, dankjewel." Ik wist zeker dat de jongen me op mijn oude taalgebruik zou aanspreken, omdat punt één; het veel te opvallend is en punt twee; hij er wel het type voor is om me daarop aan te spreken.
    Ik pak mijn glas met melk en neem een slok. Ik spuug het vrijwel meteen uit. Dit is echt de meest vieze melk die mijn smaakpapillen ooit hebben moeten proeven. Degene die voor mij had plaatsgenomen zat inmiddels helemaal onder de uitgespuugde melk. Ik heb werkelijk waar medelijden met degene die tegenover me zit, enkel kan ik diegene momenteel niet herkennen. "Allemachtig, het spijt me zo!" Weet ik gelijk uit te brengen, zonder ook maar enige verdere aandacht aan Finnick te besteden. Ik sla mijn handen voor mijn mond. Jezus, wat ben ik een verschrikkelijke kneus.

    [ bericht aangepast op 23 dec 2014 - 22:34 ]


    I don't know if life is greater than death — but love was more than either


    Annabeth "Anna" Grace || Mens


    Ik schrik me rot als de persoon tegenover me opeens haar drinken uitspuugt.
    Meteen zit ik onder de melk. Doordat ik me rot schrik, laat ik ook nog eens mijn koffie vallen die, wonderbaarlijk genoeg, heel heet is.
    Ik spring op en vlucht naar de badkamer. Nog net hoor ik Acacia "Allemachtig, het spijt me zo" zeggen, maar ik stop niet om te reageren.
    Ik ren langs Lina en kan nog net voorkomen dat zij ook helemaal wit wordt door opzij te springen.
    Eenmaal in de douche aangekomen doe ik mijn kleren uit en ik spring weer onder de douche.
    Mijn kleren spoel ik ook uit, niet dat dat erg veel nut heeft, maar een mens moet toch iets proberen.
    Als ik onder de douche weg kom pak ik een handdoek, sla die om me heen en loop zo kalm mogelijk naar mijn slaapkamer.
    Daar doe ik snel schone kleren aan en, omdat mijn hakken nu verpest zijn, sneakers.
    Daarna doe ik snel mijn haar en make-up opnieuw en ik ga weer naar de keuken om verder te eten.
    Ik zorg er wel voor dat ik niet weer tegenover Acacia ga zitten, want ik heb geen zin om nog een keer met melk besproeid te worden.

    [ bericht aangepast op 24 dec 2014 - 10:30 ]


    be gay do crimes

    [Creepers > Frances]


    Dear Molly. Watching over Fred like you have been watching over Harry all these years. Love, Lily.


    Nathaniël Frederick Cleaver × Beschermengel × Zweep gedoopt in heetste vuur van hel


    "Ik weet niet of je probeert te bewijzen dat jouw humor nog onweerstaanbaarder is dan de humor van mijn oom of dat je een flirtpoging deed. Als het het tweede is, hou er maar mee op." Ik kijk haar met een kleine glimlach aan. Ondanks dat ze me met die opmerking beet heeft, is dat juist het leuke aan met haar omgaan.
    "Wie zegt dat het niet beiden kan zijn?" Dan valt mijn blik op de vlek op de palm van haar duim. Kauwend wijs ik ernaar. "Gezet als nepmoedervlek?" Grijnzend kijk ik haar aan.


    #dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

    LILY ISABELLA HALE.
    "Never fear shadows. They simply mean there's a light shining somewhere nearby"



    "Wie zegt dat het niet beiden kan zijn?" Zegt Nathaniël. Ik kijk hem even spottend aan. Dan zie ik dat hij naar mijn hand kijkt.
    "Gezet als nepmoedervlek?" Zegt hij vervolgens grijnzend.
    "Vind je me het persoon wat een nepmoedervlek laat zetten?" Grijzend kijk ik hem aan.
    "Eigenlijk ben ik er mee geboren" zeg ik terwijl ik mijn hand tot een vuist klem waardoor de vlek in de vorm van een kleine bliksemschicht niet meer te zien is.


    -


    Nathaniël Frederick Cleaver × Beschermengel × Zweep


    "Vind je me het persoon wat een nepmoedervlek laat zetten?" Lachend haal ik mijn schouders op.
    "You tell me, freckles." Ik kijk even naar haar. Is zij nou degedne die ons moet gaan redden, die ervoor kan zorgen dat de demonen voor eeuwig weggaan? Ze komt gewoon nog veel te zachtaardig en slap over. Aan de vorm van het teken te zien, zal ze elektriciteit beheersen.
    "Eigenlijk ben ik er mee geboren" Ik knik geïnteresseerd, ondanks dat ik het al allemaal een keer segehoord heb.
    "Dus je bent een soort Harry Potter. Geen spannend verhaal erachter? Geen superkrachten?" Ik neem vermaakt nog een hap van mijn appel. Eigenlijk doe ik dit om te checken of ze al een keer haar krachen kon m. Als ze liegt, merk ik het wel.

    [ bericht aangepast op 24 dec 2014 - 23:21 ]


    #dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

    LILY ISABELLA HALE.
    "Never fear shadows. They simply mean there's a light shining somewhere nearby"



    "Dus je bent een soort Harry Potter. Geen spannend verhaal erachter? Geen superkrachten?" Ik kijk hem even verbaasd aan.
    "Nee eigenlijk niet" ik kijk hem heel even aan en dan laat ik mijn blik over de tafel glijden. Ik pak een bosvruchtenmuffin van een schaal en begin er stukjes van af te plukken.
    "Jij wel?"

    [ bericht aangepast op 24 dec 2014 - 23:28 ]


    -


    Aeccestan Roger Blanchard O'Shay

    Lucca vraagt me wat we zouden kunnen doen. Met nog steeds mijn voeten op tafel kijk ik haar aan. "We zouden mijn droom waar kunnen maken, weet je..." Grap ik. "Alleen heb ik in plaats van een fles Johnny Walker een fles cola. Ook goed?"
    Ik ga weer normaal op mijn stoel zitten. "Grapje." Ik knipoog naar Lucca. "Maar misschien zouden we een film kunnen kijken? Koekjes bakken? Ik zou het niet weten. We zouden ook ergens kunnen gaan rondhangen."


    "At least I am much stronger than when I was unaware of my own weakness."



    Lucca Lily Ivanov


    Spottend keek ik Aeccestan aan. "Zodra je een fles Smirnoff hebt dan stem ik misschien in," grinnikte ik. Bij zijn knipoog rolde ik mijn ogen. "Misschien, heel misschien, komt er ooit een dag dat jij weg bent en dan is iedereen gelukkig," mompelde ik. Toen hij een paar dingen voorstelde werden mijn ogen groot. "Koekjes bakken!" Zei ik gelijk, misschien net iets té hard. We zouden zo'n mix na school kunnen kopen. Glimlachend keek ik Aeccestan aan. Ik reageerde veel te enthousiast hier op, maar ik had al lang niet meer gebakken. "Dusseh, heb jij enig idee hoe je die dingen moet maken?" Vroeg ik hem fronsend.

    [ bericht aangepast op 25 dec 2014 - 0:23 ]


    Dear Molly. Watching over Fred like you have been watching over Harry all these years. Love, Lily.


    Lina Camilla Night | Uitverkorene | Necromantie

    Voor ik Anna echt kan antwoorden, wordt er plots melk over haar uitgespuugd. Vol medelijden kijk ik haar aan, terwijl ze wegrent. Even twijfel ik dan ook om haar te volgen en te helpen. Maar ik weet dat ze het alleen beter aankan en bovendien moet ik echt mijn spullen terughalen voor het eerste lesuur.
    Zodra ik aan de deur sta, bijt ik even van mijn boterham die ik had meegenomen en wacht vervolgens ongeduldieg op Ariel. Ik ben iemand die niet graag te laat is en zeker niet voor school. Ik wil op tijd mijn spullen gaan halen en aan het lokaal kunnen staan voor ik te laat ben.
    Even trek ik de zwarte hanschoenen wat beter over mijn hand. Kort zie ik de vreemde moedervlek voor me die ik ermee bedek en een vlaag van opluchting gaat door me heen. Nog niemand heeft ze kunnen zien gelukkig.


    “To live will be an awfully big adventure.”