• Engelen:
    - Acacia Julia Spartacus~ Quivers |2|
    - Lucida 'Lucy' Constance Custos ~ Sobremesa |9|
    - Camaël Caemens ~ Goya |10|
    - Michaël White ~ Robin_Hood |7|
    - Azraël Harrisson ~ Tigerlily |14|
    - Nathaniël Frederick Cleaver ~ Trohman |2|

    Uitverkorenen:
    - Lina Camilla Night ~ Tigerlily |2|
    - Lily Isabella Hale ~ Mangata |4|
    - Lucca Lily Ivanov ~ Frances |1|
    - Aeccestan Roger Blanchard O'Shay ~ Perconte |3|
    - Finnick Jack McCloud ~ Mrs_Hemmings |13|
    - Ariel Thomas Chamberlain ~ Djibriel |10|

    Mensen:
    - Annabeth "Anna" Grace ~ Meraki_ |6|
    - Bryce Emerson Stratford ~ Perconte |7|

    Relaties engel-beschermeling:
    Lucida 'Lucy' Constance Custos - Ariel Thomas Chamberlain
    Michaël White - Lina Camilla Night
    Nathaniël Frederick Cleaver - Lily Isabella Hale
    Camaël Caemens - Lucca Lily Ivanov
    Acacia Julia Spartacus - Finnick Jack McCloud
    Azraël Harrisson - Aeccestan Roger Blanchard O'Shay


    Het internaat:
    Zoals jullie weten zitten de Uitverkorenen en de Engelen op een internaat. De Engelen hebben hun Uitverkorenen erheen gestuurd, op deze manier kunnen ze hun beter en 24/7 in de gaten kunnen houden. Maar hoe zit het nou met het internaat?
    De groepen:
    Het internaat is verdeeld in zes groepen, Groep 1 t/m Groep 6. Op elke groep zitten ongeveer rond de twintig kinderen. De Engelen en de Uitverkorenen zitten met zijn allen op Groep 4.
    Elke groep is ongeveer hetzelfde ingedeeld. Een klein keukentje, wat niet bestemd is voor avond eten (dat wordt door de keukens beneden gedaan) maar voor ontbijt en lunch. Een paar tafels om aan te eten. Ook een kleine woonkamer met een grote hoekbank, een tv en een salontafel. Ook staat er een piano waar iedereen op mag spelen. Daarachter grenst een gang, waar aan je linker en rechterkant deuren naar de slaapkamers kan vinden. Iedereen heeft een eigen slaapkamer bestaand uit een bed, bureau, kledingkast en wasbak. Aan het einde van de gang vind je douches en wc's. Ook een wasmand om je vieze kleding in te gooien, met ernaast de kast waaruit je schone was en handdoeken kan halen. Iedere groep heeft vier Leidingen. Die zijn ingeroosterd waardoor er goed wordt afgewisseld tussen verschillende leidingen. Over dag zijn er meestal twee tegelijk, en er blijft er één slapen.
    Gang van zaken:
    Het internaat is gelegen in een natuurgebied. Hij is omringd door bomen en ligt midden op een enorm grasveld. Bankjes staan kris kras op het veld. Ook is er een voetbalveld, een speelveld voor de kleinere kinderen en een fietsenhok. In de zomer is er dan ook genoeg te doen.
    In de weekenden gaan sommige kinderen naar huis, andere niet. De Engelen en de Uitverkorenen horen bij de laatste groep.
    Voor bijeenkomsten van het hele internaat is er een atrium. Je kan het zien als een soort aula, gelegen op de begane grond. Voor het kerstdiner en paasontbijt, bijvoorbeeld, treft het hele internaat zich hier.
    De kinderen op het internaat zitten er om verschillende redenen. Sommige zijn schipperskinderen, en moeten doordeweeks dus een plaats hebben om te blijven. Sommige zijn kinderen die hun ouders tot last zijn, en hier gedumpt zijn. Andere persoonlijke redenen zijn natuurlijk ook mogelijk.
    Het is niet overdreven lux, helemaal niet zelfs. Zo kan het soms overkomen, maar eigenlijk moet het gezien worden als een reuzachtig huis.
    De groepen zijn random ingedeeld. Kinderen vanaf 6 t/m 26 jaar zijn welkom op het internaat. Vanaf zesentwintig jaar wordt er van je verwacht dat je een eigen huis kan vinden.
    Er worden regelmatig activeiten georganiseerd. Knutselen voor de kleintjes, filmavonden voor de ouderen. Er is bijna elke avond wel een kampvuur in de vuurkorf.
    School staat los van het internaat. Elke ochtend fietsen ze gewoon naar hun eigen school. De kleintjes zitten wel allemaal op dezelfde basisschool, maar de ouderen hebben gewoon hun eigen middelbare school gekozen.
    Overige regels:
    • De kinderen zijn geacht zich te houden aan de toegewezen bedtijden (Om 21u30 is iedereen op zijn eigen kamer, om 22u alle lichten uit en totale stilte)
    • Als en kind ergens heen wilt gaan/bij iemand wil avond eten moet dat gemeld worden
    • Geen sleepovers op doordeweekse dagen
    • Behandel iedereeen zoals je zelf behandelt wilt worden
    • Luister naar de Leidingen.
    • Er zijn geen uniformen; maar uiteraard zijn de leidingen wel beschermend over de kledingkeuze
    Deze foto's laten niet zien hoe het er echt uit ziet, maar hoe je het voor je moet zien:


    ^ Interieur van een groep. ^


    ^ Zie het voor je in een natuurgebied. ^


    ^ Deel van het atrium ^
    Lessenrooster:


    ^ Klik voor groter ^
    We zijn ComingToTheTree zeer dankbaar voor deze prachtige uitleg over het internaat!! Dus allemaal in koor: "heel erg bedankt, Ilona!" ;3




    Regels:[/14]
    * Schelden en geweld mag IC, OCC niet*
    * 16+ is toegestaan (liefst onder spoiler)*
    *Ik zou graag willen dat deze RPG het lang volhoudt, denk daarom goed na of je wil meedoen en schrijf je niet bij teveel andere RPG’s in (dit is maar een richtlijn natuurlijk, ik verbied niet om met andere RPG’s mee te doen. Het kan enkel helpen deze langer te laten lopen)*
    *Maak je personage niet perfect*
    * OCC het liefste met {}, [], (), /, /, ||, **, ~~, <> etc.*
    * IC met de naam van het personage erboven*
    *Speel met je eigen personage, (tenzij je toestemming hebt van iemand anders)*



    Het begin:
    We beginnen op een gewone schooldag. Ze zitten al sinds het begin van het jaar in het internaat en vandaag is het 3 december, een woensdag. De engelen hebben dus al even tijd gehad om bevriend te worden met hun uitverkorenen, maar misschien klikken sommige karakters niet en verloopt het wat stroef. Hier kunnen jullie dus zelf kiezen hoever jullie relatie met je engel al staat.
    De bedoeling is dat de uitverkorenen in dit topic nog beginnen met het ontdekken van hun krachten. Waarschijnlijk geraken ze dan een beetje in paniek en aangezien hun engelen zowat de hele tijd op hun proberen te letten, zullen die dat waarschijnlijk door hebben. De engelen moeten dan gaan uitleggen dat de ze uitverkoren zijn en krachten bezitten die de demonen moeten verslaan. De rest van de RPG is dan vooral het beheersen van die krachten, opbouwen van de relatie tussen de engelen en uitverkorenen en het bestrijden van demonen die steeds vaker terug zullen komen.
    Klein detail, maar dat gebeurt later in de RPG pas: als engelen zeer nauw in contact komen met hun uitverkorenen en een zeer sterke band hebben opgebouwd, is het mogelijk voor de engelen de emoties van de uitverkorenen aan te voelen. Voor iemand dit laat gebeuren in de RPG, moeten ze mij dat wel even vragen. Zo voorkom ik dat het te vroeg gebeurd

    Kortom: Het is woensdagochtend en iedereen verschijnt aan de ontbijttafel!


    Rollentopic
    Praattopic

    [ bericht aangepast op 19 jan 2015 - 18:16 ]


    “To live will be an awfully big adventure.”


    Lina Camilla Night | Uitverkorene | Necromantie

    Gapend kom ik mijn bed uit, terwijl ik het irritante geluid van mijn wekker uitdruk. Terwijl ik door mijn ogen wrijf en ze verwoed open probeer te houden, loop ik naar de wasbak. Zoals verwacht, helpt het water dat ik in mijn gezicht plets niet heel veel, maar ik heb tenminste niet meer het gevoel dat mijn oogleden aan elkaar gelijmd zijn. Snel fris ik mezelf wat op met een washandje, aangezien ik nog maar net gedouched had gisterenavond en haal vervolgens een borstel door mijn haren. Ik schiet een zwarte broek en een grijs shirt aan. Samen met mijn gebruikelijke zwarte laarsjes en zwart leren vest ben ik er klaar voor. Nog altijd slaperig loop ik de gang door richting het keukentje. Daar plof ik aan de tafel bij de rest terwijl ik gapend een hand door mijn haren haal.
    "Goedemorgen iedereen." zeg ik vervolgens.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Michaël White - Engel

    Heel rustig open ik mijn ogen. Mijn biologische wekker wekt mij elke dag opnieuw, en altijd op tijd! Ik strek mij even goed uit en sta rustig op.
    In een rustig tempo doe ik alles wat nodig is, zoals elke dag, om de dag doorkomen, kleren aan, opfrissen, haar goed doen, etc etc etc. Alles op gebied van opstaan gaat altijd op een heerlijk rustig tempo, geen probleem.
    Zodra ik er helemaal klaar voor ben loop ik richting het keukentje waar de meesten zouden moeten zitten. Zodra ik binnenloop knik ik vriendelijk goedemorgen naar iedereen. De plek naast Lina is nog vrij en ik glimlach vriendelijk naar haar als ik naast haar ga zitten. "Alles goed?" vraag ik aan haar, ze ziet er nogal moe uit.


    It's high noon.


    Nathaniël Frederick Cleaver × Beschermengel × Zweep gedoopt in het heefste vuur van de hel


    "Ah. Je humor is inderdaad onweerstaanbaar, bijna net zo onweerstaanbaar als de humor van mijn oom Marcel. Weet je wel, die gast die op fietsen geilt." Ik lach om haar opmerking. Dit is precies de reden waarom ik toch nog hoop heb. Ze kan misschien nog niets, maar ze heeft ht karakter mee.
    "Yo, Nathaniël! Wat hebben we vandaag?" Ik haal nonchalant mijn schouders op en richt me tot haar.
    "Loop gewoon achter de anderen aan." Ik grijns even naar Acacia als ze binnenkomt. Van alle mensen is zij degene die me op een bepaalde manier weet te begrijpen en kalmeren.
    Dan kijk ik weer naar jullie. "Gelukkig val ik niet op fietsen, maar op zekere meiden met rood haar en sproeten."


    #dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman


    Bryce Emerson Stratford
    Ik zucht kort en stap onder de douche vandaan. Na me afgedroogd te hebben kleed ik me aan. Eenmaal aangekleed loop ik wat traag naar de keuken, waar al heel wat mensen zijn. Ik gaap kort en ga aan tafel zitten. "Goedemorgen iedereen." mompel ik kort, waarna ik brood in mijn mond prop. Als maar één van de twee normale mensen hier, voelt het redelijk vreemd. Maar dat is gewoon iets waarmee je leert leven. Enig charmant prop ik nog een broodje in mijn mond.


    "At least I am much stronger than when I was unaware of my own weakness."

    {Ik zie nu pas dat dit topic er is -.- Ik zal morgen wat gaan schrijven, omdat mijn laptop kapot is en op mijn mobiel lukt het niet.}


    ''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''


    Ariel Thomas Chamberlain ll Aarde (bescherm engel Lucida 'Lucy' Constance Custos)

    Wanneer het nog een km is naar het internaat vertraging mijn pas steeds meer zodat ik uit kon lopen. Ik had net een aantal km's hard gelopen, ik was vroeg wakker uit een nachtmerrie die ik al had sinds de dood van mijn moeder en meestal kon ik daarna niet meer in slaap vallen dus had ik besloten te gaan lopen. Eenmaal bij het internaat klom ik via een open raam op de beneden verdieping naar binnen. Het werd me verboden om hard te gaan lopen midden in de nacht maar ik luisterde totaal niet naar die regel. Eenmaal binnen ging ik meteen door naar mijn slaapkamer. Eenmaal daar deed ik mijn lenzen uit en mijn bril op voor ik schone kleding pakte en me terug trok in de badkamer. Nog geen kwartier later kwam ik gedoucht en aangekleed uit de badkamer en liep naar mijn kamer waar ik snel mijn schoenen aan trok een pet op deed om daarna naar de keuken te lopen. Eenmaal in de keuken zag ik toch dat ik wat laat was aangezien er al een aantal mensen aan tafel zat. Met stevige stappen liep ik naar een stoel en nam er plaats op terwijl ik er een, "Morgen." Uitgooide. Helaas was het nog te zien aan mijn hoofd dat ik had hardgelopen door de nog wat rode wangen die ik had. Ik pakte meteen vier boterhammen waar ik kaas op deed en er aan begon terwijl mijn blik over de groep gleed. Plots voelde ik een vreemd gevoel in mijn vlek waar door ik mijn brood op mijn bord legde en er over heen wreef met mijn vingers en wat vreemd naar mijn hand keek. Ik had een vreemde vlek op de binnen kant van mijn hand wat verdacht veel op wortels leek. Ook mijn ouders wisten niet wat de vlek was. Maar vreemd genoeg voelde ik hem nu voor het eerst wat ik toch vreemd vond. Ik bewoog mijn hand kort waarna ik verder at het gevoel proberend te negeren.


    In a dream I was a werewolf, my soul was filled with crystal light!


    Lucida 'Lucy' Constance Custos
    Beschermengel ~ Messenwerpen ~ Ariel Chamberlain
    'Loop gewoon achter de anderen aan,' roept Nathaniël terug. Ik grinnik en richt me weer tot Camaël.
    'Ach ja, wat boeit school,' zeg ik tegen haar. Dan verlaag ik mijn stem en buig wat dichter naar haar toe.
    'Herinner je je die oerlelijke demon nog, met de kotsgroene huid? Hij heeft nu volgens mij al een jaar in de Hel gezeten, maar volgens mij is hij terug.'
    Ik leun weer van haar weg en neem nog een hap. Erg bezorgd ben ik niet; ik heb hem meer dan eens verslagen. Maar nu we de Uitverkorenen op sleeptouw hebben...
    Meerdere mensen komen binnen, maar ik let niet op ze. Pas op het moment dat Ariel de ruimte binnenloopt let ik op.
    'Morgen,' mompelt hij, en hij ploft neer op een stoel. Zijn wangen zijn rood gekleurt en hij is bezweet. Gefrustreerd zucht ik; hij moet weer zijn gaan hardlopen. En drie keer raden wie het weer niet heeft gemerkt? Beschermengel zijn is zó mijn ding.


    “A queen will always turn pain into power.”

    LILY ISABELLA HALE.
    "Never fear shadows. They simply mean there's a light shining somewhere nearby"



    "Yo, Nathaniël! Wat hebben we vandaag?" Roept Lucy naar Nathaniël.
    "Loop gewoon achter de anderen aan" geeft hij als antwoord en dat is altijd precies mijn tactiek: gewoon achter de rest aanlopen en hopen dat iemand enig idee heeft over waar hij naar toe gaat. Ik zie hem even grijzen naar Acacia wanneer ze binnenkomt. Het lijkt alsof die twee al eeuwen vrienden zijn.
    "Gelukkig val ik niet op fietsen, maar op zekere meiden met rood haar en sproeten" zegt hij weer tegen mij.
    "Ik weet niet of je probeert te bewijzen dat jouw humor nog onweerstaanbaarder is dan de humor van mijn oom of dat je een flirtpoging deed. Als het het tweede is, hou er maar mee op"

    [ bericht aangepast op 22 dec 2014 - 22:16 ]


    -


    Annabeth 'Anna' Chase


    's Ochtends kom ik met veel moeite uit mijn bed. Als ik mijn wekker gewoon naast mijn bed, op het nachtkastje, had staan, dan was ik gewoon blijven liggen.
    Helaas was ik zo slim geweest de wekker aan de andere kant van de kamer neer te zetten. Nadat ik het irritante gepiep van het alarm heb afgezet, pak ik kleren en loop ik naar de douche. Gelukkig is daar niemand en kan ik gewoon douchen. Als ik klaar ben, droog ik me snel even af en ik trek mijn kleren aan.
    Daarna loop ik terug naar mijn kamer om mijn hakken te pakken. Ik vind het vreselijk dat ik kleiner ben dan de rest en met mijn hakken aannvalt het niet zo op.
    Nadat ik mijn hakken aangetrokken heb, loop ik naar de keuken. Ondertussen zit de rest van de groep er volgensmij al.
    Mijn ogen vliegen even over langs alle plaatsen, tot ze een lege stoel gevonden hebben. Ik laat me op de stoel naast Lina ploffen en mopmel iets wat moet lijken op goedemorgen. Ik pak een broodje en begin te eten. Normaal gesproken houd ik niet zo van droog brood, maar ik heb geen zin om er iets op te doen.

    [ bericht aangepast op 23 dec 2014 - 12:20 ]


    be gay do crimes


    Lina Camilla Night | Uitverkorene | Necromantie

    Ik glimlach meteen breed naar Michaël als hij naast me komt zitten.
    "Alles helemaal in orde." beantwoord ik zijn vraag dan. "Ik ben gewoon nog niet helemaal wakker, maar dat komt snel in orde."
    Ik schrik een klein beetje wanneer Annabeth naast me neer ploft. Typisch ik, elk klein dingetje kan me wel laten schrikken, anderzijds schrik ik niet snel heel hard. Het is eerder oppervlakkig maar vaak.
    "Goedemorgen." zeg ik glimlachend tegen haar. Zij heeft duidelijk nog wat meer moeite met uit haar bed komen dan ik. Daarom besluit ik ook om haar verder niet lastig te vallen, wat niet betekend dat ik haar zal buitensluiten of iets gelijkaardigs.
    "Gaat er iemand mee naar het biologielokaal voor de lessen beginnen? Ik ben daar gisteren wat spullen vergeten." vraag ik, terwijl ik een broodje smeer om onderweg op te kunnen eten. De vraag stond open voor iedereen eigenlijk, maar waarschijnlijk hadden enkel Anna en Michaël het gehoord aangezien de rest een beetje met elkaar zat te praten.


    “To live will be an awfully big adventure.”


    Aeccestan Roger Blanchard O'Shay x Uitverkorene vuur

    Ik hoor Lucca wat zeggen over 'alleen op mijn kamer zitten' en ik begin te lachen. "Wie zegt - dat ik alleen ben?" Hik ik na. "Noem me pervert, mijn timing voor grappen is gewoon geweldig..." Ik gaap lang en vouw mijn handen achter mijn hoofd. Ik sluit mijn ogen en zeg: "En jij? Ga jij nog wat interessants doen?" Ik leun wat achterover op mijn stoel en leg ongeïnteresseerd mijn voeten op tafel. Het teken op mijn hand wordt warm. Ik trek me er niets van aan, en langzaam verdwijnt het branderige gevoel op mijn hand. Opnieuw gaap ik. "Misschien kunnen we wel wat samen wat doen?"


    "At least I am much stronger than when I was unaware of my own weakness."


    Ariel Thomas Chamberlain ll Aarde (bescherm engel Lucida 'Lucy' Constance Custos)

    Er werd weinig aandacht aan me besteed toen ik binnen kwam en was gaan zitten. Dit zorgde voor een diepe zucht die mijn lippen verliet. Natuurlijk vond ik het niet zo heel erg maar een goeie morgen of een hoi had er toch wel vanaf kun komen. Oké ik wist ook wel dat ik zeker niet de leukste was om mee om te gaan. Maar he, zo was ik nou eenmaal en dat moest men maar accepteren. Ik accepteerde ook iedereen zolang ze dat verdiende. Ik richtte mijn aandacht verder alleen nog maar op mijn brood terwijl ik stug door bleef kauwen. Eenmaal mijn brood op nam ik snel nog een beker melk die ik vervolgens in een keer leeg dronk. Net wanneer ik het brood voor op school wou smeren hoorde ik lina wat zeggen. "Gaat er iemand mee naar het biologielokaal voor de lessen beginnen? Ik ben daar gisteren wat spullen vergeten." Even bleef ik stil voor ik mijn mond open deed. "Ik wil wel." Sprak ik terwijl ik naar haar op keek. Ik moet toch nog iets afleveren." Was mijn reden op mijn woorden. Kort bleef ik weer stil terwijl ik naar mijn bord keek. "Alleen als je wilt natuurlijk." Langzaam keek ik weer op en in mijn blik stond duidelijk vragentekens. Ik snapte het voorkomen als ze niet wou dat ik mee ging. Ik wist eigenlijk nog steeds niet hoe iedereen hier over mij dacht, maar dat ging ook redelijk moeilijk omdat iemand ook maar echt iets over me wist. Daar hoefde ik me echt geen zorgen om te maken dat mensen te veel over me te weten zouden komen. ik durfde te wedden dat de helft niet eens wist wat ik in mijn vrije tijd deed.


    In a dream I was a werewolf, my soul was filled with crystal light!


    Lina Camilla Night | Uitverkorene | Necromantie

    Een beetje verwonderd kijk ik richting Ariel. Niet persé omdat hij meestal niet zoveel zegt, maar vooral omdat ik niet had verwacht dat iemand anders dan Anna of Michaël het zou gehoord hebben. Meteen tover ik een welgemeende glimlach om mijn lippen.
    "Natuulijk!" zeg ik vrolijk. "Ik ben blij dat ik niet alleen moet!" Ik sta op en drink snel mijn glas melk leeg. Kort wacht ik even om te zien of nog iemand reageert, maar heel veel tijd laat ik daarmee niet verloren gaan. Met het stuk brood dat ik net gesmeerd heb, loop ik alvast naar de deur, waar ik Ariel opwacht. Ik besef me dat ik eignelijk niet veel weet van hem en weet dus eigenlijk ook niet wat me te verwachten staat op de weg naar het biologielokaal. Toch heb ik niet het gevoel dat ik echt bang moet zijn, ik weet meestal wel met iedereen te vriend te zijn en te blijven.


    “To live will be an awfully big adventure.”


    Annabeth 'Anna' Chase


    "Gaat er iemand mee naar het biologielokaal voor de lessen beginnen? Ik ben daar gisteren wat spullen vergenten", hoor ik Lina naast me vragen.
    Meteen schieten mijn gedachten naar het feit dat ik mijn tas nog moet pakken. Erg slim, denk ik.
    Ik hoor Ariel wat zeggen over dat hij wel mee wil en ik antwoord dat ik ook wel mee wil.
    Ik moest sowieso nog het laatste beetje huiswerk afmaken, gisteren had ik er geen zin meer in.
    "Heeft iemand natuurkunde trouwens gemaakt?", vraag ik dan. Snel prop ik het laatste stukje brood in mijn mond.
    Ik hoopte dat iemand het gemaakt had en vond dat ik het wel mocht overschrijven, want natuurkunde was het enige vak waar ik totaal niks van snapte.
    Ik pakte de kan met koffie die op tafel stond en ik schonk mijn beker vol.
    Aangezien ik niet heel snel wakker werd, dronk ik vaak koffie bij het ontbiijt.


    be gay do crimes



    Lucca Lily Ivanov


    Ik proestte de melk uit bij de opmerking van Aeccestan. Zijn humor wist ik wel te waarderen. Grijnzend keek ik hem vervolgens aan, ik moest toegeven dat de opmerking geweldig was. Zodra hij vroeg of ik nog iets ging doen haalde ik mijn schouders op. "Nah, waarschijnlijk breng ik de avond weer met een box van Breaking Bad door," zei ik. Ik smeerde wat boter op een broodje en legde er maar kaas op, honger had ik nu niet echt maar ik wist zeker dat zodra ik op de fiets zat wel honger had. Heel even fronste ik toen Aeccestan vroeg of we anders samen iets gingen doen. "Is goed," zei ik uiteindelijk maar. "Wat wil je doen dan?" Nog meer mensen kwamen binnen en iedereen begroette ik maar met een "morgen". Ik nam een hap van het broodje en keek Aeccestan vragend aan.


    Dear Molly. Watching over Fred like you have been watching over Harry all these years. Love, Lily.