• Engelen:
    - Acacia Julia Spartacus~ Quivers |2|
    - Lucida 'Lucy' Constance Custos ~ Sobremesa |9|
    - Camaël Caemens ~ Goya |10|
    - Michaël White ~ Robin_Hood |7|
    - Azraël Harrisson ~ Tigerlily |14|
    - Nathaniël Frederick Cleaver ~ Trohman |2|

    Uitverkorenen:
    - Lina Camilla Night ~ Tigerlily |2|
    - Lily Isabella Hale ~ Mangata |4|
    - Lucca Lily Ivanov ~ Frances |1|
    - Aeccestan Roger Blanchard O'Shay ~ Perconte |3|
    - Finnick Jack McCloud ~ Mrs_Hemmings |13|
    - Ariel Thomas Chamberlain ~ Djibriel |10|

    Mensen:
    - Annabeth "Anna" Grace ~ Meraki_ |6|
    - Bryce Emerson Stratford ~ Perconte |7|

    Relaties engel-beschermeling:
    Lucida 'Lucy' Constance Custos - Ariel Thomas Chamberlain
    Michaël White - Lina Camilla Night
    Nathaniël Frederick Cleaver - Lily Isabella Hale
    Camaël Caemens - Lucca Lily Ivanov
    Acacia Julia Spartacus - Finnick Jack McCloud
    Azraël Harrisson - Aeccestan Roger Blanchard O'Shay


    Het internaat:
    Zoals jullie weten zitten de Uitverkorenen en de Engelen op een internaat. De Engelen hebben hun Uitverkorenen erheen gestuurd, op deze manier kunnen ze hun beter en 24/7 in de gaten kunnen houden. Maar hoe zit het nou met het internaat?
    De groepen:
    Het internaat is verdeeld in zes groepen, Groep 1 t/m Groep 6. Op elke groep zitten ongeveer rond de twintig kinderen. De Engelen en de Uitverkorenen zitten met zijn allen op Groep 4.
    Elke groep is ongeveer hetzelfde ingedeeld. Een klein keukentje, wat niet bestemd is voor avond eten (dat wordt door de keukens beneden gedaan) maar voor ontbijt en lunch. Een paar tafels om aan te eten. Ook een kleine woonkamer met een grote hoekbank, een tv en een salontafel. Ook staat er een piano waar iedereen op mag spelen. Daarachter grenst een gang, waar aan je linker en rechterkant deuren naar de slaapkamers kan vinden. Iedereen heeft een eigen slaapkamer bestaand uit een bed, bureau, kledingkast en wasbak. Aan het einde van de gang vind je douches en wc's. Ook een wasmand om je vieze kleding in te gooien, met ernaast de kast waaruit je schone was en handdoeken kan halen. Iedere groep heeft vier Leidingen. Die zijn ingeroosterd waardoor er goed wordt afgewisseld tussen verschillende leidingen. Over dag zijn er meestal twee tegelijk, en er blijft er één slapen.
    Gang van zaken:
    Het internaat is gelegen in een natuurgebied. Hij is omringd door bomen en ligt midden op een enorm grasveld. Bankjes staan kris kras op het veld. Ook is er een voetbalveld, een speelveld voor de kleinere kinderen en een fietsenhok. In de zomer is er dan ook genoeg te doen.
    In de weekenden gaan sommige kinderen naar huis, andere niet. De Engelen en de Uitverkorenen horen bij de laatste groep.
    Voor bijeenkomsten van het hele internaat is er een atrium. Je kan het zien als een soort aula, gelegen op de begane grond. Voor het kerstdiner en paasontbijt, bijvoorbeeld, treft het hele internaat zich hier.
    De kinderen op het internaat zitten er om verschillende redenen. Sommige zijn schipperskinderen, en moeten doordeweeks dus een plaats hebben om te blijven. Sommige zijn kinderen die hun ouders tot last zijn, en hier gedumpt zijn. Andere persoonlijke redenen zijn natuurlijk ook mogelijk.
    Het is niet overdreven lux, helemaal niet zelfs. Zo kan het soms overkomen, maar eigenlijk moet het gezien worden als een reuzachtig huis.
    De groepen zijn random ingedeeld. Kinderen vanaf 6 t/m 26 jaar zijn welkom op het internaat. Vanaf zesentwintig jaar wordt er van je verwacht dat je een eigen huis kan vinden.
    Er worden regelmatig activeiten georganiseerd. Knutselen voor de kleintjes, filmavonden voor de ouderen. Er is bijna elke avond wel een kampvuur in de vuurkorf.
    School staat los van het internaat. Elke ochtend fietsen ze gewoon naar hun eigen school. De kleintjes zitten wel allemaal op dezelfde basisschool, maar de ouderen hebben gewoon hun eigen middelbare school gekozen.
    Overige regels:
    • De kinderen zijn geacht zich te houden aan de toegewezen bedtijden (Om 21u30 is iedereen op zijn eigen kamer, om 22u alle lichten uit en totale stilte)
    • Als en kind ergens heen wilt gaan/bij iemand wil avond eten moet dat gemeld worden
    • Geen sleepovers op doordeweekse dagen
    • Behandel iedereeen zoals je zelf behandelt wilt worden
    • Luister naar de Leidingen.
    • Er zijn geen uniformen; maar uiteraard zijn de leidingen wel beschermend over de kledingkeuze
    Deze foto's laten niet zien hoe het er echt uit ziet, maar hoe je het voor je moet zien:


    ^ Interieur van een groep. ^


    ^ Zie het voor je in een natuurgebied. ^


    ^ Deel van het atrium ^
    Lessenrooster:


    ^ Klik voor groter ^
    We zijn ComingToTheTree zeer dankbaar voor deze prachtige uitleg over het internaat!! Dus allemaal in koor: "heel erg bedankt, Ilona!" ;3




    Regels:[/14]
    * Schelden en geweld mag IC, OCC niet*
    * 16+ is toegestaan (liefst onder spoiler)*
    *Ik zou graag willen dat deze RPG het lang volhoudt, denk daarom goed na of je wil meedoen en schrijf je niet bij teveel andere RPG’s in (dit is maar een richtlijn natuurlijk, ik verbied niet om met andere RPG’s mee te doen. Het kan enkel helpen deze langer te laten lopen)*
    *Maak je personage niet perfect*
    * OCC het liefste met {}, [], (), /, /, ||, **, ~~, <> etc.*
    * IC met de naam van het personage erboven*
    *Speel met je eigen personage, (tenzij je toestemming hebt van iemand anders)*



    Het begin:
    We beginnen op een gewone schooldag. Ze zitten al sinds het begin van het jaar in het internaat en vandaag is het 3 december, een woensdag. De engelen hebben dus al even tijd gehad om bevriend te worden met hun uitverkorenen, maar misschien klikken sommige karakters niet en verloopt het wat stroef. Hier kunnen jullie dus zelf kiezen hoever jullie relatie met je engel al staat.
    De bedoeling is dat de uitverkorenen in dit topic nog beginnen met het ontdekken van hun krachten. Waarschijnlijk geraken ze dan een beetje in paniek en aangezien hun engelen zowat de hele tijd op hun proberen te letten, zullen die dat waarschijnlijk door hebben. De engelen moeten dan gaan uitleggen dat de ze uitverkoren zijn en krachten bezitten die de demonen moeten verslaan. De rest van de RPG is dan vooral het beheersen van die krachten, opbouwen van de relatie tussen de engelen en uitverkorenen en het bestrijden van demonen die steeds vaker terug zullen komen.
    Klein detail, maar dat gebeurt later in de RPG pas: als engelen zeer nauw in contact komen met hun uitverkorenen en een zeer sterke band hebben opgebouwd, is het mogelijk voor de engelen de emoties van de uitverkorenen aan te voelen. Voor iemand dit laat gebeuren in de RPG, moeten ze mij dat wel even vragen. Zo voorkom ik dat het te vroeg gebeurd

    Kortom: Het is woensdagochtend en iedereen verschijnt aan de ontbijttafel!


    Rollentopic
    Praattopic

    [ bericht aangepast op 19 jan 2015 - 18:16 ]


    “To live will be an awfully big adventure.”


    Azraël Harrisson | Engel | Speer

    Ik moet een beetje grinniken als hij zo onhandig met zijn melk omgaat. Eerlijk gezegd laat het mij beter voelen. Ook al ben ik dan een engel en hij niet, het is toch fijn om te zien dat ik niet alleen onhandig ben.
    "Ik ben zo blij dat ik jou ken." zeg ik dan ook, waarna ik een hap van mijn brood eet. Ik luister naar zijn vraag en het valt me op dat hij niet echt een geweldige ochtend lijkt te hebben. Al blijft het natuurlijk een ochtend op een schooldag, dus er zijn er vast niet veel die een geweldige ochtend beleven.
    "We hebben eerst chemie." zeg ik dan behulpzaam. "En moest je het lokaal ook vergeten zijn: ik loop wel mee. Dat is iets wat ik me wel nog kan herinneren." lach ik dan.


    “To live will be an awfully big adventure.”


    Nathaniël Frederick Cleaver × Beschermengel × Zweep


    "Nee eigenlijk niet. Jij wel?" Ik lach even om wat ze zegt. Ze zou eens moeten weten wat we allemaal kunnen. Het enige waar we hen voor nodig hebben is het permanent uitschakelen van de demonen, maar op zich interesseert me dat niet eens zoveel, behalve ééntje. Ik kap mijn eigen gedachten weer af; geen wraakplannen tijdens het burgerlijke en beschaafde ontbijt. Onder de tafel bal ik mijn hand kort tot een vuist waarna ik haar grijnzend aankijk, zonder te doen alsof er iets is.
    "Hmm.. Misschien ben je toch wat saaier dan ik dacht." Ik trek vermaakt mijn wenkbrauwen op. "Maar zou ik mijn superkracht vandaan halen? Als charmant zijn een superkracht is, zou ik die graag benoemen. En anders is het gewoon aangeboren perfectie."


    #dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

    LILY ISABELLA HALE.
    "Never fear shadows. They simply mean there's a light shining somewhere nearby"



    "Hmm.. Misschien ben je toch wat saaier dan ik dacht" zegt Nathaniël. Ik kijk hem even verontwaardigd aan.
    "Maar zou ik mijn superkracht vandaan halen? Als charmant zijn een superkracht is, zou ik die graag benoemen. En anders is het gewoon aangeboren perfectie" vervolgt hij.
    "Als het aangeboren moet zijn, is het dan fout gegaan bij de geboorte? Want ik merk weinig van je perfectie" ik kijk hem heel even aan en leun dan een stukje naar voren.
    "En als je me beter leert kennen kom je er wel achter dat ik verre van saai ben" zeg ik zacht.


    -

    Camaël Caemens
    "People can't always be perfect, because that isn't real"


    _____________________________________________________

    Beschermengel • Lucca Lily Ivanov • Zwaard
    _____________________________________________________


    "Loop gewoon achter de anderen aan,' roept Nathaniël naar Lucy, waarop Lucy even grinnikt. Serieus, ik snap het concept van school niet. Wij weten meer dan eigenlijk alle leraren en iedere paar jaren veranderen hun ideeën over wat er geleerd moet worden aan iedereen, en hoe, toch weer. Ik zucht. "Ach ja, wat boeit school," Zegt Lucy, waarmee ze mijn gedachten uit lijkt te spreken. "Herinner je je die oerlelijke demon nog, met de kotsgroene huid? Hij heeft nu volgens mij al een jaar in de Hel gezeten, maar volgens mij is hij terug." zegt ze zachter, terwijl ze naar me toe leunde. Ik grinnik even. "Maar mensen," vraag ik nu in het algemeen "kunnen we vandaag anders niet gewoon een dagje school overslaan ofzo?"


    take me back to the basics and the simple life


    Lucida 'Lucy' Constance Custos
    Beschermengel ~ Messenwerpen ~ Ariel Chamberlain
    Camaël grinnikt kort. Waarschijnlijk moet ze denken aan hoe we de (uitzonderlijk lelijke) demon hebben verslagen. Camaël en ik werken erg goed samen als het gaat om vechten, en de manier waarop we deze demon hebben afgemaakt was wel grappig, eigenlijk. Naast dat hij erg lelijk was, was hij ook nog eens best wel dom.
    'Maar mensen,' zegt Camaël, met een opgeheven stem. Ze kijkt rond naar de mensen om haar heen. 'Kunne we vandaag anders niet gewoon een dagje school overslaan ofzo?'
    Ik ben het helemaal met haar eens. Waarschijnlijk vinden de andere Engelen het ook. School is zinloos, saai en zwaar irritant. We kunnen veel beter gaan vissen bij de Uitverkorenen om te kijken of ze al een beetje krachten laten zien. Je kan wel zeggen dat het een beetje deprimerend is om te kijken hoe deze zes mensen die ons zouden moeten helpen zo... normaal lijken. Eigenlijk hebben we ze niet eens nodig. Ze kunnen demonen misschien wel doden, maar wij verslaan ze makkelijk. Het enige irritante is dat ze de hele tijd terug komen. Maar we kunnen het aan.
    Mijn gedachten gaan terug naar de tijd dat we nog niet op de Uitverkorenen moesten passen, en niet naar school hoefden te gaan. Wij zijn nota bene de oudste zes wezens op deze planeet en toch behandelen mensen die er ouder uitzien ons als tieners. Het irriteet me echt heel erg. Vroeger hoefden we niet naar school, en al helemaal niet te luisteren naar mensen.
    'Ik ben voor,' zeg ik, als antwoord op Camaëls voorstel. Tenzij Ariël wel naar school gaat, dan moet ik natuurlijk weer mee.


    “A queen will always turn pain into power.”


    Lina Camilla Night | Uitverkorene | Necromantie

    Ongeduldig blijf ik wat in de deuropening treuzelen, terwijl ik wat aan mijn leren handschoenen pruts. Hoe lang kan het duren om van de ontbijttafel naar de deur te lopen?
    "Ariel, komt je nog?" roep ik dan, terwijl ik me afvraag of hij het gewoon vergeten zou kunnen zijn. Natuurlijk is er niet veel tijd verlopen ondertussen, maar toch genoeg om me een beetje genegeerd te voelen. Ik zet in mijn hand in mijn zij en leun wat op één been, terwijl ik mijn haar geïrriteerd over mijn schouder gooi.
    "Ik heb nu niet bepaald een engelengeduld." mopper ik zachtjes, terwijl ik achter me kijk, de gang in en me afvraag hoeveel tijd ik nog zou hebben.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Annabeth Grace || Mens


    Op een gegeven moment gaat het gesprek over op de vraag of we gaan spijbelen of niet. Ik schud enkel mijn hoofd, om duidelijk te maken dat ik niet ga spijbelen. Ongeveer een minuutje later staat Lina in de deuropening. Ze ziet er best wel geïriteerd uit en aangezien ik klaar ben met eten, loop ik naar haar toe. "Als Ariel niet mee gaat ga ik wel mee hoor", zeg ik. Het is niet zo dat ik de anderen niet mag en buiten wil sluiten, integendeel, maar het duurt mij nu wel een beetje lang. "Ik haal even mijn tas", zeg ik tegen Lina nadat ik me bedenk dat ik mijn boeken er wel in heb zitten, maar dat mijn tas nog boven staat. Snel ga ik naar mijn kamer en ik slinger de tas over mijn schouder. Ik kijk ook of ik mijn hakken al weer aankan, wat helaas niet het geval is. Dan loop ik weer terug naar Lina, dit keer klaar om te vertrekken. "Wachten we op de anderen of niet?", vraag ik dan, niet helemaal zeker wat het handigste is.


    be gay do crimes


    Aeccestan Roger Blanchard O'Shay

    Ik grinnik als Lucca erg enthousiast reageert op mijn voorstel. "Dusseh, heb jij enig idee hoe je die dingen moet maken?" Vraagt Lucca mij, en ik trek een wenkbrauw verbaast op. "Jij niet dan? Zelfs een verwend kind als ik weet hoe ik koekjes moet bakken. Ik heb nog wel ergens een recept liggen, denk ik althans." Ik denk terug aan vroeger, toen ik mijn zus commandeerde wat ze moest doen tijdens het bakken van koekjes. Mijn mondhoeken krullen lichtelijk omhoog bij die gedachte, en een korte zucht ontsnapt er tussen mijn lippen vandaan. Ik kijk Lucca vragend aan, dit kan nog wel eens interessant worden.


    "At least I am much stronger than when I was unaware of my own weakness."


    Bryce Emerson Stratford
    "Ik ben zo blij dat ik jou ken." Zegt Azraël. Ik kijk hem schuin aan. "Ook bedankt voor jouw steun. Het wordt geapprecieerd. Doneer alsjeblieft niets aan het Bryce fonds, over lomp en onbenullig gesproken." Mompel ik. "We hebben eerst chemie." Zegt hij dan, en ik knik bedankend naar hem. "En moest je het lokaal ook vergeten zijn: ik loop wel mee. Dat is iets wat ik me wel nog kan herinneren." Eindigt Azraël lachend. Ik glimlach waterig naar hem, en zeg: "En bedankt Az. Ik zal het in mijn testament zetten, mocht ik nu plots worden aangereden."


    "At least I am much stronger than when I was unaware of my own weakness."


    Azraël Harrisson | Engel | Speer

    Ik moet lachen om zijn opmerkingen en dan vooral de manier hoe hij ze uitspreekt. Als je op zijn intonatie afgaat, lijkt hij helemaal niet te grappen. Ik ga er maar vanuit dat hij dat wel doet, wie zou zulke dingen nu gemeend zeggen? Met een vrolijke lach val ik mijn eten verder aan.
    Gelukkig ben ik iemand die zeer snel opgevrolijkt is. En zeker Bryce is zeer aardig en leuk om mee om te gaan.
    "Zet ook maar in je testament dat ik van plan ben de hele dag aan jou te blijven plakken." zeg ik dan plagerig. Ergens meen ik het wel. Ik ben niet echt een persoon om alleen te zijn en zeker niet op een vrije namiddag. Hopelijk vormt het voor Bryce geen probleem, maar als er iets is waar ik geen zin in heb, dan is het eenzaamheid.


    “To live will be an awfully big adventure.”


    Nathaniël Frederick Cleaver × Beschermengel × Zweep

    "Als het aangeboren moet zijn, is het dan fout gegaan bij de geboorte? Want ik merk weinig van je perfectie." Ik grijns even ontevreden. Ze heeft overal wel wat op te zeggen. Het zou een stuk makkelijker zijn als we wat minder koppig was en me zou mogen. "En als je me beter leert kennen kom je er wel achter dat ik verre van saai ben." Ik kijk haar even aan. Ik weet nu al wat ze is en wat ze gaat kunnen, dus saai is ze niet. Zolang het niet meer lang duurt voordat haar krachten beginnen op te komen.
    "Dan leer ik je graag beter kennen."

    [ bericht aangepast op 15 jan 2015 - 18:46 ]


    #dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman


    Lina Camilla Night | Uitverkorene | Necromantie

    Opgelucht en dankbaar kijk ik Annabeth aan. "Dankjewel." zeg ik dan. Wanneer ze wegloopt om haar tas te gaan halen, wacht ik nog even om te kijken of Ariel nog mee gaat, maar uiteindelijk geraakt mijn geduld toch op. Zodra ze terug is, glimlach ik naar haar.
    "Ik denk dat we best maar gewoon gaan. Ik vrees dat ik anders niet op tijd mijn spullen kan halen." Toch voel ik me een beetje schuldig omdat ik zomaar vertrek, terwijl Ariel gezegd had mee te gaan. Daarom werp ik hem een verontschuldigende glimlach toe en zeg, terwijl ik wat onzeker naar hem zwaai: "Het spijt me, maar ik heb al veel tijd verloren. Volgende keer misschien?"
    Uiteindelijk draai ik me dan toch om en loop eindelijk de gang in. "Het was ook niet slim om mijn spullen te vergeten gisteren, maar af en toe ben ik zo'n warhoofd." glimlach ik naar Annabeth, terwijl ik mijn handschoenen terug wat beter om mijn hand trek.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Annabeth Grace || Mens


    Lina glimlacht even en zegt dan, "Ik denk dat we best maar gewoon gaan. Ik vrees dat ik anders niet op tijd mijn spullen kan halen." Ik knik even, om te laten merken dat ik het goed vind en trek dan mijn jas aan. Ook zet ik een muts op. Ik kan niet heel goed tegen kou, en dat is soms te merken aan wat ik aantrek. Lina zegt nog iets tegen Ariel en zwaait even. Dan loopt ze de gang weer in en glimlacht naar me. "Het was ook niet slim om mijn spullen te vergeten gisteren, maar af en toe ben ik zo'n warhoofd." Ik lach even. "Jij bent niet de enige die dat soort dingen doet, hoor", zeg ik, nog steeds een beetje grinnikend. De eerste schooldag was ik mijn tas vergeten mee te nemen, iets waar de leraren niet heel blij mee waren. Vervolgens loop ik naar de deur en trek hem open. Ik stap de deur uit en loop richting de fietsen. Mijn fiets valt best wel op, aangezien ik hem een keer neongroen heb geferd uit verveling. Mijn tas dump ik in de fietstas en ik kijk naar Lina. "Klaar om te gaan?", vraag ik haar dan.


    be gay do crimes


    Lina Camilla Night | Uitverkorene | Necromantie

    Ik lach terug, zodra ze opmerkt dat ik niet de enige ben die af en toe met mijn hoofd in de wolken loopt. We vervolgen onze weg naar buiten en ik volg haar naar de fietsenstalling. Snel haal ik ook mijn onopvallende, zwarte fiets tevoorschijn. Mijn tas hou ik gewoon op mijn rug, omdat ik het zo nu eenmaal aangenamer vind. "Ik ben er helemaal klaar voor." glimlach ik terug, waarna ik op mijn fiets spring en al langzaam wat vooruit begin te rijden zodat ze me kan bijhouden.
    "Twee uur chemie vandaag, wat een ramp." zucht ik, met een zielige ondertoon, terwijl ik achterom kijk om te zien of Annabeth eraan komt. "Het is dat we de namiddag vrij zijn... Anders was dit echt een dodelijke dag."
    Zodra Annabeth naast me komt fietsen, begin ik wat meer tempo te maken. Plots zie ik links van me een vage schim. Met een ruk draai ik mijn hoofd om, maar zodra ik kijk, valt er neits meer te zien. Verward frons ik mijn voorhoofd, waarna ik gewoon weer voor me kijk. Ik moet een klein beetje bijsturen, zodat ik uiteindelijk niet tegen Annabeth zou botsen

    {sorry dat ik je personage een heel klein beetje bestuurd heb, maar op die manier kon ik wat meer schrijven.}


    “To live will be an awfully big adventure.”

    MetUpAtMidnight went Goya


    take me back to the basics and the simple life