Harry Potter and the order of the phoenix • Speeltopic 2 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 13 dec 2014 - 23:19 ]

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

George Weasley

Hij greep me bij mijn been, nog voordat ik hem nog een schop kon geven waardoor ik struikelde en met mijn achterhoofd keihard tegen de stenen vloer aankwam. Een afschuwelijke pijnscheut raasde mijn lichaam in toen Kealan boven op mij klom.
‘Je houd helemaal niet van; hem. Dit is allemaal een machtspelletje van je. Je beleeft hier gewoon lol aan. Je rot gewoon verdomme op.’ Ik probeerde hem van me af te duwen, maar de harde stomp die hij in mijn gezicht gaf zorgde er voor dat ik onbeweeglijk onder hem bleef liggen. Een soort paniek vloog mijn lichaam in toen hij zijn handen langs mijn nek zette en het wat dichtkneep. Met mijn klauwen greep ik naar zijn handen en probeerde het weg te drukken, zonder succes. Met moeite probeerde ik om mijn ademhaling te letten hoewel dat onmogelijk leek te zijn. Ik kon niet ademhalen. Ik kneep mijn ogen dicht toen ik me wat zwakker en erg benauwd begon te voelen en de hoop opgaf. Het voelde alsof iemand mijn hoofd onder water hield, of alsof vier muren me gingen pletten. Hoe het ook zou aanvoelen, ik wist dat hij me nu zou doden als er niemand zou komen. Want alles verdween voor mijn ogen, de geluiden, stemmen en beelden tot hij me plotseling losliet en ik paniekerig naar mij keel greep. Ik was niet echt meer bij bewustzijn en begon herhaaldelijk te kuchen en kneep mijn ogen dicht waarna ik voorover neer rolde om mijn handen in het grond te steunen en begon nog wat meer te kuchen. Merlin, als ik niet beter wist zou ik denken dat ik u had gezien. Ik rolde weer terug op mijn zij en probeerde bij bewust zijn te blijven.
‘k-klootzak,’ wist ik er nog uit te krijgen voordat ik een poging begon te wagen om mezelf te kalmeren en overeind probeerde te krabbelen. Nog steeds hield ik mijn hand bij mijn heel en leunde tegen het muur aan terwijl ik Kealan zuur aankeek.
‘j-je gaat er aan,’ murmelde ik nog en zag dat Fred er bij stond. hij zag er geschrokken uit. Ik probeerde hem aan te kijken en schudde tot hoever het kon, waarschuwend met mijn hoofd.

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Ralf is becoming a badass

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Kealan- Dereck Moore

‘Wat wil je gaan doen met hem. Wat als iemand eraan komt en..’
‘Wat is hier aan de hand.’ In plaats van naar de jongen te kijken die aangelopen kwam keek ik geamuseerd naar de roodharige jongen die op de grond lag en krampachtig omhoog probeerde te komen. Het was te pijnlijk; het was te zwaar.
‘Dat gaat jou niks aan, dus ga weg voor jij hetzelfde lot als jou broer en zijn vriendje ondergaat.’
Middels leunde die vieze Weasley tegen de muur terwijl hij met moeite; ‘k-klootzak.’ Eruit perste. ‘J-je gaat er aan.’ Ik zette zonder te vragen Saunders in Jonahs armen voordat ik uitdagend naar hem toe liep en hem ruw bij zijn kin greep. ‘Het lijkt me verstandig als je niet meer in onze buurt komt. Inclusief Campbell- als je niet wilt dat ik harder doordruk.’ Zei ik met een gemene grijns terwijl ik hem met een opgetrokken wenkbrauw bestuderend in mij op nam.
‘Ik denk dat Campbell je zo vergeten is.’ Met dat trapte ik hem nog onderuit voordat ik arrogant omdraaide en nog riep; ‘Onthou Weasleys. Ik ben nu de hoofdmonitor; mijn regels zijn wet.’ Met dat grijnsde ik naar Jonah en trok hem mee van de twee jongens.
‘Jonah; ik heb een gigantisch goed idee.’ Murmelde ik ietwat enthousiast waardoor ik hard op mijn lip beet. Wacht maar; zodra dit klusje gelukt is zal de Heer mij meer vertrouwen dan die andere kleuters.
‘Jíj gaat Campbell versieren. Je doet alsof je hem leuk vind- en als het nodig is kus je hem maar. Je manipuleert zijn brein en voor je het weet- zijn we van de Weasley en Saunders af.’

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

nooo, ik wilde Ralf posten nu :'3 ach ja. aanpassen dan maar

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Ugh, ik wil wat posten, maar ben ispiratieloos.

Vampire + Servant = Servamp

ooh oops x'D
Ik wist niet dat Ralf er nog tussen kwam :'3

[ bericht aangepast op 14 dec 2014 - 15:00 ]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Ralf Auron

'Ik kan ook wel later wat eten uit de keuken halen. Kom, laten we ergens anders heen gaan.'
Ik kreeg niet eens de kans om ‘oke’ te zeggen en hij trok me overeind. Ik weet niet eens of we nu wel uit het grote zaal mochten gaan aangezien iedereen hier moet zijn, maar ach ja. Toen we eenmaal buiten waren, draaide hij zich naar mij om en ik keek met een glimlach weg.
'Dus, waar wil je heen? We kunnen misschien gaan zwerkballen, of wat rondlopen over het terrein, of helemaal niks doen, dat is natuurlijk ook een optie.'
We lopen wat verder het kasteel in, lopen de gangen door en al. We konden Campbell en George gaan opzoeken, maar ik denk dat ze het al druk hebben of geen tijd hebben voor ons of iets dergelijks. Misschien was het ook een beter idee om gewoon in het grote zaal te blijven. Maar mijn gedachtes en opties vlogen al weg toen we een gang in liepen waar al een aantal personen leken te zijn. Twee jongens stonden naast elkaar, in de armen van de ene jongen die ik herkende als Kealan van Slytherin lag Campbell. En iets verderop lag George op het grond, gewond, kuchend en murmelde nog wat als ‘klootzak,’
'Wat is hier aan de hand?' vroeg Fred plotseling en ik staarde de twee jongens angstig aan.
'Dat gaat jou niks aan, dus ga weg voor jij hetzelfde lot als jou broer en zijn vriendje ondergaat.'
Ik voelde Fred zijn ogen op mij prikken en zachtjes beet ik op mijn lip. Waarom zo veel drama? Waarom zijn wij altijd diegene met zulke problemen? Ik schuifelde wat meer naar Fred toe en keek gauw terug naar de twee jongens. Kealan drukte Campbell in de armen van de andere jongen en liep terug naar George die hem hatelijk aanstaarde. Hij had pijn. Niet een kleine wondje of zo, hij had echt waar pijn. En dat Kealan hem ruw bij zijn kin vast greep maakte het er niet beter op.
‘Het lijkt me verstandig als je niet meer in onze buurt komt. Inclusief Campbell- als je niet wilt dat ik harder doordruk. Ik denk dat Campbell je zo vergeten is.’
En toen trapte hij hem onderuit waardoor George op zijn knieën neer viel en zijn armen rond zijn maag gooide. Kealan had zich inmiddels weer omgedraaid en staarde ons nu aan.
‘Onthou Weasleys. Ik ben nu de hoofdmonitor; mijn regels zijn wet.’
En toen trok hij zijn vriend mee, weg van ons. Ik bleef verstijfd stil staan en ging met mijn handen verward door mijn haren.
‘we- we gaan nooit wat rust in onze leven krijgen, of wel?’ murmelde ik gespannen.

[ bericht aangepast op 14 dec 2014 - 15:12 ]

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Ik ben bang dat ik Hide er maar niet tussengooi, hij maakt het alleen maar erger. Ugh nog steeds geen inspiratie.

Vampire + Servant = Servamp

Sphinxxjee ^^ bedoel je niet Ralf Auron ipv Geoge Weasley

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Oh ja, natuurlijk :'D

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

SphinxX schreef:
Oh ja, natuurlijk :'D

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Jonah Barret

Zonder iets te zeggen legt Kealan Campbell in mijn armen. Campbell is helemaal niet zo zwaar, dus blijf ik gewoon staan. Eigenlijk maak ik me alleen maar zorgen om het feit dat Kealan echt in de problemen kan komen. Zelf heb ik een reputatie van badboy dus iedereen verwacht het wel van mij.
      ‘Het lijkt me verstandig als je niet meer in onze buurt komt. Inclusief Campbell- als je niet wilt dat ik harder doordruk. Ik denk dat Campbell je zo vergeten is.’ Ik houd de andere Weasley in de gaten en kijk hem vals aan, als waarschuwing. ‘Onthou Weasleys. Ik ben nu de hoofdmonitor; mijn regels zijn wet.’ Kealan trekt me mee en ik neem Campbell gewoon mee; hij is toch buiten westen.
      ‘Jonah; ik heb een gigantisch goed idee. Jíj gaat Campbell versieren. Je doet alsof je hem leuk vind- en als het nodig is kus je hem maar. Je manipuleert zijn brein en voor je het weet- zijn we van de Weasley en Saunders af.’ Ik rol met mijn ogen en leg Saunders even op de grond. Hij is dan wel niet zwaar, maar hij weegt natuurlijk ook niet niks.
      'Waar denk je dat ik net mee bezig was? Ik probeerde ervoor te zorgen dat ze dachten dat ik aan hun kant sta. Zodat ze mij vertrouwen en ik zo ervoor kan zorgen dat die twee uit elkaar gaan.'



Fred Weasley

‘Het lijkt me verstandig als je niet meer in onze buurt komt. Inclusief Campbell- als je niet wilt dat ik harder doordruk. Ik denk dat Campbell je zo vergeten is.’ Ik kijk woedend naar de jongen. Hij denkt echt van zichzelf dat hij geweldig is. Waarom doet iedereen zo hun best om Camp en George uit elkaar te krijgen? ‘Onthou Weasleys. Ik ben nu de hoofdmonitor; mijn regels zijn wet.’ Hij loopt weg, samen met zijn vriend, die ik nu vaag herken als Jonathan Barret, de beater van Zwadderich.
      ‘we- we gaan nooit wat rust in onze leven krijgen, of wel?’ vraagt Ralf. Ik kijk hem even verdrietig aan en richt me dan op George, die ontzettend veel pijn lijdt. Hij moet naar de ziekenzaal, en dan wel meteen. Waarom moeten wij zo vaak bij de ziekenzaal zijn? Waarschijnlijk is madame Plijster helemaal overspannen geworden van ons.
      'Ik kan hem wel tillen, maar kom met ons mee. Ik wil niet dat je hier alleen bent als ze terugkomen. We moeten zometeen maar op zoek naar Campbell. Het zag er niet naar uit alsof ze heel boos op hem waren. Alleen op George, dus hij is nu de prioriteit,' leg ik uit. Ik til mijn tweelingbroer op en draag hem naar de ziekenzaal.
      Daar leg ik hem op een bed. 'Madame Plijster?' roep ik door de zaal.

Spoiler alert: you will save yourself

Ralf Auron

'Ik kan hem wel tillen, maar kom met ons mee. Ik wil niet dat je hier alleen bent als ze terugkomen. We moeten zometeen maar op zoek naar Campbell. Het zag er niet naar uit alsof ze heel boos op hem waren. Alleen op George, dus hij is nu de prioriteit,'
Ik zeg niets en knik maar met mijn hoofd. Ergens gaat ik mezelf zo ontzettend erg. Sinds vorig jaar hebben we ontzettend veel dingen meegemaakt, personen zijn gewond geraakt, verdriet gehad en waren woest en al, en wat deed ik? Niets. Ik heb ze geen een keer kunnen helpen, alles wat ik eenmaal kon doen is erbii staan als een idioot en me belangrijk voelen bij Fred.. en mensem bang maken tijdens het volle maan. Ik zucht en keek toe hoe Fred naar zijn broer toe liep en hem optilde. Samen liepen we naar het ziekenzaal toe en als een schoothondje volgde ik hem. Toen we er eenmaal waren, legde Fred hem op een willekeurige bed neer en ik ging op het bedrandje zitten.
'Madama Plijster?' Riep Fred en al meteen kwam Madama Plijster aangelopen en staarde ons even fronsend aan.
'Jullie alweer? Terwijl het schooljaar nog niet eens is begonnen?'
Ik voelde me lichtjes rood worden bij die woorden en keek weg toen Madama Plijster naast George ging staan wiens ogen wat open stonden, ze staarden zielloos voor zich uit.
'Horen jullie niet in het grote zaal te zitten?' Vroeg ze terwijl ze terug naar haar kamertje liep en in een mum van tijd met een flesje en bekertje terug kwam lopen.
'Uhm..' murmelde ik maar en wierp Fred een blik toe. Madama Plijster schonk een soort vreemd vloeistof in het bekertje, iets gelig en blubberig. Arme George.
'We- we wilden naar het wc gaan.' Loog ik snel en beet even op mij lip.
'Meneer Weasley, als u even overeind wil gaan zitten kunt u dit nu even drinken.'
Madama Plijster leek mijn zin te negeren toen ze de bekertje naast George op het nachtkastje plaatste en met haar hand voor George zijn ogen zwaaide.
'Meneer Weasley?'
George negeerde haar en rolde op zijn zij neer.
'I-ik hoef geen medicijn ..' hoorde ik hem zwakjes murmelen.

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Kealan-Dereck Moore

‘Waar denk je dat ik net mee bezig was? Ik probeerde ervoor te zorgen dat ze dachten dat ik aan hun kant sta. Zodat ze mij vertrouwen en ik zo ervoor kan zorgen dat die twee uit elkaar gaan.’
Ik knikte afwezig. ‘Oh, natuurlijk. Je weet als ik boos ben; dat ik niet meer helder na kan denken.’ Ik glimlachte een klein beetje.
‘Laten we hem naar de ziekenzaal brengen. Die wonden op zijn zij zagen er afschuwelijk uit en hiermee kan je zijn vertrouwen winnen.’ Zei ik ietwat enthousiast voordat ik me omdraaide om Campbell op te tillen die verdwenen was. Verbaasd keek ik om me heen.
‘Je had hem toch net hier neer gelegd?’ zei ik verbaasd voordat ik snel de gang uitrenden die leeg was. ‘Merlin; hij kan niet ver zijn; zoek hem.’ met dat rende ik een willekeurige gang in op zoek naar Campbell.

Campbell Saunders

Wazig. Dat is het enige wat ik zag. Vermoeid draaide ik me om op iets hards terwijl stemmen mijn oren binnen drongen; hoewel ik geen flauw idee had waar ze over praatte terwijl langzaam scenario’s weer omhoog kwamen. Kealan, George. Merlin. Met een ruk stond ik op wat me een immense pijn in mijn hoofd zowel in mijn zij opleverden voordat ik met moeite opstond. Ik keek naar de twee jongens voor me die er allebei niet als George uit zag; hoewel ik dat niet zeker wist omdat alle beelden voor mijn ogen leken te dansen. ‘…ziekenaal.. afschuwelijk..’ Kealan? Oh merlin. Zo snel als ik kon draaide ik me om waarbij ik direct leek te vallen. Nerveus keek ik naar een deur die maximaal 2 meter van mij af stond. 2 meter. Nerveus terwijl alles tolde liep ik er heen terwijl ik me stevig vasthield aan de stenen muren voordat ik met een zachte klik de deur opende en weer achter me sloot om tegen de muur in het kleine kamertje; ongetwijfeld een bezemkast op de grond te vallen om luid in en uit te ademen. Met een enorme ruk schoof ik mijn shirt omhoog wat gepaard ging met een zachte kreet van pijn en mijn vingers op de snel bewegende wond aftastten. Snel scheurde ik een stukje stof van een gordijn af om die er tegen aan te drukken wat immens veel pijn deed waardoor ik mijn hoofd tegen de muur aan kantelde en mijn tanden op elkaar klemde. Merlin; wat moest ik nu.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Dat had ik dus niet verwacht

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••