Harry Potter and the order of the phoenix • Speeltopic 1 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 7 dec 2014 - 14:16 ]

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

George Weasley

'Sorry.' Hoorde ik Campbell nog murmelen voordat hij weer naar mijn hand greep waar hij iets te hard in kneep. Maakt mij wat uit; ik vind de pijn fijn, alles wat Camp bij mij doet, of het nou lichamelijke pijn of geestelijk verwennen is, het is fijn. (Oké dat is dus eng)
Ik perste maar een glimlach tevoorschijn en wierp eve een blik naar Ralf en Fred die de hele tijd stil zaten.
'Hogwarts.' Hoorde ik Campbell plotseling mompelen. Ik keek op bij zijn woorden en zag het kasteel tussen de hoge bomen door verschijnen en glimlachte wat.
'Aah, Hogwarts.' Hoorde ik Fred plotseling zeggen diezich had omgedraaid.
'Da's mijn thuis.'
'Onze thuis.' Zei ik er achter en gaf Campbell een kneepje in zijn hand.
'Dus ook jouw thuis vanaf nu.' Zei ik met een zwak glimlach, ter poging om mijn gedachtes leeg te maken. De koets kwam tot stilstan en lamgzaam trok ik Campbell naar buiten en sleurde hem door het padje.
'Niet zenuwachtig zijn, camp. Ze gaan alleen een pratende hoed op je hoofd zetten die je in een afdeling gaat gooien; is niets vreemds.' Zei Fred die voorop liep en ik grinnikte zachtjes. Ik trok Campbell maar mee richting het kasteel toe, we liepen ergend vooraan aangezien al de andere studenten acgter ons waren. Alsof wij hun moesten gaan begeleiden. Toen we eenmaal op het binnenplaats waren, keek ik even op naar het kasteel en trok Campbell wst dichter tegen me aan.
'Ben je er klaar voor, Campbell Saunders?' Vroeg ik maar.

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Campbell Saunders

‘Aah, Hogwarts. Da’s mijn thuis.’ Ik wendde mijn blik van Georges’ nek af naar Fred wier zich omgedraaid had naar zijn school. In al die jaren had ik Klammfels nooit als ‘thuis’ gezien- het was dan ook raar om dit te horen over een andere school.
‘Onze thuis. Dus ook jouw thuis vanaf nu.’ Langzaam voelde ik weer rare kippenvel in mijn nek opkomen terwijl George nietsvermoedend in mijn hand kneep voordat hij me optrok en een paadje in sleurde.
‘Niet zenuwachtig zijn, Camp. Ze gaan alleen een pratende hoed op je hoofd zetten die je in een afdeling gaat gooien; is niets vreemds.’ Geschokt keek ik naar boven maar merkte pas dat Fred gepraat had doordat George grinnikte terwijl mijn mond; pratende hoed. Vormde zonder geluid terwijl we middels al op de binnenplaats stil stonden. Ondanks dat ik vorig jaar hier redelijk vaak geweest was voelde alles nieuw aan en vreemd- alsof dit mijn aller eerste keer was alleen deze keer leverde het me koude rillingen op en kippenvel. ‘Ben je er klaar voor, Campbell Saunders?’ hoorde ik plotseling erg dichtbij waardoor ik ietwat geschrokken naar boven staarde; regelrecht Georges gezicht in wier mij dichter naar hem toe trok. Nerveus keek ik weer naar voren naar het kasteel. Nee; ik was verre van klaar. Ik was bang- ik was nerveus en het feit dat er een pratende hoed op mij zat te wachten klonk ook alles behalve aanlokkelijk. ‘Ja; helemaal.’ Piepte ik toch zachtjes voordat er een lange dunne heks naar buiten gelopen was met een streng uitziend gezicht en een grijs knotje op haar hoofd. ‘Saunders.’ Met een schrok deed ik een stap naar achter wat me regelrecht op Georges voeten liet staan waardoor ik nerveus; ‘oh merlin.’ Murmelde voordat ik van schrik weer van Georges voeten afstapte. Merlin; ik maakte hem nog gehandicapt. Zowel geestelijk als lichamelijk; en toch drukte ik me snel tegen hem aan; als een klein kleutertje die bang was voor de eerste les op de kleuterschool. Professor Anderling wier zelf niks in de gaten van dit voorval leek te hebben keek me alleen maar streng aan; ik had die vrouw in een heel schooljaar dan ook nooit zien lachen.
‘Na het openingsdiner word je in professor Perkamentus kamer verwacht. Je zult daar je afdeling toegewezen krijgen en leerjaar van de sorteerhoed.’ Met dat leek ze mij alweer verloren en keek achter ons langs naar de opkomende bende scholieren die enorm veel lawaai maakte waar ze als een woeste bulldog op afliep terwijl ik nog vol met vragen zat tot ik uiteindelijk een uit wist te brengen.
‘Een pratende sorteerhoed?’

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

George Weasley

‘Ja; helemaal.’ hoorde ik Campbell piepen. Ik merkte dat hij bang was, zenuwachtig en vooral nog niet klaar. Ik hield hem wat strakker was en keek op toen er een schaduw op ons viel. Namelijk de schaduw van professor Anderling. En zoals altijd keek ze niet erg gelukkig. Alsof ze geboren is met een afwijking waardoor ze natuurlijk nooit kan gaan lachen noch glimlachen.
‘Saunders.’
Zelfs ik schrok van haar gewoonlijke strenge stem, en merkte dat Campbell ook shrok toen hij tegen me aan botste en op mijn tenen ging staan waardoor ik met een 'auw' wst achteruit hinkelde en hoorde Campbell nog ‘oh merlin.’ voordat hij van mijn voet afstapte en zich nog dichter dan ervoor tegen me aandrukte, alsof we magneten van elkaar waren of zo.
‘Na het openingsdiner word je in professor Perkamentus kamer verwacht. Je zult daar je afdeling toegewezen krijgen en leerjaar van de sorteerhoed.’ met dat keek ze langs ons heen, vast naar de schreeuwende en joelende studenten achter ons voordat ze langs ons heen liep, rechtstreeks naar de andere studenten toe.
‘Een pratende sorteerhoed?’
Ik keek Campbell even aan en wierp hem een geruststellende glimlach toe.
'Wees maar niet bang Campbell. Dat hoed zetten ze alleen op je hoofd en.. hij praat en.. leest je gedachtes en..' ik haak even af en schudde direct met mijn hoofd.
'Ik- ik vond dat hoed ook angstaanjagende in mijn eerste jaar, hoor. Maar het viel echt wel mee, geloof me. Dat hoed kijkt alleen naar je karakter en aan de hand daarvan plaatst hij je in een afdeling. Gryffindor voor dappere personen als ik, ralf en fred, misschien pas je een beetje bij Hufflepuff, waar betrouwbare personen zitten of Ravenclaw, de slimmerikken hoewel ik je heel graag in Gryffindor zou willen zien. Laat me niet beginnen over Slytherin,' Kakelde ik maar door.
'En ik zeg het je alvast, Slytherin is niet echt jouw type, camp.'

George is over-enthousiast

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

George- ik hou zo veel van jou :'3 Je bent zo volwassen terwijl Campbell nog zo piep-klein onwetend jongetje is in een té grote wereld

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Leora schreef:
George- ik hou zo veel van jou :'3 Je bent zo volwassen terwijl Campbell nog zo piep-klein onwetend jongetje is in een té grote wereld

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Campbell Saunders

‘Wees maar niet bang Campbell. De hoed zetten ze alleen op je hoofd en.. hij praat en.. leest je gedachtes en..’ Angstig wendde ik mijn hoofd omhoog om even in zijn ogen te kijken. Merlin- dit gaf juist meer een reden om bang te worden. Hij kon ál mijn gedachtes lezen- en als het praatte; hoorde iedereen wat ik dacht- hoorde iedereen alles? Oh merlin. Dit ging niet goed komen.
‘Ik- ik vond de hoed ook angstaanjagend in mijn eerste jaar, hoor. Maar het viel echt wel mee, geloof me. De hoed kijkt alleen naar je karakter en aan de hand daarvan plaatst hij je in een afdeling. Gryffindor voor dappere personen als ik, Ralf en Fred, misschien pas je een beetje bij Hufflepuff, waar betrouwbare personen zitten of Ravenclaw, de slimmerikken, hoewel ik je heel graag in Gryffindor zou willen zien. Laat me niet beginnen over Slytherin. En ik zeg het je alvast, Slytherin is niet echt jouw type, Camp.’ Ik slikte nerveus voordat ik mijn hoofd tussen zijn schouder en borst verborg. Konden we dit niet allemaal overslaan zodat ik gewoon een jaar op deze school kon zitten. Merlin. ‘Ik ben niet slim- niet dapper- niet betrouwbaar dus Slytherin blijft als enige over..’ ik merkte pas dat ik dit hardop zei toen mijn lippen weer stilvielen waardoor ik op zijn zachts gezegd; schrok waardoor ik snel krampachtig naar een ander onderwerp zocht zodat George alles zou vergeten.
‘Heb ik je pijn gedaan- ik bedoel kan je nu nog wel lopen; ik stond op je teen.’ Als direct voelde ik mijn wangen weer rood worden. Merlin; alsof hij dat niet gevoeld had.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

George Weasley

 ‘Ik ben niet slim- niet dapper- niet betrouwbaar dus Slytherin blijft als enige over..’
Met een frons keek ik Campbell even aan die er best wel ongemakkelijk bij stond en schudde even met mijn hoofd.
‘Heb ik je pijn gedaan- ik bedoel kan je nu nog wel lopen; ik stond op je teen.’
Ik lachte vreugdeloos en schudde nogmaals met mijn hoofd.
'Ja heel erg, ik denk dat je mijn teen hebt gebroken. Nu moet ik denk ik voor een aantal weken bij madama plijster blijven. Alweer.' Ik lachte weer en keek even weg.
'Natuurlijk niet, Camp. Oh, en overigens, ik denk dat je alles behalve sluw bent..'
Ik grijns zachtjes en zonder hem los te laten kwam ik voor hem staan.
'Zullen we maar naar binnen gaan?'

Sorry, heb niet echt inspiratie op dit momen :'$

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Oh nee :'3 je bent inspiratieloos. Hoe kan ik dit verhelpen x.o'

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Campbell Saunders

‘Ja heel erg, ik denk dat je mijn teen hebt gebroken. Nu moet ik denk ik voor een aantal weken bij madame Plijster blijven. Alweer.’ De blos die al gekomen was werd versterkt door de hoeveelheid bloed wat het nogal leuk leek te vinden om naar mijn wangen te gaan stijgen.
‘Natuurlijk niet, Camp. Oh, en overigens, ik denk dat je alles behalve sluw bent.. Zullen we maar naar binnen gaan?’ Ik knikte en voordat George nog wat kon doen trok ik hem even in een omhelzing; puur om de tijd om naar binnen te gaan zodat alles ‘werkelijk’ werd nog even tegen te gaan terwijl er een tornado in mijn buik aan de gang leek te zijn van de zenuwen wat bruut verstoord werd door een harde beuk; precies tegen mijn wond en schouder aan waardoor ik met een smak op de grond viel en het niet kon laten dat een akelige kreun van uit mijn mond verdween. ‘Oh; sorry ik zag je niet.’ Ik keek op naar de jongensstem die boven me uit torende. Ik kende hem totaal niet maar aan de vreemde grijns wist ik dat dit alles behalve per ongeluk was. Ik voelde zijn hand mijn pols omsluiten voordat hij me ruw overeind trok en ik haast tegen de jongen opbotsten die een pakketje in mijn handen drukte. ‘Ik moest het van je moeder geven. Het leek haar wel handig voor je nieuwe leventje.’ Met dat grijnsde hij voordat hij een harde klap op mijn schouders gaf waardoor ik haast in de grond boorden. ‘Ik zie je in Zwadderich.’ Met dat liep hij langs mij heen en zag nog net hoe hij expres met zijn schouder tegen George uitdagend beukte.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Chanel Coldblood.
Nadat Kealan een antwoord terug had gekaatst naar het Gryffindor meisje, draaide hij zich naar mij. Bij het zien van de grijns op zijn gezicht, verscheen er automatisch een glimlach op mijn gezicht. 'Mijn vakantie was fantastisch' antwoordde ik. Met mijn gezicht ging ik naar zijn gezicht, met mijn lippen naar zijn lippen, maar voordat ik zijn lippen op de mijne voelde ging ik naar links, zodat ik bij zijn oor aankwam. 'Vooral het gedeelte dat ik bij jou was' fluisterde ik.
Na een tijd die veel te lang leek te duren en waarin dingen besproken waren die ik totaal niet interessant vond, kwam de trein eindelijk tot stilstand. 'Kom' zei ik terwijl ik Kealan's hand pakte 'Ik heb al veel te lang in deze mudbloodstank gezeten'. Met die woorden trok ik Kealan de coupe en vervolgens de trein uit om daarna in een van de koetsen plaats te nemen. 'Ik kan niet wachten om weer op school te zijn' zei ik sarcastisch. Maar stiekem, heel stiekem, had ik er toch best wel zin in mijn jaar als klassenoudste.

Keep your head up, keep your heart strong

Leora schreef:
Oh nee :'3 je bent inspiratieloos. Hoe kan ik dit verhelpen x.o'

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

George Weasley

Ik glimlachte zachtjes en wilde Campbell nrt verder het kasteel in trekken, tot hij me in een omhelzing trok waar mijn glimlach even breder van werd. Ook mijj armen gooide ik om hem heen en troo hem wst dichter tegen me aan.
'Het komt wel goed Cam, het-'
Plotseling liet Campbell me los en met een kreun kwam hij op de grond terecht. Verbaasd keek ik om naar een andere jongen die hem met een grijns aanstaarde.
 ‘Oh; sorry ik zag je niet.’
Ik fronste mijn voorhoofd voorfat hij naar zijn pols greep en hem ruw overeind trok om vervolgens een pakketje in zijn handen te drukken.
‘Ik moest het van je moeder geven. Het leek haar wel handig voor je nieuwe leventje.' Hij gaf hem een ''klopje'' op zijn schouder wat.. Campbell pijnlijk leek te vinden. Eerder bij zijn schouder ook al. Heeft hij een wond? Misschien toen hij viel.
'Ik zie je in Zwadderich.’ met sat liep hij weg en beukte zijn schouder nog uitdagend tegen die van mij aan. Met een vies gezicht keek ik nog toe tot hij uit zicht verdween en richtte me weer op Campbell. Zachtjes legde ik mijn hand op zijn schouder en keek hem maar met een neutrale blik aan.
'Gaat het, Campbell?' Vroeg ik maar en staarde naar het pakketje die in zijn handen lag.
'Wat- wat zit daarin?' Wederom haat ik mezelf. Deze keer voor mijn nieuwsgierigheid.

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

SphinxX schreef:
(...)

Dat kan je niet ):

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Leora schreef:
(...)

Uch het spijt me zo erg om jouw inspiratieloos te maken :'(

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

SphinxX schreef:
(...)

Maakt niets uit, ik heb vaker zo'n moment waar ik even niets meer weet (:

When I taste Tequila, Baby, I still see ya