George Weasley
‘Fred- ik weet niet wat voor humor je hebt; maar je moet ophouden. Ik wil dit niet. Is het niet erg genoeg dat hij al..’ hij trilde; hij was zenuwachtig. Dus werd ikook zenuwachtig. Dus zenuwachtig schudde ik met mijn hoofd en zag dat hij een aantal stappen naar achteren probeerde te zetten.
‘Ik snap a-als het moeilijk voor je i-is, jullie zijn per slot van rekening t-tweeling; m-maar jullie gevoelens hoeven niet hetzelfde te z-zijn. e-en a-als d-dat wel zo is… hij haatte mij- dat heeft hij z-zelf g-gezegd; dus je kan weg gaan..’
Nogmaals schudde ik met mijn hoofd en kwam maar dichter bij hem staan.
'Dat heb ik niet gezegd.' Behon ik.
'Of "hij" als je me niet geloofd. Als ik echt Fred ben, hoe weet ik dan dat George die avond vlak voordat hiij "dood" ging samen met jou de raadsel van de Sphinx had opgelost, wat denk ik het dobker was, als antwoord. Ik haat je niet Camp; het was een boeman die tegen je praatte toen. Ik was in tussen tijd bezig een schroeistaartige skreeft te doden.' Ik beet even op mijn lip voordat ik naar mijn voeten keek en mompelde:
'Ik leef.' Voordat ik weer opkeek en hem mijn gewoonlijke schuine glinlach gundde als een klein bewijsje dat ik het was.
'ik ben niet dood, ik leef. Ik ben George en ik leef, Campbell Saunders. Want als ik Fred was, hoe zou ik dan weten dat George je had leren kennen om je uit de menigte van fans te bevrijden, toen jullie samen voor het eerst gingen zwerkballen, jullie je voorletters in het hemel gingen afvuren, kullie eerste kus achter het kasteel was, toen jij zat te treuren iver Draco en jij per ongekuk een kus in mijn nek had gedrukt, dat ik de echte Campbell in de kamer van hoge nood had leren kennen, daar was onze relatie aangegaan. Dat ik een beubrief van mam had gekregen iver jou, toen we in het ziekenzaal zaten en dat we daar meteen de plannen hadden gemaakt om naar het nest te gaan, dat Angelique mijn haar probeerde te stelen om jou van mij weg te halen door middel van een wisseldrank, dat jij op mij viel tijdens een sneeuwballengevecht, dat we hadden gedanst in de kamer van hoge nood, dat we samen per ongeluk dronken waren gwworden in de kamer van hoge nood.' Ik stop even en greep naar zijn handen.
'Campbell Saunder, ik ben diep teleurgesteld in jou. Zo veel dingen hebben we samen doorgemaakt en nog steeds weet je mij en Fred niet te kunnen onderscheiden.' Zei ik dan met een triest glimlachje.
Sorey, het moest ^^ ik kon dat flashback time even niet weg laten
Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••