MSV - Het Instituut voor Bijzondere Gevallen 15 - Speeltopics

Het verhaal begint zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid. Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard.
De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven. Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten.
Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn. Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen.Langzaam wennen ze aan het leven op Hawaï, maar later blijkt dat ook daar niet altijd alles veilig is.

Het dorpje

[ bericht aangepast op 16 nov 2014 - 12:45 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ze gaan mij vast nooit zo'n bewijs geven,' mompelde Athiabbe die met gemengde gevoelens in de richting van het gemeentehuis staarde, alsof ze hoopte dat ze de gesprekken di e daar gevoerd werden, vanaf hier zou kunnen horen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

(Hoe laat is het nu in het verhaal?)



Ondanks dat Kato nog niet zo heel lang weg was, dacht Cordelia continu aan Kato. Zou hij bang zijn? Zou hij vrezen voor zijn leven? Cordelia vond het nog steeds maar vreemd dat ze ook Michelle hadden opgepakt. Ze begreep er niets van. Ze kwam weer overeind en staarde afwezig uit het raam. Cordelia wilde zo graag contact met hen maken, vragen of alles goed ging. Toen een grote zeemeeuw boven de zee zag vliegen kreeg ze plotseling een idee. Cordelia liep vlug terug naar binnen en pakte een pen en papier.

Lieve Kato,

Ik probeer al de hele tijd te bedenken hoe ik met je in contact kan komen, en ik hoop dat het me zo gaat lukken en dat de brief bij je aan komt. Allereerst wil ik zeggen dat ik het vreselijk vind dat jij en Michelle de stad zijn uit gegooid. Ik heb er geen woorden voor. Het is belachelijk en ik ben ontzettend kwaad. Ik zal er alles aan proberen te doen om jullie terug te krijgen in de stad. Wat ik alleen niet begrijp, is waarom Michelle ook is opgepakt? Hoe heeft dat nu ook kunnen gebeuren?

Hoe gaat het met je/jullie? Ben je in orde? Ik hoop niet dat je allerlei enge wezens tegen komt buiten de stadsmuren, want we kunnen jou nog lang niet missen. Ik moet de hele tijd aan je denken. Je hebt er vast niets aan, dat begrijp ik, maar ik wil dat je weet dat we van je houden en niet zullen stoppen tot je weer bij ons bent. Hopelijk laten ze jullie gauw weer terug binnen de muren! Ik stop een potlood in de envelop, zodat je mij hopelijk op het lege vel papier dat ik bijsluit terug kunt schrijven.

Laat alsjeblieft snel iets van je horen Kato. Wees sterk daar, allebei.
Ik hou van je, Cordelia

Ze ging op de veranda staan en probeerde het beest met haar stem te lokken. De hoge klanken leken zijn aandacht te trekken en uiteindelijk landde hij op het hek.
'Breng mijn brief bij Kato,' zei ze met heldere stem. 'Zo snel als je kunt.'

[ bericht aangepast op 3 okt 2014 - 19:41 ]

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Dat wezen is nieuw,' fluisterde Venomis en ze keek belangstellend naar de sfinx.

Every villain is a hero in his own mind.

Het gefluister was Fynx niet ontgaan. Hij keek omhoog, maar zag in eerste instantie niemand op de plek van het gefluister. Zijn blik bleef echter hangen toen hij iets zag bewegen. 'Blijkbaar zijn jullie niet de enige wezens die zich buiten het dorp bevinden,' zei hij kalm.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Ik denk dat Kato en Michelle amper een uur of drie in het bos zijn

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Ik haal het wel weg..

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Cordeliae schreef:
Ik haal het wel weg..

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Ik heb de reactie aangepast. Dus de brief kan gewoon bij hem aankomen.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Michelle keek omhoog, maar ze zag niets. Aan Kato's houding merkte ze echter wel dat de sfinx gelijk had en haar ogen flitsten zenuwachtig heen en weer om te zien waar ze naartoe kon vluchten.

Every villain is a hero in his own mind.

Kato ontblootte zijn tanden, want hij had wel door wie er boven hem zat. Verder besloot hij echter om niets te doen en rustig te blijven. Hij kon het zich niet veroorloven om nu al gewond te raken en Michelle mogelijk in gevaar te brengen. Misschien deden ze hem niets.
Zijn vermoedens werden in ieder geval bevestigd. Rodey en Venomois gingen met elkaar om. Wat die reden was of wat ze daarmee wilden bereiken, wist hij niet, maar wel dat dit hetgeen was dat Rodey al die tijd voor hem probeerde te verbergen.
Hij snoof om Michelles aandacht te trekken en bewoog zijn kop in de richting van het water om haar duidelijk te maken dat ze maar beter gewoon weer konden gaan.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Winnie kwam niet veel later nog even langs bij Cordelia.
'Hoe is het nu?' vroeg ze aan Cordelia. Die haalde haar schouders op.
'Ik wil dat hij terug komt. Ik vind het gewoon heel eng allemaal,' zuchtte ze.
'Waarom ga je niet even zwemmen?' stelde Winnie voor. 'Ik heb toch niet zo veel te doen op dit moment. Ik wilde wel straks bij Wyatt langs gaan. Zin om ook mee te gaan?'
Cordelia knikte direct. 'Ja, ik wil graag mee. Ik schaam me heel erg, want ik heb Wyatt al best lang niet gezien.' Ze sloeg haar ogen neer.
'Hij begrijpt het vast. Wyatt is de moeilijkste niet.' Winnie glimlachte opbeurend. 'Ga nu gewoon even zwemmen. Ik let wel op je kleintjes. Tante Winnie moet sowieso wat meer tijd met ze doorbrengen.'
Cordelia glimlachte flauwtjes. 'Dank je wel Winnie.' Ze omhelsde haar. 'Ik ben heel blij dat je terug bent. Heb je eigenlijk nooit meer iets gehoord van die jongen?'
'Jawel,' zei Winnie afwezig. 'Ik ben gewoon niet toe aan een relatie. Ik vind het prima om alleen te zijn.'
Cordelia legde haar hand op Winnies schouder en bedankte haar. Het was rustig op het strand, heel rustig. Cordelia sprong gracieus in het water en zwom weg van de kust. Ze vond Brons een paar kilometer verderop in zee en streek met haar hand langs zijn zwarte huid.
'Hallo daar. Nog iemand aan wie ik mijn excuses moet aanbieden,' zei schuldig. 'Ook jou heb ik te lang niet gezien, het spijt me,' zei ze oprecht.
'Geeft niets, Cordelia,' zei hij met zijn vriendelijke, lage stem. 'Wat scheelt er? Je klinkt niet zo vrolijk.'
'Mijn man is gearresteerd voor moord. Hij is de stad uit gezet,' zei ze zacht. 'Evenals de bibliothecaresse. Ik ben heel bang voor wat er nu gebeurt. Wat nou als ze hem niet meer binnenlaten?'
De grote orka maakte een verontwaardigd geluid. 'De brutaliteit. Ik neem aan dat hij het niet gedaan heeft?'
'Hij heeft niets gedaan,' zei Cordelia. 'Dat zou hij nooit doen.' Ze beet op haar lip. 'Ik heb een brief naar hem gestuurd. Ik hoop dat hij gauw bij hem aan komt.'
'Dat hoop ik ook voor je,' zei hij vriendelijk. 'Het spijt me voor jullie. Ik wou dat ik iets voor je kon doen.'
Cordelia legde haar gezicht tegen zijn zwarte huid. 'Dat doe je al Brons. Dat doe je al.'

[ bericht aangepast op 10 okt 2014 - 12:50 ]

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Wyatt ligt echt maar een paar dagen in het ziekenhuis, hoor. :'P

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Hoewel Michelles nervositeit een beetje was weggeëbd, nam deze weer toe toen ze zich ervan bewust werd dat ze niet alleen door een groot, gevaarlijk wezen werden gevolgd, maar dat ze nu ook vanuit de boomtoppen begluurd werden. Ze stapte achter Kato aan, terwijl ze zich afvroeg of er ergens een plek zou zijn waar ze tamelijk veilig de nacht zouden kunnen doorbrengen.

Every villain is a hero in his own mind.

Kato merkte haar onrust op en duwde zijn flank zachtjes even tegen haar aan terwijl ze liepen. De sfinx volgde hen nog steeds en het wezen begon Kato nu al op de zenuwen te werken.
Kato liet zich door zijn voorpoten zakken toen ze het water hadden bereikt. Zijn nagels tikten op de kiezels die aan de over van de rivier lagen en hij stak zijn neus in het water om ervan te drinken. Het was helder water, niet vertroebeld door mensen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Fynx zakte naast de halfwolf neer en begon ook water te drinken. Daarna legde hij zijn poten over elkaar en legde hij zijn kop erop, terwijl hij nieuwsgierig naar het tweetal keek.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain