• Het is een meespeelverhaal over leerlingen op een middelbare school. We doen expres weinig informatie, zodat alles zich in het verhaal kan vormen. De leerlingen zitten in hun vierde leerjaar van de Havo. Ze wonen in Purmerend.

    Regels:
    - Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
    - Er is geen minimaal woordenlimiet.
    - Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.

    Personages:
    Alain Thomassen - Margot
    Darius Visser - Jeffrey
    Doris Barnes - Margot
    Drew Chase - Linde
    Elin van Haspengouw Hesbaye - Alicia
    Isa de Vries - Marjanne
    Jamie Chase - Linde
    Jiang Chen - Rosanne
    Joris Franksen - Marjanne
    Kaylee van Driel - Hannah
    Layla Caspers - Natas
    Kyra van Bakkum - Lisa
    Maya van Leemhuizen - Alicia
    Mia den Hertogh - Natas
    Petronella "Petra" D'Auxy
    Phoebe van Longen - Rosanne
    Raegan Verhoeven -
    Ramon Scheepsma - Natas
    Thomas van Hof - Anouk
    Qaasim Braam - Alicia
    Tyler Michigan - Lisa

    Andere personages:
    Jordana "Jordy" Visser - Natas
    Taco Boersma - Alicia

    Speeltopics: 1, 2
    Praattopics: 1
    Rollentopic


    Indeling groepjes sportweek
    Groep 1
    Maya van Leemhuizen – Alicia
    Jamie Chase – Linde
    Thomas van Hof – Anouk
    Kyra van Bakkum – Lisa
    Ramon Scheepsma - Natas
    Isa de Vries – Marjanne

    Groep 2
    Jiang Chen – Rosanne
    Drew Chase – Linde
    Darius Visser – Jeffrey
    Joris Franksen - Marjanne
    Mia den Hertogh - Natas
    Doris Barnes - Margot
    Elin van Haspengouw Hesbaye

    Groep 3
    Tyler Michigan – Lisa
    Qaasim Braam – Alicia
    Alain Thomassen – Margot
    Petronella "Petra" D'Auxy – Marjanne
    Layla Caspers – Natas
    Phoebe van Longen – Rosanne

    [ bericht aangepast op 17 feb 2015 - 11:45 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    'Dat lijkt me wel leuk,' zei Phoebe, en ze keek daarbij ook naar de andere meisjes.


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    Ook Maya knikte.
    'Met hoeveel mensen kan je het spelen?' vroeg ze zich hardop af.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    ‘In principe met zoveel als je wilt,’ antwoordde Mia. ‘Maar het wordt pas leuk als je met meer dan acht personen bent.’
    Sommigen leerlingen stonden op na de mededeling van de docent, maar zij hoefde haar kleding niet te verruilen en kon blijven zitten.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Kyra kleedde zich vlug om en ging bij Mia aan de tafel zitten. Ze wist niet zo goed of ze moest vragen of het al beter ging, gezien een paar anderen zich al om haar bekommerd hadden.

    Ramon had zijn zwembroek aangehouden, gezien die prima als sportbroek kon dienen. Wel had hij een shirt aangetrokken. Hij ging op de hoek van een van de picknicktafels zitten en wachtte ietwat ongeduldig totdat hun verteld zou worden wat de bedoeling was.
    Uiteindelijk stapte de gymdocent (had die al een naam?) naar voren en maande hen tot stilte door tweemaal in zijn handen te klappen.
    ‘We zullen gezamenlijk naar de parkeerplaats gaan, waar een bus staat te wachten. Deze zal ons naar de plaats van bestemming brengen. Het is zo’n tien minuten rijden.’
    De leerlingen stonden op en Ramon pakte zijn flesje water van de tafel. Zijn ogen gleden even naar de tafel waar de meeste meisjes zaten. Jiang was er ook bij gaan zitten. Hij mocht dan wel een groentje zijn, maar om de een of andere reden had die jongen het een stuk verder geschopt dan hijzelf.


    Every villain is a hero in his own mind.

    'Het wordt vast hartstikke leuk,' zei Jiang opbeurend tegen de meisjes. Hij glimlachte even naar Phoebe, die een beetje dromerig voor zich uit zat te staren. Ze had haar haren in een staart gebonden en hij vroeg zich af waarom ze haar vestje de hele tijd aanhield. Het was best warm buiten, en iedereen had zijn jas uit getrokken. Zou het zijn vanwege die grote blauwe plek op haar arm? Het had daarstraks wel een bloeduitstorting geleken. Ze had gezegd dat ze zich had gestoten, dus waarom zou niemand dat mogen zien? Hij keek plots een beetje onzeker voor zich uit. Had ze zich wel gestoten? Toen ze naar de bus liepen en ze ergens vooraan een plekje hadden gevonden zei hij voorzichtig: 'waarom doe je je vest niet even uit Phoebs? Het is hier best warm.'
    'Nee, ik hou hem aan,' antwoordde ze, zonder naar hem te kijken.
    'Mogen mensen je arm niet zien, is dat het?' floepte hij eruit.
    Ze keek hem een beetje fel aan. 'Nee, wat een stomme vraag.' Ze had direct spijt vannhaar reactie en zuchtte. 'Maak je nu maar niet druk.'
    'Heb je wel echt je arm gestoten?'
    Phoebe staarde hem aan en voor even leek het alsof hij angst in haar ogen bespeurde. Hij schrok echter toen hij ineens iets over zijn hoofd voelde vallen en alles donker werd. Een van de jongens, Bram, had een prullenbak over zijn hoofd gegooid.
    'Hé schele. Het staat je goed. Past ook wel bij je: het uitschot.'
    Phoebe was opgestaan en trok de prullenbak van Jiangs hoofd.
    'Laat hem met rust, eikel!'zei ze woedend. 'Hij heeft je niets gedaan.'


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    'Jemig, Bram, moet je je weer zo kinderachtig gedragen?' zei Isa met een zucht. 'Wat een baby, zeg.' Ze keek naar Jiang. 'Gaat ie?'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Jiang knikte met een rood hoofd en veegde het afval van zijn schoot.
    'Ja, prima,' mompelde hij. Naast hem had Phoebe de prullenbak naar Brams hoofd gegooid.
    'Kinderachtig,' snoof ze.


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    'Inderdaad.' Isa rolde met haar ogen. 'Ik vind het knap hoe rustig je je hield, Jiang. Ik was echt woest geworden.' Het leek erop dat het niet de eerste keer was dat hem zoiets overkwam. Isa vroeg zich af waarom er altijd mensen schenen te zijn die het leuk vonden om iemand zo in de zeik te nemen. Ze kon zich niet voorstellen dat je er lol aan beleefde om vuilnis over iemand heen te gooien, wetende dat het die persoon pijn zou doen - zowel fysiek als mentaal.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Ramon keek even verbaasd op toen een van zijn klasgenoten een prullenbak over Jiangs hoofd gooide en vroeg zich af waar dat voor nodig was.
    'Stoer hoor,' mompelde het met rollende ogen tegen Bram, zich afvragend voor wie hij zich zo probeerde uit te sloven.


    Every villain is a hero in his own mind.

    'Geintje man. Kan niemand hier tegen een geintje?' gniffelde hij. 'Aanstellers.'


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    Qaasim was de klap op zijn neus alweer vergeten en klom enthousiast de bus in.
    'Ten minute party!' riep hij vanaf de bovenverdieping en zocht naar zijn telefoon om harde muziek te kunnen draaien.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    'Ik betwijfel of je het ook een geintje noemt als we het bij jou doen,' antwoordde Ramon.
    Hij wist dat hij er niets over gezegd had als hij niet vanmiddag een gesprek met Jiang had gevoerd of misschien kwam het wel door degene die naast hem zat.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Thomas volgde Qaasim naar boven, hij had zich met geen enkele ruzie bemoeid. 'I'm in,' riep hij enthousiast terwijl hij in de bovenverdieping van de bus neerplofte op een stoel.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Bram rolde met zijn ogen en zocht een plekje in de bus. Hij trapte met zijn schoenen tegen de stoel voor zich en grijnsde naar zijn vriend Henk.

    --

    Phoebe keek Bram furieus na en legde haar arm even om Jiangs pols. 'Je moet voor jezelf opkomen Jiang. Anders gaan ze nog een keer te ver.'
    'Ik wil er niet tegen in gaan. Dat geeft ze alleen maar meer energie,' antwoordde Jiang.
    'Nou, zo ook, door niets te doen! Kom op nou Jiang,' zei ze een beetje wanhopig. 'Ik zal altijd tegen ze in gaan voor je, maar ik ben er niet altijd.'
    Hij glimlachte flauwtjes. 'Je bent er bijna altijd om me te redden.'
    'Niet altijd, zei ik net,' zei ze zacht. 'Denk een beetje aan jezelf.'


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?