MSV - Zweinstein onder Voldemorts bewind [Speeltopic 1] - Speeltopics

Hier is het speeltopic!
We beginnen dat iedereen in de trein zit. Dit geldt niet voor de slaven, want zij hebben over het algemeen geen thuis meer. Hun ouders zijn gevlucht of gestorven.

Het idee

[ bericht aangepast op 23 aug 2014 - 9:47 ]

Every villain is a hero in his own mind.

Zoë Gray

Zoë was bezig de tafel van Zwadderich te schrobben. Ze had de helft van de tafel al gedaan en nu staarde ze een beetje naar dat ene plekje waar ze al minstens twaalf keer had geschobd. Ze was zenuwachtig voor de slaven ceremonie. De taart die ze had gebakken stond in de keuken af te koelen. Misschien zou ze geluk hebben en een aardige meester of meesteres krijgen, of juist iemand die haar zou slaan net als twee jaar geleden... 'Sta je weer te dagdromen?' Zei de stem van Dean. 'Je weet toch dat denken je hersens verpest?' Ging hij verder. 'Ja meneer.' Zei Zoë terwijl ze zich naar hem omdraaide. 'Moest jij niet de prijzenkamer schoonmaken Dean?' Vroeg Zoë, 'Ja ik ben al klaar dus kom ik jou helpen, ben ik nu niet lief?' Zei Dean. 'Ja je bent super lief nu blij?' Zei Zoë. Dean knikte en deed alsof hij nadacht 'Jep ik ben nu blij.' Zei hij na een tijdje. 'Nou dat is mooi. Je kwam toch helpen?' Zei Zoë weer knikte Dean. 'Oké volgens mij ligt er nog een doekje in die emmer daar.' Zei Zoë en ze wees naar een emmer een stukje verderop. Dean liep naar de emmer en pakte het doekje om de tafel mee te schrobben.

[ bericht aangepast op 10 aug 2014 - 12:24 ]

But Miss Everdeen, it are the things we love the most, that destroy us.

Van was blij dat Ophelia zich liet optillen toen de trein stilstond en hij droeg haar in zijn armen naar buiten. Ze spon niet en keek allen maar met haar lichtgevende ogen naar de mensen om hen heen.
Hij zag hoe de eerstejaars Modderbloedjes, gescheiden van de rest van de leerlingen, naar een paar gammele wagens werd geleid om zo snel moggelijk bij de andere slaven te worden gevoegd. Sommige kinderen huilden en anderen probeerden te kijken alsof de situatie hen niets deed, maar Van geloofde daar niets van. In al die jaren dat hij nu op Zweinstein zat, had hij gezien hoe die elfjarigen uiteindelijk braken en zwichtten voor hun meesters. Ook zag hij halfbloeden die zich het lot van deze misbaksels aantrokken en er eveneens aan onderdoor gingen.
Langzaam stroomden de achterste coupés leeg en werden de nieuwe slaven weggevoerd.
Van stapte achter Lenin en Jack aan in een koets en keek naar de Terzieler die er voor stond. Zodra de koets vol was, begon het dier te lopen. Ondanks dat het die middag had geregend, was de avond warm en de koets benauwd. Van was dan ook blij dat de rit snel voorbij was. Ze passeerden de hekken van de school en ze werden keurig bij het bordes afgeleverd.
Van strekte zijn hand even naar de Terzieler uit en streelde zijn hals voor hij zich van het beest losmaakte en de grote hal in stapte, waar iedereen zich verzamelde. De volbloeden zouden weldra opgeroepen worden om voor de aanvang van het feestmaal de ruimte met de slaven te betreden, terwijl de halfbloeden wachtten tot het voedsel zou worden opgediend en de eerstejaars werden gesorteerd in de drie verschillende afdelingen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Brian had zich in de trein afzijdig gehouden. Hij had ruzie gehad met zijn ouders dat hij niet de perfecte zoon was van de Blackwoods. Hij had alleen maar uit het raam gekeken en wachtte af tot de trein tot stilstand kwam. Hij pakte zijn tas en liep de gang door naar de uitgang.

--

Pipkin veegde zijn laatste zweetdruppels af aan zijn mouw en keek naar zijn werk. Hij had meer dan genoeg brood. pipkin liep naar een vieze waskom en waste zijn handen en gezicht, om het meel weg te spoelen.
Pipkin begon met het schoonmaken van de keuken, tot hij geroepen zou worden.

--

Lucka knikte toen Suzuka zijn achternaam zei. 'Ja dat ben ik, en bedankt dat je me tas gevonden hebt,' sprak hij en stak zijn hand uit, maar kon op geen enkele mannier de tas voelen.
Hij merkte dat hij zijn stok op de bank had gelegd, greep die vast en liet die over de grond glijden om te voelen waar hij liep. Hij had even niets in de gaten, maar botste per ongeluk tegen de persoon voor hem op.
'Sorry, ik heb nog al moeite. Het duurt even voordat ik kan voelen waar ik loop,' vertelde Lucka niets in het bijzonder. 'Mag ik vragen of je me kan helpen de trein uit te leiden?' vroeg hij wat zacht.

[ bericht aangepast op 10 aug 2014 - 14:16 ]

Vampire + Servant = Servamp

'Oef, ah Lucka-san daijoubu?Alles okay? River, zou jij Lucka-san naar buiten willen begeleiden? Mijn spullen liggen nog in de andere coupé en terwijl ik die ga halen wil ik hem niet alleen laten.' Zei Suzuka nadat Lucka tegen haar opliep.

Swift as the Wind, Silent as a forest, Fierce as Fire, Immovable as a Mountain~Takeda Shingen, Fuurinkazan

'Natuurlijk,' River glimlachte vriendelijk naar Suzuka. En hielp Lucka de trein uit. 'Ik begin wel trek te krijgen, jij ook?'

-

Don werd wakker hij had niet eens door met wie hij in de coupes had gezeten. Bijna de hele reis had hij geslapen, prima vond hij dat. Hij keek even op zijn Iphone en zag al een paar berichtjes van zijn moeder. Hij schudde zijn hoofd, hij had amper bereik op zweinstein en moest het van Zweinsveld hebben waar soms bereik was.

Lucka was blij dat River haar de trein uit hielp.
'Bedankt,' zei hij en liet zijn stok de weg wijzen.
'Ik krijg wel wat honger. Ik hoop dat ik dit keer wel mijn vork gebruik in plaats van het mes.' Lucka voelde nog de snee van vorig jaar.

Vampire + Servant = Servamp

River moest even lachen, ze mocht er eigenlijk niet om lachen maar het had er komisch uitgezien destijds.
'Ik zal je tegenhouden,' ze liep met Lucka mee. 'Straks rechts om bij de koetsen te komen,' sprak ze terwijl ze de menigte volgde.

-

Don zocht zijn vrienden, hij had gehoord dat Peter niet meer terug zou komen. Zijn ouders hadden dreuzels in huis genomen. Het deed hem pijn toen hij het las in de ochtendprofeet, zijn vader had bot gereageerd erop.

Lucy hoorde dat de leerlingen op weg waren. Ze zuchtte en ging wat sneller bij het poetsen van de vloer. Ze probeerde niet te stressen en bleef gewoon kalm verder doen met wat ze bezig was. Na een tijdje vond ze het wel goed en stopte met poetsen.

~ I have found that if you love life, life will love you back.

Lucka liep met zijn stok het pad af. Hij kon nu wel schaduwen onderscheiden, maar die waren net zo donker als zijn zicht zonder staf. Lucka liep eerst naar links, maar voelde dat hij de verkeerde kant op ging. Hij liep gelukkig de goede kant op en liep naar de koetsen.
Wat zou het toch geweldig zijn om te kunnen zien, weten waar je heen loopt, weten wat je draagt. Zijn moeder had hem geholpen met kleren uitzoeken, maar hij kon echt niet bij een iemand aankomen en zeggen: 'Wil je me helpen met uitzoeken wat ik aan moet trekken.'
Nee, hij moest het toch zelf doen.
Lucka liep hier al zes jaar en steeds kon hij de koetsen niet vinden. 'Ehm...River, waar staan de koetsen?' vroeg hij aan haar.

Vampire + Servant = Servamp

'We zijn er bijna, er stappen al wat mensen in de koetsen. Ik blijf het raar vinden dat de koetsen geen paarden of iets nodig hebben om vooruit te komen.' River had wel dingen gehoord maar ze wist niet wat waar was. Onzichtbare paarden was het zelfde als een eenhoorn zien, zeldzaam of een fabeltje.

Het was een lange dag geweest voor Nora, ze was vroeg opgestaan om de kamers van de Ravenklauw studenten te gaan poetsen. Normaliter vond Nora dit niet zo'n probleem om te doen, het vereiste weinig concentratie en op die manier kon ze aan andere dingen denken, zoals aan haar ouders of aan haar vrije tijd waarin ze even kon ontsnappen aan haar leven als slavin.
Toch had ze vandaag liever een ander klusje gehad, iets waarbij ze zich meer moest concentreren, zoals het werken in de keuken. Nora was namelijk niet erg handig met het kneden van deeg, maar aangezien ze anders gestraft werd was ze dan veel meer geconcentreerd. Juist vandaag was het vervelend om zoveel na te kunnen denken, want vandaag kwamen alle studenten terug naar Zweinstein. Dit hield in dat ze een nieuwe meester of meesteres zou krijgen aangezien haar oude meesteres van school was gegaan. Portia Lograsia was een echte feeks geweest en Nora had dan ook heel snel door gehad dat het geen zin had om tegen te werken.

When time and life shook hands and said goodbye.

Juvenalis klopte zijn net aangetrokken gewaad schoon nadat hij uit de koets was gestapt. Hij begaf zich naar de hal en had daar al snel iemand gevonden die hij kende. Hij ging naast Van staan.
'En?' vroeg hij toen,' Denk je dat je als een van de eersten mag kiezen?'

Toen de koets stil stond stapte Katja er uit en liep richting het kasteel.

May StarClan light your path.

Asalour zag hoe Juvenalis en Celelstino de deur door liepen om hun slaf te mogen kiezen. Ze slaakte een zucht en wenste al weer voor het derde jaar dat Celestino dat niet zou doen, maar natuurlijk deed hij het wel. Hij mocht dan wel een Ravenklauw zijn, hij was ook een volbloed tovenaar en dus in de positie een slaaf te bezitten.
Ze volgde Juanita en Neveah naar de Grote Zaal om de sorteerceremonie te bekijken. De eerste jaars zaagen er behoorlijk nerveus uit en het waren er inderdaad erg weinig.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Van haalde zijn schouders op en ze liepen de deur door zodra iedereen er was. Het kon hem niet schelen. Hij zou Jasmijn heus wel krijgen.
Hij liet zijn blik over de slaven gaan, de meesten van hen waren meisjes, maar de jongens oogden sterker, zelfverzekerder. Misschien iets té naar Vanz zin. Hij had zijn vorige slaaf ook moeten doden en die was daar niet zomaar in meegegaan.
Een meisje was beter en wie was er nou beter dan Jasmijn?

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes