Marcel Styles
Ik wist gewoon bijna zeker dat Michael mij op dit moment schattig vond, dat bleek aan alles, maar voor mij zou het omgekeerd blijven en zeker met zijn gegiechel. Ergens was het in mijn ogen gewoon een jongen die je dag en nacht bij je wilde hebben als knuffelbeertje. Zelfs als hij het echt nog eens in zijn hoofd haalde om in een jurk rond te gaan lopen. ´Wilt meneer er ook nog een paar bijpassende hakken bij? vroeg ik, wetende dat het heel raar klonk, maar sowieso hoorde dat ook wel een klein beetje bij ons, om mijn armen te verplaatsten naar rond zijn nek. Stiekem claimde ik hem al, maar er rolde over mijn lippen dat het met een jurk helemaal zo zijn zijn. Daarna trok ik hem naar me toe, om een zacht kusje op zijn pruillip te drukken, gevolgd door op zijn neus , omdat hij daar een tik op had gekregen. 'Daarbij ben jij eigenlijk wel een mooie, een beetje een hebben over een jurk en dan mag ik het gaan kopen.' Niet dat ik erg vond, want dan kon ik tenminste iets leuks uitzoeken en stonden we weer een beetje quitte met de Starbucks, wat voor nu in de planning stond. Zeker toen Mikey veilig in mijn armen hing, zodat ik weer tegen Michael aan kon leunen. 'Een arrogante zak met een hart van goud, die eigenlijk een softie is,' zei ik door de houding die hij aannam, want toen was het eigenlijk het enige moment dat het klopte. De jongen was alles behalve arrogant, ook al zou je op het eerste gezicht snel iets anders zeggen. Net als bij zijn volgende woorden; je zou zeggen dat het weer eens lekker aardig was bedoeld, niet dus, tot de toevoegingen kwamen. Al kreeg hij eerste een brede glimlach door zijn actie voor hij antwoord kreeg. 'Weet je Mikey, als je dat serieus had gedacht, ken je me niet zo goed. Niet zozeer, omdat ik het jou zou vergeven, dat alles gelijk goed zou gaan, maar omdat je moeite doet en iedereen altijd een tweede kans zou moeten verdienen, zeker als ik, in dit geval, ook fout zat.' Ik legde mijn hoofd tegen de zijkant van zijn schouder terwijl ik nadacht. 'Daarbij moeten we volgens mij blij zijn dat je hier staat, ik ben dat in ieder geval, want het gaat niet slecht.' Ik keek vanuit mijn ooghoeken naar het gezicht van de jongen, mede door zijn 'tss,' waarvan het pas later doordrong dat het weer zo'n actie van hem was. 'Jij verwarmt niet,' of je moet beter je best doen, mompelde ik, wetende dat het ergens gelogen was, want hij zorgde er sowieso voor dat ik het bij enkel een blik al warm kreeg. 'Dat, hier, daar in tegen wel,' kon ik met zekerheid zeggen toen we de Starbucks binnenstapte. 'Maar verras me maar, Clifford,' verliet mijn mond voor ik me omdraaide en rond keek naar een plekje. Eenmaal een leeg tafeltje in mijn gezichtsveld liet ik er langzaam heen, mijn beanie alweer van mijn hoofd aftrekkende en mijn jas los doende, zodat ik deze twee uiteindelijk in het hoekje van de bank kon gooien voor ikzelf ging zitten. Rustig tot me doorlaten dringende wat er zojuist allemaal is gebeurd, om net zo langzaam een brede grijns terug te krijgen.
If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer
