• Speeltopic!

    In de straten van Edinbourg (Schotland) zijn de inwoners daar niet veilig. Mensen doen geruchten over drie groepen jongeren tussen de 15 en 25 jaar. Ze zeggen dat ze geboren freerunners zijn, maar de groepen onderling mogen elkaar totaal niet en willen elkaar alleen maar verederen. Om de zoveel jaar word er een free run wedstrijd gehouden tussen de drie groepen.
    De eerste groep is een meisjesgroep. De tweede bestaat alleen maar uit jongens en de laatste is een gemengde groep. Iedereen wilt de stad voor zich alleen hebben en ieders heeft daarom ook zijn eigen thuisbasis.
    Wie o wie mag de stad als hun free run heiligdom aanschouwen. Wie o wie gaat er wellicht met de prijs ervandoor en mag zich voor een hele maand tussen de mensen vertonen.


    Rollen:

    Wedstrijd leider: Leroy Anderson - Lazulis

    jongensgroep groeps Naam: Scorpions
    Hier nog twee rollen over.

    leider: Scott Davis - ParaxSiempre
    Onderleider: Heather Abigail Doileag - Aethelthryth
    - Joshua Ryan Chase - RAB
    - Ralph Bergersen - Lazulis


    Gemengt groeps Naam: Flash Back
    1 rol over!

    Leider:Jason Alexander Hale - promisess
    Onderleider: Luna Scott - MoonEye
    -Yara Amber More - ParaxSiempre
    -Rose Katharina Westfield - Promisess


    De reservaties zijn voor nu verwijderd, als je nog mee wilt doen, kan dat.

    [center]
    RPG Regels:

    -Jongens en meisjes gelijk (Bij de gemengt alleen.)
    -Niemand is perfect
    -gevechten worden eerst gesproken
    - 16+ mag, maar houd het netjes
    -naams en afwezigheid melden
    -3 personages per persoon
    -Voor de rest de gewone rpg huisregelement.
    En bovenal geen regel voor hoeveelheid woorden, als het maar meer dan vijftig woorden zijn.
    - Zondag beginnen we

    Begin:

    De groepen zijn zoals gewoonlijk aan het trainen voor de wedstrijd woendsdag. Het is een warme dag dus zweten zit er absoluut bij. Voor de rest doen jullie gewoon waar jullie zin in hebben.

    Hoe ziet de wedstrijden eruit:

    Team:
    De spelleider stuurt een bericht naar de telefoons van de leiders waar ze moeten verzamelen. Het hele team mag meedoen. Op die plek worden de regels besproken. (Dit varieerd vaak)
    De spelleider heeft op drie verschillende plekken een vlag staan in drie verschillende kleuren. Het is daarom ook de bedoeling dat de groepen de vlag of moet verdedigen of moet afpakken. Dan wordt er een finish plek besproken waar ze de drie vlaggen moeten afgeven.
    De team die de meeste vlaggen heeft, wint. De prijs is natuurlijk de beker en de trainingshal voor twee weken.

    Single:
    Zelfde als daarboven, maar dan dat iedereen voor zichzelf is. Geen teams. Hierbij worden er zes vlaggen gebruikt. De regels veranderen bij iedere wedstrijd. degene die wint krijgt een week lang de trainingshal voor zich.

    Intenationaal:
    De grootste wedstrijd. Zelfde als daarboven, maar dan met groepen van over de hele wereld. Hierbij worden de regels extra moeilijk gemaakt. De spelleiders doen zelf ook mee.
    Hierbij worden tien vlaggen gebruikt. Beste team wint de beker en een half jaar trainingshal.

    Trainingshal:
    is de heilige plek voor de freerunners, hier vecht iedereen om. Alles is in die hal nagebouwd en daar kan uitstekend getraind worden, Hier komt iedereen samen, na een wedstrijd krijgt de traininghal voor het winnende team. (Limit staat bij de wedstrijden.)

    [ bericht aangepast op 29 juli 2014 - 19:59 ]


    Vampire + Servant = Servamp

    Mt
    Ik ben nog op vakantie en weet niet of ik mijn rol vandaag af kan maken.
    Pas over anderhalve week kom ik thuis.


    Spoiler alert: you will save yourself

    Dan weet ik dat dan kan laat ik jouw reservatie staan.


    Vampire + Servant = Servamp

    Rose Katharina Westfield
    Ik werp Jason een kleine glimlach toe wanneer hij zegt dat we even pauze nemen, dat is bijzonder voor Jason, hij wil eigenlijk 24/7 trainen. Hij pakt de grote coolbox die hij elke training meeheeft en werpt iedereen een flesje water toe. Ik kan hem nog net vangen omdat ik kijk naar Yara en Luna die zacht giechelen. In het eerste opzicht lijken ze echte meisjes maar wanneer je ze beter leert kennen merk je dat ze eigenlijk het tegenovergestelde zijn. Ik draai het flesje langzaam open en giet wat over mijn hoofd, de rest drink ik met grote gulzige slokken op. Het lege flesje werp ik in de prullenbak waar Jason tegen aan geleund staat. Ik ga nog steeds hijgend op de grond zitten en trek het elastiekje uit mijn haar om opnieuw een staart te maken. Ik zie vanuit mijn ooghoeken dat Jason weer naar me kijkt, ik kijk op en wenk hem. Hij ploft neer op de grond naast me.
    "Hey schat" fluistert zacht. Ik zoek zijn hand en verstrengel mijn vingers met de zijne.
    "Niet zoenen anders ga ik kotsen" hoor ik iemand zeggen wanneer Jason zijn hoofd naar me toe buigt.
    "Doe het in de prullenbak" zegt hij grijnzend en hij drukt zijn lippen op de mijne.


    "Sometimes the hardest thing and the right thing are the same."

    Yara Amber More


    Ik zat naast Luna, we praten een beetje over koetjes aan kalfjes. Luna wenkte met haar hoofd richting Rose. We giechelden zachtjes als we zien hoe Jason en Rose praten. Je moest die twee eens zien. Ze waren ook zó ontzettend schattig samen. Ik zuchtte even diep. 'Wat is er?' Vroeg Luna. 'Hmm.. Niks.' Mompelde ik. Mijn telefoon liet zijn ringtone klinken.

    Scot: Lala, ik verveel me.


    Snel klikte ik het sms'je weer weg. Niemand mocht weten dat ik en Scott nog bevriend waren. Want ik móést de andere groep haten. En ja, dat deed ik ook, maar Scott en ik waren al bevriend sinds de kleuterklas! 'Wie was dat?' Vroeg Luna, Ik zuchtte even en dacht na. 'Mijn moeder.' Mompelde ik. 'Hè? Ik dacht dat jij geen contact meer met je moeder had.' Nee klopt, trut! Maar wat heb jij daarmee te maken?! Hoe wist ze dit? 'Ik.. Ik voel me niet zo lekker.' Ik krabbelde overeind. 'Waar denk jij heen te gaan?' Siste Jason. 'I-ik voel me niet goed, ik moet gaan, sorry.' Boos gegrom volgde, maar ik deed niet eens moeite om de woorden van elkaar te onderscheiden. Ik begon op een of andere reden te rennen, ik moest hier weg. 'Yara, Yara, hé! Ik bedoelde het niet zo! Yara kom terug!' Klonk Luna's stem, waarna Jason tegen haar uitviel.


    Nightmares are bad thoughts that leave your mind, once you've dreamt them, they're gone.

    (In de beginpost staan de verschillende wedstrijden.)


    Vampire + Servant = Servamp

    [Mijn Topics ik begin zo ;-)]


    A horse of course

    (Ik post morgen.)


    Vampire + Servant = Servamp

    Luna Scott

    Ik zat naast Yara, we praten een beetje over koetjes aan kalfjes. Ik wenkte mijn hoofd richting Rose. We giechelden zachtjes als we zien hoe Jason en Rose praten. Yara zuchtte even diep. 'Wat is er?' Vroeg Ik. 'Hmm.. Niks.' Mompelde ze. Haar telefoon liet zijn ringtone klinken.
    Snel klikte ze het sms'je weer weg. Ik zag het net niet dus vroeg ik 'Wie was dat?' ,ze zuchtte even en dacht na. 'Mijn moeder.' Mompelde ik. Wacht eens even zij heeft toch geen contact met haar moeder ik ga het maar zeggen ik vind het verdacht 'Hè? Ik dacht dat jij geen contact meer met je moeder had.' 'Ik.. Ik voel me niet zo lekker.' Ze krabbelde overeind. 'Waar denk jij heen te gaan?' Siste Jason. 'I-ik voel me niet goed, ik moet gaan, sorry.' Zei ze en ze liep weg 'Yara, Yara, hé! Ik bedoelde het niet zo! Yara kom terug!' Riep ik toen rende ze weg, waarna Jason tegen mij uitviel. Ik had geen zin in Jason dus rende ik er langsheen achter Yara aan.

    [ bericht aangepast op 27 juli 2014 - 18:10 ]


    A horse of course

    Jason Alexander Hale
    Ik keek rond naar iedereen die wat zat te praten, mijn blik viel op Yara die met een gekwetst gezicht opstond en aanstalten maakte om te vertrekken.
    "Waar denk jij heen te gaan?" Het was niet de bedoeling maar deze vraag kwam er sissend uit.
    "I-ik voel me niet goed, ik moet gaan sorry" zei ze mompelend en licht stotterend.
    "Dat kun je niet maken, niet vlak voor de wedstrijd" veel mensen vinden dat ik het iets te snel vlak voor noem, omdat andere het beschouwen als over een lange tijd. Yara lijkt niet te luisteren en beent snel weg. Luna riep iets naar haar en stond ook op.
    "Blijf hier, je kan het niet maken om weg te gaan. Vooral jij niet" maar weer werd er niet geluisterd. Het was niet zo dat ik een soort dictator was, ook al klonk het nu wel zo. Meestal ging het niet zo, waren we een echt team, maar de laatste tijd zijn er spanningen, kleine maar toch opmerkzaam.
    "Dit was het voor vandaag" besluit ik uiteindelijk.


    "Sometimes the hardest thing and the right thing are the same."

    Yara Amber More


    Achter mij hoorde ik voetstappen. Toen ik me omdraai botste Luna bijna tegen me aan. 'Oh, oeps!' Verliet haar mond zacht. 'Het spijt me.' Ik keek even naar mijn schoenen die opeens heel interessant leken. Ik wiebelde ongemakkelijk heen en weer. Ik wilde zeggen dat het oké was, maar eh.. Mijn familie lag me.. Gevoelig. Laten we dat zeggen. 'Luun, het is gewoon.. Het is al goed..' Zuchtte ik uiteindelijk. 'Toch.. Ik wist gewoon niet dat het zo hard aan zou komen. Ik vond het een beetje.. raar.' Kwam er hakkelend tussen haar lippen door. Mijn ringtone ging weer af. 'Heb je een vriendje, of zo?' Vroeg Luna ineens, ik keek haar aan en zag hoe ze met haar wenkbrauwen wiebelde. Ik grinnikte zacht en richtte mijn blik weer op de grond waarna ik mijn hand door mijn haar haalde. 'Lala?' Ik zuchtte even. Die bijnaam, ik bedoel, er komt geen enkele "la" voor in mijn naam, en toch word ik door iedereen Lala genoemd? 'Je weet dat ik niet aan vriendjes doe.' Fluisterde ik geluidloos. 'En Devin en zo dan?' Vroeg Luna. 'Niks echts.' Legde ik uit. 'Oh.' Piepte Luna. Ik knikte haar even toe. 'Jason is wel echt een klootzak, voor die wedstrijden.' Ik trok een wenkbrauw even naar het redelijk kleine meisje op. 'Laat maar. Wie was het nou?' Drong ze aan. 'Als Jason zo boos is.. Lijkt het je dan niet slim om terug te gaan?' Begon ik over iets totaal anders. 'Hmm.. Misschien.' Ik wenkte haar dat ze best kon gaan. 'Luun! Ik zie je!' Riep ik haar nog na. Ze draaide haar hoofd en glimlachte kleintjes naar me. Ik stak mijn hand op, waarna ze uit het zicht verdween.
    Ik beende naar mijn huis, wat al heel dichtbij kwam. De sleutel stak ik met trillende vingers in het slot. Ik drukte op het liftknopje, waarna de liftdeur al vrij snel open schoof. Ik stapte in. Op mijn verdieping aangekomen zag ik Scott - tot mijn verbazing - voor mijn deur staan. 'Hé, Lala, daar ben je! Je reageerde niet.' Klonk zijn stem. Ik glimlachte zwakjes. 'Ik moest oefenen.' Zonder er besef bij te hebben, stortte ik me in Scott's armen, en barstte in huilen uit. Alles kwam terug, Daisy, mijn vader, mijn moeder; alles uit mijn jeugd. Ik huilde nooit bij iemand anders - alleen Scott kon ik vertrouwen.


    Nightmares are bad thoughts that leave your mind, once you've dreamt them, they're gone.

    (Ik ga zo met Ralph schrijven. Maar voor de volgende posts, probeer wat minder de personage van een ander te spelen. Was ik vergeten bij de regels te zetten.)


    Vampire + Servant = Servamp

    Lazulis schreef:
    (Ik ga zo met Ralph schrijven. Maar voor de volgende posts, probeer wat minder de personage van een ander te spelen. Was ik vergeten bij de regels te zetten.)

    Ohw. Maar dat is soms best moeilijkk.. :S


    Nightmares are bad thoughts that leave your mind, once you've dreamt them, they're gone.

    ParaxSiempre schreef:
    (...)
    Ohw. Maar dat is soms best moeilijkk.. :S


    Het is niet erg als de ander het maar niet vervelend vind. Ik kan het begrijpen dat dat nog best moeilijk is.


    Ralph Bergersen
    Ik rende door de straat en was weer eens laat. Mijn schoudertas vol fastfood bungelde wat achter me aan en ik had toch zo gezegd dat ik optijd zou zijn. Edinbourgh was groot. Ik schoof een zijstraat in en slipte bijna uit. Ik sprong over het muurtje heen en kwam uiteindelijk hijgend bij de groep aan. 'Sorry, dat ik zo laat ben, maar ik stond nog al lang in de rij,' zei ik in mijn gebrekkig Engels en zet de tas op de grond en kijk de groep aan. Niemand zei wat en pakte de bakken uit de tas en liepen vervolgens weg.
    Ik was een nieuwbie. Ik kende de stad niet zo goed en ik had mijn Engels nog niet zo goed onder de knie. 'Wat is de trainingschema?' vroeg ik en wachtte geduldig af of er iemand op zou antwoorden.

    Leroy Anderson/ Wedstrijdleider
    Ik zat met een hand onder mijn kin naar de plattegrond van de stad te kijken en zocht drie geschikte plekken uit om de vlag te gaan verstoppen. Ik pakte de marker van de tafel en trok de dop eraf, zodat ik een stip op een wilekeurige plek gezet.
    Ik moest er nog twee en dan had ik de plekken. Woendsdag zou de wedstrijd plaatsvinden. Ik pak mijn mobiel en stuur een sms naar de twee groepen.
    [i[Woendsdag wedstrijd, marktplein bij de grote kerk[/i]
    Nu mag ik ook nog regels gaan maken, dacht ik en pakte mijn kladblok waar al twee regels op stonden. Ik pakte een pen en begon weer verder te verzinnen van de regels.

    (Edingbourgh hoef je niet perse te kennen, de naam is gewoon waar ze heen moeten.)

    [ bericht aangepast op 27 juli 2014 - 20:12 ]


    Vampire + Servant = Servamp

    Lazulis schreef:
    (...)

    Het is niet erg als de ander het maar niet vervelend vind. Ik kan het begrijpen dat dat nog best moeilijk is.

    U-huh, in het begin meestal wel. Iedereen moet er nog even inkomen, dus ik denk - vanuit mijn oogpunt dan, hè :$ - dat niemand het zo heel erg vind..
    Of wel?


    Nightmares are bad thoughts that leave your mind, once you've dreamt them, they're gone.

    Ik vind het niet irritant het helpt me juist mijn personage mag je blijven doen ;-)


    A horse of course