George weasley
Voordat Campbell wat kon zeggen viel hij stil neer door een aantal voetstappen die we hoorden. Ik draaide me om en tot mijn verschrikkelijke ellende zag ik Karkarov bij de ingang zien staan. Ook al dat, mijn benen bewogen niet en bleven eigenwijs vlak tegen over Campbell staan die nog tegen de muur aan stond.
Een beetje de kampioen van Klammfels vervloeken he? Maar goed dat ik net aan kom. zei hij tegen mij en greep Campbell bij zijn schouder beet vast.
En jij; jij bent samen met die snertjoch van een Auron op nummer één geëindigd. Je kan er ook helemaal niks van; anders was je wel als enige op nummer één; je laat je zelfs in een hoekje drijven door een bloedverrader. Er gaat een hoop voor je veranderen de komende tijd en misschien moet ik je broer er maar bijhalen zodat hij je een stukje discipline bij kan brengen. ik wilde iets zeggen maar dat deed ik niet want ik wist dat ik het juist erger zou maken. Met dat trok Karkarov hem mee de hut uit terwijl ik ook maar hulpeloos toekeek. Natuurlijk, vergeten. Er is ook altijd weer een Karkarov in onze verhaal. Verdomme..
'Wacht..' hoorde ik Ralf zijn stem weer en hij kwam de hoek om gelopen.
'Ben ik ook op nummer 1 ?!'
Ik ging terug naar het Gryffindor leerlingen kamer zonder Fred, Ginny, Ralf, Draco, Campbell of wie dan ook. Jup, nu was ik alleen. Zuchtend nam ik plaats op de sofa en even had ik geen idee wat ik moest doen. Normaal gesproken zouden Fred en ik aan een grap of plan werken voor iets heel doms en onnodigs, wat verbazingwekkend leuk kan zijn. Maar deze keer niet nee. Ik had ook geen idee wat Karkie met Camp aan het doen was. Ik wil het niet eens meer weten. Of het nou martelen is of wat dan ook. Ik zat maar op de bank te zuchten en wat te mompelen, tot Angelina de leerlingen kamer in kwam lopen. Oh ja, we hadden nog de bal straks. Ze keek even de kamer rond tot ze me zag, en liep richting mijn kant toe waardoor ik wel een zucht liet. Ik heb nu echt geen zin in haar..
'George?' Jup. Daar begon ze.
'Angelina..' en daar begon ik. Ik durf te wedden dat ze over het bal gaat beginnen.
'Ik weet dat we naar het bal gaan als gewone "vrienden" of hoe jij het wou, en ik weet dat ik nog die belofte had gemaakt maar..' natuurlijk, er is altijd wel een "maar" bij meisjes. Zo niet, altijd bij Angelina.
'Sinds die hele "fred" gedoe en sinds ik hoorde dat hij.. iets met die Auron jongen had, was ik heel erg blij dat hij nog een tweeling had.'
'Oh, kom op Angelina, je had het me beloofd! Zei je niet dat je iets voelde voor Fred?' Vroeg ik en draaide mijn hoofd om van haar de schaakbord te kijken waar al twee jongens aan het spelen waren. De ene schaakstuk doorboorde de anderen met een soort samurai zwaart.. Wat heel cool leek te zijn. Tenminste beter dan deze gesprek.
'Ik wil gewoon zeggen dat ik niet "als vrienden" wil komen. Sorry.'
Ik stond op en nam een aantal stappen richting het slaapkamers toe waarna ik me weer terug naar Angelina om draaide.
'Mag jij weten, maar weet dat ik op jongens val.' En met dat, liep ik de slaapkamers in en achter me hoorde ik een plotselinge stilte vallen die ik negeerde.
Ik moet een pak hebben, ik moet mijn haren doen. Oh god mijn haren..liever laat ik het zo maar hrt is Campbell.. en alleen voor Campbell. Niet voor Angelina of wie dan ook. Ik moet er goed uit zien voor Campbell..
Ik gooide mijn hutkoffer open en haalde maar al de dagelijkse kleding eruit die ik kon vinden. Ergens onderaan moet de pak liggen die mam voor me had klaar gelegd. Ik heb zo een geluk dat ik niet de pak van Ron heb gekregen. De mijne moest hetzelfde zijn net als die van Fred, en Fred had er voor zorgt dat we een van de beste pakken kregen. Tenminste... ik pakte mijn outfit op en staarde er eventjes aan voordat ik die aan deed. Het was wel.. goed.. hoop ik. Ik wil niet voor schut staan voor Campbell. Eigenlijk Angelina, maar het is Campbell.
Haastig begon ik ook mijn haren te doen, eigenlijk valt er ook niets aan te doen aangezien de pluk haar voor mijn linker ook niet mee wilde werken, kreeg ik de neiging om mijn stok uit te steken en 'incendio' op af te vuren. Maar nee. Met een speelse glimlach ging ik naar het raam toe en wachtte af tot de besorg uil zou komen, die na enkele minuten aan kwam vliegen met twee rozen in haar snavel die ik vast pakte. En eindelijk rende ik de leerligen kamer uit, op naar de grote zaal toe. En deze keer probeerde ik de plukje haar voor mijn ogen extra-Georgieër eruit te laten zien.
Met nog de twee rozen in mijn hand, liep ik de grote zaal in en zag al meteen allemaal studenten in gala- gewaden rondlopen. Nergens zag ik Campbell of Angelina ik liep naar de midden toe en toen pas merkte ik Campbell op die binnen kwam lopen met zijn pak en op dit moment kon ik even geen onderscheiding maken tussen schattig en knap. Hij zag er perfect uit. Terwijl ik in trance leek te zijn, merkte ik Angelina die ergens verderop achter Campbell stond. En wat meer verderop zag ik Karkarov. Dit moest ik sneaky doen. Ik liep naar Angelina haar richting toe maar zachtjes liet ik de kleinste roosje in Campbell zijn zak glijden.
'Je ziet er fantastisch uit.' Fluisterde ik voordat ik verder liep naar Angelina toe en gaf haar de andere roos.
'Dankjewel, George! Dat is erg charmant van je.' Zei ze maar wierp Campbell een smerige blik toe waardoor ik weer voor haar blik kwam staan.
precies 1000 woorden :'D
[ bericht aangepast op 23 juli 2014 - 9:11 ]
Saving people, hunting things, the family business デ--▸