[RPG] The Woods || Speeltopic - Speeltopics

Het is maandag middag 10 Juni rond vier uur. De leerlingen zijn anderhalf uur geleden gedropt aan de rand van het bos aangezien de bus niet mee kon. Nu lopen ze dus al een hele tijd, net buiten de koepel, op zoek naar een goede kampeerplek. Als ze dan de koepel binnen komen zien ze dat het er veel tropischer is. Alle planten zijn anders, het is er warmer en vochtiger en zelfs zijn er andere dieren. Meer dieren. Na nog een half uur lopen vinden ze de 'perfecte' kampeer plek en beginnen ze hun tenten op te zetten..

[ bericht aangepast op 19 aug 2014 - 19:20 ]

Little do you know

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

Athene Maeve Thompson / Witch

''Ja, al kunnen de stormen er ook nogal heftig zijn. Het hagelt er nog wel eens met hagelstenen zo groot als pingpongballen. Dat is niet echt fijn. Al helemaal niet voor je auto," zei Jay en hij lachte zacht. "Pingpongballen dus.. Dat zijn best wel grote hagelstenen inderdaad. En dan komen ze met een redelijk vaartje. Bye opgespaard geld," zei ik lachend.
Nadat Jay het over heksen zei, keek ik hem even verbaasd aan. "Een heks? Je lijkt dan wel een jongen van 17/18 jaar oud, maar van binnen ben je echt nog een klein kindje," zei ik grijnzend. "Natuurlijk zijn er hier geen heksen, of andere wezens. Althans, hoe ver ik ben geweest niet. Ze zeggen dat in het diepste van het bos pas echt gevaren zijn. Daarom komt niemand daar," zei ik toen. Met een pruillip keek Jay me aan en hij sloeg als een klein kind zijn armen quasi-bood over elkaar heen.
"Ik ben toevallig wel 17 én een hálf," zei Jayals een klein kind en zei toen, 'en soms is het goed om een klein kind van binnen te zijn. Dan kun je ten minste nog lol hebben. Soms hebben kleine kinderen trouwens ook een betere zicht op de wereld en dat kun je soms nodig hebben in harde tijden. Als een kind doen, is wel eens leuk. Probeer het eens!' zei Jay vrolijk. Ik keek hem even lachend aan. Jay was echt nog een kind. "Ik ben te snel volwassen geworden helaas, ik kan geen kind meer zijn," zei ik toen met een pruillip.
"Nou, dan weet ik ten minste waar ik dus niet met komen," zei Jay tegen mij op wat ik net zei. Ik knikte.
Na zijn andere vraag knikte ik even. "Enkele, verder zijn er ook herten en dergelijke te vinden. Voor planten moet je ook uitkijken, sommige zijn namelijk giftig," zei ik toen. Met een glimlach keek ik hem aan en automatisch glimlachte Jay terug.
"Hmm, zal ik onthouden. Bedankt, Maeve." Jay dacht even na. "Maar als heksen wel zouden bestaan, dan zou dat toch best cool zijn, toch?" zei Jay vrolijk. Ik keek hem ook even vrolijk aan en voelde me kinderlijk worden. "Maar wat nou als er misschien gemene heksen zijn. Die mensen zoals jij en ik niet lief vinden. Dan moeten we rennen," zei ik grinnikend. Ik tikte hem en rende toen vooruit. "Tikkie jij bent 'm!" riep ik naar hem.
"Zou je straks trouwens met me terug naar de kamp willen? De anderen ontmoeten?" vroeg hij met een glimlach terwijl hij mij aankeek. Ik slikte even. Dan zou ik bij heelveel mensen zijn. Zou ik dat volhouden zonder een van hun iets aan te doen? Ik wist het niet. Ik dacht even na. "Ja is goed!" zei ik tegen hem. Ik zou gewoon net voordat we daar aan zouden komen verdwijnen. Problem solved.

That is a perfect copy of reality.

Jay Matthew Adams

"Pingpongballen dus.. Dat zijn best wel grote hagelstenen inderdaad. En dan komen ze met een redelijk vaartje. Bye opgespaard geld," zei ze lachend. Ik grinnikte even en knikte instemmend.
Door wat ik over heksen zei, keek ze me even verbaasd aan. "Een heks? Je lijkt dan wel een jongen van 17/18 jaar oud, maar van binnen ben je echt nog een klein kindje," zei Maeve grijnzend. "Natuurlijk zijn er hier geen heksen, of andere wezens. Althans, hoe ver ik ben geweest niet. Ze zeggen dat in het diepste van het bos pas echt gevaren zijn. Daarom komt niemand daar," zei ze toen. Met een pruillip keek ik haar aan en sloeg als een klein kind mijn armen quasi-boos over elkaar heen.
"Ik ben toevallig wel 17 én een hálf," zei ik als een klein kind en zei toen, 'en soms is het goed om een klein kind van binnen te zijn. Dan kun je ten minste nog lol hebben. Soms hebben kleine kinderen trouwens ook een betere zicht op de wereld en dat kun je soms nodig hebben in harde tijden. Als een kind doen, is wel eens leuk. Probeer het eens!' zei ik vrolijk. Maeve keek me even lachend aan. "Ik ben te snel volwassen geworden helaas, ik kan geen kind meer zijn," zei ze toen met een pruillip. Ik keek haar aan alsof ze gek was.
"Dat zou juist een nog grotere reden om je nu als een kind te gedragen!" zei ik. Toen dacht ik even na. "Nou, dan weet ik ten minste waar ik dus niet met komen," zei ik tegen haar. Ze knikte en na mijn andere vraag knikte ze weer.
"Enkele, verder zijn er ook herten en dergelijke te vinden. Voor planten moet je ook uitkijken, sommige zijn namelijk giftig," zei Maeve toen. Met een glimlach keek ze me aan en automatisch glimlachte ik terug.
Nadat ik haar bedankt had en over hoe cool het was als heksen wel bestonden, keek ze me even vrolijk aan.
"Maar wat nou als er misschien gemene heksen zijn. Die mensen zoals jij en ik niet lief vinden. Dan moeten we rennen," zei ze grinnikend. Toen deed ze iets wat ik niet verwachtte, ze tikte me en rende vooruit. "Tikkie jij bent 'm!" riep Maeve naar me. Grijnzend keek ik haar aan en rende achter haar aan.
"Dat is vals spelen!" riep ik naar haar en rende achter haar aan.
"Zou je straks trouwens met me terug naar de kamp willen? De anderen ontmoeten?" vroeg ik toen met een glimlach terwijl ik haar aan keek. Ik zag haar even nadenken en even dacht ik dat ze nee zou zeggen. Maar toen zei ze:
"Ja is goed!" Een glimlach kwam op mijn gezicht te staan.
"Great!" riep ik uit.
Ik grijnsde en versnelde mijn pas, binnen een seconde was ik weer bij haar een tikte haar. Snel kruisde ik mijn armen en riep uit:
"A B C, ik kap ermee," ik grijnsde en haalde even diep adem. "Jemig, hier raak je uitgeput van. Ik moet echt iets aan mijn conditie doen. O, en trouwens. Je hebt verloren." Er kwam en grijns op mijn gezicht en met twinkelende ogen keek ik haar aan. "En gemene heksen worden dan gewoon verslagen door goede heksen! Superheksen." zei ik blij. "Een soort superhelden." Even keek ik het meisje naast me aan en haalde weer eens diep adem. "Weet je, voor iemand die ik pas net heb ontmoet, mag ik je wel. Je bent leuk." Toen ik bedacht wat ik zei en hoe het waarschijnlijk overkwam, werd ik rood. "Ik bedoel niet zoals leuk-leuk. Maar leuk zoals leuk om mee om te gaan..." Juist ja. Goed gedaan Jay.

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

Athene Maeve Thompson • Witch

"Maar wat nou als er misschien gemene heksen zijn. Die mensen zoals jij en ik niet lief vinden. Dan moeten we rennen," zei ik grinnikend. Toen deed ik iets wat Jay niet verwachtte, ik tikte hem en rende vooruit. "Tikkie jij bent 'm!" riep ik naar haar. Grijnzend keek Jay me aan en rende achter me aan.
"Dat is vals spelen!" riep hij naar mij en rende achter haar aan. Ik draaide me even om en stak mijn tong uit.
"Zou je straks trouwens met me terug naar de kamp willen? De anderen ontmoeten?" vroeg Jay toen met een glimlach terwijl hij mij aan keek. Ik dacht even na, maar toen zei ik:
"Ja is goed!" Een glimlach kwam op Jays gezicht te staan.
"Great!" riep hij uit.
Ik rende nog verder weg. Jay grijnsde en versnelde zijn pas, binnen een seconde was hij weer bij mij en tikte hij mij. Snel kruisde hij zijn armen en riep uit:
"A B C, ik kap ermee." Ik pruilde even. "Dat is pas vals spelen!" Jay grijnsde en haalde even diep adem. "Jemig, hier raak je uitgeput van. Ik moet echt iets aan mijn conditie doen. O, en trouwens. Je hebt verloren." Er kwam een grijns op zijn gezicht en met twinkelende ogen keek hij mij aan. "Nee, want speelt vals en kinderachtig!" Ik kruisde nu mijn armen. "En gemene heksen worden dan gewoon verslagen door goede heksen! Superheksen," zei Jay blij. In mijn hoofd lachte ik hem nu spottend uit, maar op mijn gezicht was een speelse glimlach te zien.
Deze jongen voor me was zo naïef. Makkelijk slachtoffer voor manipulatie. "Een soort superhelden." Even keek Jay me aan en hij haalde weer eens diep adem. "Weet je, voor iemand die ik pas net heb ontmoet, mag ik je wel. Je bent leuk." Ik keek hem even aan. Een méns vond mij, een héks leuk? Toen hij bedacht wat hij zei en hoe het waarschijnlijk overkwam, werd hij rood. "Ik bedoel niet zoals leuk-leuk. Maar leuk zoals leuk om mee om te gaan..." Ik keek hem even lachend aan.
"Ik snap het Jay, doe maar rustig," zei ik grijnzend.


| Sorry dat het zo megalang geduurd heeft, maar ik had totaal geen inspiratie voor deze RPG. |

That is a perfect copy of reality.