[RPG] The Woods || Speeltopic - Speeltopics

Index RPG Actieve Topics Zoek

16 juli 2014 - 12:22

PluviophiIe 8413

Versie 2.0

Ergens tussen de Belgische en de Franse Ardennen ligt een gebied, een stuk bos omsingeld door een grote, magische koepel. Aan de buitenkant is het onzichtbaar, van binnen is het net zo onzichtbaar. Je merkt pas dat het er is als je er van binnenuit tegen aan loopt. Van buitenaf kan je het gebied niet zien, het is alsof het niet bestaat en je kijkt gewoon naar het stuk bos wat er achter ligt. Ook kun je niet horen wat er zich in de koepel bevind tot je door de koepel het gebied binnen stapt.

Na de tragische dood van een klasgenoot gaat een groep leerlingen met hun leraren op kampeertocht om hun gedachten even opzij te zetten.
Het leek ze fijn om met zijn allen daar te gaan kamperen, er even tussenuit, ergens anders aan kunnen denken.
Met tenten op hun rug en hun koffers achter zich aan slepend gaan ze door de bossen, opzoek naar een perfecte plek om hun kamp op te zetten.
Na uren lopen vinden ze een plek.
Het lijkt de perfecte plek: Beschutting, geen gras maar een goede harde ondergrond voor de tenten.
Maar niets lijkt minder waar..
Ze zijn terecht gekomen in het gebied met de koepel erom heen.
De eerste nacht is rustig.. Maar al snel komen ze achter het bestaan van de mythische wezens..
De wezens waarvan iedereen zei dat ze niet bestonden..
Maar ze bestaan.
Ze zijn opgesloten in dat gebied...

Het gebied:

[center]

Rollen

Leerlingen
-*Denise Meredith Jones - TheHorcrux 2
-Victoire Lizzy Barton - Hecuba 2
-Valérie 'Val' Desmarais - XDazzle 9
-*Lilith Sophie Hemsworth- Mudita 9
-Ceciellia Marianne Grey - Aswium 12

-*Tyler Jay Moreno - Parrish 4
-Chano Eliano Benvenuto - Daoine 6
-*Axel Castiel Woods - Magnus 6
-

Leraren
-
-

Monsters/Mythische wezens
-Aishlinn Mary Summers- Meermin- TheHorcrux 2
-Athene Maeve Thomson- Heks- Denys 1
-Amalia Oceane Hartlyn- Meermin- Daoine 2
-*Catherina "Cath" Rose Reign- Vampier- Parrish 5
-

-*Gabriel Elijah Wells- Weerwolf - Mudita 2
-Damon Salvatore- Vampier - Hecuba 2
-*Noah James Summers- Meerman - Mudita 5
-Cayton North- Meerman - XDazzle 8
-

*Regels
-Max. Vier personages per persoon
-Minimaal 200 woorden,
-Geen ruzie, tenzij het in de RPG zelf is
-Alleen Mudita en ik(TheHorcrux) maken de nieuwe topics aan
-18+ Toegestaan maar hou het
-Andermans personage niks aandoen zonder toestemming van de ander
-Naamverandering graag aangeven

Topics
Rollenstory
Praattopic
Rollentopic

Het is maandag middag 10 Juni rond vier uur. De leerlingen zijn anderhalf uur geleden gedropt aan de rand van het bos aangezien de bus niet mee kon. Nu lopen ze dus al een hele tijd, net buiten de koepel, op zoek naar een goede kampeerplek. Als ze dan de koepel binnen komen zien ze dat het er veel tropischer is. Alle planten zijn anders, het is er warmer en vochtiger en zelfs zijn er andere dieren. Meer dieren. Na nog een half uur lopen vinden ze de 'perfecte' kampeer plek en beginnen ze hun tenten op te zetten..

[ bericht aangepast op 19 aug 2014 - 19:20 ]
Little do you know

31 juli 2014 - 11:23

Ken_ 18305

Noah James Summers || Meerman - Outfit

'Gezellig.' zei hij na rustig geknikt te hebben, ik was blij dat hij het geloofde. Bij mijn afgevuurde vragen en verontschuldigging lachte hij even en haalde vervolgens zijn schouders op 'Geen probleem.. Relax.' lachte hij, waardoor ik ook even kort lachte en hem dan vervolgens weer nieuwsgierig aankeek. 'We zijn met zijn....' zei hij peinzend terwijl hij ze nog allemaal leek af te lopen in zijn gedachten. '14 mensen, 12 leerlingen en 2 leraren.' was zijn antwoord en ik knikte, een gigantische groep dus. 'En ik ben nu 18. Bijna 19 tho..' antwoorde hij dan grijnzend en mijn wenkbrauwen trok ik wat op. "Oh, ik ben er ook 18." zei ik met een glimlachje het was best wel grappig dat ik even oud was als hem en ik eerder jonger eruit leek en hij wat ouder. 'En met dat snoep bedoel je zeker dit?' grijnsde hij waarna hij een doosje uit een zak van zijn blouse haalde en aan mij overhandigde, waardoor een speelse grijns rond mijn lippen krulde. Wat hield ik van die zoetigheid. 'Altijd handig..' lachte hij en keek dan wat rond. Ondertussen kon ik het niet laten om het doosje te openen en een rood gekleurd snoepje eruit te halen. Ik vind het altijd zo vreemd hoe het naar fruit smaakte, maar niets van fruit elementen had. Ik stak het snoepje in mijn mond en meteen prikkelde de zoetige smaak op zijn tong. Hmmm, heerlijk dit. 'Mooie plek dit.. Ik begrijp het wel. Maar wat valt hier nou eigenlijk te doen, naast een beetje rond hangen dan...' vroeg Tyler me na even rond gekeken te hebben en ik keek hem ook even aan en dacht even goed na. "Het is heerlijk om bij de waterval te zwemmen." De woorden gleden uit mijn mond voordat ik door had dat de meerminnen daar zaten. Ah als hij zou vragen waar ik verbleef zou hij daar ook uitkomen en uiteindelijk komt er een moment waarop je het niet meer kon verbergen. "Het is ook leuk om op de rotsen te klimmen en dan naar het uitzicht te kijken, al kunnen ze wel glibberig zijn en euuh... Meer weet ik niet." zei ik schouder ophalend. Ooit hadden Aishlinn en ik met een oude autoband eens zo'n slinger gemaakt waarop je kon schommelen en zo het water in vloog, maar ik had geen idee of die er nog was en de rest hier. Tja na een tijdje word je alles beu hier. "En hoe zit zo'n schoolkamp in elkaar?" vroeg ik hem nieuwsgierig terug en grijnsde lichtjes.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

31 juli 2014 - 22:52

Amobi 15201

Athene Maeve Thompson | Witch

Ik snoof even met mijn neus. Ik verlangde ernaar om mensen pijn te doen, ik had het al veel te lang niet gedaan. Ik wist dat sommige vrienden het afkeurden, maar ik moest mijn verlangen vullen, ik moest het gewoon. Ik liep rustig door het bos heen, opzoek naar Gabe. Ik moest hem vertellen dat ik het niet langer uithield om mijn krachten niet te kunnen gebruiken op mensen. Hij had altijd wel een goed idee.
Opeens voel ik iets op de grond. Ik buk dichter er naar toe. Ik raak de grond aan met mijn handen en ik voel gelijk de aanwezigheid van een soort dat ik uit duizenden herken. Mensen. Ik grijns even sadistisch. Eindelijk was het weer raak. Ik keek even om mij heen en besloot om het de anderen nog niet te vertellen, misschien waren anderen er ook al achter gekomen, maar omdat ik voor zover ik wist de enige heks was in dit bos en iedereen graag in zijn of haar gebied bleef, leek het me sterk dat iedereen er al vanaf wist. Ik liep rustig verder op het pad, toen ik op een gegeven moment een aanwezigheid dichtbij voelde. Ik wijkteam van het pad af en ging tussen de bladeren lopen.
Toen ik eenmaal bij de jongen in de buurt was, kwam ik uit de bossen. Ik stond nu achter de jongen en ik wilde hem eigenlijk wel laten schrikken. 'Zo te zien hebben we bezoek hier? Uit welk kamp kom jij dan weer?' vroeg ik aan hem.

| Crappy, meh |

[ bericht aangepast op 31 juli 2014 - 22:53 ]
That is a perfect copy of reality.

3 aug 2014 - 12:50

Magnus 4132

Jay Matthew Adams

Even keek ik om me heen, misschien kon ik beter terug gaan. Ik zag niemand. Net op het moment dat ik weer terug naar de rest wou lopen, hoorde ik:
"Zo te zien hebben we bezoek hier? Uit welk kamp kom jij dan weer?" Met een schrik draaide ik me om. Voor me stond een meisje met lichtblonde haren die tot haar middel reikte. Ze was gemiddeld voor een meisje, maar toch was ik met gemak een kop groter.
Even keek ik haar fronsend aan, bijkomend van een hartaanval van de schik. Had ze me niet gewoon kunnen waarschuwen of zo. Ik zou liever niet jong sterven, al helemaal niet aan een hartaanval.
"Ik ben met school op kamp. Waar kom jíj vandaan?" zei ik tegen haar. Toen ik hier naartoe liep, was ik niemand tegen gekomen. Nog geen dier. En ik hoorde ook geen stemmen komen van een andere kamp. Dus ik vroeg me af waar deze jongedame vandaan kwam. Misschien was ze net als ik bij haar groep weggelopen voor even. Of misschien was ze hier in haar eentje. Maar ik zag nergens een tent of iets.
"Ik ben trouwens Jay," zei ik toen nog tegen haar. Iets voelde vreemd aan deze jongedame, maar ik kon mijn vinger er niet opleggen wat het was. Nou ja, ik haalde me vast gewoon dingen in gedachten die er niet waren.

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

3 aug 2014 - 16:16

Amobi 15201

Athene Maeve Thompson

Met een schrik draaide de jongen zich om. Voor me stond nu een jongen die minimaal een kop groter was dan ik. Even keek hij me fronsend aan, bijkomend van de schik. 'Ik ben met school op kamp. Waar kom jíj vandaan?' zei hij tegen mij. Ik knikte even. 'Een kamp met school dus? Dat betekent dat er meerderen zijn? Hoeveel?' vroeg ik en een glinstering was in mijn ogen te zien.
Athene, doe nou eens normaal. Hij hoeft je niet gelijk door te hebben hoor. Ik glimlachte even onschuldig. 'Sorry. Mijn sociale contacten zijn nogal verwaterd. Je wilde weten waar ik vandaan kwam hé? Ergens ver in het bos, ik ben hier al een tijdje,' zei ik toen tegen hem.
'Ik ben trouwens Jay,' zei de jongen die zich zojuist had voorgesteld als Jay toen tegen mij. Ik knikte weer even. 'Jay dus. Ik ben Ath - Maeve. Ik ben Maeve. Welkom in dit .. Dit bos denk ik,' zei ik toen tegen hem. 'Laten we anders een beetje gaan wandelen? Dan kan ik je laten zien waar je moet zijn en waar je moet wegblijven en wat je kan gebruiken om te overleven in dit bos. Als je nergens tegen kan ben je nogal op de verkeerde plek denk ik,' stelde ik toen voor aan hem.

[ bericht aangepast op 3 aug 2014 - 16:17 ]
That is a perfect copy of reality.

7 aug 2014 - 13:04

Eilandpiraat 4618

"I wish that I could wake up with amnesia."
Victoire Lizzy Barton || Student || Outfit
Victoire zat al een tijdje op de grond toen ze een plof achter zich hoorde, Denise had de tent op de grond gezet. Een waterig glimlachje verscheen op haar gezicht. Denise was altijd een erg goede vriendin voor haar geweest, en ze zou niet weten wat ze zonder haar zou moeten. Ze was mee geweest naar Jack zijn begrafenis, waar Victoire had gesproken. Nou ja, gesproken.... ze had zachtjes een paar woorden gezegd en was toen in huilen uitgebarsten. Ze had van alles opgeschreven, dingen van vroeger, hoe ze al sinds groep 1 samen waren... de dingen die ze samen meegemaakt hadden.

Natuurlijk waren er ook dingen die ze voor zichzelf zou houden, het feit dat hij haar grote geheim had ontdekt, dat hij haar soms midden in de nacht kwam ophalen... er waren ook onschuldige dingen die ze nooit aan anderen zou vertellen, het feit dat zij elkaars eerste kus waren geweest, de oneindig lange gesprekken... ze waren nooit 'officieel' geweest, maar veel mensen dachten dat wel. Zelf wisten ze ook niet echt wat ze waren geweest, totdat ze er midden in de nacht een lang gesprek over hadden gehad. Beiden hadden ze bekend dat ze wat voor de ander voelden, maar ze wilden hun vriendschap niet verpesten. Dit was twee jaar voor het ongeluk, en hun band was er alleen maar sterker van geworden. De ontelbare "sleepovers", inside jokes... alles was weg.

En sinds die dag, de dag waarop ze te horen had gekregen dat haar beste vriend was overleden, was ze niet meer hetzelfde. Ze was niet meer zo vrolijk, deed niet meer mee met de rest, riep niets meer door de klas en haar grote mond was als sneeuw voor de zon verdwenen. Ze wist dat ze er niet voor eeuwig over kon treuren, maar voorlopig was het nog te vroeg.

Ze sloot haar ogen en haalde diep adem voor ze voorzichtig opstond en zich omdraaide naar Denise. Ze bleef even twijfelend staan, maar zette toen een paar passen in haar richting en sloeg vervolgens haar armen om haar vriendin heen. "Thank you.." Fluisterde ze zachtjes, en liet haar toen weer los. Waarom ze dat precies had gedaan wist ze niet, maar ze had het gewoon even nodig. Twijfelend keek Victoire naar de koffers en de tent. Er rolde een traan over haar wang terwijl ze terug dacht aan alle vakanties waarin Jack en zij waren wezen kamperen. Snel veegde ze de traan van haar wang en glimlachte waterig. "Ik... ik zet de tent wel op, als je even wil rondlopen ofzo is dat prima." ik moet even alleen zijn dacht ze erachteraan, maar ze zei niets.

[Damon komt eraaaan]

Spinning around, I'm weightless.

7 aug 2014 - 15:53

PluviophiIe 8413

Denise Meredith Jones || Leerling || Outfit

Victoire staat op als ze mij ziet en loopt naar me toe. Ze slaat haar armen om me heen en ik doe automatisch hetzelfde bij haar.
"Thanks you.." fluisterd ze tegen me en ik kijkt haar met een glimlachje aan als ze me los laat. Ik weet hoeveel moeite ze heeft met dit verlies. Ik heb Jack ook altijd gemogen, maar nooit zoveel als zij. Toen ik hoorde hoe hij was omgekomen heb ik hem uitgescholden en was ik enorm boos om zijn roekeloosheid, als hij niet zo roekeloos was geweest dan was hij er nog, dan had mijn beste vriendin niet zoveel verdriet gehad... maar boos worden helpt niet, het brengt hem niet terug. Ondanks dat hij me toch niet gehoord had heb ik zo vaak sorry gezegd voor mijn uitbarsting. Ik zet verdriet soms om in frustratie of boosheid...

Victoire stelt voor om de tent op te zetten en zegt dat als ik wil rondlopen dat ze dat prima vind. Ik wil net zeggen dat ze het niet alleen hoeft te doen maar dan merk ik dat ze eigenlijk gewoon even alleen wil zijn.
"Oké" zeg ik met een glimlachje. Ik zie dat er al een aantal leerlingen verdwenen zijn van het veld; op verkenning, en besluit om ook maar te gaan rondlopen. Ik wil de mooie omgeving wel eens zien. Op de heenweg heb ik bloemen zien staan die ik nooit eerder heb gezien en heb ik vogels horen fluiten die ik nooit eerder heb gehoord.

Met rustige passen loop ik het bos in, er is niet echt een pad te zien dus loop ik gewoon tussen de bomen door. Mijn schoenen krijgen wat moddervlekken en ik voel af en toe een struik langs mijn blote benen schaven maar veel aandacht besteed ik er niet aan. Het is hier veel te mooi om niet te kijken. Ik ben altijd al verliefd geweest op de natuur. Als ik tot rust wilde komen ging ik altijd naar het bos dat vlak naast ons dorp was. Hier met al die mooie bloemen en dieren is het zoveel mooier en zoveel rustgevender als tuis...
Na een tijdje lopen kom ik er achter dat mijn benen nog enorm moe zijn van de lange wandeling naar het veld toe en laat mezelf op een omgevallen boom neer ploffen. Ik veeg wat beestjes van mijn benen en zie dat ik een paar schaafwonden heb van de planten waar ik tegenaan gelopen heb, maar ik negeer het aangezien het niet bepaald pijn doet.
Ik ga met mijn rug op de omgevallen boomstam liggen en kijk door het bladerdek naar boven. Mijn handen plaats ik onder mijn hoofd en ik zet mijn voeten plat op de stronk zodat mijn benen niet op de stronk liggen.

[ bericht aangepast op 8 aug 2014 - 11:59 ]
Little do you know

7 aug 2014 - 17:05

Eilandpiraat 4618

"Didn't your mother tell you about 'stranger danger'?"
Damon Salvatore || Vampire || outfit
Met een gaap rekte Damon zich uit, en keek om zich heen. Een kleine glimlach speelde om zijn lippen terwijl hij voorzichtig rechtop ging zitten. Hij wreef kort in zijn ogen, waarna hij voorzichtig met zijn linkerhand over de ringvinger van zijn rechterhand bewoog. Dit deed hij elke ochtend als een soort automatisme, om te kijken of de Lapis Lazuli ring nog op zijn plek zit. Zodra hij voelde, zuchtte hij zachtjes en gooide zijn benen over de rand van het bed, om op te staan en zacht neuriend naar de badkamer te lopen. Hij was zich ervan bewust dat hij alleen in zijn ondergoed liep, en dat hij samenwoonde met een vrouw, maar hij kende Cath lang genoeg om te weten dat het haar niet zo veel kon uitmaken, en daarbij was hij zich er ook van bewust dat zijn lichaam niks was om zich voor te schamen. (seriously.) Al met al was het niets bijzonders voor hem om zo door het huis te lopen. In de badkamer stapte hij onder de douche en sloot kort zijn ogen terwijl de warme stralen over zijn schouders liepen. Na een tijdje draaide hij de kraan dicht, en droogde zich af. Toen hij eenmaal aangekleed was, liep hij naar beneden.

Damon had nog niets van Catherina gezien, wat meestal betekende dat ze aan het jagen was, bij iemand anders in bed lag of gewoon nog sliep. Er was maar een manier om daar achter te komen. "Goodmorning sunshine." Riep hij door het huis: als ze nog niet wakker was, was ze dat nu wel. Hij bleef even staan wachten, maar kreeg er al snel genoeg van. Hij had zin om naar buiten te gaan, en dus deed hij dat. "I'm out!" Riep hij nog, voordat hij zijn leren jasje van de kapstok pakte, de deur uitliep en het "bruggetje" dat hun huis van de grond scheed afliep. Langzaam liep Damon door het bos, tot hij een meisje op een omgevallen boomstronk zag liggen.

Hij was even stil blijven staan om wat beter naar het meisje te kijken. Ze had blond haar met een lichte krul, en ze droeg een batman shirt en shorts die haar figuur mooi uit deden komen. Voor een mens was ze best mooi. Een kleine grijns speelde om zijn lippen, dit kon nog leuk worden. Hij bleef nog een paar minuten wachten voordat hij zachtjes naar het meisje toe liep, en op de grond naast haar ging liggen. "Wordt dat niet saai, zo?" Vroeg hij na een tijdje zonder zijn ogen van het bladerdek af te halen.

[ bericht aangepast op 7 aug 2014 - 17:31 ]
Spinning around, I'm weightless.

7 aug 2014 - 17:26

PluviophiIe 8413

Denise Meredith Jones || Leerling || Outfit

Een vredige zucht rolt over mijn lippen en ik sluit mijn ogen om de geluiden van de omgeving in mij op te nemen. Het ruisen van de wind, de bladeren die vrolijk met de wind mee dansen, de vogels en alle andere dieren. Het is zo rustgevend. Dan open ik mijn ogen weer en zie een vogel boven de bomen vliegen. Een glimlach siert mijn lippen.

"Wordt dat niet saai, zo?" klinkt het plots.
Het plotselinge geluid van de stem zorgt ervoor dat ik schrik en door een soort stuiptrekking van de stronk val, met mijn buik naar beneden. Ik zorg met mijn handen dat mijn gezicht niet in de grond begraven word en ik geen zand of bladeren hoef te happen. Als ik dan op de grond terecht kom open ik geschrokken mijn ogen, mijn hele lichaam verstijfd. Ik lig bovenop een jongeman met donkere haren en helder blauwe ogen... Mijn ogen worden groot, maar een seconde later raap ik mezelf bij elkaar en verander ik mijn gezichtsuitdrukking van geschrokken naar neutraal.
"Nee" antwoord ik dan op de vraag die mij zo liet schrikken. Vervolgens sta ik op en strijk mijn kleren weer glad.

[You gave me this lovely opportunity c;]

[ bericht aangepast op 8 aug 2014 - 12:01 ]
Little do you know

7 aug 2014 - 17:44

Eilandpiraat 4618

"What a pleasant surprise"
Damon Salvatore || Vampire
Het meisje schrok duidelijk van Damon zijn stem, te horen aan haar scherpe inademing. Hij haalde nog steeds zijn helderblauwe ogen niet van het bladerdek af, tot het meisje bovenop hem viel. Grinnikend richtte hij zijn ogen op die van het meisje, die ze stijf dicht hield. Haar hele lichaam stond strak van de spanning, en haar helder groene ogen keken recht in die van hem, waarna die van haar groter werden. "Nounou, zo eng ben ik nou ook weer niet.." Een seconde later raapte het meisje zichzelf weer bij elkaar en verdween de emotie van haar gezicht. "Nee." Zei ze, en stond op om vervolgens haar kleding glad te strijken.

Damon had nog steeds een onmiskenbare grijns op zijn gezicht terwijl hij opstond. "Sorry dat ik je zo liet schrikken." Grinnikte hij en keek even om zich heen. Het bos was hier best dicht en de paden waren onvindbaar op deze plek, in ieder geval voor mensenogen. Overal om hen heen vlogen kleine beestjes, hoorde hij de vogels tsjilpen en renden beesten rond, en natuurlijk andere "wezens". Wezens waarvan dit meisje nooit het bestaan had geweten, totdat ze hier terecht was gekomen, in de koepel... hoe was ze hier eigenlijk terecht gekomen, en nog beter: Wie was dit meisje? "Ik heb je nog niet eens om je naam gevraagd... how rude of me. Mijn naam is Damon Salvatore, en wie ben jij?" Hij knipoogde glimlachend naar het blonde meisje tegenover hem.

[ bericht aangepast op 7 aug 2014 - 17:45 ]
Spinning around, I'm weightless.

7 aug 2014 - 18:30

PluviophiIe 8413

[haha ofcourse you did cx]

Denise Meredith Jones || Leerling || Outfit

Als ik de jongeman geschrokken aan kijk zegt hij dat hij ook weer niet zo eng is. Ik wilde zeggen dat dat klopt en dat het alleen zijn plotselinge aanwezigheid me deed schrikken en het feit dat ik bovenop hem viel. Maar in plaats dat ik dat zeg worden mijn wangen rood. Je ziet zo vaak in films hoe mensen zo bovenop elkaar vallen en verstrengeld raken in elkaars ogen of gaan zoenen en dat ze uiteindelijk verliefd op elkaar worden... en ik als hopeloze romanticus; ik had gehoopt dat zo'n moment wat romantischer zou zijn als deze.

De jongeman staat ook op en verontschuldigt zichzelf voor dat hij me zo liet schrikken. Ik lach zachtjes als ik de grijns op zijn gezicht zie staan.
"Volgens mij was dat precies wat je van plan was" lach ik nonchalant terwijl ik een hand door mijn haren haal waardoor mijn pony uit mijn gezicht blijft.
"Ik heb je nog niet eens om je naam gevraagd... how rude of me. Mijn naam is Damon Salvatore, en wie ben jij?" zegt hij dan met een glimlach en een knipoog. Damon dus..
"Denise.. Jones" stel ik mezelfvoor met een klein, ietwat verlegen glimlachje rond mijn lippen "Kampeer jij hier ook ofzo?" vraag ik hem dan nieuwsgierig.

Zou hij met een groep zijn, net als ik? Ik denk dat hij niet met school zal zijn, daar lijkt hij me wat te oud voor. Tenzij hij leraar is.. maar daar lijkt hij nu weer niet het type voor. Hij lijkt me meer zo'n student dat het liefst iedere avond gaat stappen met een groep vrienden. Ik durf te wedden dat hij al een vriendin heeft, zo'n knappe verschijning kom je amper tegen, blauwe ogen en zwart haar.. en dan ook nog zo'n mooi gezicht en gevoel voor style.. Shit! Denise stop hier mee! Je kent hem niet eens. klinkt een stem waarschuwend in mijn hoofd. Mijn wangen worden opnieuw rood als ik me realiseer wat ik nu eigenlijk dacht en dat ik hem al een paar seconden had aangestaard. Snel wend ik mijn blik beschaamd van hem af met een stel vuurrode wangen van schaamte.

[ bericht aangepast op 8 aug 2014 - 12:03 ]
Little do you know

7 aug 2014 - 20:45

Magnus 4132

Jay Matthew Adams

Even knikte het meisje. "Een kamp met school dus? Dat betekent dat er meerderen zijn? Hoeveel?" vroeg ze terwijl een glinstering in haar ogen kwam. Ik keek haar weer fronsend aan, ik begreep niet wat het zou uitmaken voor haar. Toen ik weer naar haar keek, zag ik dat ze glimlachte. "Sorry. Mijn sociale contacten zijn nogal verwaterd. Je wilde weten waar ik vandaan kwam hé? Ergens ver in het bos, ik ben hier al een tijdje," zei ze toen tegen me. Ik haalde mijn schouders op, maar kon het gevoel dat er iets raars aan de hand was niet van me afschudden.
"Maakt niet uit." zei ik met een glimlach terug naar haar. Even twijfelde ik, maar zei toen: "En ja, we zijn met z'n veertienen. We zijn op kamp gegaan vanwege een dood klasgenoot." Even keek ik naar de grond, Jack was een vriend van me. En zijn dood kwam hard aan.
Nadat ik me voorgesteld had, knikte ze. "Jay dus. Ik ben Ath - Maeve. Ik ben Maeve. Welkom in dit .. Dit bos denk ik," zei Maeve toen tegen hem. Even keek ik haar fronsend aan, maar bedacht me toen dat het me niks aan ging dus ik liet het maar zo. "Laten we anders een beetje gaan wandelen? Dan kan ik je laten zien waar je moet zijn en waar je moet wegblijven en wat je kan gebruiken om te overleven in dit bos. Als je nergens tegen kan ben je nogal op de verkeerde plek denk ik," stelde ze me toen voor.
"Eh... Bedankt, denk ik," zei ik waarna ik haar nadenkend aankeek. Was het nou zo slim om met haar mee te gaan? Ik kende haar pas net, misschien was ze een moordenaar. . . Hmm, nee. Dat niet. De heks uit Hans en Grietje? Even grinnikte ik toen ik aan mijn eerdere gedachten over Hans en Grietje dacht. Nee, heksen bestonden niet. "Ja, is goed." Ik glimlachte naar haar en gebaarde naar haar om eerst te gaan. "Dus. . . Van waar kom je? Ik bedoel voordat je hier in het bos kwam?" vroeg ik toen aan de jongedame naast me.

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

8 aug 2014 - 14:44

PluviophiIe 8413

Aishlinn Mary Summers || Mermaid

Na een tijdje lig ik verveeld te dobberen op het water. Er is niemand waar ik iets mee kan uithalen, niemand waar ik mee kan praten of lachen. Niemand die ik kan uitdagen, niemand om lol mee te hebben. Het leven is echt saai als je alleen bent..
Ik zucht diep. Was Noah nog maar hier, of Cayton, de aanwezigheid van Amalia had ik ook best op prijs gesteld.. maar zij zal wel in haar hut zitten met Jason. Ik zucht nogmaals en zwem naar de kant waar ik op een steen ga zitten met enkel mijn staartvin nog in het water, genietend van de zon. Mijn lange blonde haren drogen al snel op waardoor er een mooie slag in komt.
"Oh god, ik verveel me zo!" roep ik geïrriteerd terwijl ik golven in het water creëer met mijn staartvin. Ik kijk om me heen, op zoek naar iets of iemand wat mijn verveling kan weghalen.

Little do you know

12 aug 2014 - 19:04

Amobi 15201

Athene Maeve Thompson / Witch

'Maakt niet uit,' zei de jongen met een glimlach terug naar mij toen ik hem vermeldt had waarom ik even raar deed. Even twijfelde hij, maar zei toen: 'En ja, we zijn met z'n veertienen. We zijn op kamp gegaan vanwege een dood klasgenoot.' Even keek hij naar de grond. Ik knikte even. Veertien mensen, dat waren genoeg slachtoffers voor even. 'Oh.. Wat erg voor je,' verliet langzaam mijn mond.
Nadat Jay zich voorgesteld had, knikte ik. 'Jay dus. Ik ben Ath - Maeve. Ik ben Maeve. Welkom in dit .. Dit bos denk ik,' zei ik toen tegen hem. Even keek Jay me fronsend aan, waardoor ik eventjes lichtelijk in paniek raakte. Wat als hij door zou vragen? Gelukkig liet Jay het voor gezien.
'Laten we anders een beetje gaan wandelen? Dan kan ik je laten zien waar je moet zijn en waar je moet wegblijven en wat je kan gebruiken om te overleven in dit bos. Als je nergens tegen kan ben je nogal op de verkeerde plek denk ik,' stelde ik toen voor.
'Eh... Bedankt, denk ik,' zei Jay waarna hij mij nadenkend aankeek. Ik keek hem ook even aan. Ik snapte zijn twijfel ergens wel, maar zolang hij niks deed zou ik ook niks doen. 'Ja, is goed,' zei Jay na een paar minuutjes. Jay glimlachte naar me en gebaarde naar mij om eerst te gaan. Ik begon met lopen. 'Dus. . . Van waar kom je? Ik bedoel voordat je hier in het bos kwam?' vroeg Jay toen aan mij. Hier moest ik even over nadenken. 'Ergens ver hier vandaan. Andere kant van het land. Jij?' antwoordde ik zijn vraag.

[ bericht aangepast op 12 aug 2014 - 19:05 ]
That is a perfect copy of reality.

13 aug 2014 - 19:53

Magnus 4132

Jay Matthew Adams

"Oh.. Wat erg voor je," verliet langzaam haar mond. Ik haalde mijn schouders op en haalde even adem.
Nadat ik een gebaar had gemaakt dat Maeve voor mocht, begon ze te lopen.
'Dus. . . Van waar kom je? Ik bedoel voordat je hier in het bos kwam?' vroeg ik en ik zag haar nadenken. 'Ergens ver hier vandaan. Andere kant van het land. Jij?' antwoordde ze mijn vraag en even knikte ik. Ik vond het vreemd dat ze geen precieze plaats zei, maar daar zou ze wel haar redenen voor hebben. Denk ik.
'Ik kom oorspronkelijk uit Italië, maar ben al vroeg hier naartoe verhuisd. Ik woon buiten al deze bossen. Een heel eind er vandaan. Het is nogal onbekend. Je zult het vast niet kennen.' zei ik tegen haar terwijl ik een hand door mijn haar heen haalde. Soms speelde mijn italiaanse accent op, maar dat was niet vaak gelukkig.
Met een grijns keek ik Maeve aan en kon het niet laten om te zeggen:
'Een van de gevaren in dit bos. Dat is toch geen heks hè? Zoals in Hans en Grietje? Het lijkt wel op dit bos waar ze verdwaald raakten.' Ik kon het niet laten. De hele tijd speelde Hans en Grietje al in mijn hoofd en het bos en daar moest ik telkens aan denken. Alleen heksen bestonden niet. Gelukkig. 'Dus, zijn er ook andere gevaren zoals beren of zo?' vroeg ik met een grijns.

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

13 aug 2014 - 20:34

Amobi 15201

Athene Maeve Thompson

'Ik kom oorspronkelijk uit Italië, maar ben al vroeg hier naartoe verhuisd. Ik woon buiten al deze bossen. Een heel eind er vandaan. Het is nogal onbekend. Je zult het vast niet kennen,' zei Jay tegen mij terwijl hij een hand door haar haar heen haalde. Ik dacht even na. Ik kende Italië in algemeen al niet, laat staan die 'onbekende plek.' Ik keek Jay even aan. 'Italië hé? Lekker warm en veel zon niet?' vroeg ik aan hem.
Met een grijns keek Jay mij opeens aan en hij kon het niet laten om te zeggen: 'Een van de gevaren in dit bos. Dat is toch geen heks hè? Zoals in Hans en Grietje? Het lijkt wel op dit bos waar ze verdwaald raakten.' Ik keek hem even verbaasd aan. 'Een heks? Je lijkt dan wel een jongen van 17/18 jaar oud, maar van binnen ben je echt nog een klein kindje,' zei ik grijnzend. 'Natuurlijk zijn er hier geen heksen, of andere wezens. Althans, hoe ver ik ben geweest niet. Ze zeggen dat in het diepste van het bos pas echt gevaren zijn. Daarom komt niemand daar,' zei ik toen.
'Dus, zijn er ook andere gevaren zoals beren of zo?' vroeg Jay met een grijns. Ik knikte even. 'Enkele, verder zijn er ook herten en dergelijke te vinden. Voor planten moet je ook uitkijken, sommige zijn namelijk giftig,' zei ik toen. Ik keek Jay even glimlachend aan.

That is a perfect copy of reality.

Index RPG Actieve Topics Zoek