Gezocht: iemand om samen een verhaal mee te schrijven - Story problemen

"Jij hebt niets gezien," wist Megaera er net op tijd uit te persen. Haar blik stond hard, maar ze ontweek die van C. Ze voelde zich altijd klein onder zijn intens groene ogen, gegeneerd als een klein kindje dat iets verkeerds had gedaan. Hij keek haar hoogachtend aan en trok een wenkbrauw op. Toen ging de bel en Meg blies de lucht die ze had ingehouden tussen haar tanden uit. Ze maakte aanstalten om weg te gaan, maar C hield haar bij haar schouder tegen.
"Je bent een verschrikkelijke leugenaar, Meggie," zei hij zachtjes. De kalmte van zijn stem klonk dreigend. Giftig haast. Meg wilde bijna ergens een put gaan graven om haar hoofd erin te stoppen. Hoe deed hij dat toch? C's spottende karakter irriteerde haar mateloos, ze werd er vaak zelfs kwaad van. Dan kon zijn humeur plotseling helemaal omslaan en veranderde hij in... dit. Ze zou nooit snappen waarom hij haar met één enkele blik en vijf woorden het zwijgen kon opleggen en een rilling over haar ruggengraat deed lopen. Meg werd niet snel bang. Normaal gezien dan toch. De verandering in deze jongen over de laatste jaren... dat was iets om bang voor te zijn.
Ze draaide zich opnieuw om om nog iets te zeggen, met haar ogen wijd van ontzetting. Ze had haar boeken tegen haar borst aangeklemd, maar C was al verdwenen. Verdwaasd staarde het meisje voor zich uit. Haar handen voelden klam aan en haar hart bonsde in haar keel. Wat als hij echt iets had gezien? Wie weet wat hij met die kennis zou doen... Ze voelde hoe de paniek zich opspeelde, maar dwong zichzelf het van zich af te zetten.
"Je bent echt onuitstaanbaar," perste ze er zachtjes uit tegen de muur voor haar. Ze klampte zich vast aan haar boeken en ging op weg naar het geschiedenislokaal, proberend de starende blikken te negerend.

"En toen zei ik dus tegen Cam dat ze er helemààl niet zo verschrikkingwekkend afgrijselijk uitzag, maar hé, heb je haar haar gezien?!" Tamsin Ik-Ben-Perfect zat zielig te doen. Megaera volgde niet echt in het gesprek. Het moest vast en zeker iets zijn dat op dat afschuwelijke feest was gebeurd. Er werd vandaag sowieso over niets anders dan dat gepraat. Blijkbaar zat Tamsin kwaad te spreken over Ella, want die trok hooghartig een wenkbrauw op wanneer ze met haar gebruikelijke wilde kapsel de klas binnen kwam.
Tamsin zat snikkend op een tafeltje, omringd door zo'n beetje de hele klas. Niemand durfde haar ooit tegenspreken. Toegegeven, Tamsin was niet echt slim, maar ze was een meisje. Een meisje meisje. Van de gevaarlijkste soort. Megaera en Ella begrepen niet bepaald waarom iedereen zo onderdanig aan haar deed. Zwakke persoonlijkheden. Ze was letterlijk en figuurlijk énorm blond. Dat haar lieve pappie een gouden creditcard had en jongens vrijwillig naar de andere kant van de wereld gingen wanneer hij er even mee in hun gezicht wapperde, betekende niet dat ze zo fantastisch was als ze dacht dat ze was. Al moesten Ella en Megaera meer dan eens uitkijken om geen vreemde dingen in hun eten tegen te komen. Of krijtwater in hun gymschoenen. Of een emmer water boven de wc-deur. Dat was géén leuke ervaring geweest... In ieder geval was C's wraak nog steeds erger dan die van Tamsin. Ze zouden misschien wel een schattig killercouple vormen, al waren ze compleet het tegenovergestelde. Waar C intelligent was en het reken/talen/wetenschap/eigenlijk-zo'n-beetje-elk-schoolvak-wonder was, was Tamsin dus overduidelijk oer - maar dan echt oerdom. Tamsin was voorspelbaar. C kwam soms nogal impulsief over. Hij was overigens ook nog eens goed in sport. En muziek. En in eigenlijk zo'n beetje alles. Megaera kon zijn perfectie niet uitstaan. Gelukkig was hij niet bepaald de slimste op het gebied van kunst en geschiedenis, maar Meg dacht aan wat haar al zo vaak gezegd was: daar ben je helemaal niets mee.