• In een huis, diep in de bergen, wonen Gregory McEwan en Anna Sharp. Zijn zijn bereid om een aantal jongeren in huis te nemen die het nodig hebben om terug op de rails te komen, die extra aandacht nodig hebben, die niet in de maatschappij passen of gewoon jongeren die een break nodig hebben van de hele wereld. De vorige groep jongeren heeft besloten om samen te gaan reizen, dus is nu is het de beurt aan een heel nieuwe groep.
    Zullen zij net zo'n hechte groep vormen, of zullen ruzies en liefdesaffaires de groep uiteen drijven?'


    Lees alle regels even door, dat bespaart weer een hele hoop werk, commentaar, etc.
    Wij doen het namelijk net iets anders als alle andere RPG's.


    Alle regels:
    Regels RPG:
    -OOC plaats je tussen haakjes of iets.
    -16+ is toegestaan, maar maak het niet alleen daarom.
    -een minimum aan aantal regels is niet van toepassing, maar zorg wel dat het geen one-liners worden. Als je herhaaldelijk niet weet wat je moet posten, kun je tips vragen aan de rest.
    -Als je op vakantie gaat of langere tijd wegblijft, 'parkeer' je personage of geef iemand duidelijk toestemming om jouw personage te mogen bespelen. En geef dit ook door.
    -Als je wilt stoppen, of je komt langere tijd niet online zonder iets te melden, 'parkeer' ik je personage of verwijder deze van de RPG.
    Als iemand weg gaat, komt er weer een plaats vrij en kan iemand inspringen.
    -Als de docenten in rood staan, dien je die post te lezen en eventueel op te volgen.
    -Locatie van je personage altijd naast de naam neerzetten.
    -Alleen ik(Durbanskies) opent nieuwe topics. Pas als ik langer dan 12 uur niet online ben geweest, mag je een topic openen, maar dan wordt de link in een reactie op de story geplaatst én er wordt een melding gemaakt in mijn gastenboek
    -Al mag je zoveel doopnamen hebben, er wordt gebruik gemaakt van één voornaam, tenzij je echt een duidelijke tweeduidige naam hebt, maar dan wordt die naam met een streepje gekoppeld.
    -Vragen of tips (nodig), laat van je horen!

    Regels binnen het huis:
    (-je spreekt de begeleiders aan met meneer McEwan en mevrouw Sharp.)
    -het is geen vakantie en meneer McEwan en mevrouw Sharp zijn geen beulen, dus ten alle tijden voer je hun opdrachten uit. (Vandaar: 'Als de docenten in rood staan, dien je die post te lezen en eventueel op te volgen.')
    -Het huis mag alleen verlaten worden onder toestemming van de leiding. Dus of je nu even voor een wandeling wilt gaan of naar het dorp, eerst toestemming vragen aan de begeleiding. En áls het mag, moeten jullie met minimaal twee personages zijn.
    -Als er iets is met je personage, áltijd naar de leiding komen, als is het maar voor een paracetamol.


    Het niet opvolgen van de regels resulteert in een ban van het RPG.

    Personages: (11/20 vrij)
    Docenten:
    -Vrij
    -Vrij

    Jongens (10)
    - Scott 'Scottie' Berkham ~ Pianoman (1)
    - Gereserveerd ~ Aestivate
    - Levi Finn Winston ~ JamesPotter
    - Michael 'Mike' Luke Hood (3) ~ Jovantos
    - Thomas 'Tho' Isaac Barton (4) ~ Durbanskies
    Meisjes (10)
    - Victoire 'Vic' Lizzy Barton (1) ~ Durbanskies
    - Gereserveerd ~ Caelestis
    - Aylinn-Chelsey Marina McGrath (2) ~ Jovantos
    - Carly Chase ~ Philocalist (2)
    - Jennifer 'Jen' Anouk Reeds ~ Raccoon
    - Lixue 'Li' Sheen ~ Pientie (3)
    - Marlene 'Marley' Blaire Newport ~ Schuld


    Invullen:
    Naam:
    (eventuele) Bijnaam:
    Leeftijd:
    Uiterlijk(met foto):
    Innerlijk:
    Extra:

    Als je zelf nog iets leuks weet om erbij te schrijven over je personage, gewoon doen!


    De kamerindeling:

    Kamer 1: Scott, Michael
    Kamer 2: Levi, Thomas
    Kamer 3: Victoire, Aylinn
    Kamer 4: Carly, Jennifer
    Kamer 5: Lixue, Marlene
    Kamer 6:
    Kamer 7:
    Kamer 8: Miss Sharp en mister McEwan..


    Het huis:
    Derde verdieping: Slaapkamer begeleiders + badkamer begeleiders.
    *
    Tweede verdieping rechts:
    -slaapkamer (2) 7
    -slaapkamer (2) 6:
    -badkamer
    Tweede verdieping links:
    -slaapkamer (4) met badkamer 5
    -slaapkamer (4) met badkamer 4.
    *
    Eerste verdieping rechts:
    -slaapkamer (2) 3
    -slaapkamer (2) 2.
    -badkamer
    Eerste verdieping links:
    -slaapkamer (4) met badkamer 1
    -bovenste deel bibliotheek
    *
    Begane grond rechts: woonkamer en eetkamer.
    Begane grond links: Bibliotheek en keuken
    *
    Kelder: zwembad.


    Vakanties van spelers:
    Jovantos: 5 juli tot 20 juli
    Durbanskies: 18 juli tot (denkik) 1 augustus
    JamesPotter: 3 tot 11 juli



    Veel plezier
    Vragen kunnen altijd gesteld worden.




    Patholoog en MissAlice; als jullie mee willen doen en de docenten weer willen spelen oid, kan dat natuurlijk altijd c:



    Credits; Patholoog & MissAlice

    We komen aan bij een verzamelpunt, dus niet bij het huisje.

    [ bericht aangepast op 29 juni 2014 - 16:04 ]


    Spinning around, I'm weightless.


    Vince Luke Smiths
    Zij gooide de peuk ook uit waardoor de hele sigaretten geur verdween. ''Nou, ze zijn allemaal anders,'' antwoordde ze schouderophalend. ''Anders?'' Ik moest kort lachen tot bij de volgende mededeling onze namen werden genoemd. ''Kom. het is onze beurt!'' Zei ze vrolijk en ze nam mijn pols vast en trok me mee waardoor ik geen andere keuze had en met haar meeliep. Ze stelde zich zelf voor bij de begeleidster. ''Ik ben Jennifer Reeds, mevrouw mag ik mijn ticket?'' Vroeg ze vriendelijk en ze wierp een korte blik naar mij en liet na een tijdje pas mijn pols los. Ik richtte me nu ook op de tickets en liet kort mijn blik glijden over 'mevrouw' Sharp en liet daarna mijn ogen weer rusten op haar gezicht.
    ''Vince Smiths, zou ik ook mijn ticket mogen?'' Vroeg ik en uit mijn ooghoeken keek ik kort naar Jennifer die bijna van enthousiasme uit elkaar knapte. Ik had het niet zo op ski liften maar echt angst had ik niet, waarom zou ik? Ik liet een hand door mijn haar heen gaan terwijl ik in de ijzige kou wachtte tot ik mijn ticket aan gegeven kreeg. Ik keek omhoog en grijnsde toen zwakjes naar Jennifer. ''Geen hoogtevrees?'' Vroeg ik met een licht plagende toon in mijn stem.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Eruditie --> RAB


    Spoiler alert: you will save yourself

    Gregory McEwan
    "Ja, is goed." mompelde ik, ik gluurde nog even naar Anna voor ik naar de parkeerplek van de jeep wandelde, na enkele minuten stond ik terug op de verzamelplek en begon de koffers alvast in te laden, ik zag dat Delilah haar ticket al had en dat Anna even bezorgd naar de lucht keek, het zou zo flink gaan stormen, en dat was bloedlink hier in de bergen, hopelijk was ik tegen dan al thuis met de koffers, en belangrijker, Anna en de jongeren al veilig boven.

    Delilah Gerson
    Nadat ik mijn ticket was gaan halen, liet ik mijn koffer met tegenzin achter op de aangeduide plek, ik haatte het om mijn schilderspullen, gitaar en boeken achter te laten.
    Hierna liep ik naar de skilift, eens kijken wie er gedwongen werd bij mij te zitten.


    You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

    Told you I would let them go.

    Thomas Barton
    Terwijl Thomas na stond te denken over Chelsey en zijn zusje, was Lucas stilletjes weggelopen en toen hij weer focuste op de plek waar de jongen net nog had gestaan was deze leeg. Hij keek even om zich heen, en zag Lucas op een bankje zitten. Een meisje liep naar hem toe en gaf hem een sjaal, zei wat tegen hem, en liep vervolgens Thomas' kant op. Als ze voor hem staat, steekt ze haar hand uit. "Heey, mijn naam is Marlene Newport, en jij bent?" vroeg het meisje, waarop Thomas glimlachte en de hand van het meisje schudde. "Thomas Barton." Aan haar lichte huid en lange, bruine haar te zien was dit het meisje dat net even bij zijn zusje had gestaan. Hij en zijn zusje leken niet erg op elkaar, dus dat zou ze waarschijnlijk niet weten. Het meisje stak met moeite een sigaret aan en stak vervolgens het pakje naar hem uit. "Wil jij ook?" vroeg ze, en nam een hijs van de sigaret. Even twijfelde Thomas; hij had altijd wel gerookt maar was gestopt voor zijn zusje; Vic vond het verschrikkelijk, en het stonk. Uiteindelijk schudde hij toch maar zijn hoofd. "Nee, bedankt." zei hij met een klein glimlachje, en keek toen het meisje aan. "Heb je er al een beetje zin in?"

    [ bericht aangepast op 4 juli 2014 - 20:29 ]


    Spinning around, I'm weightless.


    Jennifer Anouk Reeds~Outfit


    ''Anders?'' vroeg hij lachend, waardoor ik hem nauw aankeek. Had hij me net lopen uitlachen? Gelukkig kon ik wel tegen zo'n dingen, maar toch. Algauw was ik weer mijn vrolijke zelve en kreeg ik mijn ticket net als Vince en liep ik met hem richting de skilift. ''Geen hoogtevrees?'' vroeg hij me plagend en ik rolde grinnikend even met mijn ogen. "Ik?" vroeg ik verontwaardigd. "Ik, hoogtevrees? Pffff, nee totaal niet." grijnsde ik, al keek ik niet meteen naar de skilift. De truck was om gewoon niet naar beneden te kijken anders kon ik ook wel mijn flipmomentje krijgen. Nee ik hield absoluut niet van hoogtes al leek het me geweldig om te kunnen vliegen zo hoog dat je zelf de wolken zou kunnen aanraken. "En heeft deze stoere jongen geen hoogtevrees?" vroeg ik hem met een grijnsje terug. Wie weet was dat wel zijn grote geheim, vast niet... Ik stapte de skilift in en zette me toen neer, niet naar beneden proberend te kijken.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Lucas Howerd

    Kort voelde ik de blik van Thomas over me heen glijden. Al snel kwam Marlene in mijn richting. "Bedankt voor het lenen Lucas" Zegt ze en geeft me mijn sjaal terug. Ik glimlach kleintjes. "Geen dank,je bent welkom" Zeg ik menens met een glimlachje. Stiekem had ik het toch een beetje koud gekregen dus snel doe ik de sjaal om. Ik zucht diep,Thomas wat met Marlene aan het praten en behoefte aan contact had ik niet echt. Ik besluit om mezelf rustig te houden en af te leiden van de hoogte waarop ik mij bevond. Ik kijk rond en zucht dan geïriteerd. Mijn koffer en gitaar waren met de auto mee gegaan, die er nog niet was. Verveeld trommel ik wat op mijn svhoot en zing Baby van justin bieber


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Marlene Blaine Newport
    Ik klemde de sigaret tussen mijn duim en wijsvinger en tikte de as op de grond. "Thomas Barton." stelde hij voor en ik knikte langzaam. Toen ik hem een sigaret aanbood , leek hij even te twijfelen maar wees uiteindelijk mijn aanbod af. ""Nee, bedankt." Hij schonk me een kleine glimlach en ik beet even op mijn lip. Ik deed mijn aansteker weer in mijn tas, net zoals het pakje sigaretten. Ik nam opnieuw een hijs van de sigaret en luisterde naar zijn vraag."Heb je er al een beetje zin in?" "Jahoor, wel beetje koud hier maar lijkt me allemaal wel gezellig, je bent niet de enige hier die problemen heeft of heeft gehad. " Het is eruit voor ik er erg in heb. Het liefst wil ik mijn woorden terugnemen maar dat doe ik niet. Ik heb hier namelijk nooit voor gekozen.

    [Beetje kort, sorry]

    "I'm gonna pick up the pieces.."

    Thomas Barton
    Het meisje beet op haar lip toen Thomas de sigaret afwees, en deed haar aansteker en pakje sigaretten terug in haar tas. Ze nam een hijs van de sigaret en luisterde naar zijn vraag, waarop ze antwoordde: "Jahoor, wel een beetje koud hier, maar het lijkt me allemaal wel gezellig. Je bent niet de enige hier die problemen heeft of heeft gehad." Ze leek er spijt van te hebben zodra ze het had gezegd, en Thomas keek haar even aan. Zelf had hij niet heel veel problemen: hij dronk wel eens een beetje te veel maar iedereen maakt wel eens fouten. Hij was hier voor zijn zusje, om haar in de gaten te houden en simpelweg omdat ze niet alleen durfde en wilde gaan. Daarbij wist Thomas heel goed dat hij haar nergens vanaf zou kunnen houden: als Victoire de drang kreeg dan zou ze echt wel een manier vinden om.. Hij slikte even, en besloot om er niet meer over na te denken maar te focussen op het meisje. Hij knikte voorzichtig. "Wil je..." hij zweeg even, niet zeker of hij dit wel moest vragen. Hij besloot om het toch te doen; Victoire had altijd gezegd dat het fijner was als mensen ernaar vroegen dan helemaal niet aangezien het toch fijn was om soms iets te kunnen vertellen, om te weten dat er iemand was. "Wil je erover praten?" vervolgde hij toen zijn zin, en keek het meisje aan.


    Spinning around, I'm weightless.

    Marlene Blaine Newport
    Het bleef een tijdje stil waardoor ik me ongemakkelijker ga voelen. Ik haalde een hand door mijn bruine haar en beet hard op mijn lip. Ik hoorde hem duidelijk slikken en besloot om de stilte een beetje te verbreken. "Wil je..." mompelde hij en ik wist al wat hij zou gaan vragen. Natuurlijk zoals al die andere mensen waarmee ik heb gepraat. "Wil je erover praten?" vervolgde hij zijn zin en keek me aan. "Uhm.."mompelde ik en wende mijn blik af. "Mijn moeder is zeven jaar geleden overleden aan de gevolgen van kanker." zei ik zachtjes, het was bijna een fluistering maar hij kon het wel horen. Ik probeerde hem zo weinig mogelijk aan te kijken dus besloot ik naar de grond te kijken. Ik boog me voorover en drukte de sigaret in de sneeuw en trapt er even kort op. Ik zag zosnel geen prullenbak dus propte ik hem maar even in me zak. De tranen voelde ik in mijn ogen branden maar wou niet zwak zijn tegenover Thomas. Ik mocht niet huilen, niet nu.

    "Darling, don't be nervous."

    Thomas Barton
    Het meisje begon voorzichtig, ze wist blijkbaar niet zo goed wat ze moest zeggen. "Uhm.." mompelde ze, en wendde haar blik af. Thomas deed voorzichtig een stapje in haar richting, om te kunnen horen wat ze zei. "Mijn moeder is zeven jaar geleden overleden aan de gevolgen van kanker." zei ze vervolgens zachtjes, en Thomas beet even op zijn lip; hij wist hoe het was om een ouder te verliezen, maar niet op zo'n manier: Bij hem was het gewoon.. gebeurd. Hij zag het niet aankomen. Zijn moeder was er die ochtend gewoon nog geweest en 's avonds kregen ze te horen dat ze was aangereden en het niet had overleefd. Ze was gewoon... gewoon weg. Nooit meer zou hij het rode haar dat zijn zusje van haar geërfd had over zijn wang voelen strijken als hij haar omhelsde, nooit meer zou hij in die heldere groene ogen kunnen kijken terwijl zij hem verhaaltjes vertelde voor het slapen gaan of hem vroeg naar zijn dag op school. Nooit meer zou haar Franse accent doorklinken als ze thuis Engels praatten, nooit zou hij haar meer horen lachen als zijn Engelse accent zijn Franse uitspraak door de war haalde.. Nooit meer de warmte van zijn moeder. Zijn moeder was weg. Zomaar. Opeens. Nooit meer mama. Hij beet even op zijn lip, en zag dat Marlene het ook moeilijk had, dus volgde hij zijn instinct; hij deed nog een stap in de richting van het bruinharige meisje, strekte zijn armen uit en sloot haar toen in zijn armen in een knuffel. Hij had het zelf ook even nodig, en dit meisje duidelijk ook.


    Spinning around, I'm weightless.

    Marlene Blaine Newport

    Ik hoor een snik. Maar besef pas dat het mijn geluid is wanneer mijn wangen zout worden van de natte tranen die langzaam naar beneden glijden, en zo mijn gezicht verkennen. Voor het eerst sinds tijden huil ik, en het voelt goed. Alsof ik dan toch nog een beetje menselijkheid in me heb. Mijn vader en ik hadden het er altijd moeilijk mee gehad, vroeger had mijn zus er ook moeite mee gehad maar die had ook alles moeten opgeven. Ze was twee jaar na de dood van me moeder overleden toen ze op de terugweg van vakantie crashte met het vliegtuig. Hij strekte zijn armen en sloot me hierin. Ik sloeg mijn armen langzaam om zijn middel en leunde met mijn hoofd op zijn schouder. Steeds meer tranen stroomde over mijn bleke gezichtje en ik wist even niks meer te zeggen. "Sorry' fluister ik zacht als ik merk dat hij het ook moeilijk heeft.

    "In your arms, I feel safe."

    Thomas Barton
    Marlene begon te snikken en Thomas merkte dat hij het zelf ook moeilijk vond om het droog te houden. Natuurlijk begon hij niet heftig te snikken, maar een traan rolde wel over de wang. "Nooit meer mama." Spookte het door zijn hoofd. Zijn zusje had het zo verwoord toen Thomas het probeerde uit te leggen: hun vader was niet thuis en de kleine Thomas had met tranen die over zijn wangen stroomden de telefoon opgenomen en vervolgens aan zijn zusje uitgelegd wat er gebeurd was. "Nooit meer mama?" was haar reactie geweest? Met dezelfde stem als zijn kleine zusje toen had gebruikt, spookten deze woorden nu door zijn hoofd. Nooit meer mama. Hij slikte even, en het meisje sloeg haar armen ook om zijn middel terwijl ze met haar hoofd op Thomas' schouder leunde. Ze verborg haar bleke betraande gezichtje in het holletje tussen zijn nek en schouder. "Sorry," fluisterde zachtjes en Thomas schudde zijn hoofd. "Het is goed." Fluisterde hij door zijn tranen heen. "Ik heb mijn moeder ook verloren.. ze was... aangereden. Door een of andere dronken vrachtwagenchauffeur.." Hij beet even op zijn lip. "Ik heb het nooit helemaal kunnen verwerken, sloeg aan de alcohol.." Hij zuchte even terwijl de tranen bleven komen. Zijn stem was een beetje hees van het brok in zijn keel dat altijd ontstond als hij over zijn moeder praatte. "Het.. ik ben nu grotendeels afgekickt." hij glimlachte voorzichtig, en trok zijn armen kort wat strakker samen, waarna hij het meisje weer losjes omhelsde. "Het komt allemaal goed. Ik ben er."


    Spinning around, I'm weightless.

    Anna Sharp
    Net op het moment dat ik hem antwoord wilde geven hoorde ik het ronken van de jeep al. Gregor parkeerde vlak bij de koffer en stapte uit. 'Niet meer lang,' mompelde ik daarom maar tegen Levi. Ik liep naar de jeep toe en gooide het eerste koffer in de laadbak. 'Er komt een sneeuwstorm,' zei ik toen tegen Gregor. 'We hebben nog twintig minuten gok ik. Met een beetje pech wat minder.' Ik keek weer over het plein om te zien of er nog mensen waren.

    [Zijn er nog mensen op het plein of zijn ze allemaal al in de skilift?]


    You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

    Lucas Howerd

    Ik kijk wat rond als het liedje klaar is en ik geen zin meer heb om te zingen. De wolken werden donker en kleurde grauw en niet echt fijn door elkaar en over elkaar. Ik was bang dat als alles in deze tempo ging we niet optijd binnen waren. Ik besluit even sociaal te zijn en zie verderop nog een jongen. De jongen zag er net als Micheal e Thomas ook niet verkeerd uit. Het leek wel alsof ze me probeerde uit te lokken om me te laten zeggen dat ik op jongens viel. Het werd moeilijk zo. Als ik praatte met een knappe jongen dan bloosde ik veel en snel. DUs op deE manier was het makkelijk erachter te komen terwijl ik dat juist niet wilde. Ik sta op en loop naar hem als ik hem heb bekeken. Hij heeft een licht getinte huid wat hem erg aantrekkelijk maakte. Zijn haren waren bruin en krullend en zat door de war en het stond prachtig. Toen ik dichterbij kwam zag ik pas zijn ogen. Ze waren heel apart. Bruinig maar ergens was het ook geel. Even staar ik naar zijn prachtige ogen. Ik schud kort mijn hoofd,hier xeeed ik of ik meiden leuk vind. "Ehm hoi ik ben Lucas Howerd" zeg ik hevig blozend en kijk hem kort aan voor ik weer ergens heen ging met mijn gedachte.


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Marlene Blaire Newport

    Het was een tijd stil, een tijd om vooral even te gaan nadenken. De beelden van mijn zus' ongeluk flitste door mijn hoofd. Het beeld dat het vliegtuig de grond raakte en ontplofte. Iedereen was op slag dood, iedereen en dus ook mijn zus. Ze was altijd een erg stil meisje die nooit iets vertelde over hoe het met haar ging. Wij waren altijd beste maatjes en deelde veel dingen met elkaar. De jongen had het ook erg moeilijk en ik merkte dat hij ook iets moest huilen. "Het is goed." zei hij en schudde zijn hoofd. "Ik heb mijn moeder ook verloren.. ze was... aangereden. Door een of andere dronken vrachtwagenchauffeur.." Even bleef hij stil. "Ik heb het nooit helemaal kunnen verwerken, sloeg aan de alcohol.." Ik rilde even, was hij eraan verslaafd? geen afkick kliniek? "Het.. ik ben nu grotendeels afgekickt." Alsof hij mijn gedachtes kon raden. "Ow sorry, ik wou het niet nog moeilijker voor je maken. "zeg ik zacht en voel hoe zijn greep eerst verstrakt en daarna weer verslapt. "Twee jaar na d.. de dood van me moeder is me zus omgekomen bij een vliegtuig ongeluk, ze was een geweldige vriendin en zus" zeg ik daarna zacht en ril even bij de gedachte aan mijn zusje.

    [ bericht aangepast op 4 juli 2014 - 22:58 ]