• Even voor de duidelijkheid: ik heb mijn naam veranderd ;')
    WE BEGINNEN OP HET PUNT WAAR GABRIEL "GABE" OLSON AAN KOMT.
    Het gaat over een kostschool( boarding school in het engels) waarop speciale kinderen zitten.
    Ze hebben allemaal iets. Niet in de vorm van een handicap maar meer een gave of speciale kracht.
    Zoals: van persoon wisselen( dan een muis dan een konijn en dan weer een mens bijv.), telepatie en andere dingen.
    De kinderen zijn in de leeftijdsgroep van 9 jaar tot 17 jaar.

    Bij elkaar op kamer:
    Gabe en Luke,Ashton en Angelo, Indy en Lisa, Demi en Nicoletta, Clary en Cleo, Davina en Melody.

    Vriendje en vriendinnetje: Demi en Ashton
    Vrienden:

    meisjes
    Indy Vandenberg. 14. Klasse 2. Zeemeermin- Creaboek
    Demi Devonne Lucy Jansen. 16 . Klasse 3. Vuurkinese/pyrokineses- Jovantos
    Lisa Golden. 9 klasse 1. Bliksemstralen afvuren- Creaboek
    Nicoletta Erelah Romano. 16 klasse 3 fallen angel - Campeon
    Clarissa "Clary" Davidson 16 klasse 3 illusies - MarkOfCain
    Cleone "cleo" Sam McCain 16 klasse 3 kan geesten zien - Schuld
    Davina Lauren Wallhouse 16 klasse 3 telekinese,vliegen,elementen sturen- Daughters
    Melody Sharp 16 klasse 3 dier - xxjiggerxx


    jongens
    Gabriel "Gabe" Olson. 17. Klasse 3. Reaper. Hij is nieuw- MarkOfCain
    Luke Benedict Golden. 17 klasse 3 kan in de toekomst en in het verleden kijken.- Creaboek
    Ashton Calum Clifford. Ook wel Ash.18.klasse 3 halfgod. Vriendje Demi - Jovantos
    Angelo Roberto Mirror 16 klasse 3 kan kat worden- Squirrelpaw
    -



    Iedereen mag maximaal drie personages besturen zeg maar.

    Invullen:
    Naam:
    Leeftijd:
    Afdeling( 1 is 9 tot 11 jaar. 2 is 12 tot 14 jaar en 3 is 15 tot 17 jaar):
    Kracht/gave:
    Geslacht:
    Ik wil hem/haar ook spelen:
    Uiterlijk(liefst een foto of een link naar die foto):
    Extra(?):

    [ bericht aangepast op 6 aug 2014 - 15:13 ]


    "If we burn, you burn with us." Katmione --> FollowTheSpider

    [laat ik dan maar beginnen]

    Luke Benedict Golden
    Ik zit op de bank in de grote kamer tv te kijken met m'n zusje Lisa.
    Ik wil het voetbal wel volgen, maar Lisa wil persé Spongebob kijken. Té kinderachtig voor woorden...
    Ik sta op. "Luke, waar ga je naartoe?" Vraagt ze met haar zoete stemmetje.
    "Ik ga even naar de wc." Zeg ik terwijl ik het gevoel heb dat m'n kop knalrood word.
    "Oké"
    Ik loop naar de keuken omdat ik de lekkere geur van quiche ruik.
    Dan begint het weer...
    Ik loop terug naar de woonkamer en ga op de bank zitten. Plots komt er een jongen binnen lopen.
    Hij heeft een ietwat treurige blik in zijn ogen. Hij stelt zich voor. Zijn naam is Gabriel Olson. We moeten hem Gabe noemen.

    Plots besef ik dat ik weer terug ben in het heden. Er zit geen Gabe Olson op deze school dus het moet wel nog gaan gebeuren...


    "If we burn, you burn with us." Katmione --> FollowTheSpider

    [Mijn topics]


    El Diablo.

    [Mijn topics, ik post waarschijnlijk zo. Iemand voor Demi of Ashton?]


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    Jovantos schreef:
    [Mijn topics, ik post waarschijnlijk zo. Iemand voor Demi of Ashton?]


    [Ik heb Nicoletta voor Ashton?]


    El Diablo.

    campeon schreef:
    (...)

    [Ik heb Nicoletta voor Ashton?]


    [Is top, post jij eerst?]


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    Nicoletta

    Ik slinger mijn benen over de rand van het bed waar ik al zo twee uur lig. Ik had nog geprobeerd om een van mijn broers hier te krijgen, maar tevergeefs. Soms mis je ze wel. Vooral degene die nog daarboven zitten. Die zie je veel minder dan degene waarmee je bent gevallen. Ik was een van de weinigen die achter Lucifer stond.. Maar ik heb er nooit spijt van gehad. Ik kan soms wel begrijpen.. De mens zit namelijk vol imperfecties en is alleen maar uit op macht. Er is dan wel een groep die ik wel mag, natuurlijk. Maar voor het grootste deel kan ik ze ook niet uitstaan. Maargoed...
    Ik trek mijn rokje recht en loop de trap af. Eens zien wie ik lastig kan vallen.. Ik loop de grote kamer maar zie alleen Lisa zitten. Ik loop verder naar de keuken waar alleen Luke is. Oké, even iemand vinden die wel mijn interesse wekt. Ashton misschien? Hem kon ik wel bij het groepje zetten die ik wel mocht, misschien omdat we op sommige punten wel overeenkomen... 'Nou, waar ben je.. Ik verveel me dood..' mompel ik...


    El Diablo.

    [En wow het begint bij mij ;) now I feel special, ik ben bijna klaar met schrijven van beide personages]

    Clarissa Davidson • Illusies



    Clarissa wandelt op een traag tempo naar de kassa. In haar armen liggen meerdere beautyproducten. De lucht zinderde rond haar en een grijns kwam op haar gezicht. Ze deed haar zonnebril af, een nep RayBan die door haar illusie echt leek en deed hem op haar bruine lokken. Dat was toch hetgene de mensen nu zagen. Nu zag ze eruit als Angelina Jolie. Ze was in een modellenboekje aan het kijken toen ze haar zag, perfect gewoon. De vrouw knippert even als ze haar ziet en dan valt haar mond open. “Omg, ben je Angelina Jolie, dé Angelina?” Clary grijnst en zegt: “Ja en ik heb een klein probleempje, mijn creditcard ligt nog in mijn hotel, zou ik je niet mijn rekening kunnen opschrijven zodat het geld er zou af kan gaan?” De vrouw kijkt nog steeds Clary gebiologeerd aan en zegt dan: “Nee, ik betaal het wel, maar zou ik wel een handtekening mogen?” Clary zuchtte en zegt dan bijna theatraal: “Waar is die pen?” De vrouw slaakt bijna een kreetje en dan pakt ze papier en pen. Clary tekent een handtekening, niet de hare ,maar ook niet die van Jolie. De vrouw merkt het natuurlijk niet op en dan loopt Clary weg met haar gratis producten. Zodra ze uit de winkel wandelde en de hoek om ging ,liet ze haar façade vallen en zag ze er terug normaal uit. Nu had ze terug haar blond haar en blauwe ogen, nou ja, technisch gezien had ze deze altijd alleen liet ze mensen zien dat ze er zo uitzag. Ze liep het koopcentrum uit en wandelde het kwartiertje naar de Boarding School. Ze leefde al sinds haar 9de op deze school en ja ze begon het beu te geraken. Ze moest nog 2 jaar doen, dit inbegrepen. Weer een nieuw jaar, joepie! Clary komt aan en ziet dan iemand treuzelen aan de voordeur. “Nieuw, hier?” vraagt ze. Als de jongen zich omdraait ziet ze dat hij fronst alsof hij direct doorheeft wat ze is. Ze fronst terug en zegt dan: “Je kan gewoon binnenwandelen, hoor, de deur is open.” Hij knikt en zegt dan: “Ik ben Gabriel.” Rare naam, was dat niet één of andere engel? Aartsengel, als ik me niet vergis. “Clarissa, maar iedereen noemt me Clary”, zegt ze terug en dan loopt ze naar binnen. Ze loopt langs Nicoletta en Luke zonder hen aan te kijken en loopt naar haar kamer en stalt haar nieuwe producten uit. Dan doet ze haar iPod aan en begint ze te luisteren naar Shinedown.

    Gabriel Olson • Reaper



    Gabriel zuchtte toen hij aankwam bij het gebouw. Het was nogal een reis geweest om naar hier te komen. Hij was zijn valies aan het inpakken toen hij plotseling een ziel zag staan door zijn raam. Hij verplaatste zichzelf direct naar de geestenwereld en liep naar de ziel. “Je tijd is gekomen”, zegt hij tegen de ziel. “Ik… ik zat een seconde geleden nog in de auto en…”,begint de ziel maar dan kijkt hij naar de baan en daar staat zijn auto ,stil midden op de baan. “Je hebt een hartaanval gehad”, zegt Gabriel. Nog iets wat hij irritant vond, zodra hij dicht bij een ziel was, wist hij hoe diegene dood was gegaan. “Maar ,ik wil nog niet dood zijn”, sputtert de man tegen. “Dat wil niemand, vriend maar je tijd is gekomen”, zegt hij. “Wat nu?” vraagt hij dan aan hem. “Ik breng je naar je eindbestemming”, zegt Gabriel, “maar je moet me vertrouwen, oké?” De man knikt en Gabriel opent zijn armen. De man omarmt hem en dan verdwijnen ze naar de hemel. Zodra hij de ziel in de hemel heeft gebracht vertrekt hij terug naar huis. In zijn buurt was er geen reaper omdat ze veronderstelde dat hij het werk deed. Hij moest het werk ook doen want anders zou zijn stad vol zitten met doorgedraaide geesten. Hij kende het. Zijn vader stond al bezorgd in zijn kamer en zodra hij Gabe zag verschijnen ,wist hij het. Ze pakten de rest van zijn spullen in en toen namen ze afscheid. Gabe deed zijn rugzak op zijn schouders, nam zijn grote valies en zijn laptoptas en verdween dan en verscheen voor het gebouw. Hij zuchtte dus toen diep en keek naar het gebouw. Toen hoorde hij iemand naast hem zeggen: “Nieuw hier?” Hij draait zich om en ziet een meisje staan. Hij fronst en merkt dat er een glinstering om haar hangt. Ze was zeker een illusionist. “Je kan gewoon binnenwandelen, hoor, de deur is open”, zegt ze dan met een grijns. Hij knikt en zegt dan: “Ik ben Gabriel.” Ze kijkt hem even aan alsof ze nadenkt en dan zegt ze: “Clarissa, maar iedereen noemt me Clary.” Dan loopt ze naar binnen. Gabe zucht nog eens diep en wandelt dan naar binnen. Hij komt uit in de gang en hoort lawaai. Hij komt in de woonkamer uit en ziet dat Spongebob opstaat. Dan ziet hij een jongen die net uit de keuken komt. “Hallo, ik ben Gabriel Olson, maar noem me maar Gabe”, zegt Gabriel. Dan schudt hij zijn hand voor de vriendelijkheid en vraagt hij: “Moet ik me aanmelden of zo om te weten waar ik slaap en zo?” vraagt hij nieuwsgierig. Tegelijkertijd laat hij zijn zware rugzak van zijn rug vallen en legt hij alles even tegen elkaar. God, dat deed deugt, even geen gewicht aan zijn rug. Hij keek de jongen aan, die zich had voorgesteld als Luke en hoopte dat hij wist waar hij moest slapen.

    [ bericht aangepast op 21 juni 2014 - 15:21 ]

    Ashton Clifford || Halfgod, zoon Hades.

    Ik grijnsde eventjes licht naar de jongen die voor me lag. ''Het was beter als je je bek had gehouden..'' vertelde ik hem. ''Wat wil je doen dan?!'' klonk zijn spottende stem. Kort draaide ik met mijn ogen. ''Gast je hebt al een bloedneus, en je hebt een scheur in je lippen. En je oog wordt ook blauw en jij vraagt wat ik wil gaan doen?!'' Mijn stem klonk geërgerd. De jongen grijnsde naar Demi die een stap achteruit deed. ''Je raakt haar met geen vinger aan!'' siste ik. Niemand kwam aan haar, dan moest hij mij eerst vermoorden. En dat ging niet zo makkelijk. Hij stond moeizaam op en bleef grijnzen. ''Waarom zou ik?'' Ik snoof. ''Doe haar pijn en ik vermoord je.'' Langzaam stapte hij dichter naar haar toe, en ze kon niet verder door een muur. Hij stond recht voor haar en ik concentreerde me op hem.
    Krijg pijn, schoot er door mijn hoofd. In eens kreunde hij pijnlijk en viel hij weer op de grond. ''Duidelijk genoeg?'' siste ik door mijn tanden heen. Mijn ogen schoten vol vuur, en dit kon iedereen dan altijd zien. Wat ook wel logisch was. Een hand op mijn schouder maakte me al iets rustiger maar alsnog wilde ik hem vermoorden. ''Laat hem..'' fluisterde ze zachtjes. ''Laten we terug gaan..'' zei ik zachtjes en ik staarde voor me uit. Wat moest ze nu wel niet van me denken?! Ik ben ook echt een idioot. Werkelijk. Ze pakte mijn hand vast en kneep er zachtjes in. We begonnen weer te lopen naar de boardingschool. Na 5 minuten kwamen we daar aan. Ik opende de deur en liet haar hand binnen los. ''Ik ga eventjes naar Nicoletta, erg?'' vroeg ik twijfelend. Ze schudde haar hoofd. ''Tuurlijk niet.'' snel drukte ze een kus op mijn lippen en liep ze naar boven. Zelf liep ik naar de keuken waar Nicoletta is. ''Zocht je me? Of niet?'' grijnsde ik.


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    [IEMAND VRIENDEN MET INDY LISA EN/OF LUKE?]

    Indy Vandenberg
    Ik lag in de badkuip. Zuchtend keek ik naar mijn staart. Ik verlangde er naar om mijn benen te zien spartelen in het water...
    Plots klonk er geklop op de deur. Het moest een meisje zijn. Anders kwam er namelijk nooit een jongen naar de meisjes badkamers.
    Ik maakte een beweging met mijn hand. Had ik niet moeten doen. Het water was stijf bevroren. Ik was nat, dus ik was ook stijf bevroren...

    Lisa Golden
    Ik verveelde me omdat ik deze aflevering al duizend keer had gezien. Ik had mijn haren die dag nog niet gekamt dus liep ik naar de badkamer.
    Ik klopte op de deur. Geen reactie. Ik klopte nog een paar keer, maar er kwam geen antwoord. Dus besloot ik maar naar binnen te gaan. In de badkuip...
    In de badkuip lag Indy. Een meisje van onze school. Ze was stijf bevroren... Ik gilde. Ik gilde, alsof ikzelf geslacht werd...


    "If we burn, you burn with us." Katmione --> FollowTheSpider

    Nicoletta

    ''Zocht je me? Of niet?'' hoorde ik opeens en ik kijk op. Ik kijk recht in het grijnzende gezicht van Ashton en lach even. 'Natuurlijk... Ik verveel me dood..' grinnik ik en ik zet een paar stappen naar hem toe. Ik scan even zijn gezicht en lach. 'Dus.. Al nieuwe slachtoffers gemaakt?' vraag ik terwijl ik mijn blik op zijn gezicht laat hangen. Ergens moesten mensen blij zijn dat Demi er was, wie weet wat Ashton zal doen als het niet zo was.. Al zou ik het ergens wel vermakelijk vinden, ligt eraan wie het is. Ik leun even kort tegen het aanrecht en maak dan een klein sprongetje zodat ik op het aanrecht kom. Ik wiebel kort met mijn benen terwijl ik Ashton nog steeds aankijk. 'Ik heb trouwens gehoord dat er een nieuwe jongen is.. Volgens mij is hij er trouwens al, maargoed..' zeg ik vervolgens en haal mijn schouders op. 'Heb jij hem al gezien?' vraag ik Ashton dan en ik pak het blikje cola wat ik net heb gepakt. Ik neem een kleine slok en wacht rustig af op zijn antwoord. Opeens hoor ik wat gegil en herken het als Lisa. 'Oh god, wat nu weer.. Heeft ze weer een spin gezien?' zucht ik..

    [ bericht aangepast op 22 juni 2014 - 16:09 ]


    El Diablo.

    Luke Golden
    Inderdaad, er kwam niet veel later een jongen binnen die Gabriel heette.
    Hij leek me wel aardig. Hij vroegwaar hij moest slapen. Ik liet hem mijn kamer zien waar nog een plekje vrij was. Nu had ik dus een kamergenoot.
    Ik hoopte dat het leuk werd met Gabe. Toen, hoorde ik een gil die door merg en been ging. Ik schrok me kapot en keek Gabe verschrikt aan. Het kwam vanaf de meidenbadkamer... "Kom mee!" Fluisterde ik tegen Gabe van de schrik.
    Samen renden we de richting van de badkamers op.


    "If we burn, you burn with us." Katmione --> FollowTheSpider

    Melody Sharp- dier

    Ik zat in mijn kamer totdat ik een gegil hoorde. Waarschijnlijk was het Ashton ofzo die een grapje uithaalde. Ik had gehoord dat er een nieuweling zou komen en ik wilde hem wel is ontmoeten. Dus ik liep min kamer uit en liep een beetje rond zonder een doel. Ik liep langs de badkamer en zag liep daar naar binnen. Ik zag Indy bevroren in de badkuip. En mijn ogen werden zo groot als schoteltjes. Lisa schrok waarschijnlijk ook, want zij had zo hard gegild.ik wist niet wat ik moest doen. Hopend dat er iemand kwam die wel wist wat die moest doen stond ik daar. Uit angst veranderde ik in een konijn wat niet echt hielp.

    Gabriel Olson • Reaper



    De jongen ,Luke, begeleidt hem naar boven en toont Gabe zijn slaapkamer. De helft van de kamer zit vol met zijn spullen en de andere helft is leeg, Gabe’s helft. “Dankjewel”, zegt Gabriel en dan laat hij met een zucht zijn laptoptas vallen op zijn bed en begint hij uit zijn valies kleding te halen. Vervolgens legt hij zijn boeken in de lade en zijn persoonlijke prullen zoals foto’s van hem en zijn vader. De ring van zijn moeder legt hij boven aan. Deze had een reaper aan zijn vader gegeven toen hij zijn vrouw, Gabriels moeder dus had vermoord. Dus was haar ring en zodra Gabriel begon, moest hij deze ring dragen. Hij zucht even en dan hoort hij een grote gil. Luke kijkt verschrikt op en loopt naar waar het geluid komt. Met een kleine aarzeling loopt Gabriel mee. Hij hoopte alleszins dat het niks met de dood te maken had want hij had geen zin om weer iemand weg te brengen. Hij kwam bij de badkamer van de meisjes uit en zag een zeemeermin in het bad zitten, dat bevroren was. “What the Hell”, fluisterde hij. Hij was bekend met engelen, demonen, reapers en geesten, maar zeemeerminnen? Hij wist dat er nog veel ‘monsters’ bestonden maar hij had altijd gedacht dat zeemeerminnen gewoon een hersenspinsel waren. Er staat naast de zeemeermin nog een meisje die niet ouder dan 9, 10 jaar lijkt die ook verschrikt naar haar kijkt. Dan ziet hij op de grond een konijn zitten. Een konijn? Kon het nog raarder worden? Gabriel draaide zich om en verliet de badkamer. Hij had lucht nodig. Hij liep de trap af en zag toen een jongen en een meisje met elkaar praten.

    Clarissa Davidson • Illusies



    Clary was naar haar muziek aan het luisteren toen ze een gil hoorde. Ze zuchtte en dacht dat Lisa vast weer één of ander beest had gezien. Clary had haar ooit eens geplaagd met een hele formatie van illusie spinnen. Dat was nog eens grappig. Te lui om te gaan kijken ,draait ze zich om en luistert ze verder naar haar muziek. Het tijdschrift dat naast haar ligt, ligt open op de sterrenpagina. De pagina die ze maar al te vaak bekeek om zich eens in een ster te veranderen zoals ze vandaag had gedaan. Het had vele voordelen. Ze kregen altijd gratis producten ook al waren ze stinkend rijk. Nu deed ze alsof ze zo iemand was en kreeg ze ook veel producten gratis. Ze bladerde verder maar stond dan toch op. Misschien kan ze toch beter even gaan kijken. Ze doet haar iPod uit en steekt die in haar zak en wandelt naar waar het geluid vandaan was gekomen. Ze komt uit in de badkamer en ziet dat Indy vast ligt in het bad, door haar eigen schuld. Clary rolde met haar ogen en liep terug weg. Waarom kon ze niet eens iets slims doen in plaats van haar zelf vastzetten. Eerlijk. Clary rolde met haar ogen en dacht dat ze blij zou zijn als ze eindelijk terug zou gaan naar haar huis voorgoed. Haar ouders waren tenminste hetzelfde als haar. Ze loopt terug haar kamer binnen en zet haar muziek terug op.

    [ bericht aangepast op 23 juni 2014 - 6:45 ]

    Melody sharp- dier

    Een paar seconden later kwam luke met nog iemand binnengestormt. Die nieuwe die keek ons een beetje vreems aan en liep gauw weer naar buiten. Ook clarissa kwam even kijken maar ht intresseerde haar waarschijnlijk niet. Ik hupte als konijn zijnde naar buiten en langzaam werd ik weer een mens. Ikging op het gras buiten liggen. Dat was 1 van mijn favoriete plekjes. Zo genoot ii van de zon. Het was leuk om in een dier te kunnen veranderen maar soms ook heelheel erg irritant. IIk keek naaf de wolken en sufte een beetje weg. Mijn oogleden werden zwaar. Ik vocht tegen de slaap, maar kon het niet winnen. Langzaam maaf zeker viel ik weg.