MSV - Het Instituut voor Bijzondere Gevallen 12 - Speeltopics

Het verhaal begint zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid. Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard.
De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven. Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten.
Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn. Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen.Langzaam wennen ze aan het leven op Hawaï, maar later blijkt dat ook daar niet altijd alles veilig is.

Het dorpje

[ bericht aangepast op 29 mei 2014 - 23:43 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Hij overviel me ermee op het feest,' zei Winnie. 'Niet dat het niet fijn was,' zei ze vlug. 'Alleen doe ik het liever rustig aan. Ik hoef voorlopig nog nergens heen.'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Dat kon Rodey zich niet voorstellen. Gemis was niet echt een gevoel dat thuishoorde in een bosduivelclan en hij dacht ook niet dat Zipp op die manier aan Hamy dacht.
'Ik denk het niet.'

~ ~

'Dus je blijft?' vroeg Wyatt opgetogen.

~ ~

Kato zuchtte, want ze nam het weer eens veel zwaarder op dan nodig was. Hij was niet van plan om nu direct weg te gaan. Het was alleen een plan, dat nog helemaal uitgedacht moest worden... Hij wilde dit tegen haar zeggen, maar wist niet hoe.
Met zijn lippen streek hij even over haar voorhoofd en hield haar in zijn armen.
Ondanks dat ze niet in vorm was, was het fijn om haar stem te horen. Wat ze ook zou zeggen, Kato vond Cordelia's stem het fijnste geluid dat er was.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Wat zou je doen als je je familie nog eens kon zien? Als het eiland er nog is?' vroeg ze aan Kato.

--

'Voorlopig wel,' zei Winnie. 'Ik ben hier gekomen om tijd in te halen met Cordelia, en dat stel ik nu voorop. Al wil ik wel ook tijd met Nathan door brengen, ik vind hem aardig.'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Emily zweeg even. 'En jij?'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Mijn moeder is allang dood,' antwoordde Rodey kalm.

~ ~

'Dan zou ik teruggaan,' antwoordde Kato zonder erbij na te denken, maar toen hij dat eenmaal deed, wist hij dat het waar was. Hij zou echt teruggaan. Zolang het er veilig was.
Hij strekte zijn benen op het bijzettafeltje voor hen, zodat hij wat verder onderuit kon zitten en Cordelia's hoofd tegen zijn schouder kon drukken. Door het gewicht op zijn huid, voelde hij zijn eigen bloed door zijn aderen razen. Dat was een vreemd gevoel, maar hij wist zo ook dat hij leefde, dat hij hier wel was in tegenstelling tot zijn familie.
Kato verwachtte niet dat ze nog leefden. Op het moment dat ze weggingen, had de vulkaan op uitbarsten gestaan en vlogen de stukken aarde in het rond. Nee, ze waren allemaal weg...

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Mis je Zipps moeder, bedoel ik,' zei Emily, die dat wel wist.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Teruggaan,' herhaalde Cordelia. 'Bedoel je voor die periode? Of voorgoed?'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Qako had Javelin wat thee gegeven en ging voorzichtig bij haar liggen, zodat hij haar goed in de ogen kon kijken. Met zijn vingers streek hij door de haren op haar kop, omdat hij hoopte dat ze daar in ieder geval geen pijn had.
Hij had een tijdje over Kato's woorden nagedacht en wist niet goed wat hij er nu mee moest doen. Wilde hij ook terug? Het leven hier was fijn en onbezonnen. Hij voelde zich niet gedwongen tot dingen die hij niet wilde. Zelfs het werk vermaakte hem wel, hoewel sommige dagen lang en heet waren. Meestal waren ze ook wel ontspannend en er was altijd wel iemand waarmee hij even kon praten.
'Weet je,' zei hij toen hij de maalstroom aan gedachten even niet meer kwijt kon in zijn eigen geest, 'Kato vertelde me vanmiddag dat hij en Athiabbe graag terug willen naar ons eiland... Ze vroegen of ik mee wilde, maar -' hij aarzelde '- ik weet niet of ik dat wil. Zeker niet als jij nog niet beter bent.'
Hij drukte een kus op haar voorpoten en streek erover met zijn handpalm.
'Zou jij mee willen gaan zodra je weer in staat bent om te lopen?'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Kato's gedachten waren even afgedwaald. Hij had zich een voorstelling gemaakt van de aankomst op het verbrande eiland en hij was blij dat Cordelia hem terug trok naar de realiteit.
'Voor altijd, natuurlijk. We zijn alleen maar weggegaan, omdat het daar gevaarlijk was, maar dat is niet meer nodig als alles weer oké is.'

~ ~

'Niet echt. Zoveel hadden we neit met elkaar.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Cordelia knipperde verbaasd met haar ogen. 'Vindt je niet dat dat een beslissing is die we samen zouden moeten maken? Ons leven is nu hier, we kunnen toch niet halsoverkop weer weg gaan?' Hoe zat het dan met haar familie en vrienden? Hun nieuwe leven hier? Ze wist dat ze te allen tijde haar gezin voorop zou stellen. Als Kato echt terug wilde ging ze met hem mee. Ze wilde alleen wel dat ze die beslissing samen zouden nemen.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Javelin liet zijn woorden op zich inwerken. Zij had ook vaak terug gedacht aan het eiland waar ze was opgegroeid. Er waren beelden ontstaan hoe het eruit moest zien, helemaal verwoest door de vulkaan, haar stamleden gestorven. Het was een afgrijselijke gedachte, die vaak vervangen werd door de gedachte dat de vulkaan misschien wel niet uitgebarsten was. Dan zouden ze nog leven, allemaal, en zouden ze jagen in het bos en met zn allen rond het vuur eten. Het waren niet de halfwolven die ze het meeste miste, het waren de tradities, de gebruiken, de dagelijkse dingen en ook de saamhorigheid binnen hun gemeenschap. Ze miste het eenheidsgevoel, wat ze enkel bij Qako een beetje voelde.
Ze bewoog haar kop een klein beetje op en neer. Ja, ze zou graag willen zien hoe het er aan toe was. Of haar dorpgenoten nog in leven waren en zo niet, hoe het eiland er dan bij lag.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Emily knikte. Ze durfde niet te vragen naar hoe hij tegen Ariana aankeek en ging daarom in het gras zitten, om doelloos grassprietjes te plukken. Ze vond het maar een vervelend gevoel om iets niet te durven zeggen. Ze had het ook wel eens bij Baiel ervaren als het over een gevoelig onderwerp ging en het was helemaal niets voor haar, omdat ze altijd een flapuit was geweest. Soms bracht dat haar in ongemakkelijke situaties, maar ze wist zich er altijd wel weer uit te praten en dat lukte haar nu niet.
Ze besloot zich over dat nare gevoel heen te zetten en haalde even diep adem voordat ze hem vroeg: 'En Ariana?'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Hij legde eenhand om haar gezicht en keek haar strak aan. 'Ik zal toch ook nooit weggaan zonder jullie?' Hij schudde zijn hsoofd. Ze deed net alspf hij morgen al een beslissing zou nemen, maar ze wisten nog helemaal niets.
'Maar ik dacht dat jij het ookk miste. Ons strandhuisje, de zee dicjt bij huis en het bos...' De vrijheid.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Natuurlijk mis ik het. Ik mis het heel erg. Het leek alleen alsof je de beslissing al voor ons had gemaakt, net. Ik bedoelde alleen dat we het samen zouden moeten beslissen.' Ze drukte een kus op Kato's lippen, omdat ze niet wilde dat hij het verkeerd op zou vatten.
'Zolang ons gezin samen is, wil ik overal wonen.'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Qako sloeg zijn ogen neer. Zoiets had hij al verwacht.
'Ik hoef niet per se,' gaf hij toe. 'Maar-maar ik zal jou nooit tegenhouden.'.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes