• Het is een meespeelverhaal over leerlingen op een middelbare school. We doen expres weinig informatie, zodat alles zich in het verhaal kan vormen. De leerlingen zitten in hun vierde leerjaar van de Havo. Ze wonen in Purmerend.

    Maximaal twee personages per persoon.


    Lijstje:
    Naam:
    Uiterlijk: (afbeelding)

    Regels:
    - Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
    - Er is geen minimaal woordenlimiet.
    - Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.

    Personages:
    Anouk Veltman - Maartje
    Bart-Jan van Egmond - Maartje
    Céline van der Leech - Demi
    Darius Visser - Jeffrey
    Drew Chase - Eruditie
    Ian van Dijck - Kelly
    Isa de Vries - Marjanne
    Jacelyn von Liszel - Marie
    Jake Blake - CaTbUg
    Jamie Chase - Eruditie
    Jelle van Dijck - Kelly
    Jiang Chen - Rosanne
    Joél van der Leech - Demi
    Joris Franksen - Marjanne
    Kyra van Bakkum - Lisa
    Lars Jansen - Nightingalex
    Lauren Smit - Nightingalex
    Maya van Leemhuizen - Alicia
    Mia den Hertogh - Natas
    Phoebe van Longen - Rosanne
    Ramon Scheepsma - Natas
    Thomas van Hof - Anouk
    Qaasim Braam - Alicia
    Tyler Michigan - Lisa

    Speeltopics: 1
    Praattopics: 1
    Rollentopic

    [ bericht aangepast op 4 juni 2014 - 14:33 ]

    Jacelyn von Liszel

    Ze glimlachte en knikte. "Ja, inderdaad. Waar blijft ze?" Vroeg ze zich af. Ze rolde haar ogen bij zijn opmerking en keek hem met opgetrokken wenkbrauwen aan. "Als je door wilt gaan, moet je niet zo'n grote ego hebben." Zei ze en grijnsde breed. Dat betekende niet dat ze zelf haar ego niet liet zien, ze had soms echt een grote ego. Nadat hij de woorden in haar oor had gefluisterd kantelde ze bijna om van verbazing. "Je maakt een grapje, Joél. Of toch niet?" Je kon het namelijk nooit echt weten van hem.. Jace keek hem verward aan, maar gaf nog niet toe aan hem. Eerst antwoord op de vraag en dan misschien daarna.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Joél van der Leech

    'Ik zal wel stoppen baas,' zei Joél grijnzend toen Jace zei dat als hij door ging met zijn ego, het voorbij was. Joél merkte dat Jace hem verbaasd aankeek toen hij zei dat hij haar leuk vond. Joél schudde zijn hoofd bij haar vraag. 'Ik vind je echt leuk,' fluisterde Joél weer in haar oor. 'En nu wil ik antwoord op mijn vraag Jacie, geldt hetzelfde voor mij?' vroeg Joël toen fluisterend.


    That is a perfect copy of reality.

    Jacelyn von Liszel

    Jace grijnsde en knikte. "Bedankt." Ze keek hem aan en beet op haar lip. Moest ze het wel vertellen? Want ze had al helemaal niet gedacht dat Joél haar leuk vond, helemaal niet. "Euhm," Jace begon met haar haar te spelen en draaide zich naar hem toe. "Ik vind je leuk, al best lang. Ik ben alleen niet zo'n iemand die het gelijk laat merken." Zei ik en fronste even. "Wilde je daarom een.. Weddenschap met me aan?"


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Isa had het gesprek ook gehoord en keek verrast naar de jongen en het meisje. Ze meende dat het meisje zich had voorgesteld als Jace, in de klas. 'Wow. Hebben we nu al een stelletje in de klas?' zei ze grijnzend.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    'Eruit gestuurd worden binnen tien minuten maakt dat de jongens aan je voeten liggen, dat is duidelijk,' grinnikte Mia.
    'Bij mij werkt dat anders nooit,' zuchtte Jordy en ze haalde een zak lolly's uit haar tas vandaan. 'Maar misschien kan ik ze omkopen. Wat zeg je ervan, Joris? Kusje voor een lolly?'
    Ze tuitte haar lippen en Mia wendde haar gezicht af, zich afvragend of zij de enige was die niet door een jongen afgelebberd hoefde te worden.

    -
    Ramon draaide de bal in zijn handen terwijl hij bij de anderen was gaan zitten. De zon brandde op zijn huid, maar hij was teveel verkleurd om nog te verbranden. Hij blikte even op de jongen die erbij was komen zitten en een gesprek met Kyra was aangegaan.
    'Zit je ook in onze klas of niet?' vroeg hij aan de jongen die zich als Jake had voorgesteld.

    [ bericht aangepast op 4 juni 2014 - 16:04 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    • Jake Blake •

    Hij keek recht en strak het meisje aan.'Ja klopt..' zei ze.'Heb je zin in kamp..?' volgde er. Het woord spookte door zijn hoofd. Kamp.'Niet echt... Want, ik ben ooit gaan kamperen.....maar kamp is wel wat anders...' stamelde hij hopeloos. Zijn blik was over de grond gegleden en gericht op een stel. Hij wende zich snel van de groep en keek weer Kyra aan. Hij kon alleen een beetje haar naar haar kijken en proberen zijn gedachte op haar reactie van mijn antwoord op kamp te vermijden. Zijn mond ging open en zijn kaken klapte weer op elkaar. 'Zit je ook in onze klas of niet?' hoorde hij een stem zeggen. Zijn hoofd draaide zich naar de stem toe. Hij knikte en liet een stralende glimlach zien.'Jake...' stelde hij zich voor en stak zijn hand uit. Hij wachtte tot de hand in de zijne terecht kwam. En dat dit gesprek beter voorbij kon gaan.

    Darius Visser

    Darius drukte Jordy een kus op haar wang en haalde een lolly uit het zakje..
    'Dat is dan weer mooi meegenomen.'

    Kyra grinnikte. 'Ik vind het wel leuk, het komt vast goed,' zei ze. 'Zolang het niet vol zit met vieze insecten.' Ze rilde even bij het idee. Toen Jordy aan kwam zetten met een zak lolly's grinnikte ze. 'Geen lolly voor Kyra,' grijnsde ze. 'Ik zoen niet met meisjes.'

    [ bericht aangepast op 4 juni 2014 - 14:47 ]

    Jordy schoot in de lach. ‘Je weet niet wat je mist.’
    Ze gooide een lolly naar Kyra toe, maar Ramon griste hem uit de lucht. ‘Dank u.’
    Ze trok een verongelijkt gezicht en even vroeg hij zich af of Jordy er nog steeds op gebrand was om met hem te zoenen. Hij stond er niet vaak bij stil dat ze hem tot vorig jaar gestalkt had en over haar gevoelens voor hem hadden ze eigenlijk nooit gepraat en hij meed dat ook liever, gezien hij niet wilde dat er iets tussen hen zou veranderen.
    Hij schudde Jake de hand en noemde ook zijn eigen naam. Hij had de jongen nog nooit gezien, maar hij kwam niet over als iemand die zijn stem graag liet horen.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Kyra keek Ramon even nep-boos aan. 'Dat zal best,' grijnsde ze, waarna ze een andere lolly uit de zak pakte.

    'Krijg ik er ook één gratis?' vroeg Joris, die op de zak lolly's aasde.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    'Nee, van jou wil ik een kus,' hield Jordy voet bij stuk. 'Dat heb je als je van die mooie, blauwe ogen hebt.'


    Every villain is a hero in his own mind.

    Joris schoot in de lach. 'Dan is het niet anders,' zei hij, en hij plantte een kus op haar wang. Ondertussen graaide hij met zijn hand in de zak en pakte stiekem twee lolly's.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    'Dat zie ik wel hoor!' riep Jordy. 'Je zoekt gewoon een excuus om me nog een kus te geven! Nou, kom maar op!' Ze keerde hem haar andere wang toe.


    Every villain is a hero in his own mind.

    • Jake Blake •

    Er worden lolly's heen en weer gegooid en gezoend. Maar zijn aandacht word getrokken door het gerommel van de zak waar de lolly's afkomstig van zijn. 'Je zoekt gewoon een excuus om me nog een kus te geven! Nou, kom maar op!' hoort hij. Zijn hoofd draait zich langzaam om naar de stem. Hij ziet de wang te voorschijn komen. Ook wil hij zijn hoofd afwenden. Hij doet het niet.