MSV - Op een middelbare school (2) - Speeltopics

Het is een meespeelverhaal over leerlingen op een middelbare school. We doen expres weinig informatie, zodat alles zich in het verhaal kan vormen. De leerlingen zitten in hun vierde leerjaar van de Havo. Ze wonen in Purmerend.

Maximaal twee personages per persoon.

Lijstje:
Naam:
Uiterlijk: (afbeelding)

Regels:
- Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
- Er is geen minimaal woordenlimiet.
- Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.

Personages:
Anouk Veltman - Maartje
Bart-Jan van Egmond - Maartje
Céline van der Leech - Demi
Darius Visser - Jeffrey
Drew Chase - Eruditie
Ian van Dijck - Kelly
Isa de Vries - Marjanne
Jacelyn von Liszel - Marie
Jake Blake - CaTbUg
Jamie Chase - Eruditie
Jelle van Dijck - Kelly
Jiang Chen - Rosanne
Joél van der Leech - Demi
Joris Franksen - Marjanne
Kyra van Bakkum - Lisa
Lars Jansen - Nightingalex
Lauren Smit - Nightingalex
Maya van Leemhuizen - Alicia
Mia den Hertogh - Natas
Phoebe van Longen - Rosanne
Ramon Scheepsma - Natas
Thomas van Hof - Anouk
Qaasim Braam - Alicia
Tyler Michigan - Lisa

Speeltopics: 1
Praattopics: 1
Rollentopic

[ bericht aangepast op 4 juni 2014 - 14:33 ]

'Nee,' mompelde Joél toen ze ze dat zijn vader niet wist dat hij verliefd op iemand was. Joél kwam met een plannetje en nam Jace mee naar buiten, waarna hij haar natspoot. Jace echter vond dit grapje niet zo leuk en maakte hem uit voor idioot. 'Kan mijn lieve Jacie niet tegen koud water?' vroeg Joél grijnzend. Jace rende terug naar binnen waarna ze uitgleed. Joél liep gelijk naar haar toe. 'Oh Jace, het spijt me,' zei hij toen. Hij legde zijn ene hand op Jace haar rug en zijn andere arm onder haar been. 'Gaat het een beetje?' vroeg hij terwijl hij haar mee naar binnen nam.

That is a perfect copy of reality.

Jace keek hem kleine ogen aan en schudde haar hoofd. ''Het gaat wel. Mijn hoofd en knie doen een beetje pijn, maar ach ja.'' zei ze en wreef even over haar hoofd. Joél tilde haar op en nam haar weer naar binnen. ''Het gaat echt, geloof me nou maar.'' zei ze lachend en keek hem aan. ''En je moet je niet spijtig voelen, het was een ongelukje. Ik val namelijk vaker, had zelfs een keer een hersenschudding omdat ik van mijn fiets viel.'' Jace keek hem even schuin aan en wreef weer over haar hoofd. ''Het gaat wel een blauwe plek worden op mijn been.'' zei ze zuchtend. Nu kon ze maar hopen dat ze nog goed kon spelen voor hockey, anders zou het een hel zijn.

[ bericht aangepast op 9 juni 2014 - 20:48 ]

I don't want you to die, I want you to suffer.

Toen Jace zei dat het wel ging, maar ze pijn had aan haar hoofd en knie legde ik haar op de bank neer en keek ik naar haar knie. Die was al behoorlijk rood, dus dat zou zeker een blauwe plek worden. Ook vertelde Jace dat ze vaker viel en een keer een hersenschudding had opgelopen nadat ze van haar fiets was gevallen. Joél grinnikte even. 'Onhandig mens,' grinnikte hij. Hij drukte een kus op Jace's slechte knie.

That is a perfect copy of reality.

Jace keek hem verontwaardigd aan toen hij haar onhandig noemde. ''Ik ben niet onhandig! Er gebeuren gewoon nogal vaak ongelukken met mij.'' zei ze en haalde haar schouders op. ''Niet echt handig als je een sport speelt op hoog niveau.'' zuchtte ze diep. Ze haalde een hand door haar haren en keek hem lachend aan toen hij haar een kus op haar zere gaf. ''Jij bent echt raar.'' zei ze lachend en schudde haar hoofd. ''Maar ik vind je wel erg leuk.'' zei ze en grijnsde. Jace vond het gewoonweg te vroeg om te zeggen dat ze van hem hield, na een paar uur.

I don't want you to die, I want you to suffer.

'Ik sport toch ook op hoog niveau,' zei Joél grijzend. 'Misschien niet zo hoog als jij, of wel, dat weet ik niet. Maar heb jij mij ooit met blessures gezien? Je bent gewoon onhandig,' vervolgde hij toen. Toen Joél een kus gaf op Jace haar zere knie maakte Jace hem uit voor raar. 'Ik vind jou ook heel leuk hoor Jacie,' zei Joél toen grijnzend.

That is a perfect copy of reality.

Ze rolde met haar ogen na zijn opmerking. ''Ik ben gewoon niet onhandig.. Er gebeuren veel ongelukken met mij,'' herhaalde ze zuchtend. ''En jij.. Jij bent gewoon een apart geval.'' zei ze en schudde haar hoofd. ''Maar serieus, ik heb nogal vaak blessures gehad, denk ik. Ik heb boven in mijn kamer nog een steun voor mijn knie. Ja, ik heb dat ding gekocht omdat er zoveel is gebeurd met mijn knie. Ik verdraai hem te vaak.'' zei ze en realiseerde dat ze echt onhandig was. ''Oké, ik geef toe. Ik ben onhandig.'' zei ze. ''En ik heb morgen training. God.''

I don't want you to die, I want you to suffer.

'Je bent wel onhandig Jacie,' zei Joél grijnzend. 'En ik ben helemaal geen apart geval, ik ben gewoon niet onhandig,' zei hij toen nog steeds grijzend. Jace begon een heel verhaal te houden over haar knie blessures en kwam tot de conclusie dat ze wel degelijk onhandig was. 'Ik zei het toch,' zei Joél grijnzend tegen haar. Hij ging naast haar op de bank zitten. 'Je vind het toch niet erg als ik morgen kom kijken hé?' vroeg hij toen.

That is a perfect copy of reality.

Ze keek hem geïrriteerd aan toen hij haar voor de zoveelste keer 'Jacie' noemde. "Je weet dat ik die bijnaam haar, dus stop me zo te noemen." Zei ze met een pruillipje. "Jaja, ik ben onhandig en ik ben er niet trots op." Hij ging naast haar zitten op de bank en vroeg of ze het erg vond dat hij morgen ging kijken. "Ik kan je moeilijk afwijzen als je zowat bij me komt wonen, gewoon omdat je dat leuk vindt. Ik vind het niet erg, maar ik geloof dat jij mij gewoon in een strak rokje wilt zien." Lachte ze en keek hem met een brede grijns aan.

I don't want you to die, I want you to suffer.

'Oké. Oké. Ik zal stoppen met Jacie, Jacelynnie,' zei Joél grijnzend. 'Wees maar trots op je onhandigheid, anders voel je je alleen maar ongelukkig,' zei Joél toen. Toen begon Jace over dat ze hem moeilijk kon afwijzen als hij bij haar kwam wonen, maar dat ze dacht dat hij enkel kwam om haar te zien in een kort rokje. 'Niet waar!' pruilde Joél op zijn beurt. 'Ik wil gewoon mijn vriendinnetje fanatiek bezig zien,' grijnsde hij toen.

That is a perfect copy of reality.

Ze zuchtte dramatisch nadat hij haar Jacelynnie noemde. "Ik haat je nu echt, hé," zei ze en gooide een kussen naar zijn hoofd toe. "Dan vind ik Jacie nog beter dan dat" concludeerde ze. Jace moest lachen toen hij haar verontwaardigd aankeek met een pruillip. "Geef gewoon toe dat je me wilt zien in een rokje, het kan mij echt niets schelen." Zei ze lachend. "Ik kan best fanatiek zijn. Al geldt dat alleen voor school en sport."

I don't want you to die, I want you to suffer.

Nadat Joél Jace een andere bijnaam had gegeven zuchtte ze dramatisch. Jace zei dat zij hem nu echt haatte en gooide een kussen naar zijn hoofd die Joél ontweek. 'Mis,' zei hij en hij stak zijn tong uit. 'Oké. Oké. Ik geef toe dat ik je opzich ook wel in een kort rokje wil zien, maar ik heb liever dat je fanatiek bezig bent. Ik houd wel van sportieve meisjes namelijk,' zei Joél grijnzend.

That is a perfect copy of reality.

Ze keek hem met kleine ogen aan toen hij de kussen ontweek en pruilde haar lip. "Noem me nou maar geen Jacelynnie meer, dat is erger." Jace lachte even nadat hij had toegegeven dat hij haar in een kort rokje wilde zien, maar toch liever haar fanatiek wilde zien. "Dus als ik lui word? En niet sportief ben? Dan vond je me waarschijnlijk niet leuk." Plaagde ze hem en lachte kort.

I don't want you to die, I want you to suffer.

'Wat wil je nou? Jacie of Jacelynnie?' vroeg Joél grijnzend. Jace lachte even nadat Joél had toegegeven dat hij haar toch wel in een kort rokje wilde zien. Jace zei toen dat wanneer Jace zich lui gedroeg, dat Joél haar niet meer wilde. 'Misschien wel, misschien niet. Ik zeg niks,' zei Joél grijnzend. Hij keek Jace even aan en ging toen in de aanval, waardoor hij vol op Jace viel en uiteindelijk op de grond. 'Auw,' kreunde Joél even zachtjes toen hij met zijn rug op de grond viel. Hij stond al snel weer op en pakte Jace weer. 'Ik wed dat ik het sterkste ben,' grijnsde hij.

That is a perfect copy of reality.

Ze zuchtte weer. "Geen van beiden, maar als het moest Jacie." Zei ze en keek hem met spleetoogjes aan. Ze haatte bijnamen, maar vond ze aan de andere kant ook een leuke mening hebben. "Je zegt het, of ik geef je de kieteldood." Dreigde ze en grijnsde breed. Hij viel vol op haar neer en toen op de grond. Jace lachte en keek hem met opgetrokken wenkbrauwen op toen hij haar weer vast had. "Nee, dat had ik nog helemaal niet door hoor. Je bent een jongen, dus je moet wel sterker zijn anders is dat nogal raar."

I don't want you to die, I want you to suffer.

'Wat moet ik zeggen?' vroeg Joél toen verbaasd. 'En ik wil geen kieteldood, ik kan daar, hoe schamend dit ook klinkt, niet tegen,' pruilde Joél toen. Toen werd Joél even kinderlijk en sprong hij op Jace af, waarna hij op de grind belandde en het weer opnieuw probeerde. 'Nou, misschien ben je doordat je hockeyt wel sterk in je armen?' zei Joél toen. Hij keek haar even grijnzend aan.

That is a perfect copy of reality.