• Het is een meespeelverhaal over leerlingen op een middelbare school. We doen expres weinig informatie, zodat alles zich in het verhaal kan vormen. De leerlingen zitten in hun vierde leerjaar van de Havo. Ze wonen in Purmerend.

    Maximaal twee personages per persoon.


    Lijstje:
    Naam:
    Uiterlijk: (afbeelding)

    Regels:
    - Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
    - Er is geen minimaal woordenlimiet.
    - Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.

    Personages:
    Anouk Veltman - Maartje
    Bart-Jan van Egmond - Maartje
    Céline van der Leech - Demi
    Darius Visser - Jeffrey
    Drew Chase - Eruditie
    Ian van Dijck - Kelly
    Isa de Vries - Marjanne
    Jacelyn von Liszel - Marie
    Jake Blake - CaTbUg
    Jamie Chase - Eruditie
    Jelle van Dijck - Kelly
    Jiang Chen - Rosanne
    Joél van der Leech - Demi
    Joris Franksen - Marjanne
    Kyra van Bakkum - Lisa
    Lars Jansen - Nightingalex
    Lauren Smit - Nightingalex
    Maya van Leemhuizen - Alicia
    Mia den Hertogh - Natas
    Phoebe van Longen - Rosanne
    Ramon Scheepsma - Natas
    Thomas van Hof - Anouk
    Qaasim Braam - Alicia
    Tyler Michigan - Lisa

    Speeltopics: 1
    Praattopics: 1
    Rollentopic

    [ bericht aangepast op 4 juni 2014 - 14:33 ]

    'Nou, zal ik jou dan maar mijn tweede lolly geven?' grinnikte Joris. Hij drukte de minst lekkere lolly bij Jake in de handen, die nogal gretig naar de lolly's had gekeken.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Al snel hoorde Joél rennende voetstappen achter zich en voordat ie het wist was Jace op zijn rug gesprongen. Joéls handen pakt Jace haar benen vast zodat ze niet zou vallen. Toen Jace vroeg of hij mee wilde naar haar huis grinnikte Joél even. 'Ik vind het een prima idee. Gaan we lopend of moet ik je op mijn rug dragen of gaan we fietsend?' vroeg Joél toen.


    That is a perfect copy of reality.

    Jace humde even en haalde haar schouders op. "Ik vind alles goed. Aan de andere kant zit ik nu wel lekker, maar achterop op de fiets is ook niet slecht." Jace's huis was niet ver hier vandaan, hoogstens zo'n vijf minuten lopen. Al ging ze wel liever met de fiets naar school, scheelde haar wat tijd.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    'Dan gaan we fietsen, met jou gewicht houd ik het nog geen honderd meter uit,' zei Joél grappend tegen haar. Joél liet Jace benen zwieren waarna hij haar van zijn rug liet glijden. Joél liep naar zijn fiets en sprong erop. 'Ga je op je eigen fiets of kom je op mijn stang zitten?' vroeg hij grijnzend.


    That is a perfect copy of reality.

    Jace keek hem verontwaardigd aan en kruiste haar armen. "Niet aardig van je." Pruilde ze en keek hem even twijfelachtig aan. "Ik ga het maar niet riskeren, ik ben al vaak genoeg van een fiets afgevallen." Ze sprintte naar haar fiets en haalde die van het slot. "Je weet toch waar ik woon? Je bent er al vaak genoeg geweest." Zei ze met een brede grijns rond haar lippen en lachte kort.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    'Haha. Je weet toch dat ik jou zal opvangen als je valt?' riep Joél haar na. Toen ook Jace haar fiets had gepakt reden ze naar Jace's huis. Eenmaal aangekomen parkeerde hij zijn fiets. Joél liep naar Jace toe en wikkelde zijn armen om haar middel waarna hij kusjes op haar hoofd drukte. 'Wie is de liefste jongen van de wereld?' vroeg Joél toen grijnzend aan haar.


    That is a perfect copy of reality.

    Jace gooide haar fiets neer in de voortuin en keek Joél lachend aan. "Jij tenminste niet, je bent de irritantste die ik ooit heb gekend. Irritantste, knapste, maar toch de meest intrigerende persoon." Zei ze en wreef door zijn haren voor ze hem een kus op zijn mond gaf. Jace graaide in haar zak voor de sleutels en maakte de deur open. Thuis. Nog steeds niemand. "Zo te zien ben ik inderdaad nog alleen thuis, voor de rest van de maand waarschijjnlijk." Ze zuchtte en gooide de sleutels neer op de tafel.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Joél keek met een pruillip naar Jace toen ze zei dat hij de irritantste persoon op de wereld was in plaats van de liefste. 'Jij bent ook niet lief Jacie,' pruilde hij toen. Jace wreef met haar hand door zijn haar waarna ze hem een kus op de mond gaf. Joél gaf haar ook een kus terug en liep toen met haar naar binnen. 'Waar zijn je ouders dan?' vroeg Joél toen. 'Anders kom ik hier wel een tijd lang verblijven? Zal mijn vader vast wel goed vinden,' vroeg Joél toen aan haar.


    That is a perfect copy of reality.

    Ze grinnikte even. "Je weet al lang dat ik niet lief ben," Ze keek even om haar heen en deed de deur dicht. Jace hing haar jas op en liep naar de koelkast toe. "Mijn ouders zijn nog in Amerika voor zaken, ik mocht alleen naar huis. Heel leuk alles, maar ja." Jace zuchtte even en keek weer naar hem. "Dus negen van de twaalf maanden ben ik alleen thuis." Zei ze en rolde met haar ogen. Joél stelde voor om te verblijven en ze knikte. "Dat zou leuk zijn. Dan ben ik tenminste niet zo alleen." Zei ze met een glimlach. Jace liep naar hem toe en hing haar arm in haar nek. "Beste eerste schooldag ooit," zei ze lachend.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    'Negen van de twaalf maanden?' vroeg Joél verbaasd. 'Waarom laten ze je zolang alleen?' vroeg hij daarna. Toen Joél voorstelde om bij Jace te verblijven zei Jace dat ze dat wel leuk zou vinden. 'Dan zal ik straks wel even mijn spullen ophalen bij mijn vader. Mijn vader vind bijna alles goed, dus ja,' zei Joél toen grinnikend. Jace kwam op Joél afgelopen en hing haar arm in zijn nek. Toen ze zei dat het de beste eerste schooldag ooit was grinnikte Joél even. 'Ben ik het helemaal mee eens,' zei hij grijnzend en hij drukte een kus op haar mond.


    That is a perfect copy of reality.

    Jace knikte en zuchtte weer. "Ze zijn dan op zakenreis.. Nou ja, dat was gewoon hun thuis. "Ik heb mijn brugklas geprobeerd om een jaar in Californië te wonen, maar ik hield het niet uit dus bleef maar liever in Nederland." Zei ik. Ze moest even lachen om de opmerking van Joél, dat zijn vader wel alles goed vond. "Humh, vind je vader het ook goed als je voor een tijd bij jouw vriendin slaapt?" Vroeg ze lachend. Hij drukte een kus op haar mond waarop ze meteen reageerde en opende haar mond. Jace glimlachte breed en stopte de kus. "Dit zou dan de beste schooljaar moeten worden, niet?" Ze grinnikte.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    'Is het erg als ik zeg dat ik jou ouders maar rare wezens vindt?' vroeg Joél toen grijnzend aan Jace. 'En mijn vader vind alles goed en als het niet mag ga ik toch stiekem?' zei hij daarna. Joél gaf Jace een kus op de mond en Jace beantwoorde die. Helaas verbrak ze de kus weer snel door een brede glimlach te trekken. Ze zei iets en ik knikte. 'Zeker weten.'


    That is a perfect copy of reality.

    Jace lachte even door zijn opmerking. ''Ik vind het maar fijn, soms is het inderdaad wat alleen, maar harde muziek is mijn maatje.'' zei ik met een brede glimlach. Had ze maar een huisdier, dan kon ze zich nog goed vermaken. ''Dus je gaat maar stiekem voor een paar dagen of weken bij je vriendin slapen terwijl je vader dat niet merkt? Ik denk toch wel dat hij dat merkt.'' grinnikte ze. ''Maar… Wat wil je gaan doen?'' vroeg ze.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    'Worden je buren daar niet gek van?' vroeg Joél toen grijnzend. 'En wanneer mijn vader iets merkt bel ik hem wel gewoon en dan zeg ik wel dat ik voor enkele weken bij een vriend logeer omdat hij anders alleen is, dat keurt mijn vader wel goed,' zei Joél toen grijnzend. 'Wat ik wil gaan doen? Hm..' zei Joél met een grijns. Hij pakte opeens uit het niets Jace bij haar middel en legde haar over zijn schouder. Ze gingen de tuin in en Joél zette Jace weer neer. 'Jou pesten,' zei hij grijnzend daarna. Hij pakte de tuinslang en spoot Jace nat.


    That is a perfect copy of reality.

    Jace schudde haar hoofd na zijn vraag. ''Nee, niet echt. Ze zijn wel eens komen klagen, maar begrepen het wel. 'Onverstandige tiener zonder ouders' zeiden ze dan.'' Ze grinnikte even na zijn opmerking en schudde haar hoofd. ''Vraag het nou maar eerst en kijk dan. Weet je pappie niet dat je verliefd bent op een meisje?'' vroeg ze plagend en grijnsde breed. Jace werd opeens opgetild door Joél en zette haar neer in de tuin. ''Waar was dat nou weer voor no-'' Haar vraag werd beantwoord door Joél die op haar spoot met de tuinslag. Jace gilde het uit van de kou van het water. ''Jij idioot!'' schreeuwde ze en rende naar binnen, maar toen gleed ze neer door de gladde tegels. ''Ik haat je.'' zuchtte ze toen ze languit op de vloer lag.


    I don't want you to die, I want you to suffer.