MSV - Op een middelbare school (2) - Speeltopics

Het is een meespeelverhaal over leerlingen op een middelbare school. We doen expres weinig informatie, zodat alles zich in het verhaal kan vormen. De leerlingen zitten in hun vierde leerjaar van de Havo. Ze wonen in Purmerend.

Maximaal twee personages per persoon.

Lijstje:
Naam:
Uiterlijk: (afbeelding)

Regels:
- Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
- Er is geen minimaal woordenlimiet.
- Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.

Personages:
Anouk Veltman - Maartje
Bart-Jan van Egmond - Maartje
Céline van der Leech - Demi
Darius Visser - Jeffrey
Drew Chase - Eruditie
Ian van Dijck - Kelly
Isa de Vries - Marjanne
Jacelyn von Liszel - Marie
Jake Blake - CaTbUg
Jamie Chase - Eruditie
Jelle van Dijck - Kelly
Jiang Chen - Rosanne
Joél van der Leech - Demi
Joris Franksen - Marjanne
Kyra van Bakkum - Lisa
Lars Jansen - Nightingalex
Lauren Smit - Nightingalex
Maya van Leemhuizen - Alicia
Mia den Hertogh - Natas
Phoebe van Longen - Rosanne
Ramon Scheepsma - Natas
Thomas van Hof - Anouk
Qaasim Braam - Alicia
Tyler Michigan - Lisa

Speeltopics: 1
Praattopics: 1
Rollentopic

[ bericht aangepast op 4 juni 2014 - 14:33 ]

Joris schoot in de lach. 'Je komt er dit jaar vast vanzelf wel achter wat ik allemaal wel niet kan.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Kyra grinnikte. 'Dat zal best,' grijnsde ze. 'Nou maak je me wel nieuwsgierig, hoor.'

Hij haalde zijn schouders grijnzend op. 'Dat zie je vanzelf. Je moet geduld leren hebben. Dat is belangrijk.'

[ bericht aangepast op 25 mei 2014 - 17:26 ]

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Geduld heb ik niet,' gaf ze eerlijk toe. 'Maar ik zal m'n best doen,' knipoogde ze.

Toen Qaasim in de gaten kreeg dat er iemand aan de zijkant zat die een zak chips tevoorschijn had gehaald en waar iedereen al gretig van had gepakt, kon hij het niet laten om daar bij te gaan zitten en de zichzelf een grote hand chips toe te eignenen.
'Dit behoort alleen toe aan harde werkers!' vond hij en hij propte de hoop chips in zijn mond, waarbij de helft op zijn shirt terecht kwam.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Nou, dan verdien ik ook wel wat,' grinnikte Kyra, waarna ze naast hem op de grond plofte en in de zak graaide.

'Nah, het hele team loopt leeg!' Joris pakte de bal in zijn handen. 'Zullen wij dan ook maar een pauze nemen?' vroeg hij aan de overgebleven voetballers.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Thomas keek naar Joris die de bal in zijn handen nam wat voor hem het teken was om ook bij de andere te gaan zitten en vervolgens haalde hij een hand door zijn haren en ging hij half liggen.

[ bericht aangepast op 1 juni 2014 - 21:22 ]

Everything is illuminated by the light of our past.

'Hallo, hallo!'
Qaasim trok de zak gauw weg, ook al was die niet van hem.
'Mannen zijn degenen die het voedsel verdienen! Zij werken het hardst.'
Hij nam zelf nog een handje en grijnsde naar Kyra. Hij verwachtte wel dat het kamp gezellig zou worden. Ze zouden allemaal gewoon wat chips mee nemen en drank verstoppen voor in de nacht. Ja, dat zou nog wel eens leuk kunnen worden.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Kyra grinnikte en trok de zak terug. 'Daar heb ik nog niet veel van gezien,' zei ze, waarna ze nog een chippie in haar mond stak en de zak weer teruggaf.

'Er staat een lijst met dingen die we mee moeten nemen of die we juist niet mogen meenemen,' antwoordde Mia onder haar blik van het papierwerk af te nemen. 'Maar dat is allemaal nogal voorspelbaar.'
Ze zag dat de voetballers inmiddels bij hen waren gaan zitten en dat Jordy's zak chips al zo goed als leeg was. Even blikte ze omhoog naar de hemel. Het zou toch niet gaan regenen? Ze moest toegeven dat ze het best wel gezellig vond en ze zou meer naar het kamp uitkijken als deze dag gezellig werd afgesloten.

Every villain is a hero in his own mind.

'Thanks,' zei Maya dankbaar. Ze keek naar het papier in Mia's handen dat voor haar echt geheimtaal bevatte. 'Onze mentor is nu al vergeten dat hij de stencils voor me moet aanpassen.' Lekker begin van het jaar, dacht ze geërgerd, al had ze er zelf ook best wat van kunnen zeggen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

• Jake Blake •
De wind streelde Jake's warme huid. Zijn rode vest hing slap om zijn lijf heen en zijn tas hing aan een schouder. Hij zuchtte en plofte neer tegen een boom. Zijn schouders ontspande en hij snoof de frisse buitenlucht op. De tas lag als een zware baksteen tegen zijn been. Zijn ogen waren gesloten. Diep in gedachten. De zorgen. Het nieuwe schooljaar. Het was niet goed begonnen. Sociaal was hij nooit goed komt langzaam bij hem op. Zijn ogen sprongen open.
'Thanks' hoorde hij zacht. Zijn hoofd keek waar de stem vandaan kwam. Zijn groene ogen schoten van links naar rechts en dan valt zijn blik op een redelijk grote groep kinderen. Hij herkende ze. De moed om op hun af te gaan...had hij niet. Hij wende zijn blik weer af. Dit word weer van de vele eenzame jaren. Zonder mensen om mij heen. Het gevoel maakte hem eenzaam. Maar ook kwaad. Waarom stapte niemand op hem af..? Hij balde zijn handen tot vuisten. Hij had zin om te schreeuwen. Maar getuigen wou hij niet hebben. Hij hoorde chips zakjes. Een vaag idee kwam bij hem op. Weet je waarom niet...? Hij stopte zijn handen in de broekzakken en ging voor de groep staan. 'Nog plaats..?'vroeg hij met warme glimlach.

[ bericht aangepast op 3 juni 2014 - 19:14 ]

CaTbUg schreef:
• Jake Blake •
De wind streelde Jake's warme huid. Zijn rode vest hing slap om zijn lijf heen en zijn tas hing aan een schouder. Hij zuchtte en plofte neer tegen een boom. Zijn schouders ontspande en hij snoof de frisse buitenlucht op. De tas lag als een zware baksteen tegen zijn been. Zijn ogen waren gesloten. Diep in gedachten. De zorgen. Het nieuwe schooljaar. Het was niet goed begonnen. Sociaal was hij nooit goed komt langzaam bij hem op. Zijn ogen springen open.
'Thanks' hoor ik zacht. Zijn hoofd kijkt waar het vandaan komt. Zijn groene ogenschieten van links naar rechts en dan vind hij een redelijk grote groep kinderen. Hij herkend ze. De moed om op hun af te gaan...had hij niet. Hij wende zijn blik weer af. Dit word weer van de vele eenzame jaren. Zonder mensen om mij heen. Het gevoel maakte hem eenzaam. Maar kwaad. Waarom stap niemand op hem af..? Hij balde zijn handen tot vuisten. Hij had zin om te schreeuwen. Maar getuigen wou hij niet hebben. Ik hoorde chips zakjes. Weet je waarom niet...? Hij stopte zijn handen in de broek en ging voor de groep staan. 'Nog plaats..?' vroeg hij met warme glimlach.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Sorry ik had dit stuk beter in een keer kunnen schrijven >~<

[ bericht aangepast op 3 juni 2014 - 19:15 ]