• Ergens in een bos in Scandinavië staat een huis waar jongeren en twee volwassenen de mogelijkheid krijgen tot zichzelf te komen, andere mensen te ontmoeten of te gekke activiteiten te doen. Niemand weet eigenlijk écht wat er nu de bedoeling van is. De twee volwassenen krijgen een routebeschrijving thuisgestuurd wanneer ze zich opgeven en blijken de hele trip te moeten organiseren. Ver weg van de moderne samenleving ontstaat zo een hechte groep van mensen. Vriendschappen, liefdes en ruzies ontstaan.

    *Titel gaat nog veranderd kunnen worden.

    Lees alle regels even door, dat bespaart weer een hele hoop werk, commentaar, etc.
    Wij doen het namelijk net iets anders als alle andere RPG's.


    Alle regels

    -OOC plaats je tussen haakjes of iets.
    -16+ is toegestaan, maar maak het niet alleen daarom.
    -een minimum aan aantal regels is niet van toepassing, maar zorg wel dat het geen one-liners worden. Als je herhaaldelijk niet weet wat je moet posten, kun je tips vragen aan de rest.
    -Als je op vakantie gaat of langere tijd wegblijft, 'parkeer' je personage of geef iemand duidelijk toestemming om jouw personage te mogen bespelen.
    -Géén ruzie in deze RPG!


    Het niet opvolgen van de regels resulteert in een ban van het RPG.

    Dit is een RPG die lang gaat duren. Bedenk je dus goed voordat je gaat meedoen!
    Als je twijfelt, zet het in mijn topics en dan kun je je later alsnog bedenken. Je hoeft hier niet veel tijd in te steken. En als je even een drukke tijd hebt, laat je je personage slapen of je reageert af en toe met een oneliner, maar blijf aub reageren.

    Het huis en indeling
    Derde verdieping/zolder
    Slaapkamer groepsleiding.
    *Gregory McEwan
    *Anna Sharp
    Badkamer groepsleiding.

    Tweede verdieping
    Dorm 4 (8)
    *Melody Black
    *Sarah-Jane Black
    *Abigail Pierce
    Dorm 3 (4)
    *Damien Morrisson
    *James Black
    *James Flanagan
    *Jeremy Devoné
    Kleine woonkamer

    Eerste verdieping
    Dorm 2 (6)
    Dorm 1 (4)
    *Delilah Gerson
    *Lizzy Franklin
    *Laurinda Pearl
    *Rose Black
    Kleine woonkamer

    Begane grond
    Keuken
    Eetplek
    Grote woonkamer
    Bibliotheek. Bovenkant ook op de eerste verdieping
    Klein zwembad. In de veranda
    Badkamer. Centrale badkamer voor iedereen, grenst aan het zwembad.

    Omgeving
    Riviertje een stukje achter het huis.
    Deze mondt uit op dit meertje.
    Ander meertje in de buurt.
    Het bos waarin ze zitten.


    Personages max. 22 +2 Er zijn nog plaatsen vrij, inspringen kan altijd.
    Leiding: (2/2)
    -Gregory McEWan - KLAINEISBACK
    -Anna Sharp - Patholoog

    Jongeren: (11/22)
    Meisjes
    -Abigail Narelle Pierce - Appelboompje
    -Delilah Gerson - KLAINEISBACK
    -Elisabeth 'Lizzy' Franklin - AbbySciuto
    -Laurinda Tiana Pearl - Appelboompje
    -Melody Black - AbbySciuto
    -Rose Black - Patholoog
    -Sarah-Jane Black - Patholoog

    Jongens
    -Damien Morrisson - KLAINEISBACK
    -James Black - Patholoog
    -James Flanagan - AbbySciuto
    -Jeremy Devoné Appelboompje


    You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

    Elisabeth 'Lizzy' Franklin
    De rest was al wakker toen ik wakker werd, dus stond ik langzaam op. Ik volgde mijn ochtendritueel en ging naar de keuken. Daar maakte ik me een uitgebreid ontbijt klaar maakte, terwijl ik de krant las die ik bij de deur had gevonden. Het was in het Noors, maar met mijn halve Noorse opvoeding was dat geen probleem voor mij. Ik was drietalig opgevoed, want mijn vader was Australisch, mijn moeder Noors en we woonden in Duitsland. Toen ik krant uit had gelezen en ik mijn ontbijt ophad ging opzoek naar anderen mensen om iets te kletsen en leuke dingen te doen.

    James Flanagan
    Ik werd wakker en zag dat Damien nog lag te slapen. Ik stond op en kleedde me aan. Toen ik klaar was en Damien nog steeds wakker was, gooide ik een kussen naar zijn hoofd, die zijn doel raakte en zei: "Wakker worden, luiwammes. Je kunt niet de hele dag blijven slapen." Ik ging op het bed zitten en startte mijn telefoon op. Ik zag dat ik een gemiste oproep had van mijn moeder en ik belde haar terug. Te laat opmerkend dat het daar nu waarschijnlijk midden in de nacht zou zijn. Ze nam toch op en we kletsten een beetje over koetjes en kalfjes.

    Melody Black
    Ik zag dat Abigail nog sliep en dat Sarah-Jane al wakker was. Zij was waarschijnlijk samen met James een wandelingetje gaan maken, dat deden ze namelijk vaker. Ik stond langzaam op en ging op zoek naar Sarah-Jane of Rose. Sarah-Jane vond ik als eerste dus vroeg ik aan haar: "Heb je al ontbeten? Kom d'r anders bij zitten." Ik had er een hekel aan om alleen te ontbijten en Sarah-Jane, James en Rose wisten dat maar al te goed, want als ik alleen ontbeet kreeg ik een ontzettend kuthumeur.


    ~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

    Damien Morrisson
    Geirriteerd keilde ik het kussen keihard terug.
    "En waarom niet, Jeremy heeft andere James, Delilah heeft die nieuwe en jij vind heus ook wel iemand beter dan mij, kan ik net zo goed liggen maffen, doet minder pijn ook." bromde ik, en dook weg onder de dekens, ehh, als het nog niet duidelijk was, ik had geen zeen om mn bed te verlaten.
    James zat toch met z'n moeder te bellen, ik had toch niets te doen, geen honger, geen dorst, alleen slaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaappppppppppppp


    You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

    James Flanagan
    Ik legde mijn moeder op en zei tegen Damien: "Gast, ga niet zitten zeiken. Je weet heus wel dat het niet zo is. Get up, dan kunnen we wat actie ondernemen." Ik gooide het kussen terug en stond op van mijn bed om zijn lakens en dekens van zijn bed af te halen, zodat hij het koud kreeg. "Ik zie je onder." zei ik, meer als een bevel. Ik liep de trap af en maakte een ontbijtje voor mezelf.


    ~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

    Damien Morrisson
    Ik stak mijn middelvinger op als antwoord op zijn bevel, ik weet t, way to keep your friends, maar ik had een slechte dag, het gevoel dat niemand iets om me gaf .
    Zuchtend trok ik het deken weer om me heen.
    Sorry James, geen zin in actief zijn,
    Na even stak het schuldgevoel toch de kop op en liep ik in mn pyjama naar beneden.
    "FUCK dat schuldgevoel." mompelde ik tegen James, en plofte als eenboer neer op een stoel.


    You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

    James Flanagan
    "I've been expecting you." zei ik tegen hem, terwijl ik langzaam omdraaide in mijn stoel. Het was een grapje van de vrienden op school en ik hoopte dat hij hem ook snapte. "Ik snap je, maat. Altijd dat schuldgevoel." zei ik, terwijl ik hem een klap op z'n schouder gaf, terwijl hij ging zitten. "Zal ik wat bacon met ei voor je maken?" Ik maakte altijd dat ontbijt voor mijn ouders, m'n zusje en mezelf, dus ik was er redelijk goed in geworden in de loop der jaren.


    ~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

    Damien Morrisson
    Als hij zichomdraait kijk ik hem aan van 'Whatthefuck?'
    Hij geeft me een schouderklopje en vraagt of ik ontbijt wil.
    "Mjah klinkt goed. " mompel ik, en kijk uit het raam, och wat onbeleefd, ik vergeet hem te bedanken
    "thanks. " zeg ik dus maar.


    You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

    Delilah Gerson
    "Ja natuurlijk. " knikte ik, een wandeling zou me laten afvallen en zo hoefde ik de appel ook niet te eten.
    "laten we gaan. " zei ik vrolijk en trok mijn schoenen aan.


    Rose Black
    Indringend keek ik haar aan. 'Eet je appel,' zei ik toen streng. 'Je gaat met mij niet de deur uit als je alleen water gedronken hebt.' Ik ontspande mijn gezicht. Een appel laten staan doet meer goed dan kwaad,' voegde ik er luchtig aan toe. 'Maar ja, whatever.' Ik pakte haar lege glas en zette het bij de afwas. Toen deed ik mijn wandelschoenen aan die nog bij de deur stonden.

    Gregory McEwan
    Ik keek op van onder de dekens en zag Anna lezen aan het raam.
    "Hee Anna, heb je het niet koud? Als je hier komt hou ik je wel warm. " grijnsde ik, en probeerde ze las.


    Anna Sharp
    Ik was net midden in een wat rustigere passage toen Gregor mijn aandacht probeerde te trekken. 'Sta op en kleed je aan of laat me lezen,' zei ik zonder enige emotie en zonder op te kijken van het boek. 'Ik ben lang genoeg warm geweest.'

    Melody Black
    Ik zag dat Abigail nog sliep en dat Sarah-Jane al wakker was. Zij was waarschijnlijk samen met James een wandelingetje gaan maken, dat deden ze namelijk vaker. Ik stond langzaam op en ging op zoek naar Sarah-Jane of Rose. Sarah-Jane vond ik als eerste dus vroeg ik aan haar: "Heb je al ontbeten? Kom d'r anders bij zitten." Ik had er een hekel aan om alleen te ontbijten en Sarah-Jane, James en Rose wisten dat maar al te goed, want als ik alleen ontbeet kreeg ik een ontzettend kuthumeur.


    Sarah-Jane Black
    Ik had net kop thee genomen toen Melody naar onderen kwam. 'Heb ik een keus?' vroeg ik sarcastisch. 'Thee?' vroeg ik er in een adem achteraan. Uit de broodla nam ik het brood en uit de ijskast de kaas. Ik had al ontbeten, maar voor Melody kon ik maar beter de rode loper uitleggen. Zo zat ze dan ook wel weer in elkaar. Ik zette alles op de eettafel en plofte zelf ook aan tafel.


    You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

    Gregory McEwan
    "Oh, is mn boekenwurmpje boos op me? " pruilde ik, en keek Anna even aan, daarna ging ik, overdreven met mijn heupen schuddend voor de kast staan, wat zou ik nu eens aantrekken?

    Delilah Gerson
    "Meh. " zei ik en probeerde alsnog het huis uit te komen zonder de appel op te eten.
    "Ik heb echt geen honger hoor. " verzekerde ik haar.


    You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

    James Flanagan
    "Laat maar." zei ik, terwijl ik de keuken in liep om twee eieren met bacon te maken voor Damien en mij. Een kleine tien minuutjes later was ik klaar. Ik bracht de twee borden naar de tafel en zette er eentje voor Damien en eentje voor mij neer. "Alsjeblieft." zei ik, terwijl ik weer ging zitten. De geur maakte mijn buik knorren, dus wachtte ik niet op Damien en viel ik meteen aan. Nadat ik het halve ei had opgegeten vroeg ik aan Damien: "Zo, wat zijn je plannen voor vandaag? Behalve treuren om Jeremy en Delilah."

    Melody Black
    "Tuurlijk heb je een keus als je dood wilt." zei ik tegen haar. "O, ja, graag." zei ik er acheraan, terwijl ik mijn kopje alvast omhoog hield, om het inschenken makkelijker te maken. Ik zette me neer en begon mijn ontbijt klaar te maken. Toen het klaar was begon ik het langzaam op te eten. Ik at nooit snel bij het ontbijt, dat kon ik gewoonweg niet, ondanks dat het me smaakte. "En? Heb je nog plannen voor vandaag?" vroeg ik aan Sarah-Jane. "Hoe was de wandeling met James?"


    ~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

    ( ja sorry voor de korte stukjes hoor mensjes maar ben even inspiratieloos en heeel erg zenuwachtig voor donderdag)

    Damien Morrisson
    "Laat maar." zei hij , en gaf me een heerlijk uitziend bord.
    "Het ziet er geweldig uit." fluisterde ik, geen idee of ie het gehoord had.
    Ik viel ook aan en al snel was mijn bord ook helemaal leeg.
    "Zo, wat zijn je plannen voor vandaag? Behalve treuren om Jeremy en Delilah." vroeg hij.
    "Geeeeeeeeeeen ideeeee misschien de jetlag eruit slapen of me lekker gaan bezatten, tenzij jij betere plannen hebt natuurlijk ." grijnsde ik.


    You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

    Rose Black - Fashion
    'Je komt echt niet aan van een appel,' zei ik, doelend op haar boulimia. Ik wilde het nog niet rechtstreeks aankaarten, maar ik wilde haar wel op een of andere manier laten weten dat ik het wel al wist. Mij kon niemand voor de gek houden. Tenzij ze zo goed waren als mij, maar dat was alleen mijn familie. 'Nu eet die appel, ander krijg je een tekort aan voedingsstoffen. Zeker als je een grotere lichamelijke activiteit gaat doen.' Ik ging met mijn hand door mijn haren en pakte mijn zwarte, leren jacket van de kapstok. 'Daarnaast loop je die appel er zo weer af,' stelde ik haar gerust. 'Maar neem hem op z'n minst.' Toen pakte ik mijn tas, vulde de waterfles die erin zat en zwaaide hem om.

    Anna Sharp
    De verhalen van Sherlock Holmes raasde voor mijn ogen door. De paperback was ondertussen al versleten, maar dat waren ze al na een keer lezen. Ik had het boek wel vaker gelezen, maar dan nog. Ik was nu bij het tweede verhaal, The Read-Headed League. 'Nee,' mompelde ik afwezig. Dit was zo'n spannend verhaal. Ik merkte pas dat Gregor was opgestaan uit het bed toen ik bij een lege regels aankwam en de bladwijzer ertussen legde omdat ik hem uit bed wilde halen, maar hij stond al voor de klerenkast. Ik liep er naar toe, haalde een broek en bijpassende blouse eruit, rijkte hem die aan en ging op het bed zitten in een kleermakerszit.

    Sarah-Jane Black
    'De wandeling was leuk, dank je,' zei ik en nam een slok van mijn thee. Maar wat ging ik vandaag doen? Ik dacht lang na, terwijl ik afwezig met het theezakje in mijn thee speelde. 'Nee,' zei ik uiteindelijk langzaam. 'Het ligt eraan wat mijn andere helft wilt gaan doen vandaag, maar zelf heb ik geen plannen.' Grijnzend keek ik haar aan. 'Ik ga nu eens proberen alles minder te plannen,' zei ik trots. Over precies twee dagen en drie uur zou ik kraken en álles weer zelf in handen nemen, dat wist iedereen die mij maar een beetje kende.


    You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

    Delilah Gerson
    "Ze weet het!" schoot het door mijn hoofd, ik zuchtte en nam de appel.
    "Fijn, als je dan stopt met je speculaties over dat ik niet WIL eten."zei ik zwak, en nam een hap, en nog één, terwijl ik mijn eigen wwil tegensprak at ik hapje voor hapje de appel op.

    Gregory McEwan
    Anna gaf me kleren aan en ging op bed zitten in kleermakerszit, ik graaide ook sokken en en schone onderbroek uit de kast.
    "Had jij het ook zo warm vannacht?" wilde ik weten, ik keek Anna geintereseerd aan.
    Ik had ongelooflijk hard gezweet en ik wilde graag douchen.


    You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

    James Flanagan
    "Geweldig." zei ik sarcastisch. "Is dat echt het enigste wat je kunt bedenken?"
    Ik had mijn ei en bacon intussen op en begon een witte boterham met aardbeienjam te besmeren. Toen die op was liep ik weer naar de keuken om koffie te zetten. "Wil je ook?" schreeuwde ik vanuit de keuken.

    Melody Black
    "Dat is fijn voor je." zei ik. Ik grinnikte zachtjes toen ze het zei van het plannen, ik kende Sarah-Jane lang genoeg om te weten dat dat niet lang zou duren. "We zullen het wel weer zien. Ik heb de volste vertrouwen in je." zei ik er sarcastisch achteraan. Ik nam een slok van mijn thee en deed er toen een scheutje melk in, toen deze niet naar mijn smaak voldeed. Het had hier helaas geen citroensap, wat ik normaal altijd door de Earl Grey thee deed, dus moest het voldoen met melk.


    ~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

    Damien Morrisson
    "Jup, deal with it, meestal lig ik thuis te maffen tot iemand me opbelt om iets te gaan doen, dus ik vertrouw op anderen voor ideen, maar misschien kunnen we wel het dorp ingaan en shit?" stelde ik voor.
    Hij vroeg of ik ook koffie wou, maar ik was meer een thee-mens.
    "Nee bedankt." riep ik terug.


    You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

    James Flanagan
    Ik kwam terug met een kop koffie en zei: "Dat lijkt me wel iets." Ik overwoog of ik mijn koffie zwart zou drinken of met suiker erin. Ik moest nog wakker worden, dus ik besloot er suiker in te doen. Ik pakte de suikerpot en schepte er schepjes suiker in. Na een stuk of tien besloot ik dat het wel genoeg zou zijn. Ik roerde en ik proefde. De koffie was zoet, maar toch nog bitter, hij was best lekker.


    ~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||