Remember my name || Fame || Speeltopic - Speeltopics

New York High, een internaat middenin, je raadt het al, New York.
Alle creatieve en gepassioneerde koppen uit de stad gaan naar deze school toe, omdat je er nou eenmaal een goede opleiding kan krijgen. De leerlingen moeten eerst auditie doen voordat ze op deze school komen, want alleen de mensen die er echt voor gaan mogen blijven.

Op deze school krijgen alle leerlingen de kans om al hun creatieve ontwikkelingen zo voort te zetten, dat ze er later wat mee kunnen doen. Maar creatieve ontwikkelingen zijn niet de enige gebeurtenissen op school: Er ontstaan ruzies, liefdes, vriendschappen, enzovoort. En natuurlijk iedereen heeft de grote stress om het gemaskerde bal, het 'open stage' evenement en sommigen misschien ook wel om hun eindexamen.

De vakken.

[ bericht aangepast op 20 maart 2014 - 7:46 ]

Strong minds discuss ideas, average minds discuss events, weak minds discuss people. - Socrates

[Mijn topics]

And when I leave, you will finally understand, why storms are named after people.

[MT ]

''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''

Mijn Topics

Hope, it is the only thing stronger than fear

Lily Devon - clothes
Met mijn overvolle ballettas over mijn schouder en mijn koffer achter mij aan trekkend, liep ik van het subwaystation naar de school. Ik was er ondertussen al bekend en ik was blij dat ik weer terug kon gaan. Toen ik binnen kwam keek ik al om of ik iemand zag die ik kende, maar dat was niet echt het geval. Daarom liep ik door naar de eetzaal, waar ik hoopte toch wel iemand tegen te komen. Ik zocht een plaatsje uit en zette mijn koffer en tas naast me neer. Ik had geen zin om te eten, maar het zou toch moeten.Ondertussen keek ik nog steeds om me heen of ik iemand zag.

[ bericht aangepast op 17 maart 2014 - 18:12 ]

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Sorcery schreef:
[Mijn topics]

The monsters running wild inside of me. I'm faded

(Mijn topics. Ik schrijf zo direct mijn posts.)

"Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

Drake Edward Carter || Muziek en tekenen

"Rennen, Baby Doll!" schreeuwde ik lachend naar mijn kleine zusje, Willow, wie problemen bleek te hebben met het dragen van haar twee koffers én een sporttas. Ikzelf had enkel één koffer meegenomen en mijn gitaarhoes, inclusief een akoestische gitaar, natuurlijk. Ik begreep niet waarom Willow zo veel spullen nodig had. Hoewel we familie waren, verschilden we in bepaalde opzichten aanzienlijk.
De blondine - momenteel was ze blond - riep iets terug, maar aangezien ik inmiddels al de school was binnen gerend, hoorde ik haar preek al niet meer. Misschien was het niet zo aardig om haar met de zware tassen te laten zeulen, maar op dit moment kon ik er alleen maar om lachen. Strakjes zou ik mijn excuses wel aanbieden, als ik daar zin én tijd voor had.
Ik keek eventjes rond zodra ik de eetzaal binnenliep. Het was een ritueel geworden. Elk jaar liep ik door dezelfde deuren naar binnen en betrad ik de eetzaal die ik op de een of andere manier altijd al op een gevangenis vond lijken. De tafels en stoelen die netjes in een rij stonden, de gladde tegeltjes die de vloer decoreerden en de saaie, grijze muren waar af en toe een poster of een schilderij te zien was. De slaapzalen waren overigens niet veel beter, maar aangezien ik een rommelkont was, was de orde op de slaapzaal waar ik was ingedeeld altijd een zooitje. Ik hoopte dat mijn kamergenoten niet zo netjes waren, anders hadden we waarschijnlijk een klein probleempje.
Uiteindelijk belandde mijn blik op een meisje, wie een plaatsje in de eetzaal had bezet. Ze had bruine haren en een lichtelijk, getinte huid, die haar ogen mooi deden uitkomen. Volgens mij waren ze groenkleurig, hoewel ik me ook kon vergissen. Vanaf deze afstand was dat nogal lastig te zien. Hoe dan ook, ik kende het meisje niet. Als ik het me goed kon herinneren, had ik haar wel eens tussen de ballerina's zien dansen. Mijn laatste vriendinnetje was namelijk ook een ballerina en ik ging haar wel eens ophalen nadat haar les was afgelopen. Toen heb ik dit meisje ook wel eens zien rondlopen.
Aangezien ik sociaal was aangelegd en in tegenstelling tot mijn zusje niet bang was om nieuwe vrienden te maken, stapte ik al snel op de brunette af en zette ik mijn spullen naast de hare neer, waarna ik haar een vriendelijke glimlach schonk. "Mijn naam is Drake. Vind je het erg als ik naast je kom zitten? Ik kan namelijk wel wat gezelschap gebruiken."

[ bericht aangepast op 17 maart 2014 - 18:36 ]

"Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

Willow Georgia Carter || Zang en acteren

"Rennen, Baby Doll!" schreeuwde Drake met een lachende ondertoon, waardoor ik hem eventjes gepikeerd aankeek en zijn belachelijk, hoge tempo probeerde bij te houden. Het was een geluk dat ik mijn ballerina's had gecombineerd met een rokje en een leuke blouse, aangezien ik op een paar torenhoge hakken al lang op mijn gezicht zou zijn gegaan.
Op dit moment ergerde ik me aan mijn broer. Ik wist dat hij opgewekt was omdat hij zijn vrienden weer zou zien, maar dat betekende niet dat hij me op mijn zenuwen mocht werken. Tijdens onze treinreis was hij ook al zo vervelend bezig geweest. Hij kon geen seconde stilzitten en moést mijn boek minstens vier keer uit mijn handen hebben getrokken, voordat hij begreep dat hij mijn grenzen overschreed. Maar goed, Drake was nou eenmaal nonchalant. Ik kon ook absoluut geen hekel aan hem hebben, maar een beetje minder mocht ook wel.
"Help me dan even met mijn spullen!" riep ik met een geïrriteerde ondertoon terug, maar aangezien hij al naar binnen was gevlucht, hoorde hij me niet meer. Een zucht ontsnapte uit mijn mond en ik deed mijn best om mijn tempo te versnellen, maar aangezien het geluk vandaag niet aan mijn zijde stond, duurde het niet lang voordat ik achter een losse stoeptegel bleef haken en met een doffe klap op de harde stoeptegels donderde. Mijn koffers en mijn sporttas liet ik als automatisch uit mijn handen vallen en een gepijnigde kreun ontsnapte uit mijn mond, waarna ik in een reflex al mijn ledematen bewoog om er zeker van te zijn dat ik niets gebroken of gekneusd had. Gelukkig had ik nergens pijn, alleen leken mijn handen en lippen wel in brand te staan. Ik bekeek mijn handen eventjes en kwam tot de conclusie dat ik deze enkel geschaafd had, maar zodra ik een druppel bloed op de grond zag druppelen, wist ik dat mijn lippen er minder goed aan toe waren. Waarschijnlijk was ik gewoon met mijn tand door mijn lip gegaan, maar dat betekende niet dat ik geen pijn had. Ik kon me geen mooier begin van een eerste schooldag indenken, maar niet heus.

"Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

Isabella "Bella, Bells" Jane Eatside || Dans en Muziek

Moeizaam sleepte ik mijn 2 koffers, rugzak waar mijn dansspullen inzitten en mijn gitaarkoffer. De 2 koffers had ik in beide handen, de rugzak had ik over mijn schouders hangen en mijn gitaartas hield ik over 1 schouder. Ik heb er nu al zin in, eindelijk een school die echt de beste voor me is. Hoewel ik het gevoel in mijn schouders bijna kwijt was, had ik er een goed tempo in. Ik was erg opgewekt en ik zou duidelijk mede-leerlingen behoorlijk irriteren. Ik zag het gebouw van de school in zicht komen. Ik was erg benieuwd met welke leerlingen ik een kamer zou delen. Hopelijk zijn het geen meiden die echt geen lol hebben of bazige bitches. Als dat wel zo zou zijn zal ik meteeen naar de eerst beste leraar toe stappen en vragen of ik met gezellige meiden op een kamer mag. Ik zette die gedachte van me af en liep vrolijk verder. Ik vroeg me stiekem af of er ook leuke jongens zijn op de school. Ik ben helemaal niet het flirt type en eigenlijk ben ik hopeloos als het over jongens gaat maar ik vroeg het me tenminste af. Toen ik bijna bij het gebouw kwam werd ik steeds blijer en blijer.

''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''

Lily Devon - Ballet en zang.
Ik had net de hoop opgegeven toen er een jongen zijn spullen naast de mijne parkeerde. Ik had zijn gezicht wel eens eerder hier gezien. Nu wist ik het weer, het was bij optredens. Hij en nog een meisje speelden dan samen. Ik vond ze opzich wel goed spelen, zoals iedereen hier overigens. 'Mijn naam is Drake. Vind je het erg als ik naast je kom zitten? Ik kan namelijk wel wat gezelschap gebruiken,' zei hij tegen mij. Ik liet mijn blik even over zijn lichaam glijden. Hij zag er opzich niet verkeerd uit. Ik maakte een uitnodigend gebaar. 'Ga je gang,' zei ik mijn een kleine, gereserveerde glimlach. Het was altijd maar de vraag wat mensen van plan waren, daarom moest je voorzichtig zijn. 'Ik ben Lily,' stelde ik me toen zelf voor. Ach, ik zat in ieder geval niet meer alleen.

Evan Morte - Musical: dans, zang en toneel.
Zachtjes neuriede ik in mezelf. Het was een mooie dag om weer te beginnen op school om mijn droom te verwezenlijke. Toen lachte ik hardop, wat was ik toch poëtisch geworden. Dat zou vast door de lessen komen. Of door het mooie weer. Ik had al mijn spullen in een sporttas gestoken en deze in mijn hand over mijn schouder gegooid. In mijn andere hand had ik mijn gitaar vast. Het was niet meer ver lopen en ik prefereerde nu ook lopen boven een dure taxi of een drukke metro. Net toen ik de hoek om ging voor onze school kreeg ik een meisje in het oog. Het leek erop alsof ze net gevallen was. Snel liep ik naar haar toe. Het was Willow. Zij had ook zang en toneel, maar dan in een paar jaren lager dan mij. 'Willow?' vroeg ik bezorgd. 'Gaat het een beetje?'

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Chris Jonathan Stevens

"Alex, wacht nu even." Aan haar tempo van lopen te merken, heeft ze er heel veel zin in. "Sorry hoor, dat jij zo sloom loopt is niet mijn probleem." Een zucht verliet mijn mond en ik schud even m'n hoofd. Ze kan toch zo vervelend zijn, maar ik ben toch blij dat we hier samen zijn. "Zullen we naar de kantine gaan, ik heb trek?" Ik knikte. "Ja, is goed!" Samen lopen richting de kantine. Ik zie geen bekende mensen. Bij een bankje in de kantine staan al wat andere studenten. "Zullen we daar bij gaan zitten?" "Ja tuurlijk, maar eerst ga ik een broodje halen." Alex zet haar tas neer en loopt naar het eten toe. Ik pak haar tassen op en loop naar het groepje studenten toe. Ik heb echt veel zin in dit jaar. De studente hadden verschillende vaardigheden, iemand had een gitaar, de andere een hele volle sporttas. Ik ga erbij staan en zet mijn tassen naast me neer. "Hoi."

Asante sana, squash banana, we we nuga, mi mi apana.

Drake Edward Carter || Muziek en tekenen

Ik voelde de blik van het meisje over mijn lichaam glijden en eventjes krulde er een onverschillige grijns rondom mijn lippen. Het was een gewoonte geworden. Het was over het algemeen bekend dat ik zeker geen lelijke jongen was. Ik had al genoeg meisjes versleten en ze waren allemaal van mening dat ik er goed uitzag. En om heel eerlijk te zijn; hierdoor was ik eigenlijk een tikkeltje té zelfverzekerd geworden. Ik wilde mezelf niet egoïstisch noemen, maar zelfverzekerd was ik zeker wel.
"Ga je gang," zei de brunette uiteindelijk, terwijl ze een uitnodigend gebaar maakte. "Ik ben Lily." Het meisje stelde zich een tikkeltje afzijdig op, maar dat kon ik haar niet kwalijk nemen. Mijn zusje deed het zelf ook, en ik was ook maar al te blij dat ze niet zomaar iedereen vertrouwde. Daarvoor was ik ook veel te beschermend over haar.
"Leuk om je te ontmoeten, Lily," antwoordde ik met een vriendelijke ondertoon. "Heb je een fijne vakantie gehad?" Liever begon ik een simpel gesprekje om het ijs te breken, aangezien een spontaan iemand zoals ik soms een beetje druk uit de hoek komen, waardoor ik bepaalde mensen soms wist af te schrikken.
Opeens voegde een jongen zich bij ons. Ik herkende hem als Chris, een jongen die in de lagere klas van Muziek zat. Verder had ik weinig contact met hem, maar volgens mij was hij niet de meest ongezellige jongeman. "Hey, hoe gaat het? Ik vroeg net aan Lily hoe haar vakantie was geweest."

Willow Georgia Carter || Zang en acteren

Al snel hoorde ik voetstappen naderen. Geweldig, dat was precies wat ik nodig had. Iemand die me zou uitlachen of me een vreemde blik zou schenken. Zwijgend bleef ik zitten, mijn ogen op de grond gefocust, totdat ik een heldere, maar mannelijke stem hoorde. Ik herkende de stem als die van Evan. Evan Morte. Evan zat een jaar hoger dan mij en stiekem keek ik best naar hem op, aangezien hij zeker geen slechte musicalster zou zijn. Ikzelf zong ook graag musicalliederen en kon ook wel een beetje acteren, maar dansen kon ik voor geen meter. Daarom had ik al besloten om ballads of liedjes in de trant van Disney te zingen.
"Willow?" Ik keek langzaam op toen ik de bezorgde ondertoon in zijn stem hoorde. "Gaat het een beetje?"
Tergend langzaam kwam ik overeind, terwijl ik dankbaar knikte en mijn bloedende lip probeerde te stelpen met de witte mouw van mijn blouse. Stom, natuurlijk, maar op dat moment dacht ik er even niet bij na dat mijn blouse de bloedrode kleur niet zou appreciëren. "Het gaat prima. Een beetje bloed kan geen kwaad," antwoordde ik, waarna ik stijfjes probeerde te glimlachen, waardoor mijn gezicht eventjes vertrok. Mijn onderlip brandde en dat voelde niet bepaald prettig. "Ik probeerde mijn broer bij te houden, maar hij begon me te klieren en rende een stuk voor me uit. En ik was weer eens zo onhandig om te vallen." Mijn stem klonk zacht, waarschijnlijk omdat ik niet veel sociaal contact had, maar dat betekende niet dat ik er geen behoefte aan had. Integendeel zelfs. Ik zou er veel voor over hebben om een vriend op de academie te hebben. Eentje maar.

[ bericht aangepast op 17 maart 2014 - 20:33 ]

"Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

[MT, ik zal Cat zometeen posten. Waar kan ik trouwens met haar heen?]

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

(MT is er iemand die al bevriend wil zijn met Melody? Ik post morgen waarschijnlijk. )

take me back to the basics and the simple life

(MT is er iemand die al bevriend wil zijn met Melody? Ik post morgen waarschijnlijk. )

Asante sana, squash banana, we we nuga, mi mi apana.