The 19 years later, the new Generation • Harry Potter RPG [Speeltopic 6] - Speeltopics

*je mag zoveel karakters als je wilt aanmaken
*als je iets wilt zeggen of vragen, tussen haakjes*houw het netjes a.u.b.
*volgt de verhalenlijn van J.K Rowling.
*min. 100 woorden per post.
*geen ruzies
*als je niet meer mee doet, ga je netjes afmelden.
*Geen andere personages besturen tenzij je daar toestemming voor hebt van de person zelf
*wil je mee helpen met het opbouwen van deze RPG? stuur me maar een PB'tje (:
*je Nederlands of spelling hoeft niet goed te zijn, als je er maar plezier in hebt!
*en heb vooral veel plezier
*en geef me een koekje
*en er is altijd wel plaats voor een nieuwe karakter, ook al zijn we in het midden van de jaar

[ bericht aangepast op 4 maart 2014 - 22:19 ]

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Scorpius Malfoy

Ik let niet echt op tijdens de uitleg. Ik ben vooral bezig met Campbell die soms stiekem naar James kijkt. De onzekerheid neemt over. Wat als hij zich inderdaad bedenkt dat James veel meer te bieden heeft? Laat hij me dan zomaar vallen? Nee toch?
‘Neem allemaal maar plaats bij een hippogrief en onthou; wees beleeft.’ Meteen botst James tegen mij aan. Het is een stille waarschuwing. Maar het vertelt mij genoeg. Campbell laat mijn hand los en ik kijk hem niet eens verbaasd aan. Het verbaast me dan ook niet dat hij James leuker vind dan mij.
‘Vind je- J-james leuk Scorpius?’ Ik kijk hem nu wel verbaasd aan. Hoe kan hij dat denken? Ik en James haten elkaar al sinds de eerste ontmoeting in de Hogwarts Express. Campbell en James konden het juist wel meteen vinden.
'Nee! Waarom denk je dat?' vraag ik zo nonchalant mogelijk. Waarschijnlijk kwam het er een beetje raar uit. Ik pak Campbells hand weer vast en sluit achter in de rij bij de Hippogrieven. 'En wees niet bang, hij vind mij ook echt niet leuk hoor,' zeg ik. Ik twijfel of ik het aan hem moet vertellen of niet. ik kies voor de laatste optie, wat erg egoïstisch van me is, maar ik kan het niet aan om aan hem te vertellen dat er iemand is die beter voor hem is die hem leuk vind. Dat zou ik niet aankunnen. James komt aangelopen en ik vloek binnensmonds. Waarom moet hij nou langslopen? Snel trek ik mijn hand los uit die van Campbell.
'Wat is er aan de hand, Malfoy? Een beetje bang voor mij. Of ben je gewoon verliefd?' Ik zie de blik in zijn ogen en voel woede opstijgen. Maar helaas kleuren mijn wangen ook rood.
'Rot op, Potter. Niemand heeft hier zin in jou gezeur.' De grijns is niet van zijn gezicht te halen.
'Misschien jij niet.' Meer onzekerheid komt naar boven. Ik kijk naar Campbell. Zou het zo zijn? Zou hij inderdaad James boven mij verkiezen? Waarom niet? Wat zou hem tegenhouden?

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

‘Nee! Waarom denk je dat?’ Ik haalde mijn schouders op terwijl ik hem niet aan durf te kijken. Meteen kwamen verwensingen naar mijzelf in mijn hoofd. Ik zou normaal zijn en waarom liet ik het zo in de soep lopen? Ik haat mijzelf echt.
Ik keek naar Scorpius hand die ons weer verbond en voor een seconde dacht ik erover om mijzelf los te rukken. Hem achterlaten voordat het te laat was en ik hem pijn deed. Als ik dat niet al deed.
‘En wees niet bang, hji vind mij ook echt niet leuk hoor.’ Voor een seconde haal ik al mijn moed naar boven om hem aan te kijken maar ik keek algauw weer door de rij heen naar de hippogrieven. ‘Hij staart naar je.’ Mompelde ik zachtjes.
Opeens liet hij me los terwijl we nog niet bij de hippogrieven waren. ‘Wat is er aan de hand, Malfoy? Een beetje bang voor mij. Of ben je gewoon verliefd?’ ik kijk van Scorpius naar James. Scorpius was rood geworden bij de opmerking van James en hij had mijn hand los gelaten. Durfde hij het niet te zeggen? Dat hij iemand anders veel leuker vond dan mij? Misschien moest ik hem gewoon helpen en gewoon weg gaan. Dan was alles makkelijker. Maar ik wist dat hij me zou achtervolgen. Waarschijnlijk wilde hij geen schuldgevoel eraan overhouden ofzo. Maar ik nam hem niks kwalijk als hij me niet zou achtervolgen. Hij verdiende het om blij te zijn. Gelukkig. Ik niet.
Ik keek nog een keer naar onze handen die slap naast elkaar hingen terwijl James voldaan leek. Nu pas snapte ik waarom ze altijd ruzie maakte. Ik maar zo dom wezen dat het kwam door hun eeuwen oude families. Nee James was gewoon boos dat ik Scorpius ingepikt had. Opeens voelde ik iemand haar arm in de mijne haken en wanneer ik opkijk zie ik dat het Rose Weasley is. ‘Zullen wij samen werken?’ zei ze met een glimlach en voordat ik kon antwoorden trok ze me mee en ik blikte nog een keer over mijn schouder om naar Scorpius te kijken. Misschien was dit allemaal beter. Dan kon hij met James samen werken en dan zou hij verliefd worden en leefde ze nog lang en gelukkig.

hahaa ^^

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Scorpius Malfoy

‘Hij staart naar je.’ 'Omdat hij boos op mij is,' is mijn antwoord. Het is zo. Dat Campbell het opeens anders opvat... 'Ik heb echt niks met hem. Nou ja, behalve dan dat hij mijn gezworen vijand is. Rose Weasley komt aangelopen en haakt haar arm door die van Campbell.
'Zullen wij samenwerken?' Ik en James willen allebei iets zeggen maar doen dat niet. Campbell loopt met haar mee waardoor ik samen met James overblijf. Geweldig, iedereen heeft al teams gevormd en nu moet ik samen met James werken. Hij lijkt er even chagrijnig om als ik dus wel hebben iets gemeen. Toch blijven we op een afstand als we de Hippogrief voeren.
'Dus, wat was er aan de hand met jou en Campbell?' vraagt James. Ik zeg niets en doe net alsof ik het niet hoorde. Ik heb een vraag die ik hem ontzettend graag wil stellen. Maar ik weet dat hij alleen antwoord als ik dat ook doe.
'Uhm nou hij dacht dat wij iets hebben of ik jou leuk vond ofzo. Waarom haat jij mij? Is het omdat ik en Campbell beste vrienden zijn of gewoon omdat je me haat aangezien onze families een hekel aan elkaar hebben?' Ik zie hem even nadenken.
'Een beetje van allebei denk ik. En wat bedoel je? Was hij jaloers?' Het kleine beetje respect dat ik net voor hem had is weer totaal verdwenen. 'Ja, hij was bang dat jij zijn vriendje af wou pakken. Niet andersom. Dus haal je maar niks in je hoofd, Potter.'

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

‘That was close.’ Hoorde ik Rose tegen me zeggen terwijl ze tussen haar tanden door floot. Ik keek haar verbaasd aan.
‘Waar heb je het over?’ ondanks alles kon ik het niet laten om mijn blik weer naar Scorpius en James te laten gaan. Ondanks dat ik weet dat als James en Scorpius zouden gaan zoenen zou ik het willen zien. Als teken dat hij gelukkig zou worden. Ver van mij.
‘Op een conflict tussen jou, James en Scorpius. Maar ik begrijp het wel hoor.’ Ik keek hoe ze boog voor de hippogrief en ik volgde haar voorbeeld. ‘Wat begrijp je wel?’ vroeg ik haar verbaasd.
‘Dat ze allebei smoor op je zijn.’ grijnsde ze. Ik zuchtte zachtjes.
‘Je bedoeld dat die twee smoor op elkaar zijn.’ ik pakte zonder iemand aan te kijken de borstel van de grond en begon het dier te borstelen aangezien die ons nu toe liet.
‘Camp, ik en James zijn praktisch broer en zus door onze ouders die elkaar al jaren kennen. Geloof me ik weet wat dat betreft meer over James dan jij. En op de manier hoe hij naar je kijkt..’ ze zweeg maar gunde me desondanks alles een warme glimlach. ‘Dus jij en Scorpius mmh? Ik snap wat je in hem ziet. Maar ik val meer op vrouwelijke types.’ Ze knipoogde en mijn mond viel bijna open. Was ze lesbisch? Dat kon toch niet? Ik had altijd ergens gedacht dat ze op Scorpius was. Eerlijk gezegd heb ik haar nooit gemogen en ik denk dat jaloezie die reden ervoor was. Zij en Scorpius leken altijd zo goed met elkaar om te gaan; alsof ze voor elkaar geschapen waren. Tot mijn eerlijkheid moest ik bekennen dat dit een pak van mijn hart was. Maar als het waar was wat ze over James zei had ik nog een groter probleem. James en Scorpius waren min of meer allebei mijn beste vrienden geweest. Ik wist dat ik voor eeuwig bij Scorpius wilde blijven. Ik hou van hem en ik kan hem niet missen. Ik snapte ook zelf niet waarom James of Scorpius op mij vielen. Misschien was het omdat ze beide niet weten wat voor problemen ik gaf. Hoewel Scorpius al een heel deel geproefd had.
Het leek alsof Rose Weasley mijn gedachten kon lezen want ze opende haar mond weer.
‘Kom op, Campbell. Je bent leuk. Iedere meisje valt haast voor je en ze zijn zeker chagrijnig dat je blijkbaar op een jongen valt. Hoewel ze dat liever zien dan dat je een van hen vriendinnen gekozen had.’
Ik glimlachte voorzichtig naar haar. ‘Je bent veel liever en wijzer dan men zegt, Rose Weasley.’ Automatisch trok ik haar in een omhelzing en er zat een enorm schuldgevoel over de woorden die ik zojuist tegen Scorpius had gezegd over haar. Maar ik was jaloers geweest. Zou Scorpius dat begrijpen?
‘Kan je me alsjeblieft helpen?’ fluisterde ik. Ze knikte meteen alsof ze het al verwacht had.
‘Kan jij James heel even weg van mij en Scorpius houden?’ ze lachte en schudde haar hoofd. ‘Jongens…’ mompelde ze nog waarna ze James op zijn schouder tikte. ‘Kom je even mee, broertje.’ Lachte ze.
‘Ik ben je broer niet, Rose.’ Zei James geïrriteerd desondanks liep hij mee en ik liep direct op Scorpius toe en zijn hand pakte waar ik vervolgens mee speelde.
‘ik weet dat ik me stom gedraag. Maar ik beloof voor de duizendste keer dat ik stop met zo dom te doen. Ik wil je niet kwijt. Scorpius.’ Het maakte me niet meer uit wie keek maar voordat iemand wat kon zeggen drukte ik mijn lippen op die van Scorpius terwijl de hele wereld mij verloren kon gaan. Zolang ik maar bij hem was.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Scorpius Malfoy

Ik en James zwijgen. We voeren de opdrachten uit en mijn blik wijkt bijna nooit van Rose en Campbell af. Ze lijken het erg gezellig te hebben.
'Jaloers, Malfoy?' vraagt James als ze knuffelen. Ik knik een beetje. Hij glimlacht. Ht is niet een spottende lach, die hij meestal op zijn gezicht heeft als hij mij ziet. Het is een oprechte glimlach.
'Geweldig om te weten dat jij nu ook voelt wat ik voel.' Ik zeg niets. Voelt hij echt deze haat? Ik en Rose konden het altijd wel goed vinden. Maar zo aardig als ik haar eerst vond, zoveel haat ik haar nu. 'Wees niet bang, ze valt niet op jongens,' zegt James zonder enige emotie. Het gewicht van de wereld valt van mijn schouders. Ik hoef niet jaloers te zijn.
'Het spijt me. Maar ik hou teveel van Campbell om echt aardig tegen jou te zien. Ik ben gewoon te bang dat hij jou kiest in plaats van mij.' James lacht schamper. Het zorgt ervoor dat ik stil ben.
'Nee, ik heb gezien hoe hij naar je kijkt. Ik heb geen kans, en zelf weet ik dat ook wel. Het is gewoon... Moeilijk.' Ik knik. Ik zou me mijn leven zonder Campbell ook niet voorstellen. Een beeld komt in me op van James en Campbell die hand in hand lopen terwijl ik ergens anders stond toe te kijken. Net als k iets wil zeggen komt Rose aangelopen. Ze zegt dat James mee moet komen waardoor ik alleen ben met Campbell.
‘Ik weet dat ik me stom gedraag. Maar ik beloof voor de duizendste keer dat ik stop met zo dom te doen. Ik wil je niet kwijt. Scorpius.’ Ik wil iets zeggen maar voor ik dat kan doen voel ik zijn lippen op de mijne. Een hele klas staat te kijken. De hele klas is in rep en roer.
'Stilte graag! En bij de les blijven. Dat geldt ook voor Malfoy en Saunders.' Met een rood hoofd haal ik mijn lippen van die van Campbell af. Ik zie James toekijken en voel me schuldig.
'Dan moeten we denk ik maar weer verder gaan,' zeg ik terwijl ik hem loslaat.

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

De klas begon opeens geluiden te maken maar niks deerde me op dat moment totdat Scorpius me los liet. Wat had ik gedaan? In plaats van hem te helpen heb ik hem alleen maar meer ellende gegeven.
‘Stilte graag! En bij de les blijven. Dat geldt ook voor Malfoy en Saunders.’ Met een rood hoofd keek ik weg en ondanks dat ik me niet voor Scorpius schaamde kon ik wel even door de grond zakken van schaamte. Voor mijzelf. Ik heb alles verknald.
‘Sorry.’ Mompelde ik gauw en ik pakte snel het verzorgen van Fabeldieren boek op om mijn hoofd erachter te begraven. Waarschijnlijk dacht iedereen dat ik aan het lezen was. Maar mijn gedachtes kon ik niet op de letters focussen.

Campbell schaamt zich

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Scorpius Malfoy

Ik zie hoe Campbell helemaal rood wegloopt. Ik krijg meteen medelijden. Maar ik heb geen tijd om te treuren, wat James komt weer aangelopen. We zeggen niks tegen elkaar en gaan door. De Hippogrief begint ons al aardig te vinden, een goed teken.
'Ik hoop dat het geen gewoonte wordt?' zegt James. Ik kijk naar Campbell, die zich verstopt achter een boek.
'Nee, ik denk van niet. Campbell is niet echt iemand die dat in het openbaar doet. Maar hij moest me volgens mij even vertellen dat ik hem niet moet gaan haten.' James barst in lachen uit, waardoor ik sne kijk of niemand zit mee te luisteren.
'Wat?'
'Gewoon. Ik realiseerde me net dat jullie een kamer met zijn tweeën delen.'

D'awwh Campbell

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

De rest van het uur had ik iedereen genegeerd. Evenals Rose en de vragen van de meisjes wat dat te betekenen had. Met een rood hoofd klapte ik mijn boek dicht en liep regelrecht weg. Ik verzin straks wel wat voor Scorpius waarom ik zo snel weg liep. Opeens voel ik de bekende arm van Rose tussen mijn arm haken. 'Zeg wat is er?' vroeg ze alsof alles het normaalste zaak van de wereld was. Ik keek haar aan en haalde mijn schouders op. Ze zuchtte. 'Kom op, Campbell.' ik zuchtte. Ik was haar een verklaring schuldig. Zij had mij ondanks alles ook zojuist geholpen. 'Ik heb Scorpius voor paal laten staan.' Ik vestigde mijn blik op mijn boek terwijl ik liep. 'Helemaal niet, hij deed zelf mee. Camp.' zei ze verontwaardigd. 'Nee, de hele klas weet het en binnen de kortste keren is Scorpius op me uitgekeken en...' ik stopte mijn zin. 'Sorry, er is niks oke.' ik duwde de deur open van de mannenwc en liep meteen naar binnen waardoor Rose meteen haar arm uit mij moet haken. Ik zuchtte en liep de eerste de beste wc in en deed de deur van de bril omlaag om vervolgens er op plaats te nemen. Niet omdat ik wat moest dumpen maar om mijn hoofd even helder te maken.

Ik schaam me eigenlijk ook? Ik heb Scorpius getraumtatiseerd

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Scorpius Malfoy

Eindelijk is de les afgelopen. Ik loop naar Campbell toe maar hij is al weg. Met een zucht kijk ik om me heen. Hij lijkt totaal van de aardbol verdwenen. Ik besluit maar in mijn eentje naar school te lopen. Het heeft geen zin om naar hem te zoeken als hij al weg is. Eenmaal bij het kasteel zie ik Rose Weasley staan.
'Hey! Weet je waar Campbell is? Ik heb hem na de les niet meer gezien,' zeg ik tegen haar. Ze draai zich om van haar vriendinnen om mij aan te kijken. Ze kijkt bezorgd, waardoor ik bang word.
'Oh, hij zat op de wc. Maar ik ging nu toch eten in de Grote Zaal. Wil je mee? Hij komt er zo vast wel aan.' Ik zucht en knik maar. Eigenlijk heb ik geen zin om naar de Grote Zaal te gaan. Iedereen heeft het er dan natuurlijk weer over. We lopen samen naar de Grote Zaal maar ik kan mijn hoofd er niet bij houden. Ik ga naast Rose aan de Griffoendor tafel zitten en schep wat eten op.

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

Met een zucht draai ik de wc open. Het had geen zin om hier eeuwig te verblijven en mijn gedachtes leken er niet rustiger op te worden. Alleen maar erger waar Scorpius de hoofdrol in speelde. Wat als ik hem boos gemaakt had? Of nog erger teleurgesteld?
Snel liep ik naar de spiegel. Ik moest weten voordat ik terug zou keren naar alles dat er geen tekenen van angst en verdriet in mijn ogen stonden. Maar in plaats van alleen mijzelf in de spiegel te zien zag ik ook James gezicht. Vlak achter mij en in de spiegelbeeld zag ik hoe hij zijn hand op mijn schouder legde en me omdraaide waardoor ik recht in zijn ogen kon kijken. Ze waren bruin in tegenstelling tot zijn broer. Die had zijn groene ogen aan zijn vader te danken.
‘Ik zag je de wc in gaan. Is alles goed?’ zijn gezicht stond serieus. Iets wat weinig mens ooit nog heeft kunnen aanschouwen. Voorzichtig haalde ik een glimlach tevoorschijn.
‘Ja, waarom zou het niet goed met mij gaan.’ Ik wilde weglopen maar James greep al naar mijn pols.
‘Als je iets kwijt wil kan je altijd bij mij terecht, Campbell. Dat weet je he?’ James drukte me dichter tegen hem aan en even schoten Rose woorden weer door mijn hoofd en ik kon het niet na laten om een rare rilling over mijn rug te laten voelen en mijn blik naar de deur laten gaan. Wat als Scorpius dit zou zien? Zou hij boos zijn of opgelucht? Opgelucht dat hij van mij af was.
‘Ik weet het, James en ik ben ook blij dat dat kan.’ Zei ik voorzichtig met de zelfde glimlach op mijn gezicht geplakt te hebben terwijl ik steeds meer bewust van werd hoe dicht ik tegen hem aan stond omdat hij me vast hield. Hoe vaak had ik in de tussentijd niet zo met Scorpius gestaan of zelfs gelegen? Het voelde toen fijn en rustgevend aan maar dit zo anders dan dat.
Ik hoorde zijn gesnuif boven mij en ik voelde hoe hij mijn kin optilde zodat ik hem aankeek wat ik middels niet meer deed.
‘Het is zo jammer dat je nooit de mijne zal zijn, Campbell.’ Ik zag zijn bruine ogen naar de mijne kijken terwijl ze vervolgens even naar mijn lippen schitsten en op zijn lip beet en voordat ik nog wat kon doen drukte hij zijn lippen op die van mij. Een ijskoude rilling ging over mij heen terwijl hij middels allebei mijn polsen vasthield waardoor ik zijn lippen tegen de mijne voelde begaan en ik verstijfd van angst stil stond tot hij zijn lippen van de mijne af haalde en weer in mijn ogen staarde.
Ze stonden anders dan normaal al kon ik niet beschrijven wat voor emotie er in zat. ‘James..’ zei ik zachtjes maar hij liet een pols van mij los om vervolgens een vinger op mijn lippen te zetten.
‘Ik zal op je wachten, Campbell. Hoe lang het ook mag duren.’ Hij begroef zijn hoofd tussen mijn nek terwijl hij daar zachtjes kussen plantten terwijl hij mijn pols nog met een hand vasthield. Snel drukte ik mijn hand tegen zijn borstkast om hem weg te duwen. ‘Sorry, James. Ik heb een vriend.’
Voordat hij nog wat kon doen liep ik de deur uit en ergens voelde ik mijzelf schuldig. Naar James en Scorpius.
Met snelle passen liep ik de gang uit richting de grote zaal waar ik van alle plekken waar ik nu gezien mag worden het dichtst bij was. Ik speurde de huffelpuf tafel af maar ik zag geen Scorpius zitten. Was hij al in de leerlingenkamer? Verbaasd draaide ik me om en meteen keek ik hem precies in zijn gezicht aan. Hij zat aan de Griffoendor tafel. Ondanks dat ik er naar toe kon lopen voelde het ver aan. Alsof er plotseling een blokkade herrezen was en plotseling voelde ik iemand aan mijn pols trekken waardoor ik mijn evenwicht verloor en naast de persoon automatisch plaats nam.
‘Wat was dat nou tijdens de les?’ Ik zag de ogen van Marcy en Jade nieuwsgierig naar mij kijken. Ze zaten beide in Huffelpuf en met beide heb ik in de vorige jaren wat mee ‘geflirt’ Ik had toen de gevolgen van mijn daden nog niet begrepen maar nu had ik er spijt van. Van alles.

Oehoeh James is obsessed ('x

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

in de volgende nieuwe topic ga ik een hall of fame in de beginpost zetten; jullie komen er in te staan als de beste topic-spammers van deze rpg

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Scorpius Malfoy

Om me heen wordt een heleboel gepraat. Ik lach soms mee zonder echt te lachen. Campbell komt de zaal binnengelopen en mijn hart maakt een sprongetje. Hij lijkt mij niet te zien. James komt ook aangelopen. Waarom is hij zo blij? En waarom komt hij vlak achter Campbell aangelopen? Hij ziet mij wel en loopt naar me toe.
'Kan ik je even spreken, Scorpius?' vraagt hij aan mij. Ik knik en loop met hem mee. Ik hou Campbell constant in de gaten. In een hoekje van de grote zaal blijft James staan. Hij kijkt me vol spijt aan.
'Ik ging net op zoek naar Cam, en ik vond hem bij de WC's. Hij had gehuild en keek mij verdrietig aan. Toen kuste hij me opeens. Ik-' Maar ik ben al weg. Ik wil het niet weten. Alsof ik het nog niet doorhad. Ik zie mensen naar me wijzen terwijl ik wegloop. Het maakt me niet uit. Ik neem de moeite nieteens om Campbell aan te kijken.
'Kom,' zeg ik kortaf en ik loop de zaal uit. Ik heb geen zin in gezeur, maar ik moet hem ermee confronteren.

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

‘Joehoe.’ Meteen verscheen Macy’s hand die voor mijn ogen bewoog evenals ik meteen een hand over mijn schouder voelde gaan. Ik hoefde niet eens te kijken wie het was om te weten dat het de hand van James was. Alsof het al niet erg genoeg was dat ik me vies voelde na zijn aanrakingen. Hij had mij tegen mijn zin in gekust en aangeraakt terwijl ik weerloos was. Tussen hem en de muur gedrukt terwijl hij mijn polsen stevig vast hield. James en Scorpius waren allebei groter dan mij. Maar wie was dat niet? Ik was redelijk klein en mager voor mijn leeftijd.
‘Ik heb altijd al geweten dat Scorpius op mannen viel en dat heb ik altijd geaccepteerd maar dan hoeft hij jou niet te gaan zoenen in de les. Je valt op meisjes, dan moet hij gewoon van je afblijven.’ Hoorde ik Macy zeggen terwijl ze helemaal niet in de gaten had dat ik Scorpius gekust had en dat ik op hem verliefd was. Macy was net de vrouwelijke James. Al zat ze dan in Huffelpuf en niet in Griffoendor. Automatisch schoof ik door die vergelijking een stukje van Macy af. Eigenlijk was het niet fout wat James deed. Misschien had ik duidelijker moeten zijn. Maar ik was verstijfd geraakt; niet in staat wat uit te brengen en zelfs toen ik wat zei luisterde hij niet.
‘Ik snap dat je het niet fijn vind dat hij je lastig valt maar…’ opeens hield Jade haar mond stijf dicht. Niet dat ik haar erop ging aansporen om verder te gaan maar plotseling hoorde ik een veels te bekende stem; ‘Kom’ zeggen. Mijn nekharen gingen van angst haast overeind staan. Vooral toen ik achterom keek en Scorpius zag staan. Wist hij van mij en James? Maar ik had niks verkeerds gedaan toch? Ik wilde dat James stopte maar ik was voor enkele momenten weerloos. Dat zou Scorpius toch begrijpen? Of was hij boos doordat ik hem kuste voor de klas? Het was ook ontzettend dom van mij. Natuurlijk was hij boos. Maar hij was voor mij onweerstaanbaar en ik wilde hem niet kwijt. Met een zucht stond ik op en ik zag Macy en Jade alweer de koppen bij elkaar steken terwijl ik Scorpius volgde en mijn handen in mijn zakken van mijn gewaad stak waar ik tegen een stuk perkament aanstootte. Met een zucht haalde ik het stuk perkament tevoorschijn en terwijl ik het las veranderde mijn wenkbrauwen steeds meer in een frons.

‘I heard that you like to play games. Guess what. So do I.’
Kies James en Scorpius zal je nooit meer terug zien.
Kies Scorpius en je zal James nooit meer terug zien.
Denk maar niet dat je mij te slim af bent;
Kies geen van beide dan ga je als een normaal persoon door het leven; hetero.
Beide zal je dan ook nooit meer zien.
Als ik erachter kom als je voor keuze 3 kiest en je niet aan je woord houd; zullen ze beide een voor een voor jouw gezicht een pijnlijke dood sterven.
Je bent gewaarschuwd.

Xx’ A

Gauw keek ik om me heen en keek naar alle leerlingen om me heen. Niemand leek me aan te kijken maar ik had het gevoel alsof iemand mijn reactie op dit bericht zat te bekijken. Iemand wist van de gebeurtenis van James en Scorpius. Op het eerste gezicht zou ik mijn vader zeggen maar die zou niet moeite doen met dit soort briefjes. Die had meteen gezorgd dat ik ze beide nooit meer zal zien al zie ik mijn vader er niet voor aan dat hij ze zal vermoorden. Ik keek nog een keer om mij heen en voorzichtig stak ik het briefje in mijn zak en liep de laatste paar stappen de Grote zaal uit waar Scorpius zou staan. Van alle drie de keuzes zou ik ongelukkig zijn maar ik wist welke keuze er dan over bleef voor mij. Zolang hun maar veilig waren.

Oehoeh :x

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Scorpius Malfoy

Ik kan enkel denken aan Campbell eb how gij mij verraadden heeft. En dan van alle mensen op de wereld James. Er loopt een eenzame traan over mijn wang. Ik doe niet eens de moeite om hem weg te vegen. Ik hoor Campbell achter me aan lopen. Waarom zou hij het doen? Is hij mij zat? Heb ik iets fout gedaan. Ik draai me naar hem om en pak zijn handen vast.
'Heb je James gekust?' vraag ik meteen aan hem. Aangezien mijn handen in de Zijne gehaakt zijn, kan ik mijn tranen niet wegvegen. Het maakt me niet uit. Ik wil gewoon een antwoord. Ik trek hem wat dichter naar me toe. Waarom moeten wij zoveel ongeluk hebben? Ik zie iemand langslopen en trek Campbell mee naar een donker hoekje. Ik heb geen zin in meer roddels.
'Ik wil gewoon de waarheid. James zei tegen mij dat hij jou ging zoeken en jij hem kuste. Hoe zit dat, Campbell?'

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

Net op tijd had ik het stuk perkament weer in mijn zak gedaan want direct toen ik de zaal uit liep pakte Scorpius mijn handen vast en automatisch keek ik hem direct aan in zijn ogen waar tranen lagen. ‘Heb je James gekust?’ opeens week Scorpius blik af van mij en het ging naar een persoon achter me. Die de Grote Zaal in liep. Zou dat de persoon zijn van het dreigement? Veel tijd had ik er niet voor om erover na te denken aangezien mijn ogen weer gleden over Scorpius verdrietige gezicht. ‘Ik wil gewoon de waarheid. James zei tegen mij dat hij jou ging zoeken en jij hem kuste. Hoe zit dat, Campbell?’ ik schudde mijn hoofd. Ik had James niet gezoend. Ik wilde het niet. Ik voelde me nog steeds vies door zijn aanrakingen. Dat hij tegen mijn wil me betast had en ik mijzelf niet kon verdedigen. ‘Hij was te s-sterk… i-ik kon niet weg. I-ik wilde het niet, m-maar hij ging d-door.’ Stotterde ik en ik schudde mijn hoofd. Meer om mijn tranen tegen te houden. Ik wilde niet zwak zijn. Ik moest nu sterk zijn. Ik trok mijn hand los en veegde ermee zijn tranen weg. Tot de traan die op zijn lippen lag. Automatisch legde ik mijn armen in zijn nek en drukte mijn lippen tegen die van Scorpius aan terwijl ik me nog iets dichter tegen hem aan drukte. Ik wilde altijd zo staan. Ik wilde hem nooit meer loslaten. Mijn hand streek door zijn haar en plotseling hoorde ik een raar geluid van perkament en meteen liet ik Scorpius los. Als ik hiermee door ging zou James in gevaar zijn. Zou die persoon werkelijk James doodmaken als ik met Scorpius bleef? Waarom zou hij of zij dat doen? Ik schudde mistroostig mijn hoofd terwijl ik bewust van was van de keuze die ik moest maken en ik kon het niet laten om een ontsnapte traan over mijn gezicht te laten rollen. ‘Sorry. Ik ben hetero.’ Met een ruk draaide ik me om terwijl ik mijn ogen dicht kneep om de tranen tegen te houden. Ik wilde hem niet loslaten. Ik liep zonder aarzeling naar de Astronomietoren waar de sterren al helder aan de hemel schenen. Normaal vond ik het rustgevend. Vooral als ik bij Scorpius zat. Ik weet nog dat dat een van de weinige momenten was dat ik in slaap kon vallen waar Sinistra boos om zou worden omdat het in zíjn les was. Nu zou het toch nooit meer gebeuren. Scorpius zou nooit meer bij mij staan. Nooit meer me aankijken, maar het was beter zo. Niemand raakte gewond. Alleen mijn hart.


Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

When I taste Tequila, Baby, I still see ya