The 19 years later, the new Generation • Harry Potter RPG [Speeltopic 6] - Speeltopics

*je mag zoveel karakters als je wilt aanmaken
*als je iets wilt zeggen of vragen, tussen haakjes*houw het netjes a.u.b.
*volgt de verhalenlijn van J.K Rowling.
*min. 100 woorden per post.
*geen ruzies
*als je niet meer mee doet, ga je netjes afmelden.
*Geen andere personages besturen tenzij je daar toestemming voor hebt van de person zelf
*wil je mee helpen met het opbouwen van deze RPG? stuur me maar een PB'tje (:
*je Nederlands of spelling hoeft niet goed te zijn, als je er maar plezier in hebt!
*en heb vooral veel plezier
*en geef me een koekje
*en er is altijd wel plaats voor een nieuwe karakter, ook al zijn we in het midden van de jaar

[ bericht aangepast op 4 maart 2014 - 22:19 ]

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Scorpius Malfoy

Hij duwt me op het bed. Ik trek hem met me mee. Ik kus hem terug en probeer mijn hoofd te legen. Toch lukt het niet goed. Ik kan het verdriet niet zo één, twee, drie uitschakelen. Zelfs door Campbell niet. Hij haalt zij lippen van de mijne af en drukt kusjes in mijn nek. Ik ga wat rechterop zitten en trek dichter tegen me aan. Ik druk mijn lippen weer op de zijne. Op dat moment gaat de bel. Ik haal mijn lippen van de zijne af en kijk hem aan.
'Ik ben bang dat we naar Transfiguratie moeten, Cam,' zeg ik terwijl ik rechtop ga zitten. Ik hou zijn hand stevig vast. 'En ik kom naast je zitten,' glimlach ik. Ik druk nog snel een kusje op zijnwang en ga dan op zoek naar mijn boek. Transfiguratie is een van de vakken die ik saai vind. Het is niet uitdagend en het wordt niet echt leuk. Het klinkt leuker dan het is.

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

Net wanneer hij me voor zo ver het nog mogelijk was dichter tegen hem aantrok en zijn lippen weer op de mijne plaatste ging de bel. Meteen haalde zijn lippen van die van mij af. ‘Ik ben bang dat we naar Transfiguratie moeten, Cam.’ Ik slaakte zachtjes een kreun van ongenoegen maar ondanks alles stond ook ik op terwijl ik gauw met een hand mijn haar weer goed probeerde te krijgen maar het leek vervloekt dus staakte ik algauw de poging. ‘En ik kom naast je zitten.’ Ik zag hoe Scorpius dichter naar me boog en zijn lippen tegen mijn wang plaatste. Veels te snel liet hij me los om zijn boeken te zoeken terwijl ik het liefst hem weer terug op het bed duwde en daar voor eeuwig blijven. Met hem. Ver weg van de boze wereld die op ons zat te wachten.
Ik keek naar Scorpius die middels zijn transfiguratie boek tevoorschijn gehaald had. In een paar stappen stond ik naast hem en keek hem onschuldig aan. ‘Ik denk dat ik per ongeluk mijn boek ben vergeten en met jou moet meekijken.’ Ik glimlachte naar hem en viste zijn boek uit zijn handen. ‘En je kan geen nee zeggen want ik heb je boek nu.’ Ik tikte zachtjes met mijn neus tegen die van Scorpius aan en draaide me snel om, om weg te gaan rennen maar die stap leek nog te snel voor mij en direct plantte ik mijn hand in mijn zij. Direct herstelde ik mijzelf en draaide me weer naar Scorpius om. Alsof er niks gebeurt was. ‘Kom je?’ zonder op antwoord te pakken pakte ik zijn hand vast en begeleiden hem mee naar de transfiguratie lokaal wat tot mijn ellende veels te ver weg was terwijl het spuitje leek uit te werken. Ik moest een smoes verzinnen om straks even van Scorpius weg te komen. Gewoon om iets te halen om de pijn weer mee te doden. Misschien had ik nog wat van mijn vader dan hoefde ik madame Plijster niet onder ogen te komen. Bij het lokaal liet ik Scorpius hand los en gaf hem zijn boek terug terwijl ik naar professor Anderling liep. Ze was een wijze vrouw en was ook aardig op leeftijd. Ze had zelfs mijn vader nog les gegeven maar ze is nooit schoolhoofd geworden. De ministerie was bang voor haar wijsheid aangezien je professor Anderling niet zo maar van haar wijs kon brengen. Nee het was veel veiliger om iemand die minder begaafd als haar was de touwtjes in handen te geven. Ondanks alles gaf ze wel nog steeds les op Zweinstein en door haar strengheid was ik toch lichtelijk bang voor haar ondanks ze wel rechtvaardig is.
‘Professor Anderling?’ zei ik zachtjes. Meteen draaide ze haarzelf om en haar blik veranderde meteen toen ze mij zag. Natuurlijk had ze de Ochtendprofeet gelezen. Of geruchten gehoord. Het kan beide. Ik zag haar ogen flitsen naar mijn lichaam en alsof ze onder mijn gewaad kon kijken knikte ze op een vreemde manier naar me. Alsof ze een bevestiging van mijn wonden had gevonden en ik was op dit moment blij dat mijn gewaad zwart was. Dan kon je tenminste bloedvlekken niet zien als ze open gingen. ‘Ik ben per ongeluk mijn boek vergeten.’ Mompelde ik zachtjes terwijl ik enigszins beschaamd achter op mijn hoofd krabde. Het voelde niet goed om te liegen nu. Het liefst zat ik nu achter in de klas met een capuchon over mijn hoofd achter een boek begraven maar daar was het nu te laat voor.
‘Ga maar zitten, meneer Saunders.’ Ze gebaarde naar de stoelen en ik voelde haar blik nog op mij branden toen ik weg liep.
Ik gunde Scorpius een glimlachje en nam plaats in het lokaal en plantte mijn hoofd op mijn hand die zich steunde op het bureau.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Scorpius Malfoy


‘Ik denk dat ik per ongeluk mijn boek ben vergeten en met jou moet meekijken.’ Ik glimlachte een beetje maar al snel zag ik aan hem dat het niet zo goed met hem gaat als hij nu doet. ‘En je kan geen nee zeggen want ik heb je boek nu.’ Ik kijk hem aan als hij weg wil rennen, en zie hoe hij zijn evenwicht verliest. ‘Kom je?’ ik ren naar hem toe en laat hem mijn hand vast pakken. Hij lijkt er geen problemen mee te hebben. Bij het lokaal laat hij mijn hand los en loopt hij naar professor Anderling. Ik wil gan zitten maar wordt tegengehouden door Albus Potter. Ik zucht.
'Wat, Malfoy? Bang dat ik je vriendje ga stelen?' Ik kijk hem boos aan maar kijk niet weg. Ik ben een kop groter dan hij is. 'Dacht je soms dat wij dom zijn?' Een glimlach vormt zich rond mijn lippen.
'Precies wat ik dacht. Mag ik er nu langs? Ik heb les, en volgens mij heb jij ergens anders les.' Ik duw hem aan de kant en loop het lokaal binnen. Cambell zit al. Snel ga ik naast hem zitten.
'Potter weet het,' zeg ik snel. Ik leg mijn boek op tafel en open hem snel op de goede pagina. 'Ik heb niet op hem gereageerd, maar hij gaat dit zeker weer vaker zeggen.'

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

Direct wanneer Scorpius naast mij komt zitten zie ik dat hij onrustig is. ‘Potter weet het.’ Hoor ik dan ook meteen als eerste. ‘Ik heb niet op hem gereageerd, maar hij gaat dit zeker weer vaker zeggen.’ Ik beet op mijn wang terwijl ik naar Anderling keek die een moeilijke spreuk aan het uitleggen was die we zo moeten gaan uitvoeren. Normaal was ik goed in welke spreuk het ook was. Daarom hoor ik officieel ook in Ravenklauw te zitten. Maar nu kon ik mijn hoofd er niet bijhouden en ik hoorde niet eens wat we moesten zeggen terwijl dat niet slim van me is. Dit jaar zou er het SLIJMBAL examen komen en ik heb het nu al met het verkeerde voet betreden.
Ik keek naar Scorpius. Zou hij het erg vinden als iedereen wist dat wij samen iets hadden? Iets meer dan vriendschap? Mij leek het juist handig als iedereen het wist. Dan zouden de geruchten over mijn littekens, wonden en zelfmoordpogingen misschien verdwenen wezen. Ik vond het vreselijk dat ik nog steeds aangestaard werd door de leerlingen in Zweinstein. Zelfs James had ik bij Geschiedenis van Toverkunst naar mijn lichaam zien kijken en die had normaal nooit wat in de gaten. Zelfs niet als het voor hem stond. Nee alles moest eerst duiderlijk gemaakt voor hem worden door zijn broertje, Albus. Die nooit van zijn zijde week als het buiten lesuren was. ‘Zou het zo erg zijn als iedereen het wist?’ Ik beet hard op de binnenkant van mijn wang waardoor ik direct bloed proefde. Ik was veels te bang voor zijn reactie en automatisch gleed mijn blik naar de deur maar ik weerhield me ervan. Als ik nu weg zou lopen zou het opvallen en dat is iets wat ik niet wilde; opvallen.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Scorpius Malfoy

‘Zou het zo erg zijn als iedereen het wist?’ Ik kijk verbaasd naar Campbell. Ik dacht dat hij het erg zou vinden. Ik schud mijn hoofd. Ik zou het niet erg vinden. Ik dacht juist dat hij het erg zou vinden.
'Nee. Ik zou het juist fijner vinden.' Ik pak onder de tafel zijn hand vast. 'Maar mensen hebben vooroordelen. Dat sowieso. En ik heb eergisteren nog door de Grote Zaal zitten schreeuwen dat jij iets i mijn drankje eraan had,' herinner ik. 'Sorry daarvoor trouwens.' Mijn hoofd kleurt een beetje rood, wat er grappig uit ziet met mijn blonde haar.
'Meneer Malfoy, ik snap dat het erg lastig is je hoofd bij de les te houden na de gebeurtenissen van vannacht, maar dan verwacht ik wel dat u uw best doet.' Snel pak ik mijn toverstok en doe ik mee met de spreuk. Ik laat Campbells hand los en concentreer me.

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

‘Nee. Ik zou het juist fijner vinden.’ Ik voelde zijn hand de mijne omsluiten en voor een seconde keek ik naar onze handen en dan naar zijn gezicht en een warm gevoel streek door mij heen. Het liefst had ik nu mijn lippen op die van hem gedrukt maar ik wist dat dat niet kon in een klaslokaal. Zelfs als iedereen het wist wat ze ongetwijfeld al deden.
‘Maar mensen hebben vooroordelen. Dat sowieso. En ik heb eergisteren nog door de Grote Zaal zitten schreeuwen dat jij iets in mijn drankje gedaan had. Sorry daarvoor trouwens.’ Ik zuchtte zachtjes bij de herinnering eraan. Ik had hem voorgelogen maar ik had een keuze. Liegen zodat hij een beter en leuker leven had zonder mij dan dat hij een depressief leven leiden met mij. Misschien is het inderdaad de verkeerde keuze geweest. Ondanks alles is Scorpius nog steeds verdrietig en ik was bang dat ik hem nooit gelukkig zou kunnen maken. Ik beet zachtjes op de binnenkant van mijn wang.
‘Meneer Malfoy, ik snap dat het erg lastig is je hoofd bij de les te houden na de gebeurtenissen van vannacht, maar dan verwacht ik wel dat u uw best doet.’ Mijn hand werd met die van Scorpius verwijderd en snel begon Scorpius de spreuk te oefenen die ik totaal gemist had en een gênant gevoel kwam naar boven. Ik was de enige die totaal niets meegekregen had dus helemaal alleen stond. Normaal was ik degene die iedereen hielp en nu leek ik reddeloos en de woorden die ze riepen drongen niet bij me naar binnen door de hevige pijnscheuten die erger werden.
Ik stond op en glimlachte naar Scorpius om zo normaal mogelijk over te komen. ‘wc.’ Mompelde ik zachtjes. Zonder nog op of om te kijken liep ik de deur uit en snel keek ik richting het raam of iemand keek. Ik had nog zat medicatie van mijn vader in mijn hutkoffer en er zal vast wel iets helpen tegen de pijn. Met snelle schreden liep ik naar de Huffelpuf leerlingenkamer waar ik en Scorpius sliepen en gooide haast mijn koffer omver om de onderste rits te openen en snel graaide ik er in waar ik algauw een spuit voelde. Ik had geen idee wat het was maar ik wist dat het me zal helpen. Op den tijd. Ik stak het spuitje in mijn arm en zachtjes zakte ik neer op de grond. Terwijl ik zachtjes in en uit ademde. Straks zou de pijn weg zijn en kon ik weer in de klas zitten en Scorpius of iemand anders zou niks merken.

Zo anders werd het te lang

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Scorpius Malfoy

De spreuk lukt me redelijk. Op begeven moment zegt Campbell: 'wc'. Ik knik en kijk hem nog snel even na. Natuurlijk komt James Potter naar me toe gelopen.
'Laat me je helpen,' bied hij aan. Ik zucht en laat hem "helpen". 'Dus, hoe zit het nu tussen Saunders en jou?' Ik kijk hem niet aan en ga weer oefenen. Hij lijkt dit irritant te vinden. 'Wat is er toch met jou? Niet eens in staat om gewoon te antwoorden.' Onder de tafel richt hij zijn toverstok op mij. 'Antwoord.' Ik zucht.
'Wat? Waarom zou dat jou iets uitmaken? Heb je soms een kleine crush?' Ik zie hem boos kijken. Triomfantelijk grijns ik terwijl ik de spreuk uitvoer. Het lukt. Ik kijk vragend naar Potter. 'Wat is er toch met jou? Niet eens in staat om gewoon te antwoorden.' Hij kijkt me nu pas echt boos aan.
'Je houdt je bek erover, Malfoy. Anders kom ik je opzoeken,' dreigt hij. Hij loopt weg en ik slik even. Hoewel ik het niet graag toegeef, heeft Potter hem waarschijnlijk veel meer te bieden. En wat als Campbell dat zelf ook ziet? Ik merk op dat hij al wel heel lang op de WC zit. Als de bel gaat ren ik zo hard mogelijk naar de leerlingenraden van Huffelpuf. Op onze kamer zie ik Campbell op de grond liggen met een spuit.
'Oké wat heb jij uitgespookt?'

Ik heb net alle topics doorgelezen. Wat is het verhaal van Campius toch mooi :')

Spoiler alert: you will save yourself

OMG James is IN love with me? :o haha heb je het helemaal gelezen? ook toen ze nog 'vrienden.' waren?

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Leora schreef:
OMG James is IN love with me? :o haha heb je het helemaal gelezen? ook toen ze nog 'vrienden.' waren?

Spoiler alert: you will save yourself

Eruditie schreef:
(...)

Uh wat? Heb ik iets over het hoofd gezien?

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Leora schreef:
(...)

James is op Campbell? :o whooot!

Spoiler alert: you will save yourself

Eruditie schreef:
(...)

Hij is gewoon onweerstaanbaar.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Campbell Saunders

‘Oké wat heb jij uitgespookt?’ met een schok deed ik mijn ogen open en ik besefte net pas dat ik in slaap was gevallen. Ik keek naar de persoon waar de stem afkomstig van was maar ik kon niks zien. Alles was wazig en gauw knipperde ik met mijn ogen waardoor Scorpius tevoorschijn kwam. Hij leek naar iets te kijken en gauw volgde ik zijn blik richting de spuit. Resoluut ging ik staan wat mij meteen een pijnscheut in mijn hoofd gaf maar de rest leek niet meer pijn te doen.
‘Niks, het is niet wat het lijkt.’ Ik haalde een hand door mijn haar wat toch al in de war zat en snel haalde ik de spuitje weg en legde hem in mijn nachtkastje. Gewoon zodat Scorpius niet meer dingen kon afvragen. ‘Kom. Onze dag is nog niet voorbij, verzorging van Fabeldieren toch?’ Snel drukte ik een kus op zijn kaak en pakte zijn hand.

Oh shit je hebt hem gevolgd Nu naar verzorging van Fabeldieren?

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Scorpius Malfoy

‘Niks, het is niet wat het lijkt.’ Snel legt hij het spuitje weg. Ik zucht maar zeg er niets over. ‘Kom. Onze dag is nog niet voorbij, verzorging van Fabeldieren toch?’ Hij drukt snel een kusje op mijn wang en pakt mijn hand vast.
'Één ding, ik wil bij Potter uit de buurt blijven.' Ik wil dat jij bij Potter uit de buurt blijft, wil ik eigenlijk zeggen. Maar dat komt misschien een beetje raar over. 'Die gast werkt echt op mijn zenuwen.' Ik hou zijn hand vast terwijl ik door het kasteel loop. Sommige mensen lijken het op te merken, maar de meesten negeren ons gewoon. We doen wel vaker rare dingen. Toch is het anders. Nu we in de Ochtendprofeet stonden, kijken de meesten anders naar ons. Niet op de manier zoals eerst, met bewondering of een grijns. We komen aan bij verzorging van de fabeldieren en ik zie dat Potters blik de hele tijd op mij gericht is.
'Potter lijkt mij ook te bewonderen, Cammie,' grap ik. Hij kijkt me juist moordlustig aan. Ik word er niet bang van. Toch hou ik Campbell nog net iets steviger vast.

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

‘Een ding, ik wil bij Potter uit de buurt blijven.’ Ik knikte. Ik zou alles doen wat hij wilde. Ook al was het nog het onmogelijke wat hij vroeg. Ik wilde hem niet kwijt. Niet het enige wat ik nog in mijn leven had. Ik wilde mijn hand automatisch los maken toen we door de gangen liepen maar doordat Scorpius me vast bleef houden liet ik ook niet los. Ik voelde blikken op ons branden maar ik durfde niemand aan te kijken. Bang voor een discussie. Maar ergens hoopte ik dat nu iedereen alle geruchten over mijn wonden en zelfmoordpogingen vergeet.
Naar mijn gevoel leken we urenlang door de gangen te lopen maar eindelijk kwamen we bij Hagrids huisje. Mijn vader mocht hem totaal niet. Hij zag per slot van rekening ook de nut niet in van verzorging van Fabeldieren. Het was hem te min. ‘Potter lijkt mij ook te bewonderen, Cammie.’ Hoorde ik plotseling Scorpius zeggen. Verbaasd keek ik omhoog en ik zag inderdaad James onafgebroken naar Scorpius kijken. Mijn adem ging jachtig op en neer en ik keek van James naar Scorpius. Hier was ik al bang voor. Andere jongens die Scorpius zagen. Scorpius was gewoon te knap en te geweldig voor mij. Hij maakte zelfs hetero jongens als James verliefd op hem. Ik beet op mijn lip terwijl ik omlaag keek en alweer de leraars stem niet tot mij naar binnen drong terwijl ik wel zeker wist dat hij praatte. Dat zag ik aan zijn lippen. Ik keek weer naar James die nog steeds naar Scorpius staarde. Ik zuchtte zachtjes en keek naar mijn en Scorpius handen die Scorpius nog steeds verstrengeld had. Misschien moest ik maar ieder moment koesteren die ik had dat hij me nog aanraakte. Voor ik het wist zou hij hier staan met James naast zich. Was James maar lelijker maar ik wist dat er nog zat jongens zouden zijn die knapper dan mij zullen zijn. Te veel zelfs.
‘Neem allemaal maar plaats bij een hippogrief en onthou; wees beleeft.’ Ik zuchtte en voordat ik in beweging kon komen botste James al tegen me op met zijn schouder. Alsof hij wilde zeggen dat ik op moest zouten aan Scorpius zij. Dat het zijn plek was. Automatisch liet ik Scorpius hand los en durfde Scorpius niet aan te kijken. Ik was ergens bang dat hij de hele tijd naar James zat te kijken maar ik wist dat ik moest weten of er wat tussen hem en James was.
‘Vind je- J-james leuk Scorpius?’

Yep Campbell is onzeker ja; Scorpius. Dus hij snapt niet dat James op hém valt. Zullen we anders eens een kusscene van een obsessed James naar Campbell doen? Arme Campbell hij is echt radeloos

When I taste Tequila, Baby, I still see ya