The 19 years later, the new Generation • Harry Potter RPG [Speeltopic 6] - Speeltopics

*je mag zoveel karakters als je wilt aanmaken
*als je iets wilt zeggen of vragen, tussen haakjes*houw het netjes a.u.b.
*volgt de verhalenlijn van J.K Rowling.
*min. 100 woorden per post.
*geen ruzies
*als je niet meer mee doet, ga je netjes afmelden.
*Geen andere personages besturen tenzij je daar toestemming voor hebt van de person zelf
*wil je mee helpen met het opbouwen van deze RPG? stuur me maar een PB'tje (:
*je Nederlands of spelling hoeft niet goed te zijn, als je er maar plezier in hebt!
*en heb vooral veel plezier
*en geef me een koekje
*en er is altijd wel plaats voor een nieuwe karakter, ook al zijn we in het midden van de jaar

[ bericht aangepast op 4 maart 2014 - 22:19 ]

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Campbell Saunders

Hij trok zijn hand terug en een steek ging door mijn hart.
'Je vader is op het ministerie. Hij is gearresteerd voor het gebruiken van de cruciatusvloek. Hij is er nog goed mee weggekomen.’ Hij staat op waarna hij voor het raam stond en iets brak in mij omdat hij zo dichtbij was maar hij leek ook weer zo ver weg alsof dit een afscheid was en dat idee beangstigde me.
'Je hebt gelogen tegen de aurors. Je hebt gezegd dat je vader niks gedaan heeft. En daarom krijgt hij nu bijna geen straf. Je bent te goed voor hem, Campbell. Hij verdient jou niet. Jij verdient duizend maal beter. Maar je houdt van je vader. Ik haat hem ongelooflijk veel. Misschien dat ik even tijd nodig heb. Ik weet het niet.'
Ik draaide mijn blik van hem af. Wilde hij tijd van mij? Kon ik hem loslaten? Ik hield van hem. Zonder hem was er niks meer op de wereld wat mij liet blijven.
'Het is oneerlijk om jou tussen mij en jou vader te laten kiezen dus denk ik dat het voor de hand ligt wat ik moet doen.' Ik keek naar hem en ik voelde tranen achter mijn ogen hard prikken terwijl ik met mijn hand in het matras kneep.
‘Alsjeblieft, Scorpius.’ Het kwam uit het diepst van mijn hart. Ik kon hem niet verliezen. Ik wilde naar hem toe gaan maar ik zat vast. Ik ademde diep uit terwijl ik mijn ogen voor even dicht kneep en de buisjes uit mijn arm haalde waardoor het zachtjes begon te piepen maar het deerde me niet meer. Als ik Scorpius niet had; bestond ik niet. Ik stapte met moeite het bed uit en meteen als ik een voet op de grond zet voelde ik mezelf vallen waardoor ik snel aan Scorpius vast klampte. Wat was dit genant; dat ik niet eens zelfstandig kon staan. Ergens zei een stemmetje in mijn hoofd dat hij beter af was zonder mij maar ik kon het niet. Ik keek naar zijn hartverscheurende blik en met slome halen veegde ik tranen uit zijn gezicht weg- wat mij moeite leek te kosten.
‘Mijn eerste gelukkige moment is met jou, Scorpius. Laat me niet alleen. Alsjeblieft. Je weet dat ik alles voor je over heb. Ook al laat ik dat nu niet zien. Ik maak je alleen maar verdrietig.’ Ik draaide meteen mijn gezicht af om mijn tranen te verbijten.
Ik moest hem eens steunen en niet andersom. Ik draaide mijn gezicht weer terug en drukte resoluut mijn lippen op die van hem terwijl mijn hand op zijn borstkast ruste.

[ bericht aangepast op 6 april 2014 - 19:36 ]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Scorpius Malfoy

'Alsjeblieft Scorpius.' Hij is zo lief. De pijn in zijn ogen is ondragelijk. Ik kan hem niet kwijtraken, maar toch sta ik op het punt om weg te gaan. ‘Mijn eerste gelukkige moment is met jou, Scorpius. Laat me niet alleen. Alsjeblieft. Je weet dat ik alles voor je over heb. Ook al laat ik dat nu niet zien. Ik maak je alleen maar verdrietig.’ Ik kan niet stoppen met huilen. Ik wil hem niet verlaten.
'Ik hou van je, Campbell.' Ik wou iets zeggen maar het maakt me nu niks meer uit. Ik wil niet weg bij Campbell, ik kan niet weg bij Campbell. Alsof het de laatste keer is dat ik het ooit kan doen, druk ik mijn lippen weer tegen de zijne. Ik wil hem niet los laten. Ik wil voor altijd bij hem blijven. Maar ik weet dat hoe langer ik bij hem blijf, hoe gehechter ik aan hem raak. Over een tijdje beseft hij dat ik nooit iets zal bereiken en wordt hij weer op een ander verliefd. Ik probeer het aan de kant te zetten maar het lukt niet. Met tegenzin haal ik mijn lippen van de zijne en kijk ik hem aan.
'Ik ben echt een idioot. Je bent de liefste jongen van het heelal en ik wil jou dumpen. Het spijt me ontzettend.'

[ bericht aangepast op 6 april 2014 - 20:19 ]

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

Hij haalde zijn lippen van de mijne af en nog steeds heb ik het gevoel dat niet alles goed is.
'Ik ben echt een idioot. Je bent de liefste jongen van het heelal en ik wil jou dumpen. Het spijt me ontzettend.' Ik zette een hand van mij in zijn haar waar ik zachtjes over streelde en drukte mijn lippen weer op die van Scorpius terwijl ik zachtjes met mijn andere hand zijn borst masseerde. Ik haalde mijn lippen van de zijne af omdat mijn hoofd lichter begon aan te voelen maar ik negeerde dat evenals de opkomende pijnscheuten. Scorpius moest weten dat ik van hem hield. Ik had nog een kans en als ik die verknalde wilde hij me niet. Ook al is het misschien beter voor hem als hij mij niet meer in zijn leven had.
Zachtjes wreef ik met mijn neus langs de zijne terwijl ik zijn adem over mijn gelaat voelde wat mij kriebels in mijn buik gaf. Mijn lippen gleden naar zijn kaak waar ik zachtjes een kus op drukte. Ik liet mijn hand van zijn borstkast gaan naar zijn rug waar ik me stevig aan klemde zodat ik nog dichter bij hem kwam als eerst. Ik drukte zachtjes een kus aan het begin van zijn nek terwijl ik steeds verder naar onder ging terwijl mijn hand die in zijn haar lag zachtjes naar zijn borst ging waar ik over heen masseerde.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Scorpius Malfoy

Hij drukt zijn lippen weer op de mijne en ik ga op zijn bed zitten aangezien ik op de stoel niet echt comfortabel zat. Hij haalt onze lippen van elkaar en ik neem even de tijd om hem aan te kijken. Met een glimlach kijk ik naar zijn hartmonitor. Ik druk een kusje op zijn kaak.
'Ik ben bang dat ze zometeen komen kijken of je hart niet te snel gaat,' grinnik ik. Als de deur open gaat, ga ik snel rechtop zitten.
'Meneer Saunders heeft rust nodig en-' 'Ik kan heel rustig zijn. Bedankt.' Ze glimlacht en wil de kamer uitlopen. Ze draait zich toch om en kijkt me uit.
'Jij bent toch de zoon van Draco Malfoy?' Ik knik. Kent ze hem? Blijkbaar wel want ze kijkt me met een vuile blik aan. Daarna loopt ze de deur uit. Ik zucht.
'Weer iemand die ik op het lijstje van mensen-die-Scorpius-niet-mogen kan zetten.'

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

‘Ik ben bang dat ze zometeen komen kijken of je hart niet te snel gaat.’ Zei Scorpius. Ik haalde mijn schouders op. Het enige wat ik wilde is dat Scorpius me niet verliet ondanks dat een redelijke egoïstische gedachten was. Meteen hoorde ik de deur open gaan waardoor ik zo onopvallend mogelijk op het bed kon zitten. Het koste me heel veel moeite om te staan door de pijn wat ik Scorpius echter niet liet merken.
‘Meneer Saunders heeft rust nodig en-.’ Een raar gevoel kwam in mijn buik. Meneer Saunders? Ik was mijn vader toch niet? Altijd noemde ze me Campbell als ik mee moest met mijn vader en plotseling was het veranderd in meneer Saunders.
‘Ik kan heel rustig zijn. Bedankt.’ Hoorde ik Scorpius zeggen terwijl ik hem aankeek.
Het was waar- soms was hij te rustig en ik voelde me altijd ongemakkelijk in dat soort momenten.
‘Jij bent toch de zoon van Draco Malfoy?’ ik trok verbaasd mijn wenkbrauw omhoog terwijl ik haar aan wilde kijken maar ze verdween alweer achter de deur.
‘Weer iemand die ik op het lijstje van mensen-die-Scorpius-niet-mogen kan zetten.’
Ik keek weer terug naar Scorpius die triest leek.
‘Mensen zijn zo bevooroordeeld.’ Zei ik met een zacht zuchtje. Scorpius keek mij niet aan wat mij verontrusten. Ik wilde niet dat hij verdrietig was. Ik pakte zachtjes zijn kin die ik mijn kant op draaide zodat ik in zijn helder blauwe ogen kon kijken.
‘Je vader heeft nu toch ook een hoge functie- hij heeft al bewezen dat hij anders is. En jij bent dat ook. Je vader zat in Zwadderich en jij kwam in Huffelpuf. Jij bent anders Scorpius.’ Ik keek naar zijn hand die ik met de mijne verstrengelde en met mijn duim zachtjes langs wreef. Mijn hand liet ik van zijn kin weg zakken. ‘Laat niemand van je stuk brengen want jij betekend voor mij alles.’

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Scorpius Malfoy

'Mensen zijn zo bevooroordeeld.' Hij pakt mijn kin tussen zijn ogen en ik kijk hem in zijn bruine ogen aan. ‘Je vader heeft nu toch ook een hoge functie- hij heeft al bewezen dat hij anders is. En jij bent dat ook. Je vader zat in Zwadderich en jij kwam in Huffelpuf. Jij bent anders Scorpius. Laat niemand van je stuk brengen want jij betekend voor mij alles.’ Ik glimlach.
'Zolang jij er bent heb ik niks nodig.' Even ben ik stil en kijk ik voor me uit. 'Mjn hele leven probeer ik op mijn vader te lijken. Hij was nooit trots. Liet altijd alleen afkeur merken. Vanmiddag toen hij me op kwam halen van Zweinstein, moesten we een stuk lopen. We hebben gepraat. Hij zei dat hij trost op me is. Daardoor ben ik na gaan denken. Ik wil niet op hem lijken. Hij was een doodoener, hij wou zoals zijn vader worden. Hij heeft dat aan mij doorgegeven. Ik denk dat ik daardoor al op hem lijk. Daar kan ik niks aan doen.' Even staar ik weer voor me uit. Ik zit tegen Campbell aan op een ziekenhuisbed.
'Ik kan niet zonder je.'

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

‘Zolang jij er bent heb ik niks nodig.’ Hij zweeg en ergens wilde ik dat hij me aankeek omdat deze stilte dodelijk was maar ik durfde mijzelf niet op te dringen. Te bang dat hij weer weg zou lopen en ik hem echt kwijt zou zijn. Ik vond het nu al een mirakel dat hij me niet achter gelaten had.
'Mijn hele leven probeer ik op mijn vader te lijken. Hij was nooit trots. Liet altijd alleen afkeur merken. Vanmiddag toen hij me op kwam halen van Zweinstein, moesten we een stuk lopen. We hebben gepraat. Hij zei dat hij trost op me is. Daardoor ben ik na gaan denken. Ik wil niet op hem lijken. Hij was een dooddoener, hij wou zoals zijn vader worden. Hij heeft dat aan mij doorgegeven. Ik denk dat ik daardoor al op hem lijk. Daar kan ik niks aan doen.'
Ik keek hem aan terwijl ik zachtjes over zijn hand wreef die ik nog vast had. Natuurlijk was hij anders dan zijn vader maar ongewild moest ik aan mijn vader denken. Ik wilde ook zo graag op hem lijken. Alles zodat hij me zou vergeven voor al mijn daden die ik hem aangedaan had. Mijn vader zou mij echter nu meer haten nu hij door mij misschien in Azkaban kwam. Als ik van de zomervakantie weer naar huis zou gaan zou hij vrij zijn en aan die straf wilde ik geen eens denken. Maar tot die tijd wilde ik zo egoïstisch zijn om het laatste paar maanden met Scorpius spenderen. Ik wist dat dit enkel en alleen uitstel van executie was maar ik kon tenminste nog even bij Scorpius zijn.
‘Ik kan niet zonder je.’ Zijn stem klonk hartverscheurend en ik wilde dat ik alle pijn van hem weg kon nemen zodat hij vrolijk kon zijn. Al moest ik zeven keer de hele wereld over op enkel en alleen mijn handen en voeten.
‘Je bent veels te goed, Scorpius. Je blijft me maar kansen geven en..’ ik schudde mijn hoofd. Ik moest niet terug gaan vallen in de depressieve Campbell. Niet als ik hem niet wilde verliezen. Als ik hem wilde houden moest ik de Campbell zijn die hij al 5 jaar kent. Snel drukte ik mijn lippen op de zijne alsof hij daardoor mijn woorden zou vergeten terwijl mijn hand zachtjes door zijn haar streelde.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Scorpius Malfoy

‘Je bent veels te goed, Scorpius. Je blijft me maar kansen geven en..’ Het is stil. Hij drukt zijn lippen op de mijne en hoe leuk ik hem ook vind, ik duw hem van me af.
'Je hebt je zin nog niet afgemaakt.' Ik schrik bijna van de kilheid in mijn stem. Waarom doe ik zo kil tegen hem? Toch schuif ik een stukje van hem af. Toch pak ik zijn hand vast om te laten zien dat ik nog wel van hem hou. Ik zwijg en wacht op zijn antwoord. Ik wil weten wat hij wou zeggen en nu hij het niet wil zeggen, wil ik het alleen nog maar liever weten. Ik druk snel een kusje op zijn wang en staar de hele tijd naar de deur, bang dat er weer iemand binnen komt lopen. Ik weet dat ik zo niet moet denken en dat dit voor Campbell natuurlijk ook helemaal niet leuk is, maar hoe zou hij zich op mijn plaats voelen? Ik ga niet zeggen dat ik hem liever zou zijn, want hoe egoïstisch het ook klinkt, ik ben liever mezelf. Dit komt dan ook vooral door het feit dat mijn vader vergeleken met de zijne geweldig is. Maar ik zou hem niet hebben als ik hem zou zijn.

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

Ik voelde hoe Scorpius me van zich afduwde en automatisch ging mijn gezicht naar onder. Hij zou me verlaten. Het kon niet anders. Hij was me nu al zat.
‘Je hebt je zin nog niet afgemaakt.’ Ik keek hem aan maar hij leek naar de deur te kijken waardoor er allemaal angstige scenario’s door mijn hoofd gingen. Zijn stem klonk kil maar wat had ik dan verwacht? Dat hij van mij zou houden? Dan was ik wel erg naïef. Angst groeide in mijn borst en ik kon er niks aan doen om het tegen te houden terwijl ik mijn hele lichaam voelde verslappen door een onverklaarbare reden en er een monster tegen mijn hersenen aan aan het beuken was. Een raar gepiep gonsde door mijn hoofd en met mijn hand probeerde ik grip op de reling te houden maar in plaats van dit alles kwam ik met mijn hoofd er op waardoor automatisch mijn oogleden dicht schoten. Ik hoorde een hoop lawaai en iemand die aan mijn lichaam zat. Ik deed mijn ogen open en ik keek recht in een helers gezicht terwijl ik haar pols wilde vastpakken als automatisme door de onverdraagzame pijn die zich door mijn ledematen leken te gonzen. Maar niks van dit alles kwam en enkel alleen mijn hoofd viel tegen het kussen waardoor ik mijn vader zag. ‘Ik zou jou nooit vergeven, Campbell. Je bent een ondankbaar…’ ik lette niet eens meer op omdat Scorpius achter hem opdoemde. Hij keek mij enkel alleen aan en draaide zich om richting de deur terwijl angst zich meester van mij maakte. Ik kon niet zonder Scorpius. Ik wilde naar hem toe rennen maar mijn lichaam weigerde dienst. Met een schok deed ik mijn ogen open en zag ik de zuster weer terwijl mijn hoofd zo heet aanvoelde dat ik het liefst weer neer zou zakken en alles opgeven maar mijn angst dat Scorpius echt weg was. ‘Je mag niet deze infusen uit trekken, meneer Saunders. Anders gaat het fout.’

was het niet een beetje raar dat Campbell zo lang zonder infusen kon? ('x laten we maar zeggen dat ik ook wat verzonnen heb ^^ zodath ij je niet hoeft te antwoorden ^^

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Scorpius Malfoy

Ik weet niet precies wat er met Campbell aan de hand is maar hij reageert opeens niet meer. Ik schreeuw zijn naam meerdere keren maar hij hoort het niet. Een heler komt binnen en kijkt alles na.
‘Je mag niet deze infusen uit trekken, meneer Saunders. Anders gaat het fout.’ Ik kan niks zeggen. Hij heeft de infusen eruit getrokken. Hij wou zichzelf alweer vermoorden. De heler draait zich naar mij om.
'Komt u even mee. Ik moet even een gesprekje hebben. Onder twee ogen graag.' Ik knik en loop met hem mee. Ik moet Campbell nu achterlaten en ik vind het vreselijk. Hij probeerde zichzelf alweer te vermoorden.
'Ik weet niet wat er allemaal is gebeurt met hem en ik neem aan dat het mijn zaken ook niet zijn. Ik wil enkel zeggen dat je goed op hem moet letten. Hij lijkt er erg zeker van te zijn om zelfmoord te plegen. Aan de wonden op zijn borst gezien heeft hij zichzelf zelfs neergestoken. Dat vereist veel doorzettingsvermogen. Ik ben bang dat hoewel zijn vader hier de vijand lijkt, hijzelf ook een vijand is.' Ik wil het niet meer verder horen en loop de kamer weer in. Daar ga ik naast Campbells bed zitten en pak ik zijn hand weer vast.
'Hoe lang gaat het duren tot jij je eindelijk realiseert dat het geen zin heeft om zelfmoord proberen te plegen aangezien ik er toch wel altijd ben en ik je dat niet laat doen?'

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

Scorpius liep weg met de heler mee en mijn ogen voelde zwaar aan maar ik was bang dat Scorpius me nu echt zou verlaten. Ondanks dat ik de infusen los gehaald had om hem juist te laten blijven. Ik hoorde geluiden maar geen enkel kon ik achterhalen omdat er een monster in mijn hoofd opgesloten leek te zitten. Plotseling ging de deur weer open en kwam Scorpius weer terug waardoor mijn hart automatisch een sprongetje maakte totdat ik zijn blik zag en zijn stem hoorde. Ik hoorde zijn stem en ik zag zijn lippen bewegen maar de woorden leek ik niet te begrijpen. 'Hoe lang gaat het duren tot jij je eindelijk realiseert dat het geen zin heeft om zelfmoord proberen te plegen aangezien ik er toch wel altijd ben en ik je dat niet laat doen?'
Ik bleef hem aankijken terwijl ik langzamerhand de betekenis van zijn woorden tot mij door drongen. Alsof de infusen mij meer kracht gaven om dingen te begrijpen.
Meteen deed ik mijn mond open en weer dicht. Terwijl ik in zijn verdrietige ogen staarden.
‘I-ik.. ik..’ begon ik. ‘Ik, jij wilde mij verlaten.’ Vervolgde ik. Ik kon mijzelf voor mijn hoofd slaan omdat ik geen hele zinnen meer leek te kunnen formuleren.
‘Ik had geen keuze.’ Mijn adem ging jachtig op en neer terwijl mijn hoofd even slap tegen de kussen lag alsof ik kracht nodig had de volgende zin te formuleren. ‘Ik moest los zijn anders k-kon ik niet naar je toe.’

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

RAB --> Eruditie

Spoiler alert: you will save yourself

Scorpius Malfoy

‘I-ik.. ik.. Ik, jij wilde mij verlaten.’ Ik ben even stil. Mijn brein werkt niet goed genoeg voor dit soort dingen op dit moment. Ik weet alleen dat ik echt geschokt ben door het feit dat hij de infusen los heeft getrokken. Heeft hij dat inderdaad voor mij gedaan?
‘Ik had geen keuze.’ ik wil iets zeggen maar hij is me al voor. ‘Ik moest los zijn anders k-kon ik niet naar je toe.’ Mijn hart breekt op dit moment opnieuw in diggelen. Hij deed het door mij. Door mij zou hij nu dood kunnen zijn. Ik voel tranen over mijn wangen rollen en schud mijn hoofd.
'Hoe kan je zo... idioot zijn om te denken dat je mij gelukkig zou maken door die infusen los te trekken. Doe me dat nooit meer aan.' Ik trek hem in een omhelzing en huil zachtjes uit op zijn schouder.
'Doe me dat nooit meer aan,' herhaal ik.

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

‘Hoe kan je zo… idioot zijn om te denken dat je mij gelukkig zou maken door die infusen los te trekken. Doe me dat nooit meer aan.’ hij trok me in een omhelzing terwijl hij huilden.
‘Het spijt me, oke.’ Ik zuchtte zachtjes. Ik kon het gewoon allemaal niet goed doen. Als ik iets probeer goed te doen maak ik hem bang of kwets ik hem of hij word boos. Wat moest ik doen? Het enige wat ik wilde dat alles terug naar normaal zou gaan maar dat kon niet meer.
‘Doe me dat nooit meer aan.’ hoorde ik Scorpius verdrietig zeggen wat door het diepst van mijn hart sneed.
‘Het spijt me, oke. Alleen ik weet me geen raad meer. Ik kan je niet verliezen Scorpius; en alles wat ik doe lijkt jou alleen maar van me weg te duwen.’ Ik beet op mijn lip. Ik had waarschijnlijk weer genoeg vloeistof binnen gekregen om hele zinnen te zeggen want het lukte. Ergens had ik spijt dat ik deze zin gezegd had maar het was de waarheid. Wilde ik hem ooit gelukkig proberen te maken dan moest ik weten wat ik moest doen want anders zou ik hem alleen maar nog ongelukkiger maken. Net zoals nu. Sinds onze ‘relatie.’ Heb ik hem alleen maar verdrietig gezien.

Schrijven jij! muhaha ik pak je terug

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

[Scorpius en Campbell hebben elkaar op 10 feb 2014 ontmoet. Dat is meer dan twee maanden geleden ]

Scorpius Malfoy

‘Het spijt me, oke. Alleen ik weet me geen raad meer. Ik kan je niet verliezen Scorpius; en alles wat ik doe lijkt jou alleen maar van me weg te duwen.’ Ik schud mijn hoofd en trek hem dichter naar me toe.
'Je moet niet zo denken. Het heeft geen zin om negatief te zijn, je bereikt er niks mee. We kunnen hier wel doorheen komen. Want ik hou van jou.' Ik ben even stil en veeg de tranen weg uit mijn gezicht.
'Ik mag dan wel ongelukkig lijken, maar ondanks alles wat er gebeurt is, ben ik gelukkig.' Ik weet niet waar de woorden vandaan kwamen maar ik weet wel dat ik met hem gelukkig kan blijven, en ik wil niks liever dan hem ook gelukkig maken, want hij verdient dat.

Spoiler alert: you will save yourself