MSV - Midden Aarde RPG - Speeltopic 3 - Speeltopics

Dit is het schrijftopic voor een verhaal in Midden Aarde.

De rode lijn:

[ bericht aangepast op 8 sep 2014 - 12:53 ]

Every villain is a hero in his own mind.

Nog lui ook! Wat was dit voor een tovenaar? Eentje die een queeste ondernam om vervolgens als een soort verwende prins op zijn wenken bediend te willen worden...
'Nee,' gromde ze en ze liet haar houweel uit de gordel om haar heupen glijden. 'Er moeten twee actieve wachters zijn. De een kan wel in slap vallen en dan is er niemand om hem te wekken. We zijn geen uilen, meneer de tovenaar. Niemand kan zijn hoofd 360 graden draaien om de omgeving te overzien.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Kili zuchtte diep. 'Ik houd de wacht wel.' Hij trok een dolk uit een van zijn houders en begon een tak te bewerken. De schilfers die eraf kwamen kon hij misschien wel aangestoken krijgen.

Ignatius de Blauwe

'Wil je insinueren dat ik beter uilen mee had kunnen nemen, mevrouw de dwerg?' vroeg Ignatius en hij haalde zijn schouders op.
'Ik dacht toch echt dat jullie leiders jullie geselecteerd hadden op jullie kwaliteiten. Je hoofd draaien is er daar niet één van?'

Gengi negeerde de tovenaar. Nu Kili had ingestemd om ook de wacht te houden, kon ze het wel weer van zich af zetten.
OOk zij liet zich weer in het gras zakken en legde haar houweel naast zich neer.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Ithilwen was bij het vuur gaan zitten en luisterde naar het gesprek. Er verscheen een glimlach op haar gezicht toen het onderwerp overging naar uilen. Er werd een tweede wacht aangewezen en Ithilwen ging even ontevreden verzitten. Het waren twee dwergen, en dat verontrustte haar een beetje.
'Als ik mij in dit gesprek mag mengen; persoonlijk sta ik er op dat ik ook een deel van de wacht op mij neem. Niet dat ik geen vertrouwen heb in deze dwergen, maar het zou mij een rustigere nacht geven als ik als lid van een ander ras ook mee zou waken. Bovendien zien zes ogen meer dan vier en kan ik prima zien in het duister van de nacht.' sprak ze. Ze hoopte dat er nu niet iemand als Sha'Rin er tussen zou springen en het voor haar zou verpesten, want haar humeur had al genoeg te verdragen gehad vandaag. En haar gedult ook.

Gengi gromde.
'Dan kunnen we net zo goed allemaal bij elkaar gaan zitten waken, hè?' Ze zou de tovenaar nooit zijn zin geven. Niet als dit was wat hij wilde. Ze hadden overdag genoeg tijd om te praten. Nu moest er gerust worden, maar blijkbaar nam men dat niet serieus.
'Kili en ik houden de eerste wacht, jij wacht je beurt maar af.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Ithilwen trok haar wenkbrauwen op.
'Pardon?' zei ze beledigt. 'Ik weet dat onze rassen niet geheel op vriendelijke voet met elkaar, maar moet u niet toegeven dat dit een beetje onredelijk is?' Het irriteerde haar dat er meteen weer iemand was die haar dwars probeerde te zitten, maar ze was vastbesloten haar kalmte te bewaren.

[Eyoo, ik heb lang geen tijd gehad om voor deze RPG te schrijven en er is inmiddels alweer veel gebeurd, dus ik ben een beetje de weg kwijt, haha. Is het goed als ik hier gewoon weer inspring met Thranduil? (:]

Caution first, always.

Gengi's wenkbrauwen kropen dreigend omlaag en ze draaide haar hoofd met een ruk om naar de elf.
'Hebt u mij iets over rassen horen zeggen?' vroeg ze met een geveinsde beleefdheid. Ze knarste haar tanden en haar vingers grepen het handvat van haar pikhouweel stevig beet.
'Als jij zo graag spelletjes wilt spelen onder de nachtelijke hemel, houd ik je niet tegen, maar ik weiger te gaan zitten bekvechten over wie de wacht houd. Kili en ik hebben ons aangeboden en het is prima zo.'
Gengi zou haar graag van alles naar het hoofd hebben geslingerd en haar ras toen tien mijlen diep de grond in hebben geboord, maar ze deed het niet. Ze kon niet begrijpen wat die elfen zo nodig in Erebor te zoeken hadden. Die waren echt niet op iets anders uit dan op een mooie schat! Ze wilde niet dat welke elf dan ook ook maar één munt in handen kreeg. Als dat zou betekenen dat ze daar een paar handen voor af moest hakken, zou ze dat doen. of meer.
Gengi liet haar houweel weer los en kwam overeind.om door het kamp te kunnen manoeuvreren en te zien hoe het iedereen verging.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Ithilwen probeerde uit alle macht niet in lachen uit te barsten. Blijkbaar waren alle dwergen opvliegend, Sha'Rin als mens inbegrepen. Het deerde haar niet dat de dwerg het er niet mee eens was. Ze had haar toestemming niet nodig, desnoods zou ze zeggen dat ze niet kon slapen. Wat haar wel dwars zat was dat ze weer een vijand had gemaakt, nu stond het aantal al op drie en dat alleen al deze dag! Aan de andere kant was het wel een dwerg, het was bijna onmogelijk om daar vrienden onder te krijgen. Maar ze kon in ieder geval op neurale voet kunnen proberen te komen met ze. De andere dwerg die de wacht zou houden was er ook nog. Misschien zou ze daar een gesprek mee kunnen beginnen. In ieder geval zou ze de hoop nog enkele vrienden te krijgen nog niet opgeven.

( Ik vind het helemaal prima hoor Joaq! Gezellig dat je weer mee doet (: )

Kili blikte even naar de elf die met Gengi in discussie was gegaan. Hij rolde met zijn ogen. Wat dachten die achterlijke elfen nou? Er was maar een reden dat ze mee gingen naar Erebor, en dat was niet voor de gezelligheid. Niet alleen dwergen lieten hun oog op goud vallen. Toen hij in zijn vingers sneed, merkte hij pas dat hij uit frustratie de hele onderkant van de tak had afgeschuurd. Hij begon meteen een poging te doen om de schilfers aan te steken. Al brandde het vuurtje voor maar even, dan hadden ze tenminste even een warmtebron.

Brennen Uquenyondo

Hij genoot nog even van de rust die de natuur om hem heen hem bracht. Hij vermoedde dat het in het kamp een aardig drukke chaos zou zijn, iets waar hij niet al te dol op was. Ondertussen vroeg hij zich af van wie het paard zou zijn. Zijn eigen paard had dit paard herkent en hij had zich niet erg lang in de groep begeven, dus ging hij in gedachten langs bij wie hij allemaal in de buurt was geweest, waardoor zijn paard in contact had kunnen komen met het paard van die ander. Gezien de grootte van dit dier, was de eigenaar waarschijnlijk een elf of een mens.
Na een tijdje hoorde hij tussen de stilte opeens het vage praten van personen. Hij focusste zich even op waar het gepraat vandaan kwam en liep daarna die richting op. Wanneer hij de eerste personen in de verte zag opdoemen, kwam er al gauw een mensenmeisje op hem afgelopen. Ze leek opgelucht te zijn vanwege haar "hij is terug" waardoor hij vermoedde dat het haar paard was, die hij gevonden had.
'Ik vond deze jongen ergens in het bos en vermoedde dat hij van één van jullie was,' merkte hij op tegen de jonge vrouw. 'Hoe staan de zaken hier eigenlijk? Ik heb namelijk me de laatste paar dagen wat afstandig gehouden, omdat ik de boel een beetje in de gaten hield voor jullie.'

{Brennen is trouwens weer vrij voor interactie :')}

[ bericht aangepast op 15 juni 2014 - 20:54 ]

Stenenlikker

Thranduil Oropherion

Thranduil keek met een kleine, geamuseerde glimlach naar zijn schoot toen één van de vrouwelijke dwergen uit haar slof schoot tegen Ithilwen. Het was helemaal niet zo dat hij genoot van het feit dat Ithilwen zo werd aangesproken, maar op de een of andere manier was het geruststellend om te zien dat hij niet de enige was die regelmatig werd geteisterd door Ithilwen's losbandige gedrag.
Thranduil bleef stil. Hij bemoeide zich niet met de zaken van de anderen. Hij vond het prima als twee dwergen de wachten hielden. Niet dat hij hen vertrouwde, maar hij sliep altijd licht en heel gemakkelijk was hij uit zijn slaap te halen; hij werd zelden verrast.
Uiteindelijk werd er besloten dat het inderdaad de dwergen zouden zijn die de wacht zouden houden en hij zag hoofdschuddend aan hoe geïrriteerd Ithilwen daarover was. Ze was koppig, dat wist hij, maar trots was ze ook.
'Ben je weer vrienden aan het maken?' vroeg hij met een speelse grijns. Hij keek haar daarentegen niet aan, hij staarde naar het vuur, maar hij wist dat zijn opgetrokken wenkbrauw haar niet zou ontsnappen.

Caution first, always.

Lili Houtblad

Lili liep naar Kili toe.
'Mag ik naast je liggen terwijl jij de wacht houd? Ik kan niet goed slapen in de buitenlucht.' Ze nam een pruillipje aan zodat ze zeker wist dat haar grote broer het niet kon afslaan. Kili haalde zijn schouders op en Lili legde haar hoofd op zijn schoot.

Ithilwen schrok toen ze Thranduil's stem naast zich hoorde. Toen rolde ze met haar ogen en gaf de koning een speelse mep tegen zijn bovenarm.
'Ga toch een eind vliegen. Het is helemaal niet zo makkelijk om met van die koppige wezens te communiceren hoor!' mompelde ze, maar ze kon een grijns niet onderdrukken. Ze keek even naar de donkere hemel. De avond begon al te vorderen en de lucht begon langzaam te verduisteren. Gauw kroop ze wat dichter bij de vlammen en rilde. In stilte dankte ze de zwartharige dwerg die het was gelukt een vuurtje te stoken. Als iedereen sliep zou ze eens een woordje met hem moeten gaan kletsen.