RPG - College Life - Topic 1. - Speeltopics

Index RPG Actieve Topics Zoek

9 feb 2014 - 22:24

Pebble 2172

Heb jij er nooit van gedroomd? Na die suffe High School naar een geweldige College van jouw keuze, waar lessen naar jouw interesse volgt en vrienden voor het leven maakt. Voor veertien jongeren gaat dit avontuur beginnen. Zeven jongens en zeven meisjes met ieder een andere major komen aan op hun gekozen College, Florida State College, gelegen in het warme Florida. Ze worden ingedeeld in twee huizen. Een voor de jongens, één voor de meisjes. Ieder hebben ze een eigen kamer voor genoeg privacy, die naar eigen wens ingericht mag worden. Allen kijken ze uit naar de beroemde Redcups-feestjes, het leren op het grasveld en de gezellige tijd met hun huisgenootjes. Vriendschappen en liefdes ontstaan, net als ruzies en plagerijen.

Het huis.
Woonkamer.
Keuken.
Badkamer.

Campus.
Bibliotheek. (heeft ook computerruimtes)
Gym. (bevat fitnessruimte, dansruimten, zwembad en erachter liggen voetbal en rugby-velden) Elke dag open van 7am - 22pm
Theater. Buiten lesuren open op zaterdagen van 11am - 15pm.
Kunstateliers. Elke dag open van 9am - 16pm
Radio- en opnamestudio. Elke dag open van 11am - 18pm.
Muziekruimten. Buiten lesuren elke dag open van 8am - 18pm
Lunchbar Elke dag open van 11am - 14pm.
Café/pub. Elke avond open van 20pm - 01am. Op vrijdag- en zaterdagavond open van 21pm - 03am.

Major.
Een major is het vak wat je studeert. Dit kan variëren van Rechten, Filosofie, Engels, Communicatie naar creatieve majors als Kunst, Muziek, Theater en dans. Colleges duren 3 uur (aan één stuk) en van ieder vak hebben de studenten 3 lessen per week. Rooster wordt aangemaakt!

Rollen:

Invullijstje:
Volledige naam:
Bijnaam:
Leeftijd (minimum leeftijd is 18):
Major:
Innerlijk:
Uiterlijk (plaatjes + uitleg):
Extra:

Meisjes: Vol!
- Victoria Carrie Parker - Engels en Creative Writing - Pebble 1,1
- Violet Harmon - Kunst - Volbeat 1,3
- Lucy Savannah Doyle - Kunst en Ontwerp - Raccoon 1,2
- Roselyn Bella Smith - Engels - CrazyGirlxx 1,2
- Fenna Charly Jones - Muziek en Spaans - AnnaxElsa 1,6

Jongens: Vol!
- Ashton Miles Price - Economie en Muziek - Pebble 1,2
- Fredrick Salvadore - Theater en Muziek - RIN 1,1
- Finley Daniel Cruther - Kunst - Curls 1,5
- Jayden Luke Hale - Muziek - quin98 1,3
- Markus Eliah Salvadore - Filosofie en dans - Raccoon 1,4

Regels:

- +/- 300 woorden per post.
- Geen Mary-Sue's of Gary-Stu's, iedereen heeft flaws.
- Maximaal 2 personages per persoon.
- Overleg in het Praattopic, als het in het topic zelf moet tussen haakjes! [] () {}
- 16+ en schelden is toegestaan, maar houdt het gepast.
- Naamsveranderingen doorgeven.
- Minstens twee keer per week posten, lukt dat niet dan doorgeven!
- Houdt het realistisch.
- Reserveringen blijven 24 uur staan, daarna vervallen ze!
- Altijd naam van je personage boven het stukje.

Begin:
De studenten komen aan bij hun huizen, settelen hun spullen in hun (al naar eigen ingerichte) kamers en moeten zich om 14.00 uur melden bij de administratie om hun rooster en boeken op te halen. Ook kunnen zij zich inschrijven voor allerlei clubs, zoals zanggroepen, het voetbalteam, theatergroepen, schrijfgroepen of om bijvoorbeeld bij de radio te werken. Het is nu ongeveer 11.00 uur.

Rollentopic.
Praattopic.

[ bericht aangepast op 26 feb 2014 - 22:12 ]
Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

9 feb 2014 - 22:34

Tuck 9461

(Mijn topics)

9 feb 2014 - 22:36

Pebble 2172

Victoria 'Tori' Carrie Parker. II Major Engels & Creative Writing - outfit.
Met een glimlach bedankte ik nogmaals de taxichauffeur, die me mijn twee zware koffers aangaf. Ik betaalde de wat oudere man en stapte de stoep op, waarna ik even bleef staan tot de taxi weg reed en ik me omdraaide naar het huis wat de komende tijd mijn thuis zou zijn. Ik liep naar de voordeur toe, mijn koffers achter me aan zeulend, en stak de sleutel in het sleutelgat. Nadat ik naar binnen stapte keek ik om me heen, ik was de eerste.
Omdat ik hier al eerder was geweest om mijn kamer in te richten, wist ik de weg in dit huis al vrij makkelijk te vinden en trok ik mijn koffers de trap op. Mijn kamer was de laatste in de gang. Ik duwde de withouten deur open en glimlachte bij het zien van mijn kamer. Het was echt mijn droomkamer, en ik had al maanden lang spullen bij elkaar verzameld om mijn kamer hier zo leuk mogelijk te maken.
Mijn koffers legde ik op mijn bed en ik ruimde de meeste kleren in, waarna ik naar beneden liep, richting de keuken. Ik vulde de waterkoker met water en pakte een kom uit de kast, waarna ik die vulde met heet water en een zakje muntthee erin sopte. Ik ruimde alles achter mijn rug op en nam voorzichtig een slokje, terwijl ik met mijn rug tegen het aanrecht aan leunde. Na het hete goedje doorgeslikt te hebben, kwam ik tot de conclusie dat de smaak beter zou zijn met suiker, dus liet ik er een klontje in vallen. Ik roerde voorzichtig erdoorheen voor ik weer een slokje nam. Ik glimlachte in mezelf, thee kon me na zo'n lange reis van New York echt beter laten voelen.

[ bericht aangepast op 9 feb 2014 - 22:38 ]
Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

9 feb 2014 - 22:44

SweetTooth 45676

(Mt. Morgen maak ik een post!)

Ich liebe dich 27.12.23

10 feb 2014 - 6:56

Coronam 3113

[MT]

''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''

10 feb 2014 - 7:53

Disasterology 2412

[Mijn topics.]

Dear Molly. Watching over Fred like you have been watching over Harry all these years. Love, Lily.

10 feb 2014 - 8:48

Curuxa 2057

(MT, finally)

{ do you call yourself a freaking hurricane like me? }

10 feb 2014 - 12:53

Alleidis 549

MT.

Normal is an illusion. What's normal for the spider, is chaos for the fly.

10 feb 2014 - 13:22

SweetTooth 45676

Frederick Salvadore//Theater en muziek//

Waarom was mijn vader zo vrolijk nu? Vindt hij het dan zo fijn dat ik weg ga, dat ik uit huis ga? Hij zit zelfs nu te fluiten.
Ongemakkelijk kijk ik uit het autoraam aan mijn kant naar buiten. Mijn vader reageert zo anders dan mijn moeder. Mijn moeder was helemaal van; "Let je goed op jezelf?" "Wees voorzichtig." "Kleed je goed aan." Dat soort dingen. Ik apprecieer het wel hoor, ik vind het fijn als mijn moeder zo zorgelijk is. Tenminste iemand die dat is.
"Pap," ik kijk naar mijn vader die opkijk van de weg en stopt met fluiten. "ik ga je missen," hij knikt met een glimlachje en geeft een paar klapjes op mijn bovenbeen. Ik kijk wat pijnlijk, ik ben redelijk kleinzerig.
"Ik jou ook. Tijd om voor jezelf te zorgen hè," glimlacht mijn pa terug en ik knik zacht.
"Tijd om volwassen te worden," maak ik zijn zin af. Hij heeft dit al zo vaak gezegd. Al vanaf het moment dat ik aangenomen was op dat college. Ik glimlach even naar mijn vader als hij even lacht en zegt dat ik op hem lijk in sommige opzichten. Ik leg mij hoofd tegen het raam aan en volg de voorbij komende bomen met een glimlachje.
Wanneer we een pad op rijden kijk ik op, en het grote gebouw is dichtbij. Mijn vader zet de auto stil en stapt uit, ik volg zijn voorbeeld en doe dit ook. Ik ga hier echter wonen, niet hij. Als ik bij de achterbak aankom heeft mijn vader mijn koffer al buiten staan en ik bedank hem met een glimlach.
"Dank u, pap," ik omhels mijn vader en sluit mijn ogen even. Ik krijg hooguit drie dagen heimwee en dan is het wel over. Hopelijk ga ik wat mensen kennen waarmee ik om kan gaan. Ik laat mijn vader los.
"Heel veel plezier, en mag alles goed gaan, man," zegt hij en bij ik lavh zachtjes.
"Bedankt pap, ga maar snel voor ik niet meer wil," grinnik ik. Want ik heb nu al heimwee, en mijn vader is nog niet eens weg. Ik ben erg. Mijn vader lacht en zegt dat ik gelijk heb, ik krijg nog een kus op mijn haren en dan vertrekt hij. Ik zwaai tot de auto uit zicht is en til mijn koffer op. Ik wandel het pad op naar het gebouw toe en blijf bij de deur wachten. Dit heb ik Markus beloofd namelijk.

Ich liebe dich 27.12.23

10 feb 2014 - 15:14

Alleidis 549

Annastacya Mumrai - Kunst.
Eindelijk was het zo ver. Het was tijd om mijn leven in Nederland vaarwel te zeggen. Vrienden had ik toch niet meer, net als familie. Het enige wat ik achterliet waren mijn ouders. En ja, dat doet pijn, maar dit is voor mij de juiste beslissing. Papa had er al vrede mee, maar mams bleef het moeilijk vinden. Met tranen in haar ogen drukte ze op het vliegveld een kus op mijn voorhoofd. Ik moest ook behoorlijk tegen mijn tranen vechten, als ik eerlijk ben. Papa glimlachte, en gaf me het laatste duwtje in de rug. "We bellen, we mailen, we appen, we schrijven, we skypen, we sms'en," lachte hij. Ik begon te lachen, en sloeg mijn armen om hem heen. Voorzichtig pakte ik mijn moeders hand, en zo betrok ik haar bij de knuffel. Het was een laatste grouphug. "Als ik terug kom ben ik nog steeds jullie dochter," fluisterde ik. Mijn stem brak bijna, maar ik hield mezelf groot. "Ik zal enkel wat veranderd zijn," voegde ik er vlug aan toe, om het minder zwaar te maken. Het werd tijd om te gaan. Met lood in mijn schoenen, liet ik mijn ouders los en keek ik ze nog één keer aan. "Zet hem op, lieverd," fluisterde mijn vader. Ik knikte, als ik nu nog iets zou zeggen, zou ik zeker weten gaan huilen. Ik schraapte kort mijn keel, en glimlachte. Zwakjes stak ik mijn hand op. "Daar gaat onze kleine meid," hoorde ik mijn moeder nog zeggen. "Ja... Van een rupsje naar een prachtige vlinder dat gaat vliegen," vervolgde papa. Ik deed net alsof ik het niet hoorde, maar het raakte me diep. Ik zag nog net hoe ze elkaar vastpakten, daarna moest ik wel doorlopen. Ik besefte me dat papa en mama het samen echt wel gingen redden. Het was inderdaad tijd om letterlijk te gaan vliegen. De weg naar het vliegtuig leek een eeuwigheid te duren, puur om het feit dat het voelde alsof ik met lood in mijn schoenen liep. Eindelijk kwam ik in het vliegtuig, en zocht ik een rustig plekje op. Ik checkte nog vlug mijn mobiel, en ik zag dat mijn vader een foto had gestuurd op WhatsApp. Een foto van hem en mama samen. Ik hield me de hele tijd zo groot, zelfs na alle mooie woorden. En één foto brak me totaal.

Normal is an illusion. What's normal for the spider, is chaos for the fly.

10 feb 2014 - 17:42

Ken_ 18305

( mt )

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

10 feb 2014 - 19:26

Ken_ 18305

Markus Eliah Salvadore -Outfit

Al lachend met mijn moeder zat ik in de auto, ze vertelde haar belevenissen van toen zij nog op campus zat, ze had van die weelderige krullen en pap had toen een ton gel in zijn haar zitten. Ik moest lachen om haar onhoudbare getater. Ze wilde me nog zoveel vertellen dat ze van het ene naar het andere wipte, waardoor ik niet helemaal kon volgen, maar het was enorm grappig om haar zo te zien. Ik keek op van een getoeter, van een auto die ons passeerde en ik sta even mijn hand op naar min oom. Rick was er dus al. Ik hoopte at hij nog niet weg was van onze afgesproken plek. Het zou me eerlijk gezegd niet echt verbazen mocht hij al op onderzoek uit zijn. Wat dromerig keek ik uit het raam en luisterde ik allang niet meer naar mijn moeder die nog steeds bezig was. Typisch mijn moeder, eens ze begon met praten duurde het uren voordat ze niets meer wist te zeggen. Pas toen ik het college zag begon ik te glunderen en ging ik wat rechter zitten. Ik kleefde bijna tegen het raam als een opgewonden puppy die net een nieuw thuisje gekregen had. Zodra mijn loeder een parkeer plekje had, srong ik uit de auto en nam ik mijn koffer en hees ik mijn rugzak over mijn schouders heen. Ik nam even wat frisse lucht en haf mijn moeder, die al met tranen in haar ogen stond een kus op haar voorhoofd. "Wees voorzichtig hé." zei ze op haar typische moeder toon en ik knikte. "Tuurlijk mam." grinnikte ik en daarna zette ik mijn eerste stap op mijn volwassen zijn. Ik grijnsde al lichtjes bij de gedachten hoe het hier zou worden. Ik liep naar d poort toe en glimlachte breed toen ik mijn neef Frederick zag staan. "Hé, Rick! Goed je weer te zien." zei ik vrolijk terwijl ik naar hem toe liep.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

11 feb 2014 - 12:54

Curuxa 2057

Fenna Charly Jones • Muziek en Spaans • Outfit
Wat een ochtend. Eindelijk, na zes uur reizen kon ik mijn koffers neerzetten en in het gras zakken. Mijn moeder had me om 11 uur in nederland naar het vliegveld gebracht, waar we afscheid hadden genomen en ik twee en half uur later de vlucht naar Florida had genomen. Vanaf het vliegveld had ik de bus genomen. 11 uur vertrek, 11 uur aankomst. Het tijdverschil was precies de tijd die de reis in beslag had genomen. Ik zuchtte en ging in het zachte gras liggen. Ik keek naar de zon die zich langzaam langs de hemel bewoog en grijnsde. Natuurlijk was ik hier al geweest om mijn kamer in te richten, toch was het fijn hier weer terug te zijn. Ik liep de hal in en ging de trap op naar mijn kamer. Ik duwde de deur zachtjes open waarna ik meteen op het bed plofte. Het was heerlijk hier weer te zijn, bij de zon, de zee, en niet de vergeten mijn nieuwe leven! Ook de Redcups feestjes, ja, daar keek ik wel naar uit. Het zou hier vast fantastisch worden. Ik begon vol motivatie en nieuwe energie van opwinding mijn kleding in de kledingkast te stoppen en mijn toiletspullen in de kleine badkamer te zetten. Mijn iPad legde ik naast het bed, samen met mijn pinpas en rijbewijs. Toen ik daar eindelijk mee klaar was, verwisselde ik mijn laarsjes voor een paar slippers die ik onder uit mijn koffer had gevist. Het mocht dan niet zo warm zijn, maar ik wilde even bevrijd zijn van die strakke schoenen. Vrolijk liep ik weer naar buiten. Ik hoopte een beetje snel vrienden te maken, zodat ik niet een heel jaar altijd en overal alleen zou zijn. Daarom liep ik op de eerste de beste persoon af die ik zag. Ik stak enthousiast mijn hand op. "Hoi." zei ik vrolijk.

[Iemand die de taak op zich wil nemen tegen Fenna te praten? :p]

[ bericht aangepast op 11 feb 2014 - 12:55 ]
{ do you call yourself a freaking hurricane like me? }

11 feb 2014 - 13:25

Alleidis 549

[Als het kan zou ik graag de major van Anna willen veranderen naar Writing in plaats van Kunst. Ik dacht; ik zeg het maar meteen, gezien we nu nog aan het begin van de RPG zijn.]

Annastacya Mumrai • Kunst.
Mijn slaapkamer was geweldig. Ik was mijn vader eeuwig dankbaar voor zijn hulp. De tekst op de muur gaf me het gevoel van thuiskomen. Ik zette mijn koffers tegen de muur naast mijn bed. Mijn handtas zette ik op mijn bureau. Mijn hele kamer werd uitstekend belicht door de zon die hier vele malen prachtiger leek te zijn. Tevreden schraapte ik mijn keel, en glimlachte ik. Ik haalde mijn iMac uit mijn tas, en legde die op mijn bed. Ik opende de deuren van het klein balkon, en liet te warme lucht mijn lichaam verkennen. Het uitzicht was rustgevend, en alles wat ik hoorde waren de vogels en heel in de verte een aantal kinderen. Ik haalde mijn mobiel uit mijn broekzak en pakte de borstel die ik al had aangeschaft. Rustig begon ik mijn haren te borstelen, je kon wel zeggen dat het een tic was. Ik besloot maar eens op verkenning te gaan, het was tenslotte ook mijn huis en ik moest het doen met de mensen die ook naar college gingen. Ik liep de trap af, en speurde wat rond. Het huis was prachtig.

Normal is an illusion. What's normal for the spider, is chaos for the fly.

11 feb 2014 - 19:53

Floralscene 2720

[My topics]

† Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

11 feb 2014 - 20:29

Floralscene 2720

~

[ bericht aangepast op 16 feb 2014 - 20:45 ]
† Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

Index RPG Actieve Topics Zoek