[Speeltopic] Darkside pleeghuis voor jongeren - Speeltopics

De verhaallijn:

Met een groep jongeren zit je in Dark Side. Geen van allen ben je blij dat je hier zit. De leiding is gewelddadig en wil met alle macht de touwtjes in handen houden. De verhaallijn is soepel en dus kun je het volledig naar wens buigen. Willen ze ontsnappen? Komen ze in opstand? Blijven ze in het weeshuis en zetten ze de boel op stelten? Who knows...

het verpleeghuis:
van buitenaf:

eetzaal:

slaapzaal:

De jongens en meiden hebben aparte slaapzalen en aparte badkamers.

intro

Welkom bij Dark Side pleeghuis voor jongeren. Wij vangen jongeren op in de leeftijd van 14 tot 21 die om welke reden dan ook niet meer thuis kunnen wonen. Ontsnappen ia niet mogelijk vanwege onze locatie in een kilometers groot bos en onze nieuwste technieken.

Vanwege de moeilijke leeftijden hebben we wel enkele regels:

1. Om tien uur savonds gaat het licht uit en mag er niet meer op de gangen worden rondgedwaald of worden gesproken.
2. Jongens en meisjes slapen op aparte afdelingen.
3. Een seksuele of romantische relatie tussen jongeren in het weeshuis is streng verboden.
4. Tussen zeven en acht uur word het ontbijt aangeboden. Ben je te laat dan heb je geen ontbijt.
5. Roken en drinken zijn ten strengste verboden.
6. Om 5 uur wordt het diner aangeboden. Hiervoor Geld hetzelfde als bij het ontbijt. Te laat is geen eten.
7. Opstandig gedrag wordt niet getolereerd.
8. Schooluniformen moeten ten alle tijden tijdens schooltijden worden gedragen!
9. Van 9 tot 3 is er school, met pauze's van 10:00 tot 10:15 en van 12:00 tot 12:45.
10. Klusjes worden gedaan in je vrije tijd, na het avondeten.
11. electronica mogen één keer in de week worden gebruikt, op zaterdag in het weekend van 11 tot 12.
12. Er wordt geen contact gezocht met mensen buiten het pleeghuis.
13. Van 7 tot 8 is het stiltetijd, er word dan niet gesproken.
14. Op zondag is er van 12 tot 3 een groepsactiviteit waaraan alle jongeren verplicht deelnemen.

Wanneer iemand zich niet aan de regels houd, zullen er consequenties volgen. De leiding mag zelf deze consequenties opstellen, naargelang van de overtreding


Lijstje:

Naam:
Leeftijd:
Innerlijk:
Waarom hier:
Foto/uiterlijk:
Nieuw/ hoelang hier:
extra

regels:

1. Schrijven in de eerste persoon
2. Stukken schrijven van minimaal 5 regels. Af en toe een kort antwoord kan, maar probeer lange stukken met gevoelens etc. te schrijven zodat anderen er goed op kunnen reageren
3. ervaring hoeft niet, maar is wel handig
4. Drama is prima, net als 16+,maar houdt het beperkt!
5. Geen eendagsRPG!
6. En probeer je personage zo gedetailleerd mogelijk te maken, geen perfecte personages please!
7. Have fun



Girls: VOOR NU VOL
Ayalynn Denola - Rawiyah
Nova McCarter - DevIce
Nicole Brendalynn "Brandy" Martin. - Kayal
Jolene Heather Cain - Meraki
Maison Grase McLoid - weak
Jane Bennet -LittleNinja
Jules Charlotte Hastings- dumbledore
Giselle Cémentine des Barres - Leidenschaft

Boys:
Ryder Finn Valentiné Montgomery - dumbledore
]Thomas Daniel Smiths. - bootin
Raven Henderson - Lovelost
Chase Aiden Walker -Meraki
Christyan Raeder - DevIce

[ bericht aangepast op 3 jan 2014 - 15:59 ]

---

If you want someone to trust you, you should give them a reason.

Leidenschaft schreef:
Iemand voor Giselle?

Thomas C:

---

Everything is illuminated by the light of our past.

Giselle Clémentine des Barres

Lui trok ik mijn schooluniform aan terwijl mijn medeleerlingen in de gewoonlijke ochtendslow-motion om me heen dansten. Ik groette een paar toen ik langs hun bedden liep en bestudeerde degenen die ik niet kende met een vluchtige blik. Ik probeerde mijn ogen wijder open te sperren en hoopte dat er geen aanmerkingen zouden worden gemaakt op mijn donkere wallen, aangezien ik de hele nacht geen oog dicht had gedaan. Ik was nou eenmaal een slechte slaper, maar ik was er aan gewend en vond het niet meer erg. Wanneer er geen plaats is voor dromen is er altijd nog plaats voor gedachten en ideeën. En in een zekere zin zijn ze hetzelfde, al dan niet helemaal. Ik wandelde richting de ontbijtzaal tot ik Thomas in mijn ooghoek zag verschijnen. Het was niet bepaald zo dat ik zin had in een gesprek, dat had ik nog maar zelden. Het was echter mijn moeders stem die in mijn hoofd bonkte: "Begin een dag met een goed gesprek, dan -" en nog iets en nog iets.
Ik liep naar hem toe en zei simpelweg:
'Hey, Thomas. Klaar voor nog een dag dichterbij bevrijding?'
Positief zijn.

---

Fuck the government.

Grapje.

[ bericht aangepast op 3 jan 2014 - 18:24 ]

---

everything, in time

---

I like my choices. I hope she likes hers.

Ayalynn

Ik moet giechelen als Jane's kleren op de grondvallrn omdat ze Maisons hand schud. Als Jane dan "pfff, ze zien er toch beter uit op de grond dan op mij." Zegt, begin ik onbedaarlijk te lachen. Ik klem mijn kiexen opelkaar en ik blijf maar lachen. "nee!GA WEG!" gilt Maison oppeens. Mijn ogen worden groot, en ik blijf lachen. "LAAT ME LOS" als iemand anders in paniek raakt heeft mijn lichaam de rare gewoonte om nog meer in paniek te raken als de eerste persoon. De gil begind in mijn borst, en brijd zich uit maar mijn keel en komt er langzaam uit. Bewakers tillen Maison op, en ik wil het niet. Ik wil dat iedereen veilig is. mijn lichaam beweegt uit zichzelf naat de bewakers toe, en ik stort me op hem. ik trek aan zijn korte haar, en ik probeer hem te bijten. Mijn ogen staan waarschijnlijk krankzinnig. Maison krijgt een spuit toe gedient, en ik weet dat ik de volgende zal zijn, dus ik maak me los en ik ren weg. Meer de bewaker heeft me toch te pakken, en voor dat hij de spuit in mijn arm duwt fluister ik "sorry" naar de meisjes die toekijken

---

Ik neem even afstand van Quizlet, sorry. Ik stop met alle RPG's.

(sorry btw voor de typfouten, m'n mobiel is te lui om aardig te zijn)

---

Ik neem even afstand van Quizlet, sorry. Ik stop met alle RPG's.

'Charme Janie, zware eerste dag :p

Jane Bennet

Nadat Ayalinn en Maison waren weggevoerd stond ik verward en eenzaam in de slaapkamer. En nu? dacht ik in mezelf. Het was stil in de slaapkamer en op zulke momenten kon ik ze het best horen, ik hoorde de Engelen altijd weliswaar, maar dan meer als een geroezelmoes maar nu, terwijl het zo stil was en ik quasie alleen was kon ik ze glashelder horen. 'Hé Haël, wist je dat Paul Walker morgen z'n laatste autorit zal maken?' Haël was de engel voor vriendschap, dat wist ik nu onderhand wel, want het was altijd hij die tussenkwam als er ergens een hemels akkefietje was. 'Wacht, is dat niet die acteur van de "Fast en Furious" films?' Vroeger geloofde ik dat Engelen al het goede symboliseerden, maar nu wist ik wel beter. Engelen waren eigenlijk grote roddeltantes die allemaal een eigen sterkte hadden. Haël stond nu voor vriendschap en was dan ook één van de vriendelijkere Engelen. Maar dan had je bv. ook Zachariah ,hij stond voor het verleden en hij was zonder twijfel de norste Engel van heel het garnizoen. 'Ja, inderdaad. Maar goed, ik moet nu gaan, een idioot heeft het in z'n hoofd gehaald om met een demon te onderhandelen.' Ik trok even een wenkbrauw op, een mens?Onderhandelen met een demon? 'Weeral? Dat is al de zesde deze week.Nog even en we hebben er voor alle dagen van de week.' Wel, dat was niet iets dat ik elke dag hoorde, op mijn manier dan. 'Er is iets gaande daarbeneden, teveel demonen komen naar de aarde. De Heilige raad' zit nu bijeen, we zullen wel binnenkort een antwoord krijgen, maar nu is het afwachten en ons werk doen. Tot binnenkort vriend.' Ik schudde even mijn hoofd, demonen? Naar onze aarde? Ik legde mijn dekens en kussen goed. Maar goed, het is niet mijn probleem. Ik moest nu echt gaan eten.

---

Jump, and you will find out how to unfold your wings as you fall

Thomas Daniel Smiths
Giselle liep naar mij toe terwijl ik onderweg was naar de ontbijtzaal. Ik liet mijn blik glijden over haar mooie rondingen en keek vervolgens diep in haar donkere ogen. ''Hey, Thomas. Klaar voor nog een dag dichterbij bevrijding?'' Ik grijnste zwakjes en schudde mijn hoofd kort - nee, ik was zeker niet het zonnetje hier in huis. ''Was het maar zo,'' zei ik en glimlach nog steeds zwakjes. Die bevrijding zou waarschijnlijk nooit meer komen en ik had al geaccepteerd van het feit dat ik hier mijn halve leven moest gaan zitten rotten. ''Was je ook op weg naar de ontbijtzaal?'' Vroeg ik en ik keek naar Giselle.
We hadden nooit veel gepraat - het was dat ze het gesprek begon anders hadden we langs elkaar heen gelopen en elkaar volledig genegeerd.
Ik wreef met mijn hand door mijn haren en keek haar vervolgens weer afwachtend aan. Ik hoorde mijn maag al rammelen - je kreeg hier bijna niks te eten en meestal kon ik nog net iets mee jatten vanuit de ontbijtzaal. Zoals een broodje of beleg. Vroeger had ik Giselle altijd maar iets vreemd gevonden, dat was één van mijn vooroordelen. Haar pony stond wild en levendig en het zag er wel schattig uit. Je zou niet verwachten dat ze hier zou zitten maar schijn bedriegt.

---

Everything is illuminated by the light of our past.

Giselle Clementine des Barres

Thomas glimlachte zwakjes.
'Was het maar zo.'
En ik deelde die zwakke glimlach op dat moment met hem vanwege de droevige oprechtheid in zijn stem. Ik gaf er geen commentaar op, maar liet slechts met mijn blik blijken dat ik de pijn van een langdurige gevangenschap deelde. Ergens was ik benieuwd naar hoe lang hij nog de isolatie van deze kille muren moest verdragen, ikzelf had geen idee hoe lang ik nog moest zitten, ik was opgeschreven als "onvoorspelbaar agressief, vormt hierdoor bedreiging in sociëteit", of iets dergelijks idioots. Maar ik was van mening dat je pijnlijke vragen niet aan de oppervlakte moet vissen.
Ik voelde een vlaag van sympathie voor hem, ondanks de verleidelijke staar die hij me toewierp. Ik was noch gevleid, noch geïntimideerd; het was immers aardig bekend dat vrijwel elk meisje de prooi was van zijn hongerig jagende ogen.
'Was je ook op weg naar de ontbijtzaal?' vroeg hij.
'Dat was ik, ja,' het was een kille zin maar ik sprak hem warm uit.
We liepen samen naar de ontbijtzaal en ik liet mijn blik door de ramen rusten op de opkomende zonnestralen die een sfeer van vrijheid wierpen over de velden. Een vreemde hulpeloze hoop begon in me te borrelen en voor een moment kon ik geen woord uitbrengen.
'De zon schijnt, maar niet op ons,' zei ik uiteindelijk zacht en glimlachte droevig naar Thomas.

---

Fuck the government.

[wat voor straf krijgen Maison en Jane?]

---

Ik neem even afstand van Quizlet, sorry. Ik stop met alle RPG's.

Wie is er eigenlijk allemaal in de ontbijtzaal?

---

Jump, and you will find out how to unfold your wings as you fall

People?

---

Ik neem even afstand van Quizlet, sorry. Ik stop met alle RPG's.

Rawiyah schreef:
People?

Njah, ik vroeg me ook al af waar al die mensjes verstopt zitten

---

Jump, and you will find out how to unfold your wings as you fall

LittleNinja schreef:
(...)

Njah, ik vroeg me ook al af waar al die mensjes verstopt zitten

Ik kan ook niet verder schrijven als ik niet weet wat ze voor straf krijgen enzo

---

Ik neem even afstand van Quizlet, sorry. Ik stop met alle RPG's.

Rawiyah schreef:
(...)

Ik kan ook niet verder schrijven als ik niet weet wat ze voor straf krijgen enzo

Hoe bedoel je? Je mocht toch zelf de straf kiezen?

---

Jump, and you will find out how to unfold your wings as you fall