[Speeltopic] Darkside pleeghuis voor jongeren - Speeltopics

De verhaallijn:

Met een groep jongeren zit je in Dark Side. Geen van allen ben je blij dat je hier zit. De leiding is gewelddadig en wil met alle macht de touwtjes in handen houden. De verhaallijn is soepel en dus kun je het volledig naar wens buigen. Willen ze ontsnappen? Komen ze in opstand? Blijven ze in het weeshuis en zetten ze de boel op stelten? Who knows...

het verpleeghuis:
van buitenaf:

eetzaal:

slaapzaal:

De jongens en meiden hebben aparte slaapzalen en aparte badkamers.

intro

Welkom bij Dark Side pleeghuis voor jongeren. Wij vangen jongeren op in de leeftijd van 14 tot 21 die om welke reden dan ook niet meer thuis kunnen wonen. Ontsnappen ia niet mogelijk vanwege onze locatie in een kilometers groot bos en onze nieuwste technieken.

Vanwege de moeilijke leeftijden hebben we wel enkele regels:

1. Om tien uur savonds gaat het licht uit en mag er niet meer op de gangen worden rondgedwaald of worden gesproken.
2. Jongens en meisjes slapen op aparte afdelingen.
3. Een seksuele of romantische relatie tussen jongeren in het weeshuis is streng verboden.
4. Tussen zeven en acht uur word het ontbijt aangeboden. Ben je te laat dan heb je geen ontbijt.
5. Roken en drinken zijn ten strengste verboden.
6. Om 5 uur wordt het diner aangeboden. Hiervoor Geld hetzelfde als bij het ontbijt. Te laat is geen eten.
7. Opstandig gedrag wordt niet getolereerd.
8. Schooluniformen moeten ten alle tijden tijdens schooltijden worden gedragen!
9. Van 9 tot 3 is er school, met pauze's van 10:00 tot 10:15 en van 12:00 tot 12:45.
10. Klusjes worden gedaan in je vrije tijd, na het avondeten.
11. electronica mogen één keer in de week worden gebruikt, op zaterdag in het weekend van 11 tot 12.
12. Er wordt geen contact gezocht met mensen buiten het pleeghuis.
13. Van 7 tot 8 is het stiltetijd, er word dan niet gesproken.
14. Op zondag is er van 12 tot 3 een groepsactiviteit waaraan alle jongeren verplicht deelnemen.

Wanneer iemand zich niet aan de regels houd, zullen er consequenties volgen. De leiding mag zelf deze consequenties opstellen, naargelang van de overtreding


Lijstje:

Naam:
Leeftijd:
Innerlijk:
Waarom hier:
Foto/uiterlijk:
Nieuw/ hoelang hier:
extra

regels:

1. Schrijven in de eerste persoon
2. Stukken schrijven van minimaal 5 regels. Af en toe een kort antwoord kan, maar probeer lange stukken met gevoelens etc. te schrijven zodat anderen er goed op kunnen reageren
3. ervaring hoeft niet, maar is wel handig
4. Drama is prima, net als 16+,maar houdt het beperkt!
5. Geen eendagsRPG!
6. En probeer je personage zo gedetailleerd mogelijk te maken, geen perfecte personages please!
7. Have fun



Girls: VOOR NU VOL
Ayalynn Denola - Rawiyah
Nova McCarter - DevIce
Nicole Brendalynn "Brandy" Martin. - Kayal
Jolene Heather Cain - Meraki
Maison Grase McLoid - weak
Jane Bennet -LittleNinja
Jules Charlotte Hastings- dumbledore
Giselle Cémentine des Barres - Leidenschaft

Boys:
Ryder Finn Valentiné Montgomery - dumbledore
]Thomas Daniel Smiths. - bootin
Raven Henderson - Lovelost
Chase Aiden Walker -Meraki
Christyan Raeder - DevIce

[ bericht aangepast op 3 jan 2014 - 15:59 ]

---

If you want someone to trust you, you should give them a reason.

DevIce schreef:
Hoe werken de meesten hier trouwens? Met meeten, of met gewoon een stuk schrijven en zien wie erop reageert? Dat verschilt namelijk ook weer per RPG

Ik ben een noob hierin maar gwoon een stuk schrijven en kijken hoe andere erop reageren?

---

"Everytime I see the red hair bouncing so gracefully, I remember how much damage I did to that magnificient flower..."

DevIce schreef:
Hoe werken de meesten hier trouwens? Met meeten, of met gewoon een stuk schrijven en zien wie erop reageert? Dat verschilt namelijk ook weer per RPG

Allebei, als iemand wilt meeten vind ik 't ook prima :'3

---

Everything is illuminated by the light of our past.

Ik schrijf meestal random iets. Nou ja, stiekem zorg ik er meestal voor dat ik niet hoef te beginnen en reageer dan op en ander (als diegene iets leuks schrijft).

Ik vergat enkel dat ik had beloofd de make-up van mijn nichtje te doen, dus ik ben nu toch even weg, maar ik reageer zeker vandaag nog!

---

everything, in time

oké, nouja ik ga wel een stuk schrijven dan, als er later mensen zijn die willen meeten ben ik daar ook voor . Zal ik dan maar beginnen?

---

If you want someone to trust you, you should give them a reason.

Het is ochtend toch, dus dat zien ze sowieso de mensen die op hun slaapkamer slapen (iereen van het zelfde geslacht)

---

Ik neem even afstand van Quizlet, sorry. Ik stop met alle RPG's.

Niet het beste stuk maar oké

Nova
Ik schrik wakker van de zoveelste nachtmerrie en schiet overeind. ik voel een pijnscheut in mijn hoofd. ‘Godverdomme, auw.’ Voorzichtig wrijf ik met mijn hand over de pijnlijke plek. Dat wordt een migraine vanmiddag. Met een zucht laat me ik achterover in mijn kussen vallen. Alweer een rottige dag in dit rottige huis. Hoe sneller ik hier weg ben, hoe beter. Ik kijk op de klok aan de muur; kwart over zes. Nog drie kwartier voordat het ontbijt word geserveerd. Ik zet mijn blote voeten op de koude vloer en wrijf de slaap uit mijn ogen. Mijn lange haar valt over mijn schouder en ik besluit maar vast richting de badkamer te gaan, voordat er zodadelijk een rij staat. Snel stap ik even onder de douche, waarna ik mezelf omkleed en terug richting de slaapzaal loop. Ik vind het vreselijk om met alle meiden één kamer te moeten delen. Wat een ramp. Van privacy is hier geen sprake. Als je niet wordt gestalkt door de leiding, dan wel door iemand uit het huis. Ik ga op mijn bed zitten en denk aan de afgelopen week terwijl ik met mijn vingers over de wond op mijn ribben ga. Misschien moet ik me komende week maar een beetje gedeisd houden. Ik pak mijn borstel uit mijn nachtkastje en ga ermee door mijn haren, waarna ik het in een vlecht doe. Dan ga ik in kleermakerszit op mijn bed zitten terwijl ik kijk of er al anderen wakker zijn.

[ bericht aangepast op 31 dec 2013 - 16:40 ]

---

If you want someone to trust you, you should give them a reason.

Ayalynn Denola

Ik word wakker door het geluid van iemand die doucht. Ik ga rechtop zitten, en kijk de kamer rond. Nova's bed is leeg, dus het is zij die aan het douchen is. Ik gooi mijn dekbed van me af, en zwier mijn benen uit mijn bed. Ik trek mijn uniform aan, loop naar de wc's en was mijn gezicht. Ik borstel mijn haar tot er geen klitten meer in zitten. Ik kijk naar mezelf in de spiegel. Mijn haar vloekt vreemd met het blauwe uniform. Ik vlecht mijn lange rode haar, en loop snel naar de slaapzaal als ik hoor dat Nova klaar is. Ik ga op mijn bed zitten, en zeg hallo tegen Nova als ze de slaapkamer binnen komt wandelen.

[Ik weet voor de rest niets, sowwy]

---

Ik neem even afstand van Quizlet, sorry. Ik stop met alle RPG's.

Ik ga ook al een stukje plaatsen

Jane Bennet

'Ik heb gehoord dat Nelson Mandela tot De Hoogste is geroepen.'
'Ik ook, het schijnt dat De Vader hem tot één van zijn Legioen-Engelen zal maken.'
'Echt? Denk je dat Hij die hemel en Aarde heeft geschapen Nelson zal laten vechten tegen Lucifer's Demonen?
'Shhtt!! Je weet wat er gebeurd als ze horen dat je de naam van De Verdorvene hebt uitgesproken..
Langzaam opende ik mijn ogen, het zonlicht streelde mijn gezicht. Zo werd ik het liefst wakker, nou liever zonder "De Engelen" weliswaar maar ik had geleerd dat ik dat er maar bij moest nemen. Ik draaide me nog even op mijn andere zij en deed mijn ogen toen helemaal open. In een ruk duwde ik alle lakens van me af en stond ik angstig naast het bed waar ik een paar seconden geleden nog rustig in had liggen slapen. Waar was ik? Ik voelde de adrenaline door mijn aderen stromen en mijn ogen namen de omgeving op. Oh ja, nu wist ik het weer, ik zat in een Instelling. Langzaam ging ik op het bed zitten en probeerde ik mijn ademhaling onder controle te houden. Beelden van gisteren flitsten voor mijn ogen. De rit van acht uren. De dodelijke stilte. De vastberadenheid van papa's gezicht. Het betraande gezicht van mams. Mijn hand in haar hand. De knuffels. De warme en liefdevolle omhelzing van papa terwijl hij fluisterde: 'Het spijt me Janie, maar het is beter zo.' Mams die breekt, papa die haar ondersteund. De wegrijdende auto. Het bed. De nacht. Ik wreef met mijn hand in mijn almiddels vochtige ogen en keek in het rond. Hopelijk had ik niemand wakker gemaakt met mijn domme paniekaanval.

Zo

[ bericht aangepast op 1 jan 2014 - 20:11 ]

---

Jump, and you will find out how to unfold your wings as you fall

Nova

Ik glimlach even naar AyaLynn. 'Goeiemorgen.', zeg ik zacht, om niemand wakker te maken. 'Ook zo'n zin in deze dag?', mijn lach verdwijnt wanneer ik bedenk dat ik sinds dat ik hier zit eigenlijk nooit met een goed gevoel opsta. Ik heb een hekel aan deze plek, aan dit huis, aan de leiding en aan de mensen.... Nee, niet aan iedereen, maar god wat zitten er hier een stel debielen. Ik ga met mijn hand over de stof van mijn rok. En ik haat dit uniform ook. Dan bedenk ik een lichtpuntje, vanmiddag mogen we een uur gebruikmaken van electronica. Dan kan ik eindelijk een van mijn oude vrienden proberen te bereiken, ik heb behoefte aan contact... aan onverdeelde aandacht. Ik weet zelf ook wel dat het ten strengste verboden is om contact te hebben met mensen buiten het pleeghuis, behalve je familie, maar ze maken het me wel erg makkelijk. Tuurlijk word je gecontroleerd, maar dat is een kwestie van je geschiedenis verwijderen.

---

If you want someone to trust you, you should give them a reason.

LittleNinja schreef:
Ik ga ook al een stukje plaatsen

'Ik heb gehoord dat Nelson Mandela tot De Hoogste is geroepen.'
'Ik ook, het schijnt dat De Vader hem tot één van zijn Legioen-Engelen zal maken.'
'Echt? Denk je dat Hij die hemel en Aarde heeft geschapen Nelson zal laten vechten tegen Lucifer's Demonen?
'Shhtt!! Je weet wat er gebeurd als ze horen dat je de naam van De Verdorvene hebt uitgesproken..
Langzaam opende ik mijn ogen, het zonlicht streelde mijn gezicht. Zo werd ik het liefst wakker, nou liever zonder "De Engelen" weliswaar maar ik had geleerd dat ik dat er maar bij moest nemen. Ik draaide me nog even op mijn andere zij en deed mijn ogen toen helemaal open. In een ruk duwde ik alle lakens van me af en stond ik angstig naast het bed waar ik een paar seconden geleden nog rustig in had liggen slapen. Waar was ik? Ik voelde de adrenaline door mijn aderen stromen en mijn ogen namen de omgeving op. Oh ja, nu wist ik het weer, ik zat in een Instelling. Langzaam ging ik op het bed zitten en probeerde ik mijn ademhaling onder controle te houden. Beelden van gisteren flitsten voor mijn ogen. De rit van acht uren. De dodelijke stilte. De vastberadenheid van papa's gezicht. Het betraande gezicht van mams. Mijn hand in haar hand. De knuffels. De warme en liefdevolle omhelzing van papa terwijl hij fluisterde: 'Het spijt me Janie, maar het is beter zo.' Mams die breekt, papa die haar ondersteund. De wegrijdende auto. Het bed. De nacht. Ik wreef met mijn hand in mijn almiddels vochtige ogen en keek in het rond. Hopelijk had ik niemand wakker gemaakt met mijn domme paniekaanval.

Zo

Wil je de volgende keer de naam van je personage boven je post zetten? Dat is duidelijker (:

---

Ik neem even afstand van Quizlet, sorry. Ik stop met alle RPG's.

Ayalynn Denola

"Goeiemorgen" Zegt Nova zacht. "ook zo'n zin in deze dag?" "Ik heb nooit zin in dagen." zeg ik. "Ik haat dagen. Dat weet je toch" zeg ik lachend. Dan zie ik dat een nieuw meisje een paar bedden naar rechts van me wakker word. Ze kijkt verschrikt, en ze ademt heel snel, ze heeft zeker een nachtmerrie gehad. Als ze zich gekalmeerd heeft loop ik naar haar toe. 'Had je een slechte droom?" vraag ik. "In mijn begin tijd sliep ik ook altijd slecht. Veel nachtmerries." niet dat die nu over zijn, ik word nu ook regelmatig wakker, badend in het zweet, terwijl ik mezelf probeer te overtuigen dat mijn vader me niet echt kam halen om me op te sluiten in een schuur. "Hoe heet je? Ik heet Ayalynn." Ik steek mijn hand uit. Ze is net wakker en ik praat weer te veel.

---

Ik neem even afstand van Quizlet, sorry. Ik stop met alle RPG's.

Nova

Ik knik en grijns even. 'Je bent niet de enige.', mompel ik zacht. Ik zie dat het nieuwe meisje wakker word en dat Ayalynn reageert. Ja, het is nog steeds verschrikkelijk om elke ochtend hier wakker te worden en niet te weten wanneer je naar huis mag. Ik weet eigenlijk niet eens precies waarom ik hier zit. Ja, ik had ruzie met mijn ouders, maar dat had elke tiener toch? Ik bijt op mijn lip bij de gedachte aan mijn ouders, ik kan niet zeggen dat ik ze mis... Ze luisterden toch nooit naar me, en het boeide ze niet wat ik wilde. Ik zuchtte kort en sta dan ook op en ga op de rand van het bed naast het bed van het meisje zitten. 'Ayalynn, rustig. Het kind is net wakker.'

---

If you want someone to trust you, you should give them a reason.

Thomas Daniels Smiths
Mijn ogen opende ik langzaam en ik kreunde geërgerd. Ik keek de kamer rond en wist dat dit weer zo een dag was net zoals alle andere. Dat je nergens heen kon, dat je moest eten op bepaalde tijden en vreselijke groepsactiviteiten op Zondag. Aan het geluid in de slaapzaal te horen - was er nog niemand wakker. Ik stond daarom zachtjes op en liep in mijn boxer en een wit shirt naar de gang richting de badkamer. Ik smakte naar een sigaret maar dat was geen goed idee op dit tijdstip, het was veel te rustig en dat zou opvallen. Ik gooide wat water over mijn gezicht heen maar ik werd niet wakker uit deze nachtmerrie. Ik draaide mezelf om en ging terug naar de slaapzaal die nog net zo rustig was als net en begon mij aan te kleden - de trui die meestal over mijn blouse heen zat liet ik liggen aangezien het niet ééns lekker zat.
De deur van de slaapzaal opende ik nogmaals om nu om de gang te gaan dwalen - het mocht misschien niet s'avonds maar in de ochtend hadden ze er niks over gezegd. Mijn stappen probeerde ik zo zacht mogelijk neer te zetten waar ik bijna geen moeite meer voor hoefde te doen.
Ik zat hier lang genoeg om te weten hoe en - of wat je moest doen. Ik voelde in mijn zak één sigaret zitten die ik altijd mee had, het was voor het geval dat. Ik was allang niet meer zo verslaafd als eerst maar soms had je het gewoon nodig - je werd letterlijk gek hier.

---

Everything is illuminated by the light of our past.

Christyan
De deur van de auto van mijn moeder slaat dicht. Met mijn tassen en koffer sta ik voor het tehuis. Dit wordt mijn thuis. Ik ben zenuwachtig, merk ik. Met wat moeite sleep ik alles naar binnen, waar ik word opgevangen door een of andere vrouw. Ze laat me de slaapzaal zien, en ik gooi mijn spullen op een bed, waarna de vrouw me mee naar beneden neemt. ‘Wacht maar in de woonkamer tot iedereen beneden is voor het eten.’ Ik merkte hoe Daniël ernaar smachtte om zichzelf te tonen, maar die kans ging ik hem niet geven, dat kon niet. Hij kon niet mijn eerste indruk maken. Ik ademde diep in en uit, voelde hoe ik langzaam terug werd gedrukt in het donker en ik schudde mijn hoofd. Mijn mond werd droog, kurkdroog en mijn handen werden klam. Nee, ga weg. Rot op. Ik sloot mijn ogen, alsjeblieft, Daan ga weg. Mijn mond vertrekt in een gemene grijns en ik probeer me te focussen op Christyan. Op mezelf, mijn voeten op de grond, mijn handen ineengevlochten. Kom op nou. Je kan dit. Ik voel dat ik langzaam maar zeker verander… Ik verlies de strijd en val in een donker gat.

Daniël.
Ik knipper met mijn ogen en grijns. Sorry Chris, maar dit moet ik afhandelen. Onrustig trappel ik met mijn voeten en ik sta op en loop een rondje door de woonkamer. Wat een fluthuis, het is oud en ik vind het nu al kut. Een grijns speelt zich om mijn lippen wanneer ik met mijn vingers over een vaas ga. Dit is vast en zeker breekbaar. Ik voel mijn behoefte aan nicotine en loop de gang op. Ik zie een jongen en besluit te vragen of hij misschien iets voor me kan betekenen. ‘Hey… Jij hebt toevallig een peuken, of wel?’

---

If you want someone to trust you, you should give them a reason.

Thomas Daniel Smiths
Mijn ogen gluurden door het raam en ik zag hoe een autodeur wordt opengedaan en zo snel mogelijk weer dichtgegooid. Er kwam een vrij brede jongen naar buiten die door de twee grote deuren van het huis naar binnen loopt. Welcome to hell. Ik kijk op wanneer ik de jongen na een tijdje op de gang zie, mijn ogen glijden langzaam over zijn lichaam heen en ik leun tegen de muur aan met beide handen in mijn zakken. ''Hey, jij hebt toevallig geen peuken, of wel?'' Vraagt hij waarbij zijn stem over de gang galmt. Ik schud mijn hoofd en kijk hem koeltjes aan. ''Gaat je niks aan,'' zeg ik dan met een glimlachje.
Je kwam niet zomaar dit huis binnen - smekend om sigaretten. ''Misschien wel, misschien niet,'' zeg ik mysterieus en een speelse grijns siert mijn gezicht. Ik vond het heerlijk om iemand te sarren, niemand kon meer tegen een geintje hier namelijk. In de ene hand voelde ik mijn sigaret en ik hield hem stevig vast terwijl ik nog iets subtieler tegen de muur ging staan en lachte toen kort. ''Ben je nieuw hier?'' Vroeg ik toen en bekijk hem nogmaals - maar het feit dat hij nu voor mij staat maakt mijn zich iets duidelijker. De jongen had blauwe ogen en ik moest iets naar boven kijken om hem recht aan te kijken - hij was namelijk veel groter dan mij.

Sorry slecht stukje.

---

Everything is illuminated by the light of our past.