RPG - The House in the mountains [speeltopic] [13] - Speeltopics

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Loki Laufeyson
ik luisterde naar mevrouw Sharp en knikte toch dankbaar. Ondanks dat het goed tussen ons kon botsen, was ik er ten minste ook zeker van dat als ik echt in de problemen zat ik om hulp kon gillen. Niet dat ik dat graag deed, maar soms kon het niet anders. Je vijanden kon je het best vertrouwen bleek maar zo. Nou, een echte vijand was ze niet, meer negatief neutraal. Nu wachtte ik tot ze weg zou gaan zodat ik me kon afdrogen en schone kleren aan kon doen voor ik June ook bij ons op de kamer ging leggen. Nu James zo was ging ik zelfs geen mensen in het neutrale vak bij hem in de buurt laten slapen. Ik had die jongen altijd iets te aanhankelijk en pusherig in zijn vriendschappen gevonden. Dat hij een verkrachtende psychopaat was als hij zijn zin niet kreeg keek ik dan ook niet helemaal van op. Die jongen moest eens goed weten wat kon en wat niet en ik wist zeker dat Sharp dat kon. Dat had ik namelijk zelf wel ondervonden.

[Ik wacht op Pete en Denise voor Hunter langs komt]

[ bericht aangepast op 4 jan 2014 - 0:20 ]

Bowties were never Cooler

Abigail Pierce
Ik knik naar mevrouw Sharp dat het goed is. Damn en nu kreeg Loki wel toestemming om hier te blijven, had dat mens de hele week nog niet doorgehad dat hij hier al sliep??
Nevermind, ze kon er nu niks meer van zeggen. Maar het feit dat James hier bleef en dat ik ben hem onder een dak verder moest stelde me toch niet helemaal gerust. Wie weet zou hij het gewoon weer proberen.
Met een zucht laat ik me achterover vallen waardoor ik nu op het bed lig inplaats van zit en ik staar was afwezig naar de onderkant van het bed boven me.

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

Pete Mikaelson
Ik kijk toe hoe Laurinda naar boven snelt en dan kijk ik John kort aan. Hij verteld me dat ik naar boven moet gaan, dat ik met haar moet praten. Ik knik instemmend en loop dan snel achter Laurinda aan nadat ik John een 'tot zo' toe murmel.
Als ik dan boven op de gang kom zie ik dat Laurinda hier is blijven staan. De brok in mijn keel voorkomt me dat ik makkelijk kan praten, niet dat ik sowieso al weet wat ik wil zeggen.. alles wat ik kon zeggen is al gezegt.
"Lau.. het spijt me, echt het spijt me enorm" zucht ik zachtjes als ik bij haar sta.

Denise Parks
John stuurd Pete naar boven en vervolgens veranderd, behalve zijn uiterlijk, zo'n beetje alles aan hem, zijn manier van praten -hij begint gewoon in de derde persoon te spreken-, zijn houding veranderd, zijn stemgeluid veranderd. Het is gewoon eng.. Al helemaal de woorden die hij er dreigend uit spuugt maken me bang. Wat is er mis met die jongen? Ik kijk naar Dena als ze plots begint te spreken, ze zegt dat ik er niet op in moet gaan, alsof ik daar nog niet achter was gekomen. Als Dena dan naar John toe loopt en hem plots Hunter begint te noemen schiet mijn wenkbrauw omhoog. Oké, ja dat kan ook. Zijn hele persoonlijkheid is dus totaal iemand anders geworden. Raar..
Ik houd wijselijk mijn mond, ik weet dat wat ik ook zeg hij me waarschijnlijk zal aanvallen om vervolgens mijn nek te breken ofzo. Dus het beste wat ik nu kan doen is Dena haar gang te laten gaan met die Hunter gozer en zelf maar naar boven te gaan. Als ik dan boven kom zie ik Laurinda en Pete met elkaar praten, of nouja Pete praat, Laurinda niet. Ik besluit ze niet te storen en loop gewoon naar boven, naar mijn kamer. Laurinda is nu bezig met Pete dus die zal me wel niet storen het komende half uur..

Tyler Devoné
Als ik mijn zegje heb gedaan zegt Yune plots dat ze het zou waarderen als we ergens zouden gaan zitten. Ik grinnik zacht en kijk naar de trap.
"Op de trap kun je zitten" murmel ik met een pretface, blij om mijn 'uitvinding' van op de trap zitten.
Voorzichtig, om niet voorover van de trap te lazeren, laat ik me zakken en kijk Yune triomfantelijk aan. Ik ben toch zo leuk als ik dronken ben, bedenk ik me dan met een pretface.
"Maar als jij in de keuken wil zitten kan dat ook, of op de bank in de woonkamer" grinnik ik dan als er plots een meisje de kelder uit gehold komt, ze ziet er niet vrolijk uit en ik denk niet dat ze mijn vrolijkheid kan waarderen. Ik pak Yune bij haar hand en sta op. Maar als ik me realiseer dat als ik nu val dat ik haar dan mee neem in de val dus laat ik haar hand weer los. Ik grinnik weer zacht, binnepretje, en strompel een beetje moeilijke de trap af.
Ik loop een beetje wiegend richting de woonkamer, maar net voor ik de bank bereik struikel ik domweg over mijn eigen voeten en lig ik plat op de grond. Pijn voel ik op het moment niet, maar ik lig dubbel van het lachen door mijn eigen stomheid. Nog na lachend kruip ik naar de bank om van achter de bank over de leuning te kruipen en zo op de bank terecht te komen. Met een triomfantelijke glimlach op mijn gezicht kijk ik Yune aan.
Dan denk ik weer aan het feit dat k zojuist over mijn voeten struikelde en weer lig ik in een deuk.. lachen is zo leuk.

Zow, Done x'd
Hoop dat het een beetje logisch is '

Little do you know

[ Hoort Yune nog dat ze op een andere kamer slaapt of komt ze erg gewoon achter als haar/Loki's matras weg is? ]

Yune van Therme
Grinnikend kijkt Tyler naar de trap voor ons waarop hij murmelt dat we ook daar kunnen zitten. Blij met zijn eigen idee kijkt hij mij triomfantelijk aan en gaat dan op de trap zitten. Grijnzend schudde ik mijn hoofd, volslagen idioot die knul. "Maar als jij in de keuken wil zitten kan dat ook, of op de bank in de woonkamer" grinnikt hij. Niet veel later rent er meisje langs ons de trap op, niet heel vrolijk. Ik vraag me af wat er aan de hand is maar goed ik kan moeilijk achter haar aanrennen. En al zou ik het kunnen zou ik het toch niet doen. Ik schrik even als Tyler plots mijn hand vast pakt en opstaan, toch laat hij hem gelukkig al snel los en ik haal opgelucht adem. Zacht grinnikt hij en begint dan met de trap af te lopen wat hem net aan goed lukt. Fronsend loop ik achter hem aan, waar was die hand voor nodig en waar moest hij om lachen. Eenmaal in de woonkamer gaat hij domweg plat op zijn smoel, mijn eerst reactie is geschrokken een hand voor mijn mond slaan maar dan kan ik het niet laten om te lachen. Goed hij was misschien irritant met zijn persoonlijke aanrakingen, ongemakkelijke complimentjes, het uitlachen en het feit dat hij continu in mijn persoonlijke ruimte stond maar hij maakte me wel aan het lachen. Toch was ik er nog niet helemaal over uit of ik hem nou aardig vond of niet. Kruipend vervolgt hij zijn weg naar de bank en als hij dn eindelijk zit kijkt hij me weer triomfantelijk aan. 'Gefeliciteerd je hebt de bank bereikt' grijns ik sarcastisch waarop ik even in mijn handen klap. Weer begint hij hard te lachen waarop ik mijn hoofd schud en me naast hem op de bank laat vallen. 'Fijn dat jij je in je eentje ook vermaak, ik zit er geloof ik meer bij als een soort oppasser' grapte ik. 'En bedankt voor de keuze of ik daar niet gewoon wilde blijven zitten!' grinnikte ik sarcastisch. Mijn benen trok ik onder me zodat ik beter kon zitten.

Laurinda Pearl
Zoals ik al verwacht had duurt het niet lang voor Pete en Denise naar boven komen, Denise loopt weiselijk door en Pete blijft staan. Het verbaasd me ergens nog dat hij alleen kwam en niet met John.
Pete begint met praten en ik laat hem even uitpraten waarna ik mijn hand optil en die tegen wang aan laat slaan. Ik hoor het 'pats' geluid en voel ook direct aan mijn hand dat ik raak geslagen heb.
"dat haalt niet weg dat je me de afgelopen week gebruikt hebt. Ik ben geen voorwerp dat jij kunt gebruiken zodra je het nodig hebt om het vervolgens weg te gooien zodra je er geen gebruik meer van maakt Pete!"
Ik bal mijn hand een keer tot een vuist om hem daarna een paar keer te strekken zodat het nare gevoel eruit gaat.

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

John Hunter Bell
Dena zorgde ervoor dat mevrouwtje arrogante gemene hypokriete troela snel wegging. Gelukkig wel met angst in haar ogen naast verwarring. Nee, alleen ik mocht Johnnyboy pesten. Hij was mijn watje en alleen van mij. Dat hij en zijn vriendje nou voor het andere team speelde, daar had zij niets mee te maken. Toen de troela, die blijkbaar Denise heette, ugh, weg was nam Dena mijn hoofd tussen haar handen. Echt prettig vond ik het niet. Ik gromde bij haar woorden. "Niemadn komt aan John behalve ik en dat mag ze weten ook. Ze heeft hier niet eens iets mee te maken, verdomme. Ze haat gewoon alle jongens." gromde ik. Nu we alleen waren hoefde ik ook echt niet voorzichtig meer te zijn. "Ik zou het echt met elk meisje hier doen, behalve met haar. Daar krijgt toch niemand vrijwillig iets mee. De arrogante hypokriete bitch." siste ik. Of ze nou een vriednin van dena was of niet, het kon me niets schelen. Ze had John pijn gedaan en dan kreeg je met mij te maken.

Bowties were never Cooler

Tyler Devoné
Yune prijst me als ik de bank bereikt heb en ik grinnik.
"Geloof me, dat is een statement, ik heb de bank nog nooit bereikt terwijl ik dronken was" lach ik vrolijk "Meestal viel ik meteen in slaap zodra mijn hoofd de grond raakte, maar nu dus niet" grinnik ik vervolgens. Ja, en meestal was het dan Jeremy die de rotzooi op kon ruimen, ik lag namelijk de volgende ochtend áltijd netjes in bed, wel met kleren aan maar dan nog. Of hij deed dat voor me, of ik slaapwandel gewoon als ik dronken ben. Ik grinnik zacht bij die gedachte.
Als Yune dan zegt dat het 'fijn' is dat ik me in me eentje ook vermaak en dat zij er volgens haar meer bij zit als een oppasser. Ik lach zachtjes en schud mijn hoofd.
"Ik ben al oud genoeg om geen oppasser meer nodig te hebben hoor" zeg ik eigenwijs als een klein kind. Dan zegt ze nog iets over de keuze om daar niet te blijven zitten, al snap ik niet helemaal of ze dat zo bedoelt of dat ze het helemaal anders bedoelt.. ach, maakt niet uit.

Pete Mikaelson
Geheel onverwachts haal Laurinda uit naar mijn gezicht, niet veel later hoor ik een harde 'pats' en meteen daarna volgt het enorm brandende gevoel in mijn wang. Dat zou nog wel eens een blauw plek kunnen worden..
"Dat haalt niet weg dat je me de afgelopen week gebruikt hebt. Ik ben geen voorwerp dat jij kunt gebruiken zodra je het nodig hebt om het vervolgens weg te gooien zodra je er geen gebruik meer van maakt Pete!" roept ze boos naar me toe.
"Ik.. ik zie jou ook niet als een voorwerp, Laurinda. En waar slaat het op dat ik jou zou 'weg gooien'? Mijn bedoeling was nooit om jou pijn te doen! Het gebeurde allemaal gewoon zo snel.." ik kijk haar spijtig aan. Ze haat me nu zeker weten. Waarom ben ik nu altijd zo'n sukkel? Wanneer ik uit de kast kom raak ik mijn vrienden kwijt en wanneer ik dat niet doe ook.. Ik haat mezelf.
"Het spijt me, oke? Als ik het over kon doen dan zou ik alles anders gedaan hebben, maar dat kan ik niet. Ik zou alles willen doen om het goed te maken" tranen wellen zich op in mijn ogen, maar ik knipper deze verwoed weg. Het is mijn eigen domme schuld. Ik verdien deze fysieke en mentale pijn. Ik verdien het gewoon.

Iemand voor Denise btw?? Ze zit huilend op haar kamer c'x

[ bericht aangepast op 4 jan 2014 - 22:02 ]

Little do you know

Yune van Therme
"Geloof me, dat is een statement, ik heb de bank nog nooit bereikt terwijl ik dronken was", zegt hij vrolijk lachend. "Meestal viel ik meteen in slaap zodra mijn hoofd de grond raakte, maar nu dus niet" vervolgd hij grinnikend. Ik schudde lachend mijn hoofd. ´Een gezellig avondje drinken met jou zit er dan ook niet in gezien je de halve avond dan slaapt´ grinnik ik. Weer grinnikend hij zachtjes in zichzelf, het zou prettig zijn als hij me uitlegde waarom hij steeds zo moest lachen. Dit maakte me een klein beetje ongemakkelijk en geïrriteerd maar ergens was het wel grappig. ´Ahw´ zeg ik quasi teleurgesteld. ´Dan ben ik dus écht overbodig' vervolgde ik zielig. Niet dat ik het erg vond, ik ging even graag in de bibliotheek een boek lezen. Ik laat me rustig onderuitzakken, het liefst zou ik met mijn hoofd op de leuning willen liggen maar dan lag ik echt. Dat vond ik iets te moeilijk, nu kon ik nog snel overeind schieten hoewel hij door de alcohol toch langzaam was. Met mijn hand voor mijn mond geslagen geeuwde ik loom, ik had vannacht niet al te best geslapen. 'Heb je soms nog wat leuks te vertellen?'

Tyler Devoné
Als Yune zegt dat een gezellig avondje drinken niks met mij is omdat ik dan de halve avond slaapt en ik schud lachend mijn hoofd.
"Nee, zolang ik maar niet val en geen zin heb om te slapen komt alles goed" lach ik vrolijk "Plus ik ben enorm gezellig als ik écht dronken ben" vervolg ik vrolijk.
Yune zegt dat ze écht overbodig is en ik schud lachend mijn hoofd.
"Tuurlijk niet. als jij er niet was dan was ik waarschijnlijk al lang van de trap gelazert aangezien ik onderweg naar boven was" grinnik ik met een brede glimlach.
Als ze dan gaapt kijk ik snel weg, voor ik ook moet gapen, maar het is al te laat want ik voel het al opkomen en sla mijn hand voor mijn mond.
"Gapen is aanstekelijk" lach ik nadat ze me vraagt of ik nog wat leuks te vertellen heb "Maar eh.. iets leuks? God nee ik zou het niet weten" lach ik vervolgens.

Kort, sorry, wist niks meer x'd

Little do you know

Aangepast vond het toch een crap stukje

Laurinda
Opnieuw begint hij te vertellen en ik zucht een keer zodra hij opnieuw zijn excuses aanbied en ik glimlach waterig. De tranen in zijn ogen blijven me niet on opgemerkt, maar het feit dat hij tranen in zijn ogen heeft, zorgt bij mij ook voor waterige ogen. en ondanks dat hij me echt pijn gedaan heeft weet ik wel zeker dat hij spijt heeft en ik was gewoon te lief om boos op iemand te blijven...
Nogmaals zucht ik een keer en ik slik eens waarna ik een verdwaalde traan van mijn wang afveeg. Want waar hij zijn tranen inhield liet ik ze wel gaan." Ik had willen zeggen blij mijn vriend inplaats van me de rug toe te keren..." haal een hand door mijn lange, blonde haar en kijk hem aan.
" maar dan ga je een vriend voor me zijn om het goed te maken en niet omdat je dat wil"

[ bericht aangepast op 5 jan 2014 - 7:16 ]

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

Ah geeft niet, ik ben ook vrij inspiratieloos :')

Yune van Therme
Lachend schud hij zijn hoofd, "Nee, zolang ik maar niet val en geen zin heb om te slapen komt alles goed". "Plus ik ben enorm gezellig als ik écht dronken ben" vervolgd hij nog steeds lachend. 'Ah dan moet je heel de avond oppassen dat jij niet valt. Super gaaf!' zei ik sarcastisch. 'Ach, je lacht nu al de gehele tijd dus ik vraag me af hoe je dan bent' grijnsde ik. Volgens mij wilde ik dat niet mee maken, hij was zo net aan uit te staan. "Tuurlijk niet. als jij er niet was dan was ik waarschijnlijk al lang van de trap gelazert aangezien ik onderweg naar boven was", bij zijn woorden glimlacht hij breed. 'Ach dan ben ik toch nog nuttig als je persoonlijke heldin' ik glimlachte even. Ik knik, 'Ik weet het, ik zou als ik jou was voorlopig niet meer kijken want ik gok dat ik blijf gapen'.
Maar eh.. iets leuks? God nee ik zou het niet weten" lacht hij. 'Ook saai' mompel ik teleurgesteld. Weer kon ik een gaap niet onderdrukken en snel sla ik mijn hand voor mijn mond, een kleine traan loopt uit mijn rechterooghoek van het gapen. Ik veeg hem snel weg en sluit dan voor heel even mijn ogen. Dat kan vast kwaad en ik hoorde hem bewegen. Zelfs ademen.

Roww >>> Disneyy

En ik schrijf zo wel weer een stukje met Pete en Ty

Little do you know

Little do you know

Laurinda Pearl
Na mijn woorden kwam er iets wat ik totaal niet van Pete verwacht had.. Of nouja, misschien ook wel na wat hij me geflikt had. Maar in ieder geval, hij was kwaad. Opnieuw raakt mijn hand zijn wang en ook opnieuw voel ik die brandende pijn door mijn vingers.. De volgende keer moet ik toch eens met de andere hand slaan...
"Ik moet mezelf na laten kijk!" O god, Pete "Jij bent hier de gene die me een week lang aan het lijntje gehouden heeft, die me van alles voorgelogen heeft en jij hebt het god vergeten lef om te zeggen dat Ik me moet laten nakijken!"
Diverse tranen hadden inmiddels mijn ogen verlaten, maar ik was zo god damn kwaad. Waar haalde hij het lef vandaan!

[ bericht aangepast op 5 jan 2014 - 17:56 ]

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

Pete Mikaelson
Weer krijg ik een klap in mijn gezicht, op dezelfde wang, en dat terwijl dat brandende gevoel net weg leek te gaan. Nu brand het twee keer zo erg als eerst. Beledigt kijk ik haar aan terwijl ze naar me begint te schreeuwen.
"Heb ik ooit gezegt dat ik niet fout zit dan? Nee" zeg ik dan kalm, met een boze ondertoon. Als ze dan uitgeraast is zie ik de tranen over haar wangen glijden.
"Het is niet mijn schuld dat jij niet wil begrijpen wat ik net zei. Het is niet jou schuld dat ik die rotstreek bij je heb uitgehaald. Maar dan nog heb je gewoon het recht niet om me zo te behandelen. Je moet blij wezen dat ik niet geweldadig ben, Laurinda, anders dan had ik mezelf al lang verloren en dan had jij net zo'n blauwe wang gehad" sis ik vervolgens boos terwijl ik bij mijn laatste woorden naar mijn wang wijs, die inmiddels begint te kloppen en toch enorm te branden. Ik heb mezelf inmiddels al enigszins verloren. Boosheid borrelt langzaam naar boven, ondanks dat ik wel weet dat ik het eigenlijk wel verdien. Maar dan hoeft ze me niet te slaan. Het liefst sla ik haar terug, maar ik ben geen meisje. En meiden slaan met de vlakke hand, ik denk dat ik toch echt liever ruzie heb met een jongen dan met een meisje.. aangezien meiden gewoon écht bitches zijn als ze slaan, en meiden vechten veel oneerlijker dan jongens. Mieden slaan met vlakke hand, gebruiken hun nagels en trekken aan je haren. Jongens daar in tegen slaan enkel met hun vuist en geven je enigszins nog de kans je te verdedigen, zo zijn meiden meestal niet.
En boven alles, als ik Laurinda sla of wat dan ook dan word ik er meteen voor aan gekeken want 'een jongen mag geen meisje slaan' en al datsoort crap. Die 'regel' is eigenlijk ook alleen maar omdat meisjes als zwakkelingen worden gezien en het dus niet kunnen winnen van een jongen. Best wel discriminerend tegen over sommige meiden..
Ik kijk Laurinda niet eens meer aan, ze hoeft de boosheid niet in mijn ogen te zien vloeien als twee enorme vuren.

Dit is toch redelijk lang :'D
Pete is zich btw echt aan het verliezen.. nog één mep en hij draait door :')

Little do you know