RPG - Het Epische Verhaal 4 - Speeltopics

De wereld was een zooitje en hoewel Morgan dat probeerde op te lossen, was iedereen eigenlijk alleen maar bezig elkaar uit te moorden en opnieuw de macht te grijpen.

De tijd wordt weer teruggedraaid en iedereen wordt opnieuw wakker. Dit keer bevinden ze zich echter niet meer op Zweinstein. Ze worden wakker in een doodnormaal gezin, waarvan de ouders denken dat het hun eigen kinderen zijn.

Het blijkt zelfs dat ze hun toverkracht zijn kwijtgeraakt en als normale tieners naar school moeten.

Meer uitleg en het inschrijftopic vind je hier
Speeltopic 1, 2
Overlegtopic 1

Personages

[ bericht aangepast op 9 jan 2014 - 13:28 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Daisy keek hem geïrriteerd aan en trok zo een pluk haar uit zijn hoofd.

'Dus, wat doen we hier?' vroeg Zet verveeld. Hij keek om zich heen of hij zijn toverstok ergens zag liggen, misschien dat dat hem kon helpen te Verschijnselen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Au!'
Voor Nick het goed en wel door had, had hij het meisje een klap in haar gezicht gegeven. Hij griste de pluk haar uit haar handen, liet het op de grond dwarrelen en trok toen een handvol haren uit haar hoofd vandaan.

Every villain is a hero in his own mind.

Daisy wreef over haar wang waar een rode handafdruk op verscheen, voordat ze een gilletje gaf toen Nick de haren uit haar hoofd trok. Woedend gaf ze hem een duw.

'Maak er nou maar een touw van, muts.'

Every villain is a hero in his own mind.

Daisy keek hem nog even woedend aan maar vlocht vervolgens een klein touw van Nick's haren.

Jurgen had bijna ingegrepen, tot hij besefte dat Daisy haar mannetje wel kon staan. Steeds beter leerde hij haar karakter kennen en steeds meer besefte hij dat ze niet op Dylan leek. 'Ik had best een stukje van mijn shirt af willen scheuren, hoor,' zei hij.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Daar is het nu te laat voor,' zei Daisy en ze maakte het briefje vast aan de poot van de duif.
'Naar het ministerie van toverkunst!' riep ze en ze gooide de duif op.

Nick schudde zwijgend zijn hoofd. Dat beest zou dit dorp waarschijnlijk niet eens uitkomen.

Every villain is a hero in his own mind.

'Zullen we even bij Li kijken?' stelde Moon aan Megan voor. Hij lag al weer een tijdje in zijn eentje op een kamer en ze wist dat hij hen graag wilde zien. Hen beiden. Net als zij was hij van slag door Luuks dood en hij kon waarschijnlijk ieders medeleven gebruiken. Ze bedacht dat Noha daar waarschijnlijk ook was, maar dat zou ze dan wel zien. Ze was niet van plan om de hele tijd door haar aan de kant geduwd te worden. Li was de enige die ze hier kende en die haar verdriet begreep.

Every villain is a hero in his own mind.

Megan knikte. Ze had er eigenlijk niet zo veel behoefte aan om Li nu steeds te zien. Hoe kon ze zich van hem los maken als ze hem continu zag? Ze wilde een beetje afstand, tijd om te ademen zonder de druk van zijn aanwezigheid.
'Ik vraag me af waar Noha blijft,' zei ze. 'Zij was hem gaan halen.'

[ bericht aangepast op 6 jan 2014 - 18:34 ]

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

De duif fladderde weg, maar ging toen op een toren zitten waar het bleef roekoe-en. 'Nou, het idee was leuk,' mompelde Jurgen.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Daisy bleef naar de duif kijken.
'Verdomme! Naar het ministerie!' riep Daisy en ze gooide haar tas naar de toren.

'Touche,' gaf ze toe, daarna stapte ze van haar stoel af en trok aan Ignatius hand. 'Kom, dit is iets wat we verder in mijn bed gaan bespreken,' ze beet op haar onderlip terwijl ze naar hem keek met een bepaalde twinkeling in haar ogen.

'Ik ben te moe om naar bed te gaan,' gaapte Ignatius, en hij liet zich terug op zijn stoel vallen.