RPG - Het Epische Verhaal 4 - Speeltopics

De wereld was een zooitje en hoewel Morgan dat probeerde op te lossen, was iedereen eigenlijk alleen maar bezig elkaar uit te moorden en opnieuw de macht te grijpen.

De tijd wordt weer teruggedraaid en iedereen wordt opnieuw wakker. Dit keer bevinden ze zich echter niet meer op Zweinstein. Ze worden wakker in een doodnormaal gezin, waarvan de ouders denken dat het hun eigen kinderen zijn.

Het blijkt zelfs dat ze hun toverkracht zijn kwijtgeraakt en als normale tieners naar school moeten.

Meer uitleg en het inschrijftopic vind je hier
Speeltopic 1, 2
Overlegtopic 1

Personages

[ bericht aangepast op 9 jan 2014 - 13:28 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Debby keek hem stomverbaasd aan, een beetje beledigd was ze wel.
'Je snapt toch wel dat ik iets anders bedoelde...' Ze haalde haar wenkbrauw op terwijl ze het vroeg.

'Daisy, hou op. We kunnen beter een andere manier zoeken.' Jurgen legde zijn hand op haar arm.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Nick lachte om Daisy's vermoeide pogingen om de duif aan het vliegen te krijgen. 'Nou, dat was een faal. Toch maar een uil zoeken?'

-

Moon kwam overeind. 'We komen haar vast wel tegen.'

Every villain is a hero in his own mind.

'Een dreuzeluil zal het wel niet kunnen vinden.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Moon en Megan liepen de eetzaal uit en Megan hoopte maar dat Noha al klaar was om te vertrekken. Als Li tenminste sterk genoeg was om een reis te maken.
Toen ze de trap naderden verstijfde Megan even. Er lag iemand. Een groepje mensen stond erom heen gedromd en Megan voelde een laag kippenvel over haar lichaam trekken. Het kon niet waar zijn. Niet ook zij. Ze liep er naar toe en staarde naar het lijk van Noha.
'Nee,' fluisterde ze. 'Nee, nee.' Ze slaakte een gil en knielde bij Noha neer. Haar ogen waren open, maar het leven erin was verdwenen. Ze begon te snikken en klampte zich aan Noha vast. 'Je mag me niet alleen laten, ik heb je nodig. Ik kan niet zonder jou.'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'We kunnen ook zelf gaan!' stelde Alaine voor.
'Toch? Als uilen erheen kunnen kunnen wij dat toch ook?'

'Het is toch onzichtbaar voor dreuzels?'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Ik ben geen dreuzel!' zei Alaine.

Moon bevroor toen ze Noha’s levenloze lichaam zag. Weer iemand?
Ze had het gevoel alsof er een klok was die de uren aftelde totdat het weer iemands lot was om te sterven.
‘Ik kom er zo aan,’ fluisterde Moon, die zich groot probeerde te houden, tegen Megan, maar het meisje was te overstuur om haar te horen.
Ze rende de trap op, naar de kamer van Li.
‘We moeten hier weg!’ riep ze zodra de deur was opengegooid.

Every villain is a hero in his own mind.

‘Ik denk niet dat het voor ons onzichtbaar is,’ gaf Nick toe. ‘We zijn immers geen dreuzels maar – snullen.’

Every villain is a hero in his own mind.

'Dat is waar.' Jurgen knikte. 'Dat is waar. We kunnen het proberen.' Hij keek bedenkelijk. 'Zouden wij bij perron 9 3/4 kunnen komen?'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Vast wel!' riep Daisy.
'Dan hoeven we alleen naar Londen! En op school kunnen we vast pap waarschuwen!'

-

Alaine keek verbaasd.
'Perron 9 3/4?' herhaalde ze, 'wat is dat nou weer?'

Morgan voelde een steek in haar borst en alle lucht leek uit haar geperst te worden. Sterretjes verschenen, en ze zakte weg om nooit meer wakker te worden.

'Het treinstation van de trein naar Zweinstein.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Zweinstein?..' herhaalde Alaine langzaam.