RPG - Het instituut voor Bijzondere Gevallen - Hawai 2 - Speeltopics

Oorspronkelijk is dit verhaal begonnen op Hyves, maar omdat die er helaas mee gaat stoppen, willen we hier graag verder gaan.
Iedereen is natuurlijk vrij om mee te doen, maar we zitten dankzij Hyves' faillissement dus wel midden in het verhaal! Hopelijk hebben jullie hier begrip voor.


Het is zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid.
Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard.
De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven.
Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten.
Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn.
Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen. De zeemeerminnen en Rodey worden wel toegelaten, maar voor de halfwolven blijven ze vrezen. Ze zijn bang dat ze andere wezens opeten.
Zij worden geacht om in de bossen, buiten het dorp te leven, tussen de andere, gevaarlijkere wezens. Daarom verlaat ook niemand het dorp. Behalve voor het water.
Het dorp wordt bestuurd door een stel wijzen, die bepalen wat ze allemaal moeten doen wanneer er iets gebeurd.

Meer uitleg en het inschrijf topic vindt je hier: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=157054

Personages

Bethany 'Beth' - 21 - tijgermens q]Marjannee[/q
Enaid - 97 - ederos q]Hohenheim[/q
Ferapyle - ? - sater q]Ensiferum[/q
Leona - 27 - trol q]Ensiferum[/q
Meller Wartons - 14 - mensee q]Marjannee[/q
Michelle L'Oreal - 22 - vervloekt mens q]Ensiferum[/q
Minkabh - +/- 47 - papegaaienotter q]Hohenheim[/q
Peikka - 31/32/33 - follet q]Hohenheim[/q
Russel Wartons - 22 - mensee q]Marjannee[/q
Satyr - 21 - sater q]Ensiferum[/q
Stimpy - 1 - eekhoorn q]RosanneB[/q
Tari - 19 - elf q]Marjannee[/q
Venomis - 24 - dracaena q]Ensiferum[/q
Weather - 20 - Treeture q]Marjannee[/q

Nieuwkomers
Allie - 22 - zeemeermin q]Hohenheim[/q
Athiabbe Duskfury - 20 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Baiel - 22 - nereïde q]Marjannee[/q
Cordelia Duskfury-Grecia - 21 - zeemeermin q]RosanneB[/q
Emily Grecia - 22 - zeemeermin q]Marjannee[/q
Glaie - ? - nereïde q]Marjannee[/q
Gyab Duskfury - 19 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Javelin Ash - 21 - halfwolf q]Marjannee[/q
John ? - ? - mens q]Marjannee[/q
Kato Duskfury - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Limany Redfinder - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Maerle - 0 - zeemeermin/nereïde q]Marjannee[/q
Nykin Duskfury - 0 - halfwolf/meermin q]Hohenheim[/q]/[q]RosanneB[/q
Oliver May - 24 - mendax q]Marjannee[/q
Pagelino Duskfury - 12 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Patja Duskfury - 9 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Prahi - 29 - Syrene q]Hohenheim[/q
Qako Duskfury - 26 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Rodey Diablo - 21 - bosduivel q]Hohenheim[/q
Wyatt - 23 - waternimf q]Hohenheim[/q
Yati Stormghost - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Zipp +/- 4- bosduivel q]Hohenheim[/q

Overig
Jill - 22 - mendax q]RosanneB[/q

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Ik heb mensen van dichtbij gezien, hoor,' antwoordde Satyr. 'Je kunt bij ze wonen zonder dat ze het op zouden vallen. In deze verschijning dan.'

Every villain is a hero in his own mind.

'Ik kan niet voor altijd zo blijven.' De mensen hadden hun leefgebied willen inperken. Een of andere natuurorganisatie had echter gesteld dat ze een bedreigde gemeenschap waren en ze hadden een compromis weten te sluiten. Zij kregen het braakland en de mensen gingen in de weinig overgebleven steden wonen.
De vulkaangrond was echter vruchtbaarder dan verwacht en er ontstonden al gauw nieuwe bossen, lang voordat Athiabbe's oma geboren was. Een latere vulkaanuitbarsting had allen delen van het mensengebied aangetast en er was weer een deel van hen vertrokken, zodat de hoofdstad nu onbewoond was.
'Het zou gewoon fijn zijn als we ons niet meer hoefden te verstoppen. Als we al onze families bij elkaar roepen, zijn we met veel meer dan de mensen. Ik begrijp niet dat niemand er iets tegen doet.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Cordelia liet haar hand op die van Kato rusten en zuchtte. 'Het spijt me dat ik ineens zo sentimenteel doe. Ik moet alleen heel erg aan Haliae denken sinds de geboorte van Liae.'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Ze zeiden Ariana gedag, die naar haar eigen kamer in het hotel ging. Daarna haalde Emily Maerle uit de wieg en gaf haar borstvoeding. Ze spraken niet meer over de hele situatie, al was het duidelijk voor hen beide dat ze niet zouden verhuizen zolang ze niet wisten of Venomis er kon komen.
Nadat ze Maerle weer in de wieg had gelegd en in gedachten verzonken op de bank zat - Baiel was alweer in slaap gevallen -, kwam John binnen. 'Hé.' Het eerste wat Emily opviel, was dat hij andere kleren droeg. Ze keek even verbaasd naar hem, maar hij verklaarde zijn afwezigheid zelf toen hij zei: 'Baiels kleren waren me te groot.'
'Oh. Ja. Natuurlijk,' zei Emily. Ze glimlachte even, al lachten haar ogen niet mee. 'Heb je al gegeten?'
John knikte. 'Ja. Ik heb een visje gehad.'
'Hoe heb je het geld ervan gekregen?' vroeg Emily, die niet begreep waar hij het geld vandaan wist te halen.
John sloeg zijn ogen neer. 'Ik heb - soort van - gebedeld.'
'Oh.' Ze begreep dat hij het niet erg fijn vond dat hij dat had gedaan, maar was blij dat hij het in ieder geval niet gestolen had.
'Ik ben hier toch niet lang meer.'
Emily knikte en vulde een glas voor hem met sap. Ze keek zwijgend toe hoe hij het glas opdronk. 'John, vind je het goed als ik even naar Satyr ga?'
'Natuurlijk.' Hij zette zijn glas terug.
'Baiel slaapt en ik heb Maerle net gevoed. Ik blijf vast niet lang weg.'
John knikte. Hij leek er ook niet helemaal bij te zijn met zijn hoofd, maar Emily had alle vertrouwen in hem.

Emily ging niet naar Satyr. Nadat ze goed had gekeken of er niemand keek, klom ze door het gat van de stadsmuur en liep ze een klein stukje het bos in. Ze wist dat het gevaarlijk was, maar wilde nu wel eens weten hoe Venomis eruit zag. Ze wilde weten wie dit wezen was, dit verschrikkelijke wezen dat haar en haar familie al zoveel leed aan had gedaan.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Prima,' zei Allie, 'maar mag ik dan alsjeblieft even ontspannen en iets droogs aantrekken?' Ze vond het maar niks dat Oliver zo snel wilde gaan. Ze waren hier pas net. Ze was uitgeput van haar lange reis en ze droeg niet meer dan het ondergoed waar ze in gezwommen had.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Dat is begrijpelijk.' Kato wilde niet voorstellen Liae's naam te veranderen. Ze was nauwelijks een dag out, maar hij vond het toch te cru om haar naam nu al weer van haar af te pakken. Het was een mooie manier om Haliae voort te laten leven

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Cordelia knikte. 'Ik vind het gewoon een mooi eerbetoon aan haar,' zei Cordelia. 'Ik weet zeker dat ze nog ergens op ons neer kijkt. Daar geloof ik in.' Ze kuste Kato's wang en sloot eventjes haar ogen.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Ja, natuurlijk.' Hij merkte aan haar dat ze geïrriteerd was en wist dat hij iets meer moeite in zijn relatie met haar moest stoppen, wilde ze het nog langer pikken. Ze ergerde zich steeds meer aan hem en dat beviel hem helemaal niet. 'Als je niet wilt, dan hoeft het niet, hoor. Het leek me alleen wel handig om het dorp te verkennen. Dan kunnen we direct kijken waar ik eventueel werk kan gaan zoeken.' Hij vond het maar niks dat hij zou moeten werken, maar het was nu eenmaal niet anders. Hoe eerder hij uit dit muffe hotel was, hoe beter.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Allie legde het ei op een van de hoofdkussens en kamde haar haren met haar vingers.
'Ik wil wel, maar ik heb ontzettend lang gereisd. Kunnen we niet even wachten? Het wordt bijna avond, zo veel valt er niet te doen en morgen hebben we ook tijd.'

~ ~

'Ik moet zo gaan, lieverd.' Kato aaide Nykin en kwam overeind. Zijn ribben deden pijn door die beweging en hij slaakte even een diepe zucht. 'Ik ben er vannacht weer, goed?'

[ bericht aangepast op 9 dec 2013 - 23:30 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Natuurlijk.' Hij leunde naar voren en kuste haar voorhoofd. 'We gaan vanavond wel vroeg slapen. Eindelijk kunnen we weer in een normaal bed blijven.' Dat vond hij toch wel een briljante uitvinding van de landwezens.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Cordelia knikte. Ze gaf Kato een kus en tilde Nykin op. 'Oke, werkse. Niet je lichaam teveel overbelasten,' zei ze een beetje zorgelijk. Ze wachtte tot Kato weg was voor ze de luiken even dicht deed en met Nykin naar de badkamer liep om hem in bad te doen.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

[Als de tijdsprong niet goed is zeggen jullie het maar ]

Drie dagen later besloot Venomis in de vroege ochtend het dorp te verlaten. Ze had behoefte aan vers vlees. Niet de schapenbouten en varkenslappen die de slager verkocht, maar echt vlees. Wild vlees.
Ze wist dat Emily een paar keer naar buiten was gegaan om haar te zoeken, maar ze had het niet nodig gevonden zich te laten zien. Vandaag zou ze wel merken hoe vasthoudend het zeemeerminnetje was en wat ze in vredesnaam dacht te kunnen doen tegen haar. Ze hoopte niet dat het nodig was het meisje in een ijspilaar te veranderen, maar ze kende de vrouw niet goed genoeg om er zeker van te zijn dat ze geen domme dingen zou doen.

Every villain is a hero in his own mind.

Emily was nog nooit zo diep het bos in gegaan en merkte dat ze toch wel een beetje bang begon te worden. Ze was zich ervan bewust dat ze gevaarlijk bezig was en dat ze weerloos was, maar had de grote drang om Venomis eens te zien en eventueel te spreken. Ze had van Cordelia begrepen dat ze Cordelia meer aan had kunnen doen als ze had gewild, maar dat ze ook gewoon met haar had gesproken en Emily wilde dat ook. Ze wilde weten waarom dat wezen John had ontvoerd, het kind had ontvoerd, parels nodig had gehad en vooral waarom ze hen niet met rust liet. Misschien hadden enkele dorpelingen haar wat aangedaan, maar Emily en haar familie konden daar niet schuldig aan bevonden worden.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

‘Verdwaald?’ vroeg ze vanaf een boom. Haar staart zwaaide speels heen en weer en ze grijnsde haar tanden bloot, hoewel ze niets kwaads in de zin had. Ze liet zich langs de boomstam naar beneden cirkelen en staarde Emily met fonkelende ogen aan toen ze de grond bereikt had.
Haar stem was speelser en ze sliste door haar gespleten tong, maar iemand die haar goed kende zou een familiair verband kunnen leggen.

Every villain is a hero in his own mind.

Emily deinsde achteruit bij het zien van het wezen, maar wist zich vrij snel te herpakken. Hoewel ze vanbinnen trilde van angst, liet ze dat nauwelijks merken. 'Nee. Ik zocht naar jou.'

[ bericht aangepast op 10 dec 2013 - 16:41 ]

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain