• Written in these walls are the stories that I can't explain.
    Written on these walls are the colors that I can't change.





    Het beroemde leven eist zijn tol en dat weten de jongens van One Direction maar al te goed. Het leven lijkt verschrikkelijk veel op het beroemdste Monopoly spel met de jongens, en hun vrienden, als pionnen. Zij mogen namelijk ook niet doen wat ze willen doen, of zeggen, en worden als het ware bestuurd door het management. Als ze moeten springen, springen ze, als ze moeten zeggen dat hun relatie alleen een bromance is, doen ze dat met pijn in hun hart. Heel het leven is voor de jongens uitgekauwd. Maar hoe lang zullen de jongens, samen met de rest, de schijn nog vol kunnen houden? Hoe lang gaan ze nog doen wat er van hun word verwacht? Wanneer nemen ze het besluit om hun eigen leven te leven en te genieten van de fame? Wanneer laten ze de echte jongens en hun leven naar voren komen, om zich niets van andere aan te trekken? En als ze besluiten de waarheid te vertellen, hoe zal het dan uitpakken? Raken ze alles kwijt wat hen lief is of word het met open armen ontvangen? Raken ze hun baan kwijt of rijken de jongen ook de top, om zo te ogen van de andere mensen te openen?
    We all have stories to tell, but who are the ones that will listen for the truth and not just for our fame?

    Let op, deze RPG is meer gericht op de nadelen van het leven van de mensen, dus een happy end kan ver te zoeken zijn. Het eist zijn tol en er leiden vele wegen naartoe.






    Lijstje:
    Rol:
    Naam:
    Leeftijd:
    Nationaliteit:
    Innerlijk:
    Uiterlijk:
    Geheim:
    Extra:


    Jongens:
    -Niall James Horan: Liked
    -Harry Edward Styles: 1946
    -Louis William Tomlinson; Memorias
    -Liam James Payne: HelloSweety
    -Zayn Javadd Malik: Walsh


    Vriendinnen:
    Niet iedere jongen heeft een vriendin, of kunnen als dekmantel dienen.
    Overleg het dus met degene die het personage speelt

    - Vriendin Louis: Safiya Amirah Malik Phantasie
    - Vriendin Harry: Lizz Marie Meadow Phyre
    - Vriendin Zayn: Julia Mary Tomlinson HelloSweety
    - Vriendin Niall: Abigail 'Abby' Luciana Carrick Memorias
    - Vriendin Liam: Sky Madison Grey Candira



    Overige rollen;
    Denk hier vooral bij bij de familie van de jongens, want deze kunnen een grote rol spelen in het verhaal.
    - Zusje Zayn: Safiya Amirah Malik Phantasie
    - Catlynn "Cat" Violetta Mustafa xMeCrazyMofo
    - Zusje Liam: Hope Logan Payne Phantasie
    - Zusje Louis: Julia Mary Tomlinson HelloSweety
    -
    -
    -




    Regels:
    -Minimaal 5 of 6 regels vol schrijven. Dit om de inspiratie hoog te houden en je hebt het zo geschreven.
    -Maximaal 2 personages per persoon.
    -Geen perfecte personages, iedereen heeft wel slechte gewoonte's
    -16+ mag maar houd het netjes.
    -Als je offtopic gaat, zet het tussen haakjes; [ ], { } of ( ).
    -Meld als je een tijdje niet kunt reageren en naamsveranderingen.
    -Topics worden alleen aangemaakt door Memorias en Phantasie, tenzij dat is aangegeven.
    -Het is geen sneltrein!


    Het begin:

    De jongens hebben net weer een bespreking gehad met het management. Iedereen denkt dat het over het nieuwe album gaat met als titel Midnight Memories, maar de jongen en iedereen rondom de Direction family weet wel beter. Het management was weer een keer aan het zagen over het hele doen en laten van de jongens.
    Dat is ook de reden dat de andere, ondanks het verbod van het management, de jongen met open armen op staan te wachten voor een knuffel en bemoedigende woorden.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Julia Mary Tomlinson
    Ik glimlachte bij zijn woorden, maar wist ook dat het waarschijnlijk een afleidingsmaneuvre was om niet aan het gesprek van net de denken. Hij speelde met mijn vingers en mijn haar. Ik glimlachte en genoot echt van die kleine aanrakinkjes. Plots kneep hij hard in mijn hand. "Auw, Zayn. je bent sterker dan je denkt." piepte ik. Mijn vingers stonden in wat onnatuurlijke hoeken tussen de zijnen. Ze zouden wel niet gebroken zijn, maar dit deed wel pijn. Hij deed het vast niet expres. Dat zou hij nooit doen, maar dit was niet leuk. Ik keek hem met grote bruine ogen wat beteutert aan. Mijn vrije hand legde ik op zijn knie in de hoop hem wat te kalmeren. Zijn gedachten waren vast niet leuk. Hij leek er namelijk ver in verzonken en gepeinigd erdoor, maar daardoor vergat hij ook dat hij vrij sterk was. Hij mocht de dunste van alle jongens zijn, zwak was hij zeker niet en nu moesten mijn vingers dat ontgeden, ookal was hij nogmaal heel lief en voorzichtig met me. Ik drukte een kusje op zijn wang en hoopte dat als we straks ofwel bij de Starbucks of nog later bij hem thuis wel kon ontspannen, of het er in elk geval uit kon gooien, want dit opkroppen was niets.


    Bowties were never Cooler

    Zayn Malik
    "Auw, Zayn, je bent sterker dan je denkt." piepte Julia. Geschrokken wierp ik een blik op haar hand. Het zou vast niks ernstigs zijn, maar ik begreep wel dat het zeer deed. Haar grote bruine ogen keken me zielig aan. "Sorry, babe, ik had het niet door." verontschuldigde ik me. Ik vond het verschrikkelijk om Julia in pijn te zijn, en nu ik het zelf had veroorzaakt was dat gevoel alleen maar erger. Ze drukte een kusje op mijn wang. Met mijn hand duwde ik haar gezicht zachtjes een centimeter of twee opzij, en ik drukte mijn lippen rustig tegen de hare. Opnieuw verliet een diepe zucht mijn mond. "Ik- Het zit me gewoon echt dwars, dat hele plan van het management." gaf ik toe. Mijn hand streek nu lieflijk over haar kleine hand. Ik lette goed op mijn eigen bewegingen, zodat ik haar niet opnieuw onnodig zeer zou doen.


    The first rule of truly living is to do the thing you're most afraid of.

    Julia Mary Tomlinson
    Eigenlijk meteen liet hij mijn hand gaan na mijn gepiep en verontschuldigde zich. "Geeft niet." mompelde ik zacht voor ik een kusje op zijn wang drukte en mijn hand weer plat neerlegde. Gewillig liet ik mijn hoofd wat door hem opzij drukken, waardoor ik hem nu vol op zijn lippen kuste en hij mij op de mijnen. Mijn hart maakte een klein sprongetje en ik glimlachte tegen zijn lippen. Toen hij zuchtte en toegaf dat het management hem inderdaad dwars zat draaide ik mijn hand om en kneep zachtjes in zijn hand. "Het komt goed, echt. Daar vertrouw ik op. En anders vinden jullie er echt wel wat op." ik drukte zacht nog een kusje op zijn lippen en drukte toen op het stopknopje omdat we er al bijna waren. "je moet je er vandaag in elk geval geen zorgen meer om maken. We gaan lekker koffie drinken en naar huis. De rest komt een andere keer wel weer." zei ik met een glimlach. Ik aaide nog even door zijn haar voor ik opstond en met mijn tas bij de deur op hem wachtte.


    Bowties were never Cooler

    Zayn Malik
    "Het komt goed, echt. Daar vertrouw ik op. En anders vinden jullie er echt wel wat op." reageerde Julia. Ze drukte nog even een kusje op mijn lippen en drukte toen op het stopknopje. We waren er bijna, gelukkig. Ik snakte echt naar die koffie.
    "Je moet je er vandaag in elk geval geen zorgen meer om maken. We gaan lekker koffie drinken en naar huis. De rest komt een andere keer wel weer." zei Julia nog. Dat liet me glimlachen. Ze reageerde zo positief, wat een goede invloed had op mij. De bus was inmiddels gestopt, en we verlieten het voertuig. En zo begonnen we te lopen naar de Starbucks. Het was gelukkig niet ver hier vandaan, we zouden er zo zijn. Ik greep Julia's tas van haar schouder en hing hem om de mijne. "Ik ga je lekker verwennen, als goedmakertje van daar straks." fluisterde ik in haar oor, waarna ik een zacht lachje liet horen. Ik pakte haar hand, en zo vervolgden we onze weg.


    The first rule of truly living is to do the thing you're most afraid of.

    Julia Mary Tomlinson
    Mijn woorden deden hem gelukkig weer glimlachen. ik vond het verschrikkelijk om hem zo sip en gepijnigd te zien, terwijl er ook nog genoeg was om blij over te zijn. Ik stapte met een sprongetje de bus uit toen hij stopte. Zayn pakte mijn hand weer vast en ik liep vrolijk met hem mee naar de Starbucks. Hij pakte mijn tas al van mijn schouder en wilde toen ook al voor de koffie gaan betalen. "Nee, dit is mijn traKtatie voor jou, maar als ik zo bij jou kan douchen zou heel fijn zijn." Ik ging even op mijn tenen staan en drukte een ksuje op zijn wang. Waarom was ik toch zo kort? Het was echt heel irritant. Maar ook wel weer leuk zo nu en dan. Ik liep weer verder met hem mee en zag de Starbucks al liggen. "Wat wil je trouwens hebben?" vroeg ik vrolijk. De vogeltjes floten en het zonnetje scheen zwakjes, verrassend genoeg. Dat deed het echt niet vaak. Toch waaide het nog best wel hard waardoor mijn lange rode haren heen en weer zwiepten over mijn rug. Daarom zaten ze dus meestal vast. Dit was echt neits, maar goed, Zayn vond het zo leuker dus ik liet het voor nu maar zo.


    Bowties were never Cooler

    Zayn Malik
    Julia wilde me niet laten betalen, maar vroeg wel of ze bij mij kon douchen. "Natuurlijk kan dat," antwoordde ik glimlachend. Ze stond op haar tenen om een kusje op mijn wang te drukken. Haar lengte was schattig. Ikzelf vond het er wel leuk uit zien, een redelijk lange jongen met een kleine vriendin.
    "Wat wil je trouwens hebben?" vroeg Julia vrolijk toen de Starbucks in zicht was. Ik dacht nog even kort na, maar bleef toch bij mijn eerdere besluit. "Een Caramel Macchiato." zei ik. De wind waaide nog best hard, maar het was niet dat ik er last van had. Julia daarentegen, had er wel last van haar. Haar mooie lange haren zwaaiden vrolijk mee met de wind. Ik vond het er geweldig leuk uit zien. Ik liet mijn ogen op haar rusten. "Je ziet er zo leuk uit." zei ik met een brede lach.


    The first rule of truly living is to do the thing you're most afraid of.

    Julia Mary Tominson
    Ik glimlachte blij toen hij zei dat ik bij hem kon douchen. Ik douchte gewoon liever niet bij de balletschool en daarbij had ik me erg gehaast om optijd bij de studio te zijn. Ik ging op mijn tenen staan om hem een kusje op zijn wang te drukken. Hij was best lang en in mijn familie waren we nou eenmaal niet zo groot. Louis stak nog bijna een kop boven me uit, en die vonden de andere jongens al klein. Ik vroeg hem wat hij wilde hebben toen de Starbucks eindelijk in zicht kwam. Ik zag hem denken, maar al snel kreeg ik zijn antwoord. Ik knikte en liep vrolijk met hem door. Mijn haar ging mee met de wind. Iets wat ik vrij irritant vond. Daarom zat het ook meestal vast en dan kreeg ik minder klitten. Ik keek op bij zijn woorden en bloosde een beetje. "Jij ook." zei ik met een glimlachje terug voor ik hem mee de warme koffiezaak in trok. Binnen rook het al heerlijk naar koffie. "Zoek jij een plekje uit? Dan haal ik de koffie." Als hij heel graag samen alles wilde doen vond ik het ook prima. Als hij maar niet ging betalen, dat deed ik vandaag. Hij verwende me al vaak genoeg.


    Bowties were never Cooler

    [Brashares --> Treaty]


    The first rule of truly living is to do the thing you're most afraid of.