• Written in these walls are the stories that I can't explain.
    Written on these walls are the colors that I can't change.





    Het beroemde leven eist zijn tol en dat weten de jongens van One Direction maar al te goed. Het leven lijkt verschrikkelijk veel op het beroemdste Monopoly spel met de jongens, en hun vrienden, als pionnen. Zij mogen namelijk ook niet doen wat ze willen doen, of zeggen, en worden als het ware bestuurd door het management. Als ze moeten springen, springen ze, als ze moeten zeggen dat hun relatie alleen een bromance is, doen ze dat met pijn in hun hart. Heel het leven is voor de jongens uitgekauwd. Maar hoe lang zullen de jongens, samen met de rest, de schijn nog vol kunnen houden? Hoe lang gaan ze nog doen wat er van hun word verwacht? Wanneer nemen ze het besluit om hun eigen leven te leven en te genieten van de fame? Wanneer laten ze de echte jongens en hun leven naar voren komen, om zich niets van andere aan te trekken? En als ze besluiten de waarheid te vertellen, hoe zal het dan uitpakken? Raken ze alles kwijt wat hen lief is of word het met open armen ontvangen? Raken ze hun baan kwijt of rijken de jongen ook de top, om zo te ogen van de andere mensen te openen?
    We all have stories to tell, but who are the ones that will listen for the truth and not just for our fame?

    Let op, deze RPG is meer gericht op de nadelen van het leven van de mensen, dus een happy end kan ver te zoeken zijn. Het eist zijn tol en er leiden vele wegen naartoe.






    Lijstje:
    Rol:
    Naam:
    Leeftijd:
    Nationaliteit:
    Innerlijk:
    Uiterlijk:
    Geheim:
    Extra:


    Jongens:
    -Niall James Horan: Liked
    -Harry Edward Styles: 1946
    -Louis William Tomlinson; Memorias
    -Liam James Payne: HelloSweety
    -Zayn Javadd Malik: Walsh


    Vriendinnen:
    Niet iedere jongen heeft een vriendin, of kunnen als dekmantel dienen.
    Overleg het dus met degene die het personage speelt

    - Vriendin Louis: Safiya Amirah Malik Phantasie
    - Vriendin Harry: Lizz Marie Meadow Phyre
    - Vriendin Zayn: Julia Mary Tomlinson HelloSweety
    - Vriendin Niall: Abigail 'Abby' Luciana Carrick Memorias
    - Vriendin Liam: Sky Madison Grey Candira



    Overige rollen;
    Denk hier vooral bij bij de familie van de jongens, want deze kunnen een grote rol spelen in het verhaal.
    - Zusje Zayn: Safiya Amirah Malik Phantasie
    - Catlynn "Cat" Violetta Mustafa xMeCrazyMofo
    - Zusje Liam: Hope Logan Payne Phantasie
    - Zusje Louis: Julia Mary Tomlinson HelloSweety
    -
    -
    -




    Regels:
    -Minimaal 5 of 6 regels vol schrijven. Dit om de inspiratie hoog te houden en je hebt het zo geschreven.
    -Maximaal 2 personages per persoon.
    -Geen perfecte personages, iedereen heeft wel slechte gewoonte's
    -16+ mag maar houd het netjes.
    -Als je offtopic gaat, zet het tussen haakjes; [ ], { } of ( ).
    -Meld als je een tijdje niet kunt reageren en naamsveranderingen.
    -Topics worden alleen aangemaakt door Memorias en Phantasie, tenzij dat is aangegeven.
    -Het is geen sneltrein!


    Het begin:

    De jongens hebben net weer een bespreking gehad met het management. Iedereen denkt dat het over het nieuwe album gaat met als titel Midnight Memories, maar de jongen en iedereen rondom de Direction family weet wel beter. Het management was weer een keer aan het zagen over het hele doen en laten van de jongens.
    Dat is ook de reden dat de andere, ondanks het verbod van het management, de jongen met open armen op staan te wachten voor een knuffel en bemoedigende woorden.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Liam Payne
    Toen ik mijn ouders losliet stond Sky daar met Loki. Ik pakte hem met een klein glimlachje op en hield hem dicht tegen me aan. "Dank je." zei ik zacht tegen haar. Even verborg ik mijn gezicht in zijn pluizige zwart witte vacht en keek toen weer naar Sky. Onze relatie liep slecht. Dat zag iedereen en ik was de reden. Waarom kon ik niet gewoon alleen op meisjes vallen? Sky was namelijk altijd zo lief voor me en ik wilde haar geen pijn doen, maar dit was het zoveelste ding waardoor ik er bijna aan onderdoor ging. Bij haar woorden slikte ik even en knikte toestemmend. Ze moest eens weten. Met Loki nogsteeds stevig in mijn armen drujte ik een kusje oo Sky's wang. Het liefst zou ik er een op Zayn's mond drukken, maar die had al een relatie met Louis's zusje. Daarbij zou hij toch nooit voor een jongen zoals ik vallen. Ik aaide mijn hondje rustig over zijn hoofd. "Is het goed als ik morgen langs kom, mam? Ik ben nu gewoon erg moe. Daarbij moet ik mijn koelkast schoonmaken want die ben ik weer eens vergeten leeg te maken." ik zuchtte. Dat ook nog. Gelukkig stemde mijn moeder in. Ze vroeg nog of ze me thuis moest brengen, maar ik wees het af. Lopen zou me goed doeb. Toen richtte ik me op Sky. Ik moest haar vertellen hoe de steel in de hark stak. Ik wilde haar geen pijn doen, maar dit ging ook over haar leveb, dus het was wel zo eerlijk.


    Bowties were never Cooler

    Sky Madison Grey
    Ze glimlachte naar Liam, ze wist hoeveel Loki voor hem zou betekenen. Eigenlijk kon ze tegen dieren beter haar gevoelens kwijt als bij mensen, dus alsLoki bij haar was, vertelde ze haar problemen aan hem een beetje. Sky kon zien dat Liam iets dwars zat en dit had te maken met hun relatie. Ze voelde een kus op haar wang, ze legde haar hand even tegen zijn wang aan en gaf een lichte kus op zijn lippen. Voor haar was dit heel vriendschappelijk. Maar voor de rest van de wereld kan het waarschijnlijk nog steeds zien alsof ze nog steeds een relatie hadden. Liam keek haar aan en ze kon zien dat die haar iets moest vertellen. Zacht greep ze zijn hand en kneep erin. "Zullen we even samen met Loki lopen?" vroeg ze aan hem. Ze bleef glimlachen. Dit relatie vrat haar eigenlijk ook op. Want een echte liefdes band met Liam zou nooit komen, behalve als die liefde geheel vriendschappelijk is.
    Probleem was als Liam het zou uitmaken, kon ze het hem vertellen dat ze eigenlijk gevoelens koesterde voor zijn zusje Hope? Hoe zou hij daarop gaan reageren als ze het hem zou vertellen. Het zou voor haar al een hele uitdaging zijn om aan hem te vertellen dat ze eigenlijk lesbi was. Even aaide ze Loki, ze hield echt van Loki. Ze zou niet zonder Loki kunnen eigenlijk, Loki was haar echte ware vriend voor haar. Even keek ze weer naar Liam.


    Standing frozen, in the life I've chosen. You wont find me, the past is all behind me. Buried in the snow.

    Louis William Tomlinson.
    'Ik heb je gemist, Lou,' murmelde het meisje zachtjes terwijl er een brede glimlach op haar gezicht ontstond. Haar armen wikkelde zich nog ietsjes strakker om mijn middel bij mijn woorden, waarna ze langzaam opkeek. 'Niet bang zijn, Lou, hij kan je dat niet maken. Hij kan ons dat niet maken, want dit gaat al veel te ver. Hij kan het niet maken,' mompelde Safiya. 'Je weet toch dat ik er altijd voor je ben?' ging ze verder, om daarna weer te glimlachen. Ik knikte en glimlachte nu ook weer. Ik wist dat Safiya mij niet zou laten vallen, zo is ze niet. Maar ik ben gewoon bijna bang voor het management geworden. Het is gewoon eng hoe je leven soms bepaald kan worden door anderen in plaats van door jou zelf.
    'Ik heb jou ook gemist. Heel veel zelfs. Dus nu kunnen we mooi wat gemiste tijd inhalen,' zei ik glimlachend. Het is vooral dankzij Safiya, de jongens en mijn familie dat ik dit leven volhoudt. Zonder hen zou ik het echt niet meer weten. Natuurlijk hou ik van het zingen, maar het management, dat is het grote probleem.


    "Family don’t end in blood”

    Safiya Amirah Malik
    Louis knikte bij mijn woorden en glimlachte ook weer. Dat ik de jongen niet zou laten vallen, moest hij gewoon even goed in zijn achterhoofd houden, want samen zouden we het allemaal nog wel wat beter kunnen maken. Daarbij zou dit zorgen voor een probleem minder, ook al dacht het management dat dit juist voor de problemen zorgde. Die mensen moesten eens een keer hun ogen opende, zodat ze konden zien welke schade ze hadden aangericht.
    'Ik heb jou ook gemist. Heel veel zelfs. Dus nu kunnen we mooi wat gemiste tijd inhalen,' zei de jongen glimlachend.
    Ik ging op mijn tenen staan, nadat ik mijn armen naar rond zijn nek had verplaatst. 'Dat klinkt als een perfect idee, want ik wil ook wel een wat tijd met mijn echte vriendje. De geweldige, lieve Louis Tomlinson,' zei ik zachtjes, om een kusje op zijn lippen te plaatsen.
    Het voelde goed om de woorden over mijn lippen te laten rollen, maar ik wilde dat iedereen wist hoe het was. Dat wij ook voor de camera samen mochten zijn en niet verplicht waren om met iemand anders om te gaan. Dat we waren zoals iedereen, maar wel met een droomcarrière, die ook werkelijk een droom was en geen hel. 'Maar wat had je in gedachten, Tommo?'
    Eigenlijk wilde ik nog even bij mijn broer kijken, maar ik wist dat hij zich wel zou redden en hij ook met open armen ontvangen zou worden. Ik zou me er later wel bij voegen, want wonderbaarlijk genoeg mocht ik wel gewoon met hem gezien worden.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Lilyan Emarald Payne

    Daar stond ze dan, tegen een muurtje. Ze was van een afstand aan het kijken naar haar broer, Sky en haar ouders een glimlach sierde haar gelaatstrekken. Even had ze gekeken naar Louis en Safina. Ze had een heel sterk voorgevoel dat er iets mis was met Louis. Al enkele weken had ze het wel door, hij was aan het braken. Ze moest uitvinden waarom! Steeds leek Louis mager te worden, ze wist wat Louis deed erg slecht was. Ze wou niet dat hij hetzelfde noodlot zou ondergaan als haar, dat verdiende hij gewoon niet. Hij was een fijne en aardige jongen, met een super lieve vriendin aan zijn zijde. Hij moest het niet vergooien. Even gleed een kleine zucht eruit. Het was een mooie zonnige weer, toch zoals altijd had ze een lange broek aan en lange mouwen. Dit deed ze expres om de sneeen die ze in haar armen en benen had gekerft te bedeken, zodat niemand achter zou komen.
    Langzaam duwde ze zich af van het muurtje, ze zou ooit Louis erop aanspreken en erbij helpen. Alleen de grote vraag was, wou hij wel geholpen worden? Als dit niet zo was, dan zou ze gewoon alles op alles zetten om hem toch te helpen. Eigenlijk vondt ze zichzelf snijden minder erg dan zich uithongeren, toch als haar familie achter zouden komen dat ze zichzelf sneed misschien zou ze weer naar een instituut moeten en dat wou ze niet.


    Standing frozen, in the life I've chosen. You wont find me, the past is all behind me. Buried in the snow.

    Louis William Tomlinson
    Safiya ging op haar tenen staan en verplaatste haar armen van rond mijn middel naar rond mijn nek. 'Dat klinkt als een perfect idee, want ik wil ook wel eens wat tijd met mijn echte vriendje. De geweldige, lieve Louis Tomlinson,' zei ze zachtjes, en drukte een kusje op mijn lippen.
    'Maar wat had je in gedachten, Tommo?'
    Ik dacht na. We konden niet met zijn tweeën nu naar buiten gaan, dat zou veel te veel opvallen.
    'Misschien kunnen we naar mijn huis gaan, daar hebben we alle rust en dan nemen we Zayn en Julia met ons mee, zodat er geen foto's worden gemaakt van ons met zijn tweeën en er geruchten ontstaan. Bovendien zie jij dan ook je broer, en ik mijn zusje. En ik heb een redelijk groot huis, dus daar kunnen Zayn en Julia ook gewoon hun eigen gang gaan, ik denk dat die twee daar ook wel behoefte aan hebben. Iets met zijn vieren doen kan dan natuurlijk ook, maar omdat Julia mijn zusje is en Zayn jouw broer, kan dat ook gewoon in het openbaar, want dan valt het minder op. Dus wat mij betreft is het beter als we de tijd straks beter met zijn tweeën kunnen besteden, maar ik laat de keuze aan jou.'


    "Family don’t end in blood”

    Liam Payne
    Ze gaf me een kusje op mijn lippen en ik wist dat ik het haar niet kon vertellen. Ik wilde haar hart niet breken. Dan was ik niet alleen mijn vriendinnetje en het enige ding kwijt wat het management nog wel goed vond aan mijn leven, maar ook een vriendin. Ik hield Loki dicht tegen me aan en het hondje likte mijn wang. Ik knikte bij haar bij haar vraag. Misschien was het beter ook, al zouden we wel weer achtervolgd worden door paparazzi. Ik hield mijn ogen van haar weggeslagen en op Loki gericht, die ze aaide. Misschien was het ook weer geen goed plan. Paparazzi zou ons tegenzitten en ik wilde het liefst gewoon even tot mezelf komen. Ik stond op springen en wilde niet voor anderen huilen. "Sorry, nee. Ik wil nu eigenlijk gewoon even alleen zijn. Mag dat? We kunnen vanavond wel ergens gaan eten ofzo." Daar had ik ook geen zin in, maar dan kon ik mezelf in elk geval thuis even verliezen en hervinden voor ik echt met iemand zou omgaan. Ik keek even naar mijn zusjes, maar keek toen toch weer naar de grond. Ik wilde gewoon heel graag alleen zijn, hoeveel ik ook om iedereen hier gaf. Hoe meer het management me inperkte hoe meer ik me terugtrok. Ik mocht zoizo minder naar mijn familie dan ik wilde, maar ik trok me van de hele wereld terug. Meer dan mijn dierbaren verdienden. Ze verdienden liefde en aandacht, maar ik kon ze het gewoon niet geven.

    [ bericht aangepast op 30 nov 2013 - 18:00 ]


    Bowties were never Cooler

    Sky Madison Grey

    "Het is prima Liam, neem maar zoveel tijd die je nodig hebt'' zei ze begrijpend tegen hem en legde haar hand op zijn schouder. "Liam, dat hoef je niet te doen, als je het echt niet wilt' zei ze daarna, Even zuchte ze en ging even op haar tenen staan om iets te fluisteren in zijn oor. "Ik ken je Liam, maar je weet ik zal altijd voor je zijn,zelfs in je verdrietige dagen'' had ze hem toe gefluisterd. Ze keek hem aan en glimlachte, ze hield zijn hand vast. Sky was altijd een heel berijpende persoon geweest en bij Liam kon ze snel achter komen wat hij ongeveer voelt nu. Ze begreep dat hij nu alleen wilt zijn, hij mocht zolang alleen zijn als hij het zelf wou. Ze legde haar hand even weer tegen zijn wang aan, "Bel of sms me, als je iets wilt doen met me. Doe het niet terwille voor mij, maar omdat je het zelf wilt. Oke Liam" en streelde even zijn wang. Ze aaide nog even Loki. "Ik zie jou snel weer" zei ze tegen de hond en liet toen Liam los en draaide zich om. Zemoest hem tijd geven, tijd voor zichzelf. Ook al wil ze het lieft bij hem zijn, het beste was om nu tijd te geven, al deed het haar zeer om hem alleen te laten, het moest. Rustig liep ze weg van Liam en de rest.


    Standing frozen, in the life I've chosen. You wont find me, the past is all behind me. Buried in the snow.

    Safiya Malik
    'Misschien kunnen we naar mijn huis gaan, daar hebben we alle rust en dan nemen we Zayn en Julia met ons mee, zodat er geen foto's worden gemaakt van ons met zijn tweeën en er geruchten ontstaan. Bovendien zie jij dan ook je broer, en ik mijn zusje. En ik heb een redelijk groot huis, dus daar kunnen Zayn en Julia ook gewoon hun eigen gang gaan, ik denk dat die twee daar ook wel behoefte aan hebben. Iets met zijn vieren doen kan dan natuurlijk ook, maar omdat Julia mijn zusje is en Zayn jouw broer, kan dat ook gewoon in het openbaar, want dan valt het minder op. Dus wat mij betreft is het beter als we de tijd straks beter met zijn tweeën kunnen besteden, maar ik laat de keuze aan jou,' rolde na even denken over de lippen van Louis.
    Ik bleef heel even stil, om de woorden goed tot me door te laten dringen en me goed tegen de jongens aan te nestelen, want ik had op dit moment echt even behoefte, om de jongen vast te houden. Zijn vertrouwdheid om me heen voor zolang dat mogelijk was.
    ´Ik wil op dit moment met jou zijn en het maak me niet uit wat verder de bedoeling is.´
    Ik ging weer plat op mijn voeten staan waardoor mijn armen langzaam afzakte naar rond zijn middel en ik mijn hoofd tegen zijn borst aanlegde. ´Ik vind het prima om mee te gaan, samen met de andere om uiteindelijk weer samen de tijd de besteden, want je hebt zeker een paar punten en dan hebben we nu ook nog heel even, want mijn broer is nog nergens te bekennen,´
    Ik had geen behoefte om de jongen nu los te laten, iets wat me straks wel werd gevraagd als we in de richting van buiten zouden gaan. Dat betekende namelijk dat we ook weer in de richting van de paparazzi zouden gaan. Wel dat de gedachten wat erna kwam wel weer beter was, want dan hadden we weer een moment samen. ´Lou, je bent lief,´


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Hope Payne
    Ik bleef nog heel even staan, kijkende naar Louis en Safiya, die volgens mij blij waren dat ze een moment samen hebben. Daarna liep ik toch weer in de richting van buiten, want daar had de rest zich zo te zien weer verzameld. Niet vreemd gezien er binnen bijna niet niemand anders was.
    Ik wilde op dit moment ook het liefste een moment samen met mijn familie, die ook niet vaak compleet was, maar op het moment dat ik me bij hen had gevoegd, kwam ik erachter dat Liam nog alleen wilde zijn waardoor een klein pruillipje, voor een seconde, op mijn gezicht verscheen. Ergens had ik het idee al, maar het was altijd anders op het moment dat het bevestigd werd.
    Ik liep op mijn tenen in de richting van de jongen, om mijn armen van achteren om hem heen te slaan. ´Ook leuk om jou weer in mijn armen te kunnen houden sinds een tijd, grote broer´ rolde zachtjes over mijn lippen, om een kusje op zijn wang te drukken, om na een paar seconde toch los te laten en naast hem te gaan gaan en de rest ook begroeten. Dat was wel zo netjes en ook mijn bedoeling.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Abigail 'Abby' Luciana Carrick.
    Ik begon me langzaam af te vragen waar Niall nu bleef, aangezien ik Liam en Louis inmiddels al voorbij had zien komen. En ik was niet de enige, want Cat vroeg ook aan mij of ik hem had gezien. De relatie van mij en Niall was, in tegenstelling tot die van Louis en Safiya en Zayn en Julia, wel toegestaan door het management en de buitenwereld wist er ook van. Sterker nog, het management had onze relatie 'bedacht'. Eigenlijk was onze relatie niet eens echt. Het was een door het management bedachte nep-relatie. Alleen wist Niall dat zelf niet. En eigenlijk zou ik willen dat ik nooit hiermee had ingestemd, hoe goed deze opdracht ook op mijn cv zou staan als ik actrice zou worden, wat al heel lang mijn droom was, ik wilde deze lieve, blonde Ier geen pijn doen. Maar het moest. Ik had me bedacht, maar dat kon niet. Ik kon niet meer terug nu.
    Ik antwoordde op Cat's vraag dat ik ook niet wist waar hij bleef en begon een beetje zenuwachtig op mijn nagels te bijten. Hoelang moest ik dit plan nog volhouden? En nog belangrijker, wat als Niall het te vroeg door zou hebben? Dan had ik een hart gebroken en een opdracht verpest. Dan had ik helemaal niets.


    "Family don’t end in blood”

    Louis William Tomlinson.
    Safiya bleef heel even stil en liet mijn woorden tot zich doordringen, terwijl ze zich goed tegen mij aan nestelde en ik hierdoor automatisch mijn handen weer om haar middel sloeg en mijn vingers vertrouwd over haar rug op en neer streek.
    'Ik wil op dit moment met jou zijn en het maakt me niet uit wat verder de bedoeling is,' antwoordde ze toen.
    Ze ging weer plat op haar voeten staan, waardoor haar armen langzaam afzakte naar mijn middel en ze haar hoofd tegen mijn borst legde. 'Ik vind het prima om mee te gaan, samen met de anderen, om uiteindelijk weer samen de tijd de besteden, want je hebt zeker een paar punten en dan hebben we nu ook nog heel even, want mijn broer is nog nergens te bekennen.'
    Ik knikte instemmend, al kon Safiya dat niet zien omdat haar hoofd nog altijd tegen mijn borst steunde.
    'Lou, je bent lief,' zei het meisje in mijn armen.
    'Jij bent nog veel liever,' zei ik zachtjes, maar wel verstaanbaar. 'Ik hou van je,' zei ik toen nog zachter in haar oor, eigenlijk was het slechts een fluistering. Mijn hand ging door haar haren en speelde hier zachtjes mee. Waarna die zich weer bij de andere om haar middel voegde en ik haar nog dichter tegen me aan trok.


    "Family don’t end in blood”

    Liam Payne
    Sky bleef maar praten en aan me zitten en ik werd helemaal gek. Snapte ze dan echt niet dat ik gewoon alleen wilde zijn?! "Flikker op, Sky! Zie je dan niet dat ik helemaal geen andere keuzes heb?! Ik moet dit doen." viel ik hard en pissig naar haar uit. Hier zou ik vast en zeker spijt van krijgen, maar nu luchtte het erg op. "En blijf van Loki af. Hij is mijn hond. Niet die van jou." bitchte ik nog na. Normaal was ik echt niet zo maar ik voelde me verschrikkelijk en haar gedrag irriteerde me enorm. Uit haar woorden probeerde ze te laten blijken dat ze wist wat ik doormaakte, maar ze wist er niets van en luisterde ook niet. Als ik alleen wilde zijn bedoelde ik ook nu en alleen, niet met nog allemaal handen over mijn lichaam van iemand die ik niet kon dumpen, maar nooit echt een gelukkige relatie mee had gehad. Net toen ik wilde weglopen voelde ik twee bekende armen om me heen. Ik had hier geen zin in, maar mijn zusje had nergens iets mee te maken. Ik aaide even over haar haren met een hand. Ik de ander hield ik Loki nogsteeds goed vast. "Ik kom morgen thuis eten. Dan zie je me echt wel weer hoor, Logan." Ik noemde mijn zusje van kinds af aan al Logan. Om haar te plagen en gewoon om duidelijk te zijn. Er waren genoeg Hope's, maar maar een kleine Logan. Ik zwaaide nog even naar mijn moeder en liep toen in stilte naar buiten op weg naar huis. Ik wist niet wat ik zou doen als ik paparazzi tegen kwam, maar het was vast niet goed voor de publiciteit.


    Bowties were never Cooler

    Julia Mary Tomlinson
    Nogsteeds was Zayn er niet. Ik begon me echt heel erg veel zorgen te maken nu, ookal maakte ik me haast nooit zorgen. Nogsteeds verwachtte ik dat alles goed kwam en hij gewoon in de spiegel aan het kijken was, maar goed. Ik ging nog een keer op de punten van mijn spitzen staan, maar zag nogsteeds niets. Waar kon mijn vriendje nou zijn? Ik keek opzij en zag mijn broer staan met Zayn's zusje in zijn armen. Ik wilde hun momentje niet breken, want die twee mochten eigenlijk al niet bij elkaar zijn, maar ik wilde weten waar Zayn was. Ik trippelde naar ze toe en tikte tegen Louis's schouder. "Boo, weet jij waar Zayn is?" vroeg ik zacht. Ik streek nogmaals een plukje rood haar uit mijn ogen. Ik moest zo zoizo mijn knot opnieuw maken. Ik haalde dus eerst het elastiekje om de knot heen uit mijn haren, waardoor mijn haar in een lange paardenstaart omlaag viel, en toen trok ik ook het elastiekje uit de staart. Mijn lange rode haren vielen als een waterval over mijn schouders en rug en ik duwde een deel wat opzij zodat het niet meer voor mijn ogen hing en ik mijn lok terug had. Ik wist niet zeker of ik vanavond nog zou gaan trainen. Eigenlijk moest ik nog 2 uur, maar aan de staat van mijn broer te zien zou Zayn net zo'n wrak zijn en kon ik misschien maar beter bij hem blijven. Ik zou op mijn donder krijgen, maar dan oefende ik thuis wel extra. Ik moest er nu voor hen zijn.


    Bowties were never Cooler

    Sky Madison Grey

    Ze hoorde hoe Liam naar haar had getierd. Tranen voelde ze prikken in haar ogen, maar hield het in. Niemand, maar ook echt niemand mocht die tere, kwetsbare kant van haar zien. Ze liep weg met een opgeheven hoofd, eenmaal buiten het hek, liep ze stug door. Totdat ze zelf helemaal alleen was in een park. Ze zuchte en ademde rustig in en uit, ze voelde tranen langs haar wangen rollen. Diep in haar ziel was ze bang dat ze hem toch kwijt zou raken en dan was het zeker weten haar schuld. Sky was geen persoon die echt huilde, behalve toen haar moeder was overleden. Dat was de enige moment dat ze echt ging huilen, dat je haar echt hoorde, snikken en snuiten. Zo te zien wou Liam waarschijnlijk niks meer met haar te maken hebben, als hij het echt zo wou hebben, dan zou het zo zijn. Ze kneep haar hand tot een vuist en haar nagels prikten stevig in haar palm. Misschien was het beste als zij de knoop zou moeten doorhakken, beide zijn ze niet gelukkig. Maar probleem was, hoe ze Liam het opnemen als zij degene is die met dumpt inplaats van andersom? Haar gedachten begon een warboel te worden.
    Het was het beste om nu helemaal geen contact te maken met Liam, helemaal niet. Ze moest zelf even alles op orde hebben. Even slikte ze en dacht ze aan Hope, de mooiste vrouw die ze in haar leven had gezien, ze wou zo graag het liefst bij haar zijn. Haar omhelsen, knuffelen, zoenen. Toch dat zou waarschijnlijk nooit echt zo zijn. Een vrouw als Hope zou zeniet krijgen in haar leven. Heel langzaam stond ze op en klom in een boom en ging op een stevige dikke tak zitten, ze staarde voorzich uit.
    Even haalde ze haar mobiel uit haar zak en keek er ingespannen naar. Zou ze het kunnen doen? Ze beet op haar onderlip, ze ging naar de sms pagina en met trillerige hand had ze haar vinger bovenop een toets gezet, maar deed het vervolgens niet en ging terug naar het menu beeld van haar mobiel en deed het weer in haar zak. Ze zuchte diep. Liam was nu tekeer gegaan, dit deed niet vaak, maar telkens als hij zo deed, dan denkt zij altijd dat het beter is om uit te maken. Het deed haar pijn om hem zo worstelend te zien.


    Standing frozen, in the life I've chosen. You wont find me, the past is all behind me. Buried in the snow.