[Speeltopic] Kostschool Het Hunderen 01 - Speeltopics

Het verhaal speelt grotendeels op de school en het terrein zelf af. Het begint tijdens het kerstgala. Uiteraard is de school vrij streng en zijn alcoholische consumpties alleen toegestaan voor leerlingen boven de zestien jaar. Tijdens het gala wordt door de adjunct-directrice mevrouw De Waard een aankondiging gedaan.
Enkele jongeren uit een paar Engelse internaten zullen in het nieuwe jaar enkele maanden op de kostschool verblijven. Het zijn stuk voor stuk probleemjongeren die uit huis zijn geplaatst, maar zich zo goed hebben gedragen dat de scholen ze een plaatsje op Het Hunderen hebben aangeboden om hun gedrag te belonen en in de hoop dat ze wat van de manieren van de welgestelde, Nederlandse kinderen zullen overnemen.
De Britse jongeren komen bij de Nederlanders in de klas. Veel lessen zullen daarom in het Engels worden gegeven. Zo hoopt Het Hunderen ook de Nederlandse leerlingen het een en ander bij te brengen over de Engelse taal en cultuur.

[ bericht aangepast op 15 dec 2013 - 22:27 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Stef zag Nadine wenken en kon het aanbod niet echt afslaan, gezien zijn gesprek met Vivyam een beetje ongemakkelijk was – iets wat hij nog nooit eerder had ervaren.
‘Zal ik je aan wat mensen voorstellen?’ vroeg hij haar daarom maar.

Every villain is a hero in his own mind.

Ze slikte, wilde niet onbeleefd overkomen, maar ze vond het doodeng. Ze zag dat een meisje hen gewenkt had en bedacht dat als zij ook wat gingen eten, ze wel mee wilde lopen. Dat was altijd beter dan in haar eentje bij die tafel staan dwalen.
Vy knikte en mompelde een 'oké' wat nauwelijks verstaanbaar was.

~ ~

'Ga maar,' zei Tony, die nog liever op het dak ging zitten.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Stef glimlachte en nam haar mee. Hij stelde haar maar voor aan zijn vrienden, want hij had wel gemerkt dat ze het liefste zo min mogelijk zij.

***
Tracey schudde vlug haar hoofd. ‘Nee, dan blijf ik wel staan.’
Zonder Tony had ze niet zoveel zin om daar bij te gaan zitten.

Every villain is a hero in his own mind.

Tony zette zijn bord neer en ging de lege stoel voor haar halen.
Meggie keek even verstoord op, stak haar middelvinger naar haar uit en Tony schudde enkel zijn hoofd. Toen hij zich weer had omgedraaid hoorde hij hoe ze haar kauwgum naar hem probeerde uit te spugen, maar het was er een van het plakkerige soort en toen hij even omkeek, zag hij een dikke roze sliert aan haar onderlip bungelen.
'Ik denk dat ik dat kind aan de vuilnisman meegeef of zo,' bromde hij en hij nam plaats op het puntje van een al overvolle tafel, maar hij negeerde de gezichten van de mensen die het blijkbaar niet erg op prijs stelden dat ze onder het eten naar zijn kont moesten kijken.

~ ~

Nadine zei haar naam en wachtte geduldig de reactie van het meisje af, al was die nauwelijks verstaanbaar. Ze gaf haar daarom maar een bord aan en vroeg haar wat ze wilde hebben. Ze bleek geen vlees te willen eten, waar Nadine zelf geen problemen mee had, maar het leek haar niet zo praktisch vanwege de schooleisen en het huidige aanbod aan voedsel. Het meeste was immers vlees.
'Hoe was je vakantie?' vroeg ze aan Stef toen ze Vivyam geholpen had en zelf naar een van de laatste vorken graaide.

[ bericht aangepast op 16 dec 2013 - 12:04 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Tracey ervoer een vreemd gevoel in haar maag toen Tony een stoel voor haar gehaald had. Ze wist niet goed wat het veroorzaakte; dat ze het lief vond dat hij dat voor haar deed of dat ze misschien over kwam eens een of andere hulpeloze debiel die zelf niet voor een zitplek kon zorgen.
‘Ik denk dat zelfs de vuilnisman haar niet wil,’ merkte Tracey op toen ze een stuk roze kauwgom aan Meggies kin zag bungelen. Ze vroeg zich af waarom iemand in vredesnaam kauwgom at tijdens het avondeten.

Every villain is a hero in his own mind.

Nadine baalde dat zo veel van haar vrienden niet zo'n fijne kerst gehad hadden als zij.
'Was het bij hen allebei niet leuk?'
Ze wist dat hij geen uiterst goede band had met zijn familie, maar dat het zo erg was geweest... Ze zou willen dat ze hen allemaal in de caravan kon uitnodigen tijdens de voorjaarsvakantie, maar dat zou waarschijnlijk niet passen.

~ ~

'Ik wil er best een smak geld bij doen. Vind m'n stiefpa vast niet zo'n ramp.'
Tony gooide de komkommers uit zijn salade in de prullenbak, omdat hij dat maar smerig vond en keek naar een jongen die zo aandachtig naar zijn voedsel keek, dat het Tony verbaasde dat het niet spontaan ontplofte.
'Wie is dat dan?' vroeg hij en hij wees met een duim naar de jongen met lang, zwart haar en een uitdrukkingsloos gezicht.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

‘Mijn moeder probeerde zo gezellig mogelijk te zijn, hoewel dat nogal hypocriet overkomt als ze je naar een kostschool heeft gestuurd om niet voor me te hoeven zorgen en mijn pa… hij vond het nogal lastig om me aan zijn nieuwe vriendin voor te stellen.’ Hij haalde zijn schouders op. ‘Maar ik heb lekker gegeten, hoor.’

Every villain is a hero in his own mind.

'Hij ziet er ook erg gezellig uit.'
Hij nam een hap van zijn hamburger en moest toegeven dat de school haar best had gedaan op iets eetbaars. Niet dat het voedsel normaal niet van kwaliteit was, want daar betaalden zijn ouders immers voor, maar hij had niet verwacht dat het hem zo goed zou bevallen.
'Wat is dat voor school waar ze vandaan komen, zeg? Ik dacht dat boarding schools altijd zo netjes waren en zo. Deze mensen zien er eerder uit alsof hun ouders hen echt aan de vuilnisman hebben afgegeven.'

~ ~

Nadine glimlachte vaag en keek naar Vy, die geen poging deed om met Toby een gesprek aan te knopen.
'Ze is wel erg verlegen, zeg,' zei ze zacht, al kon het meisje haar niet verstaan.
Nadine was absoluut niet iemand die achter iemands rug om praatte, maar Vivyam maakte zo'n trieste indruk dat ze eigenlijk hoopte dat Stef haar kon helpen om het meisje een beetje meer op haar gemak te stellen.

~ ~

Cooper zuchtte toen ze haar eten op had. Het bandje dat speelde, leek het echt voor spek en bonen te doen, want niemand danste of keek er langer dan een paar seconden naar.
'Jullie zijn natuurlijk allemaal degelijke kakkers,' zei ze met een blik op Darcia, die het zelfs presteerde om met mes en vork te eten.
Wat een saaie Nederlanders. Ze dacht dat die wel gezellig zouden zijn. Beetje zuipen, beetje feesten en een polonaise, maar niets van dat alles. Er was muziek geregeld en ze kéken nauwelijks. Was dat de hele bedoeling van dit uitwisselingsproject? Hen het gevoel geven dat ze naar een fantastisch partyland gingen en vervolgens hersenspoelpraktijken op hen uitoefenen.
Iedereen praatte op normale toon tegen elkaar. Ze zaten dan wel op tafels, met hun sneakers op de zitting van hun stoel of leunden tegen de muur met een bord in de hand, maar daar bleef het wel een beetje bij. Misschien moesten ze nog wennen aan het nieuwe jaar of deden ze dit pas als de schoolleiding weg was.
Cooper miste haar oude school. De school waar ze op zat voor ze werden gesplitst en overgeplaatst. Ze waren niet echt goede vrienden van elkaar. Niet iedereen tenminste en ze vond het dan ook helemaal niet erg dat ze Spike-E en Dilano nu niet meer hoefde te zien, want die waren gewoon saai en eng, maar Nathan en Tyler hadden iedere lunchpauze wel tot een feestje gemaakt - ook tijdens de lessen, trouwens - en Donnatella kon ook wel gezellig zijn als je haar maar wist te behagen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Afrika, Amerika, Azië, Australië. Alles wat met een A begint,' grinnikte hij. 'Echt, je kunt je niet voorstellen wat ik allemaal heb gezien.'

Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.

'Gaaf,' glimlachte Annie. 'Heb je ook foto's mee, toevallig? Ik wil het wel zien!'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Ik kan je wel wat foto's laten zien die ik met mijn mobiel heb gemaakt,' zei Oliver en hij haalde zijn mobiel uit zijn zak. Het was er een met een goede camera, dus daar had hij geluk mee gehad. 'Kijk, dit is in Afrika,' zei hij terwijl hij foto's liet zien van een olifant en van de Victoriawatervallen.
Annie slaakt een kreetje van bewondering. 'Wat mooi!'
'Ja he,' zei hij en gaf haar zijn telefoon. 'Als je naar rechts scrollt dan kun je ze allemaal zien.'

Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.

'Ik ben hier de hele kerstvakantie al,' zei Rhys. 'Kerst hier.. was wel okee. Er was wel lekker eten en dergelijke, maar ik had bij Boxing Day toch liever thuis gezeten, denk ik.'

Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.

‘Ik denk dat het aan ons is om wat leven in de brouwerij te brengen,’ antwoordde Scarlett, die de opening niet zo “knallend” vond als de Waard hen beloofd had. ‘Misschien verandert het als er wat drank wordt geschonken.’
‘Dat zie ik niet echt gebeuren,’ mengde Darcia zich in het gesprek. ‘Je krijgt twee consumptiebonnen voor alcoholische drankjes, al zullen de meesten hun drankvoorraad wel hebben aangevuld. Ik ben hier ook pas een paar weken, maar ik heb maar twee feestjes meegemaakt, waarvan er eentje buiten de schoolleiding om werd georganiseerd. Iedereen was stomdronken.’
Ze blikte een naar Annie en grijnsde, wetende dat die meid toen haar eigen vonnis had getekend door de strippen waar iedereen bij was.

***
‘Als ik ze zo zie denk ik dat ze hun plezier niet door de leraren hebben laten afpakken. Dat zullen wel weer wat nachtelijke feestjes worden.’
Niet dat Tracey dat erg vond, want het laatste verboden feestje was waarschijnlijk de leukste avond geweest die ze had meegemaakt, al kon ze niet goed benoemen waarom.

***
‘Ik heb al mijn best gedaan om haar een beetje op haar gemak te stellen,’ antwoordde Stef, ‘maar ze is heel erg schuw. Misschien denkt ze dat ik ook een travestiet ben.’ Hij blikte even op de rozeharige jongen en kon zich wel voorstellen dat hij zo’n lief, braaf studentje als Vivyam angst aanjoeg.
Hij zag echter dat Toby ook zijn best deed om een gesprek aan te knopen, maar ze keek steeds weg en mompelde haar antwoorden zo onhoorbaar dat hij het al gauw opgaf.
‘Misschien moet jij het proberen,’ opperde hij tegen Nadine. ‘Misschien heeft ze niet zo’n leuke ervaring met jongens. Je weet het maar nooit.’
Stef knikte begrijpend. Als ze een paar jongens als Floyd had ontmoet, zou ze er vast snel niets meer van moeten hebben.

***
Floyd vond Meggies kauwgomgekauw een beetje onsmakelijk en wat hem betrof mocht ze wel oprotten, gezien ze zijn gesprek met Daphne verstoorde. Hij wist alleen toch niet wat hij tegen haar moest zeggen, want de basisvragen waren inmiddels wel gesteld en ’t zag er niet naar uit dat ze hem erg interessant vond, wat zijn ego nogal een knauw gaf. Hij negeerde de aandrang om een sigaret op te steken, want daar zou ze vast ook op afknappen. Uiteindelijk stond hij op en liep hij naar Caddy, die hij nog geen gelukkig nieuwjaar had gewenst. Hij wilde natuurlijk een kans om door haar gekust te worden niet mislopen.

Every villain is a hero in his own mind.

Cadeline knikte. 'Kan ik begrijpen, dat is hier niet veel soeps.' Nog voordat Rhys de kans kreeg om te reageren dook Floyd ineens op voor hun tafel. Ze keek vragend op, niet in staat een reden te kunnen verzinnen waarom hij hierheen was gekomen aangezien het afscheid na het kerstgala nogal kil was geweest, en ze de dag daarna te druk aan het stressen was om een enigszins moeder-waardige outfit te bedenken waardoor ze compleet was vergeten gedag te zeggen.

(In Cadelines belevenis dan kil ;p)

[ bericht aangepast op 16 dec 2013 - 16:22 ]

Everyone wants a magical solution to their problem, and everyone refuses to believe in magic. - Jefferson (ouat)

Floyd streek door zijn haar. ‘Kijk niet zo verbaasd, Caddy. Ik kom je even een gelukkig nieuw jaar zoenen. Dat hoort toch?’

[huh, een kil afscheid na het feest? heb ik wat gemist? ]


Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

Every villain is a hero in his own mind.