• BROMANCE RPG




    Wat gebeurt er als je totaal verschillende jongens, uit totaal verschillende families, voor lange tijd bij elkaar in een appartement zet? Jongens die één ding gemeen hebben: Ze zijn allemaal homoseksueel of bi. Hoe lang duurt het voordat sommige voor elkaar gaan vallen, ondanks hun verschillen? Of dat ze elkaar het appartement uit gaan vechten, juist dóór die verschillen?
    Dit experiment wordt gedaan, met jongens die zich daarvoor opgeven of door hun familie wordt opgegeven. Sommige lijkt het wel grappig, maar is dit ook zo gemakkelijk vol te houden als het lijkt? Geen andere mensen, niet naar buiten mogen. Zullen ze hierdoor veranderen? Of zullen ze zichzelf kunnen blijven?


    Rollen:
    Jongens (8/10 bezet)
    - Louis William Tomlinson - Lilarry
    - Liam James Payne - Esmelle
    - Harry Edward Styles - Beanies
    - Niall James Horan - Aquari
    - Zayn Javadd Malik - Styles
    - Samuel Max Mason - xAlways
    - Nino Luciano de la Fontaine - Lothian
    - Jace Averin - Phyre


    De regels:
    - Minimaal vier regels volschrijven.
    - Geen perfecte personages.
    - Bestuur alleen je eigen personage.
    - OOC tussen haakjes.
    - Maximaal één rol
    - Wees OOC aardig voor elkaar, dat hoeft IC natuurlijk niet.
    - Reserveringen blijven 48 uur staan. Ik waarschuw niet, dus hou dit zelf in de gaten. Je kunt natuurlijk altijd om uitstel vragen als je daar een goede reden voor hebt.
    - Probeer wel eens in de drie dagen te posten.
    - Naamsveranderingen en lange tijd afwezig graag doorgeven.
    - Alleen ik maak de nieuwe topics.
    - Lees de regels af en toe even opnieuw door, mocht ik iets aanpassen.
    - Als je iets niet begrijpt, kun je het natuurlijk altijd vragen.


    Het begin:
    Iedereen komt aan bij het appartement. Ze nemen afscheid van hun familie, die ze lange tijd niet zullen zien. Bij sommigen lopen de emoties hierbij hoog op. Daarna is het tijd om kennis te maken met hun tijdelijke huisgenoten.


    Kamerindeling:

    Zayn & Harry
    Liam & Niall
    Nino & Louis
    Samuel & Jace

    [ bericht aangepast op 7 nov 2013 - 17:10 ]


    "Family don’t end in blood”

    Harry Styles
    Een paar grote, bruine ogen, die me vanaf het eerste moment al in de ban hadden, waren nog steeds op mij gericht. Mijn glimlach werd daarom met de seconde ook beter. Het was ongelooflijk wat deze jongen onbewust al voor elkaar kon krijgen. Het was een regelrechte schat en ik zei het niet snel, maar hij had mijn vertrouwen. Hij liet me de dingen zien, die ik niet meer wilde zien en geloven. De zachte giebel die zijn mond verliet maakte hem dan nog een stuk schattiger. Ik kon dan ook niet anders anders dan mijn armen strakker om hem heen slaan en geen woorden er meer tegenin te gooien. Ik schakelde wel over naar het onderwerp dat hij eerder op een prins leek, dus juist helemaal niets engs over zich heen had. Volgens mij wist hij dat ook wel, want anders zouden we nu niet zo gezeten hebben ook. 'Je mag mijn prins altijd zijn, ook al ben je dat al,' zei ik met een zachte grinnik, maar mijn wangen kleurde ondertussen wel een stuk roder. Ik wendde mijn blik af, alleen dat was van korte duur, want ik keek de jongen toch weer aan toen ik wat begon te vertellen over hoe of wat. 'De prins en de bakker? Je weet dat -dat nooit wat gaat worden, hé? Of het word iets aparts.' murmelde ik zachtjes, om vervolgens opzij te kijken en mijn lippen tegen zijn voorhoofd te drukken. Daarna begon ik mijn hersenen pas te kraken over wat ik wilde weten over de jongen. 'Ik wil weten wie Zayn Malik is, dus alles. Wat je later zou willen doen, de momenten waar je echt je weer klein voelt, waarom je zo leuk bent, maar ook de standaard dinge als favoriete kleur, dier en noem maar op,'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    [sorry, ik heb een paar dagen geleden een ongelukje gehad met de snijmachine op mijn werk en kon zonder rechter duimtopje nogal moeilijk typen op mijn mobiel. En aangezien mijn pc om de 5 minuten uitvalt, kon ik nogal moeilijk reageren. ;( ]

    Zayn Malik
    Het was best nieuw voor me om me zo bloot te geven. Ik was niet het type dat gezellig bij iemand ging zitten en diegene al vanaf het eerste moment lief te hebben. Ik vond het eng om te laten zien dat ik ook gevoelens was. Bang dat mensen deze zouden gebruiken. Maar bij Harry had ik er niet eens over nagedacht. Misschien omdat hij hetzelfde had, maar dan op zijn eigen manier. Het feit dat hij mij vertrouwden, zorgde ervoor dat ik onbewust hetzelfde bij hem deed. Mijn laken werden knalrood toen hij bekende dat ik zijn prins al was klemde mijn handen in zijn shirt. Mijn ogen glinsterde toen hij ons vergeleek met een verdoemt sprookjesstel en ik beet op mijn lip. 'Ik ga gewoon bewijzen dat, dat wel kan.' Ik liet deze jongen nu echt niet meer gaan. Alles fleurde op in zijn buurt en ik had me nog nooit zo warm van binnen gevoeld. Ik glimlachte tevreden bij het kusje op mijn voorhoofd en rolde weer helemaal op hem. Ik vouwde mijn handen op zijn borst en legde daar mijn kin op, zodat ik hem aan kon blijven kijken. Ik beet weer op mijn lip, toen Harry op de mijn gevoelige kant speelde met zijn vragen. 'Nou, mijn volledige naam is, Zayn Jawadd Malik. Ik heb altijd al leraar willen worden, maar dat weet ik alleen niet zo zeker meer. Omdat ik het niet bepaald naar mijn zin heb op school en er het liefst ver vandaan blijf. Net als bij mensen trouwens. Mijn favorieten kleur is groen, ik hou van honden, heb schoenmaat 41, ik heb een blauwe tandenborstel en mijn haar is heilig voor me.' Ik slikte even. 'En om het lekker chanant te maken. Ik hou niet van het donker en ik kan niet zwemmen.'

    [ bericht aangepast op 26 nov 2013 - 23:49 ]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    ( Maak niet uit en ik hoop dat het ondertussen alweer wat beter gaat. (; )

    Harry Styles
    Mijn oplettendheid was zo goed als verdwenen, want ik had sterk het vermoeden dat ik dat bij deze jongen niet nodig had, en daardoor kon ik ook gemakkelijk, beetje bij beetje, de echte Harry Styles bloot geven. Iemand die weinig mensen maar kende, want je kon het zo makkelijk tegen me gaan gebruiken, maar Zayn had mijn vertrouwen in zijn handen. Hij had het recht om te weten met wie hij te maken zou krijgen deze komende tijd. Er waren nog zoveel dingen die ik hier verder nog achteraan kon plakken, maar het zou allemaal op hetzelfde neerkomen.
    Mijn vingertoppen gleden over zijn knalrode kaken waardoor een zachte grinnik over mijn lippen rolde. Hoe kon je nu geen vertrouwen hebben in deze jongen, die iets schattigs over zich heen had terwijl hij ondertussen ook zo breekbaar leek? Iemand die op zijn eigen manier verbonden was aan mij en de problemen die hij niet verdiende.
    'Sprak hij als een echte prins, die de krullenbol nu al gelukkig maakte,' Zoals het nu ging, moest er toch wel iets goeds uitkomen? Niet dat ik de jongen nog zou laten gaan, want hij had nu al een speciaal plekje in mijn hart gekregen en in zo'n korte tijd was dat echt een hele prestatie.
    Mijn ogen zochten die van Zayn weer op, om mijn armen ondertussen beter rond hem heen te wikkelen en glimlachend luisterde naar de antwoorden op mijn vragen. Hij hoefde het niet te vertellen, als hij niet wilde, en ik hoopte dat hij dat ook al in zijn achterhoofd had zitten.
    'Het is leuk om je zo te leren kennen, Zayn, en ik ben ook blij dat je me een kans geeft, maar dat laatste had je niet moeten zeggen,' grinnikte ik zachtjes, doelende op wat ik bedoelde haalde ik mijn hand door zijn haar. Zulke dingen kon ik dan echt niet laten, maar wel als ik wist wie ik tegenover me had staan. 'Maar voor het aller, aller, allerlaatste zit je dan nu helemaal opgescheept met mij, al is het niet erg. Iedereen heeft iets waar die niet van hou, of kan, en dan maakt iedere persoon tot wie hij is. Daarbij heb jij weer de dingen die andere niet hebben.'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Zayn Malik
    Harry had iets speciaals, wat niemand anders had. Ik wist niet precies wat het was, maar dat hoefde ik ook niet te weten. Ik wist dat het goed zat en dat was genoeg. Harry leek de onschuld zelfe en dat maakte hem enorm schatig. Mijn vingers kriebelde in zijn nek, terwijl ik hem rustig over mezelf vertelde. Al snel kreeg ik door dat ik niets over mijn haar had moeten zeggen, want ik kreeg het er meteen van langs. Ik piepten protesterend en trok heel zachtjes aan de kleine krulletjes in Harry zijn nek. 'Ik ben de enige die hier aan iemand zijn haar mag zitten ja.' Grijnsde ik, terwijl ik met mijn hand even door zijn krullen ging. 'Ik vind het helemaal niet erg om hier met jou opgescheept te zitten. Het is juist het beste dat me ooit overkomen is.' Gaf ik glimlachend toe, terwijl ik een kusje op zijn neus drukten. Deze jongen was nogal kusbaar. Al ontweek ik zijn lippen, om een klap in mijn gezicht te ontwijken. En dit leek hij niet erg te vinden. 'Ik zou niet weten wat ik wel heb en andere niet.' Ik had niet echt iets waar ik goed in was of in uitblinken.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Harry Styles
    Een idiote grijns was op mijn gezicht te vinden terwijl ik mijn vingertoppen langzaam over Zayn zijn shirt liet glijden, om uiteindelijk deze aan de achterkant vast te klemmen waardoor mijn armen weer rond zijn middel lagen. Mijn moeder zei namelijk altijd; 'Als je weet, of je gevoel zegt, dat iets je kostbaar is, moet je dit met beide handen vastpakken en nooit meer loslaten,' Dat was dan ook precies het gene wat ik nu met deze jongen had, want die zou ik ook niet meer loslaten, want daar was hij al teveel voor aanwezig in mijn leven, en teveel veranderd. Een zachte grinnik verliet al heel snel mijn mond toen zijn vinger kriebelde in mijn nek, alleen luisterde ondertussen nog steeds aandachtig naar de woorden die over de lippen van Zayn rolde. Net als wanneer ik doorkreeg dat je niet aan zijn haar moest zitten en ik dus met mijn eigenwijze hoofd weer wel deed. Ik trok een klein pruillipje, om het daarna expres nog een keer mijn hand door zijn haar te halen. 'Pech, want bij deze doe ik het ook,' zei ik onschuldig. 'Maat wees gerust, want het zit nog altijd even perfect hoor, in tegenstelling tot het mijne als je zo door blijft gaan,' Het laatste moest er broodnodig, maar totaal niet serieus, achteraan, wetende dat dit echt nog wat ging worden. 'Je bent lief,' murmelde ik bijna onverstaanbaar bij de volgende woorden, nadat ik mijn gezicht alweer weg draaide, proberende te verstoppen doordat de rode wangetjes weer tevoorschijn kwamen. Ik kon niet tegen complimenten, al kon ik wel leven met de kusjes die ik kreeg. 'Charme, uitstraling, hoog knuffelgehalte, schattigheid, tekenkunsten, moet ik nog even doorgaan?' Ik kon namelijk de waslijst nog wel verder aanvullen. Het rolde zo over mijn lippen zonder er echt eerste naar te moeten zoeken. 'Je moet niet zo onzeker zijn, Zaynie, ook al maakt dat weer een deel van je schattigheid. Misschien moet ik je maar eens een spiegel voorgeven en dan kan je van mijn oogpunt zien, wat ik allemaal bedoel.' zei ik zachtjes en drukte een kus op zijn wang terwijl ik me beter tegen hem aan nestelde.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    [1946 -> Atalay.]


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Ik ga dit topic opnieuw openen en er dus een nieuw rollentopic voor aanmaken. Laat het a.u.b. vanavond nog weten als je - je rol wil behouden.


    "Family don’t end in blood”

    Ik wil mijn rol behouden!


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Het nieuwe rollentopic


    "Family don’t end in blood”