RPG - Het Instituut voor Bijzondere Gevallen: Hawaï. - Speeltopics

Oorspronkelijk is dit verhaal begonnen op Hyves, maar omdat die er helaas mee gaat stoppen, willen we hier graag verder gaan.
Iedereen is natuurlijk vrij om mee te doen, maar we zitten dankzij Hyves' faillissement dus wel midden in het verhaal! Hopelijk hebben jullie hier begrip voor.


Het is zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid.
Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard.
De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven.
Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten.
Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn.
Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen. De zeemeerminnen en Rodey worden wel toegelaten, maar voor de halfwolven blijven ze vrezen. Ze zijn bang dat ze andere wezens opeten.
Zij worden geacht om in de bossen, buiten het dorp te leven, tussen de andere, gevaarlijkere wezens. Daarom verlaat ook niemand het dorp. Behalve voor het water.
Het dorp wordt bestuurd door een stel wijzen, die bepalen wat ze allemaal moeten doen wanneer er iets gebeurd.

Meer uitleg en het inschrijf topic vindt je hier: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=157054

Personages

Bethany 'Beth' - 21 - tijgermens q]Marjannee[/q
Enaid - 97 - ederos q]Hohenheim[/q
Ferapyle - ? - sater q]Ensiferum[/q
Leona - 27 - trol q]Ensiferum[/q
Meller Wartons - 14 - mensee q]Marjannee[/q
Michelle L'Oreal - 22 - vervloekt mens q]Ensiferum[/q
Minkabh - +/- 47 - papegaaienotter q]Hohenheim[/q
Peikka - 31/32/33 - follet q]Hohenheim[/q
Russel Wartons - 22 - mensee q]Marjannee[/q
Satyr - 21 - sater q]Ensiferum[/q
Stimpy - 1 - eekhoorn q]RosanneB[/q
Tari - 19 - elf q]Marjannee[/q
Venomis - 24 - dracaena q]Ensiferum[/q
Weather - 20 - Treeture q]Marjannee[/q

Nieuwkomers
Allie - 22 - zeemeermin q]Hohenheim[/q
Athiabbe Duskfury - 20 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Baiel - 22 - nereïde q]Marjannee[/q
Cordelia Duskfury-Grecia - 21 - zeemeermin q]RosanneB[/q
Emily Grecia - 22 - zeemeermin q]Marjannee[/q
Glaie - ? - nereïde q]Marjannee[/q
Gyab Duskfury - 19 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Javelin Ash - 21 - halfwolf q]Marjannee[/q
John ? - ? - mens q]Marjannee[/q
Kato Duskfury - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Limany Redfinder - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Maerle - 0 - zeemeermin/nereïde q]Marjannee[/q
Nykin Duskfury - 0 - halfwolf/meermin q]Hohenheim[/q]/[q]RosanneB[/q
Oliver May - 24 - mendax q]Marjannee[/q
Pagelino Duskfury - 12 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Patja Duskfury - 9 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Prahi - 29 - Syrene q]Hohenheim[/q
Qako Duskfury - 26 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Rodey Diablo - 21 - bosduivel q]Hohenheim[/q
Wyatt - 23 - waternimf q]Hohenheim[/q
Yati Stormghost - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Zipp +/- 4- bosduivel q]Hohenheim[/q

Overig
Jill - 22 - mendax q]RosanneB[/q

[ bericht aangepast op 11 nov 2013 - 20:47 ]

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

‘Meestal ga ik gewoon naar de markt om voedsel in te slaan en ga ik daarna koken,’ legde ze uit.

-

Venomis en Rodey namen plaats aan een tafeltje dat wat dichter bij het podium was dan gisteren. Ze zag dat Satyr naar hen toekwam om de bestelling op te nemen.
‘Hé,’ reageerde hij verrast toen hij haar zag. ‘Hoe gaat het met je?’
‘Ik ben hier een beetje aan het wennen,’ antwoordde ze zacht. ‘Al vind ik het nog wel eng, alleen in een hotelkamer.’
Satyr knikte meewarig. ‘Nou, in het hotel kan je niets gebeuren.’
Het was natuurlijk de grootste onzin, maar Venomis wilde niet uit haar rol vallen.
‘Hoe gaat het met Laina?’
‘Ze knapt op. Ze is gisteren uit het ziekenhuis ontslagen en één van mijn broers zorgt nu voor haar.’
Er viel even een stilte en Satyr leek zich te herinneren waar hij voor was gekomen.
‘Wat kan ik voor jullie halen?’

Every villain is a hero in his own mind.

Rodey koos voor een salade. Hij had eigenlijk niet zo'n honger, maar hij ,oest zichzelf voeden en op de kaart stonden niet veel gerechten die in zijn dieet pasten.
Hij begreep niet goed waar het gesprek tussen Venomis en Satyr over ging, maar hij besloot dat een uitgestreken uitdrukking op zijn gezicht op dit moment voldoende was. Het leek hem geen goed idee om een van de twee in verlegenheid te brengen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Venomis had het meeste wat op de menukaart stond nog nooit gegeten. Ze koos uiteindelijk voor eieren met spek omdat dat er altijd wel inging en zag toe hoe Satyr weer wegliep.

Every villain is a hero in his own mind.

Cordelia legde een groot plaid neer in het gras en kuste glimlachend Kato's wang toen ze hem zijn vlees aanreikte. Nykin stoof direct op zijn vader af en Cordelia zag zijn staartje kwispelen.
'Heerlijk weertje.' Ze pakte het doosje met aardbeien die ze op de markt had gekocht en gooide er wat suiker overheen. Ze wachtte met praten tot Kato klaar was met eten, want hij vond het absoluut niet fijn om gestoord te worden.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Weet hij niet wie je bent?' wilde Rodey weten. Hij wist het antwoord wel, maar hoopte dat Venomis er zelf meer zou over vertellen.

~ ~

'Dat lijkt me een prima idee.' Prahi liet zijn woorden enthousiaster klinken dan hij zich in werkelijkheid voelde, maar misschien zou het haar vleien.

~ ~

Nykin knabbelde tevreden aan het konijnenpootje dat Kato hem had gegeven.Hij had even geen oog meer voor zijn ouders of het hoge gras en de bloemen om hen heen. Tot hij klaar was en de aardbeien van zijn moeder zag. Kato glimlachte toen hij er een in handen kreeg en hoopte dat Nykin er voldoende van zou eten, zodat Cordelia niet meer aan hem zou vragen of hij er een wilde, omdat hij niet van al die suiker hield. Kato had geen zin om nee tegen haar te zeggen of een of andere stomme discussie te beginnen. Daarom veegde hij zijn mond af en kuste Cordelia's mondhoek om haar het terechte gevoel te geven dat hij het naar zijn zin had.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Venomis schoot in de lach. ‘Als hij daar achter kwam, zou hij mijn hoofd ter plekke spiesen, zoals de meesten.’

-

Michelle knikte en nam hem mee naar de markt.
‘Heb je al een baantje op het oog?’ vroeg ze. ‘Ik kan je eventueel wel wat te doen geven in de bibliotheek, zodat je ook je voedsel bij elkaar kunt sparen.’

Every villain is a hero in his own mind.

Cordelia glimlachte blij naar Kato en gaf nog een aardbeitje aan Nykin. Hij leek ze erg lekker te vinden, en ze nam zich voor het vaker te kopen op de markt. Ze had die lekkere smaak te lang moeten missen. Cordelia legde haar hoofd heel even tegen Kato's schouder en keek naar Nykin.
'Zo fijn dit.' Ze vulde Nykins flesje met wat sap en hij lachte vrolijk. 'Misschien kunnnen we straks nog even terug lopen naar de markt, om een kleinigheidje te kopen voor zijn verjaardag?' stelde ze voor. 'Het is over twee dagen al..'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Kato vroeg zich nog altijd af hoe ze altijd wist welke dag het was. Hijzelf trok zich niets aan van de namen van de dagen of de maanden die voorbij gingen. Normaal waren het de Stamoudsten geweest die bijhielden hoeveel dagen er verstreken waren en hij merkte het wel als het Feest der Geboorte er aan zat te komen. Als het kouder werd, was het winter en zodra de zon weer begon te schijnen, werd het zomer en vierden ze opnieuw feest. Hij wist wel dat ze een kalender hadden hangen, maar moest toch toegeven dat hij gewoon vergat om erop te kijken.
'Dat lijkt me een prima idee, lieverd,' zei hij en hij pakte een aardbei uit Nykins vingertjes toen hij deze in zijn al volle mond wilde stoppen.

~ ~

'Ik denk niet dat een bibliotheek een goede werkomgeving voor mij is,' gaf Prahi toe. Hij wendde zijn blik teleurgesteld af. 'Ik kan niet lezen.'

~ ~

Rodey wist niet goed wat hij daarvan moest denken, maar kon zich intussen ook wel voorstellen dat Glaie hetzelfde zou voelen.
'Hoe reageerde John eigenlijk?' vroeg hij. Hij was daar eigenlijk wel benieuwd naar, zeker omdat hij John al een tijd niet meer had gezien en Rodey hoopte dat hij hem niet zou komen opzoeken om hem ergens van te beschuldigen.

[ bericht aangepast op 4 nov 2013 - 17:19 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Cordelia glunderde. 'Fijn! Ik ga denk ik ook een taart bakken.' Ze glimlachte opgetogen en pakte het ei voorzichtig vast, dat tussen hen in had gelegen.
'Ik ben echt heel erg benieuwd wat het gaat worden. Ik hoop op nog een mini versie van jou.'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Hij was blij dat hij weg mocht,' vond Venomis. Daar ging ze tenminste vanuit. 'Hoe zou hij anders moeten reageren?'

-

'Een keer per week wordt er lees- en schrijfles gegeven,' vertelde Michelle. 'Je zou daar naartoe kunnen gaan als je het zou willen leren.'

Every villain is a hero in his own mind.

Prahi had eigenlijk wel hele andere plannen, maar als dat een manier was om in haar buurt te komen...
'Dat klinkt goed.' Hij liet haar een opgetogen glimlach zien.

~ ~

Kato glimlachte. 'Ik hoop gewoon dat het gezond en blij is.' Hij voelde even aan het ei, dat een beetje warm was door de zon. Nykin snuffelde er nieuwsgierig aan en trok met zijn nageltjes kleine groeven in de schil. Kato trok hem gauw bij zich op schoot.

~ ~

Rodey haalde zijn schouders op.
'Ik had gedacht dat hij wel meer zou voelen dan alleen opluchting en blijdschap,' gaf hij toe. Dat zou hij zelf tenminste hebben gedaan. Zelfs als hij wist dat hij zijn gijzelaar niet aan zou kunnen, zou hij er voor hebben gezorgd dat haar iets zou overkomen, maar misschien verschilden mensen daarin van bosduivels.

[ bericht aangepast op 4 nov 2013 - 19:54 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Venomis haalde haar schouders op. 'Ik kan niet in zijn hoofd kijken. Misschien had hij liever in zijn cel weggerot. We zullen het wel nooit weten.'
En eerlijk gezegd kon het haar maar weinig scheelde.

-

Michelle vond het altijd prettig als er nieuwe mensen bij de lees- en schrijfgroep kwamen en hoopte dat hij binnen geringe tijd ook niet meer zonder boeken zou kunnen. Ze hadden de markt inmiddels bereikt en struinde wat langs de kraampjes.

Every villain is a hero in his own mind.

'Dat mag niet he, gekkie,' zei Cordelia tegen Nykin. 'Dat is je broertje of zusje.' Ze wreef met haar vinger over de plek waar Nykin het ei had geraakt. Het kon vast geen kwaad. Ze keek naar Kato en glimlachte.
'Ik hoop ook dat het gezond en blij is. Dat is het aller belangrijkste.'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Prahi keek naar het voedsel voor zich. Hij had er niet zo'n behoefte aan. Veel van de vruchtensoorten bevatten veel suikers die zijn lichaam helemaal niet zouden kunnen gebruiken. Hij deed echter alsof hij geïnteresseerd was in wat er voor hem uitgestald lag en slenterde achter Michelle aan. Hij zorgde er wel en beetje voor dat hij in haar buurt bleef en hoopte dat ze daardoor zou denken dat hij dat prettiger vond dan tussen al die vreemde wezens door te wandelen.

~ ~

Kato kuste haar slaap en liet zich achterover in het gras zakken. Nykin ging op zijn buik zitten en keek naar het ei in Cordelia's armen.
'Je moet lief zijn voor je broertje of zusje, hoor,' zei Kato loom. Nykin had een vlinder gezien en rende er op af, maar Kato had niet de behoefte om achter hem aan te rennen.

~ ~

Rodey knikte en keek naar de salade die Satyr voor hem kwam brengen. Hij ving vanuit de keuken een glimp op van Athiabbe en vroeg zich af of ze tegen Kato zou zeggen dat hij hier geweest was. Rodey had al een tijdje niet echt meer aan zijn oude vrienden gedacht. Zijn hersens konden alleen Venomis en Emily verwerken op dit moment en hij vroeg zich af of hij weer een poging moest doen om weer met hen in contact te komen. Misschien, als hij het goed deed, zou hij Kato kunnen uitleggen wat er was gebeurd en waarom hij dat had gedaan. Het hoefde niet de waarheid te zijn, dat wist hij, maar eigenlijk vond Rodey het wel fijn om weer een soort van bevriend met hem te kunnen zijn. Ook al zou de leugen tussen hen in blijven staan. Net zoals de leugen over Ariana nu tussen hem en Emily instond.
'Ben je eigenlijk van plan om hier te gaan werken?' wilde hij weten. Hij nam niet de moeite om mes en vork te gebruiken en at een tomaat van het bord dat voor hem op tafel stond.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

‘Misschien als ik tegen een interessante baantje aanloop, maar ik heb genoeg vermogen om de komende maanden vooruit te kunnen.’

Every villain is a hero in his own mind.