{RPG} No good without evil ~HP~ [Topic 1] - Speeltopics

Regels:
-OC aanduiden met ],},),*,…
-De personages moeten tussen de 16 en 20 jaar zijn
-Maximum 3 personages per persoon (elk personage in een andere afdeling)
-Ik geef geen minimum aantal regels, maar onthoudt dat een iets langere tekst vlotter leest en makkelijker te beantwoorden is.
-Geen ruzie, alleen in character
-16+ is toegestaan
-Geweld, schelden,… mag IC, niet OC
-Nieuwe topics worden door mij of LogitG27 aangemaakt. Ook voor vragen kunnen jullie bij hem terecht.

Als je het moeilijk hebt met het kiezen van een afdeling kan onze quiz je misschien helpen!

-vanaf 7u (tot 10u in het weekend) ontbijt, 12:00 middagmaal, 17:30-18:30 avondmaal
-om 22:30 moet iedere leerling (behalve degene die astronomie hebben) zich in de leerlingenkamer bevinden
-Geen geflikflooi in de gangen
-Geen gevechten
-Je bent op tijd voor de lessen
-ziekte melden bij de verpleegster
-het verboden bos is verboden te betreden

Voor meer uitleg over de vakken, klikken maar:
Astronomie, Bezweringen, Dreuzelkunde, Geschiedenis van de toverkunst, Kruidenkunde, Leer der oude runen, Toverdranken, Transfiguratie, Verweer tegen de zwarte kunsten, Verzorging van fabeldieren, Vliegles, Voorspellend rekenen, Waarzeggerij

- De vakken die in de lessenroosters tussen haakjes staan zijn keuzevakken. Ze zijn dus niet verplicht. Je kiest in het begin van het jaar of je de keuzevakken erbij neemt of niet

[ bericht aangepast op 13 dec 2013 - 13:29 ]

“To live will be an awfully big adventure.”

Nathaniel Howard
Ze plaats twee vingertoppen in mijn mondhoeken en houdt die een beetje omhoog ik blijf dan maar naar haar glimlachen. Mijn glimlach wordt breder als ze me de allerleukste jongen vind, maar die kusje die ze op me wang geeft, daar was ik niet zo tevreden over. 'Een kusje op mijn wang? wat is dat nou toch?'' ik merk dat er een paar leerlingen naar ons zitten te kijken, ik kijk terug. 'Uhm, het is niet wat het lijkt hoor.' zeg ik dan en ik kijk dan weer naar Chardine waarna ik even met mijn hand door haar haren gaan. 'Of is het wel wat het lijkt? lieve sardientje.'

Chardine Lockheart
Nathan zijn glimlach werd alleen breder bij mijn woorden dat hij de leukste jongen was, samen met een kusje op zijn wang. Het laatste was hij alleen niet heel tevreden over waardoor ik hem met een onschuldige glimlach en een schuin gezicht aankeek. 'Een kusje op je wang, zoals je het zelf al zegt. Maar wat wilde jij dan?' vroeg ik en keek eventjes om bij de volgende woorden. Een zachte grinnik rolde over mijn lippen, om mijn schouders op te halen en me weer terug te draaien naar de jongen. 'Ik weet niet wat zij denken,' begon ik, om even na te denken over de juiste woorden. 'Maar zolang wij weten wat het is, is er niets mis toch en de rest die blijft maar denken, toch allerliefste Nathan?' Mijn ene hand voegde zich weer bij de ander door deze ook weer om zijn middel te slaan. Ik moest het laatste er broodnodig achteraan voegen en dat was ook in mijn stem terug te vinden. 'Al moet ik eerlijk zijn dat ik nu best nieuwsgierig ben over hoe of wat.'

( Ik schakel even over naar mobiel, want mijn laptop doet vreemd.)

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Nathan Howard
Ik glimlach even naar haar. 'Daar moeten we inderdaad maar eens gauw over praten ja.' ik kijk dan even bedenkelijk. en dan fluister ik weer in haar oor. 'Ik weet denk ik wel een plek waar we alleen zijn en rustig kunnen praten.' ik kijk haar dan weer aan, al gelijk in mijn gedachtes uitstippelen hoe het gaat worden. ik kijk weer even naar de andere die weer in hun eigen gesprekken gemengd zijn en niet meer op ons letten. 'Wel, wat zeg je er van?'

Chardine Lockheart
Zijn glimlach en woorden zorgde toch voor nieuwsgierigheid aan mijn kant. Ik kende de jongen, maar nog niet zo goed dat ik wist wat er in zijn gedachten omging, maar volgens mij kwam ik dat ook nooit zonder woorden te weten.
'Laat maar eens zien welke plek je in gedachten hebt, want het klinkt niet slecht.' Fluisterde ik, nadat ik mijn armen had verplaatst naar zijn nek, me wat had gedraaid, om de woorden makkelijk in zijn oor te kunnen fluisteren. Mijn aandacht was al lang niet meer gericht op de andere mensen, maar wel voor de volle honderd procent op Nathaniel. 'Ik zou zeggen dat jij degene bent die mij, of beter gezegd ons, mag leiden,' zei ik en met een simpele beweging stond ik schuin achter hem , wachtende op hem en wat er zou komen. 'Even voor de informatie: Ik hoef toch niet bang te worden? En me graag in de ogen aankijken met het antwoord,' verliet nog snel mijn mond, ook al wist ik dat het niet slecht kon zijn.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Nathaniel Howard
Ze fluisterde wat terug en verplaatste haar armen naar mijn nek. met een simpele beweging stond ze schuin achter me, ik glimlach sta op en ga tegenover haar staan.
'Natuurlijk moet je bang worden, ik ben een Slytherin, nou oke je mag van geluk spreken dat je ook een Slytherin bent dus jij hebt niks te vrezen.' ik loop naar haar toe en pak met een arm haar middel dan met de andere duw ik tegen haar benen zodat ik haar zo kan optillen. dan loop ik de grote zaal uit.
'Heb je ooit gehoord van de kamer van hoge nood?' zeg ik tegen haar als we niemand meer tegen komen die ons kan horen.

Chardine Lockheart
Eenmaal tegenover me trok de jongen zijn mond weer open waarop ik knikte. 'We mogen beide van geluk spreken dat we Slytherins zijn. Zeker ik, want ik had de leukste jongen echt niet willen missen.' Het laatste was doelende op de woorden van net en kwamen er niet zo gemeend uit, als de bedoeling was. 'Nee, ik meen het wel serieus,' voegde ik er dan ook nog achteraan voor hij de verkeerde indruk kreeg. Een gil, gevolgd door een lach, verliet mijn lach toen ik werd opgetild waarna ik mijn handen voor mijn ogen sloeg. 'Ik moet je echt eens beter leren kennen volgens mij,' zei ik, om mijn armen daarna om zijn nek te slaan, omdat dat een vertrouwder gevoel gaf tijdens het lopen. Heel even bleef het stil tot de kamer van hoge nood viel. 'Hmm, ik heb er genoeg over gehoord, maar nooit echt in verdiept. Dus ik ben benieuwd waar je me heen brengt en wat er in dat koppie van je omgaat. Dus hou me in langer in spanning en zet het op een lopen,' zei ik met een paar puppy oogjes, om opnieuw een klein kusje op zijn wang te drukken. Het was echt iets standaards bij hem geworden. 'Dan ben je echt de allerliefste,'

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Nathaniel[/b
Ik voel dat ik rood begin te worden bij die worden en nog een kusje op mijn wang in de hoop dat ze het niet in de gaten heeft zet ik het dan maar op een lopen wat soms best lastig is met iemand in je armen. Ik ren naar de verdieping van hoge nood waar ik stil sta bij de muur waar de deur verschijnt en even later verschijnt die ook ik loop de deur door en we komen in een mooie kamer van hoge nood met een tafeltje met twee stoelen waar allerlei eten en drinken opstaat en twee kaarsen die branden, er staat ook twee zitzakken, en gewoon een simpele bank waar je met zijn tweeën op kan zitten of liggen alles heeft een best een romantische uitstraling. Ik zet Chardine neer doe mijn hand achter mijn rug en tover een rode roos tevoorschijn, ik maak een lichte buiging en overhandig haar de roos.

....

[ bericht aangepast op 2 dec 2013 - 22:42 ]

---

[ bericht aangepast op 2 dec 2013 - 22:42 ]

-Sorry voor dubbelpost mijn pc was even irritant aan het doen ;p-

[ bericht aangepast op 2 dec 2013 - 22:43 ]

Chardine Lockheart
Mijn vingertoppen gleden heel voorzichtig over de rood kleurende en dat zorgde ervoor dat mijn mondhoeken omhoog krulde. 'Soms zou je echt niet zeggen dat je een Slytherin bent. Ook al hebben deze ook hun charmes.' zei ik zachtjes waarna mijn blik de verdieping rond gleed, kijkende waar we nu precies uitkwamen. Bij het zien van de kamer waar we uiteindelijk op uitkwamen, kwam ik terug op mijn eerdere woorden en viel mijn mond open van verbazing, om me naar de jongen toe te draaien toen ik weer met beide benen op de grond stond. 'Jij bent echt geweldig, heel erg gek, maar vooral heel erg lief,' murmelde ik zachtjes met twinkelende oogjes en hoog oplopende rode wangen. Ik had dit nooit aan zien komen. Zeker toen ik een rode roos overhandigd kreeg van de jongen. Je kon zeggen dat ik sprakeloos was. Dat was misschien ook de reden dat ik hem in een knuffel trok.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Nathaniel Howard
Ik grijnsd bij haar woorden. 'Het is dat je een Slytherin bent, en ook nog eens een lieve Slytherin.' ze kijkt de verdieping rond en ik grijns nog breder voornamelijk als ik dan haar gezicht zie. 'Ik ben heel erg gek ja.' zeg ik zachtjes. En ik schrok even als ze mij in een knuffel trok. Ik omhels haar en met een hand streel ik haar haren. 'Vind je het mooi?' vraag ik.

Chardine Lockheart
'Je weet toch dat ik dat wel tegen jou alleen ben? Mijn bijnaam is niet voor niets Little Princess,' grinnikte ik naar de waarheid. We waren beide gewoon apart, daar kwam het op neer. Dat merkte je al aan de grijns die op zijn gezicht te vinden was, net als op de mijne. 'Het was me nog niet opgevallen in die zes jaar. Je had me wel eerder in mogen lichten hoor,' zei ik onschuldig, om in zijn zij te prikken, om hem daarna in een knuffel te trekken. Ik wist niet wat het was, maar dit voelde voor mij juist wel vertrouwd. 'Nee, ik vind het niet mooi, maar geweldig.'

(Ik moet weer naar de les. Was al bijna mijn telefoon kwijt)

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Nathaniel Howard
Ik grinnik. 'Ja ik weet het.' ik kijk dan even bedenkelijk over dat inlichten, geen idee waarom ik dat eigenlijk niet eerder heb gedaan. 'Ach ook Slytherins kunnen onzeker zijn.' Er ontstaat gelijk een twinkeling in mijn ogen en mijn grijns wordt zo breed dat mijn mond bijna pijn doet. Ik ben blij dat ze het geweldig vind, dan is in iedergeval al mijn werk niets voor niets geweest.'

Chardine Lockheart
Ik probeerde zo onschuldig mogelijk te kijken, maar dat faalde, want ik was dat nu eenmaal niet en kon het niet laten om een lach te laten horen. 'Prince Charming samen met Little Princess,' grijnsde ik, want het klonk wel leuk in de oren. Ik knikte langzaam bij zijn woorden, want we mochten misschien wel Slytherins zijn, maar het nam niet weg dat we dezelfde gevoelens hadden als mensen uit de andere afdelingen. 'Schat, je hebt zo'n groep Slytherin meiden achter je aan, samen met alles wat je altijd doet en zegt.. Nee, je hoeft je zeker niet onzeker te voelen, dus niet doen. Blijf als je bent met een grijns van hier tot in Londen en alles komt goed. En de rest, nou ja, die zien het zelf maar,' zei ik, om op te kijken naar de jongen en een zachte 'awh' over mijn lippen te laten rollen bij het zien van de twinkeling in zijn ogen en de grijns. 'Dit is nog eens een goed begin van een schooljaar, maar er mist nog een dingetje,' zei ik, om me uit de greep van de jongen te wurmen en mijn toverstok te pakken. Het duurde niet lang voor mijn Slytherin gewaad daarna plaats had gemaakt voor mijn vertrouwde groene jurk, wel met zilver, want dat zou altijd zo blijven. Die kleuren zouden altijd terugkeren. Daarna richtte ik mijn toverstok op de jongen. 'Mag ik?' vroeg ik toen met een schuin hoofd. Ik had gewoon een hekel aan die gewaden als we geen les hadden en nu we hier toch waren, leek me het ook niet geheel toepasselijk.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer