RPG - Het epische verhaal - Speeltopics

Oorspronkelijk is dit verhaal begonnen op Hyves, maar omdat die er helaas mee gaat stoppen, willen we hier graag verder gaan.
Iedereen is natuurlijk vrij om mee te doen, maar we zitten dankzij Hyves' faillissement dus wel midden in het verhaal! Hopelijk hebben jullie hier begrip voor.

De wereld was een zooitje en hoewel Morgan dat probeerde op te lossen, was iedereen eigenlijk alleen maar bezig elkaar uit te moorden en opnieuw de macht te grijpen.

De tijd wordt weer teruggedraaid en iedereen wordt opnieuw wakker. Dit keer bevinden ze zich echter niet meer op Zweinstein. Ze worden wakker in een doodnormaal gezin, waarvan de ouders denken dat het hun eigen kinderen zijn.

Het blijkt zelfs dat ze hun toverkracht zijn kwijtgeraakt en als normale tieners naar school moeten.

Meer uitleg en het inschrijftopic vind je hier

Personages

[ bericht aangepast op 17 nov 2013 - 18:49 ]

Every villain is a hero in his own mind.

[Wie gingen er ook alweer dood nu?]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

[Mae, Ignatius, Claudia, Patrick en Sebastiaan]

Every villain is a hero in his own mind.

Luuk vergeleek het woord dat op het bord stond met de letters die Morgan op het briefje had neergekrabbeld. Ze kwamen met elkaar overeen, wat betekende dat hij Moon en Li hier zou moeten kunnen vinden. Een beetje ongemakkelijk liep hij door het dorpje, niet wetend waar hij moest beginnen met zoeken.
Het had hem veel moeite gekost om de naam uit haar los te krijgen. Hij had veel over zijn geschiedenis moeten vertellen en uiteindelijk had dat haar toch over de drempel gekregen. Omdat hij al sinds hij een kleine jongen was bij het verzet betrokken was geweest, wist ze dat hij geen kwade bedoelingen had. Misschien wel met betrekking tot de ellendelingen die het leven zo ondraaglijk maakte aan zijn landgenoten, maar daar zou Morgan zich vast niet om bekommeren.
Hij had het een gouden oplossing gevonden toen de tirannen – behalve Peaches, die stomme druïde – waren verdwenen. Zijn opluchting verdween echter toen hij hoorden dat ook een groot aantal mensen met een goed hart uit de dood waren teruggekeerd om ervoor te zorgen dat de voormalige heersers ook in hun dreuzellichaam geen stennis schopten. Hij wist zeker dat Moon en Li daarbij waren. Voor zover hij als kleine jongen had begrepen, waren die twee altijd in actie geweest tegen het kwade en had dat hen uiteindelijk de das om gedaan.
Hij liep een cafeetje binnen, legde uit dat hij net bestolen was en vroeg of iemand hem verder zou kunnen helpen. Uiteindelijk stelde een aantrekkelijk meisje zich voor als Fieke en bood ze hem wat te drinken aan. Hij pakte de kop koffie gretig aan, al kon hij zich niet herinneren dat hij het eerder gedronken had. Het grootste deel van zijn leven had vervuild water op het menu gestaan.
Hij ging samen met Fieke aan een tafeltje zetten en vroeg een beetje naar haar dagelijkse bezigheden. Hij vond het heel aardig dat ze hem wilde helpen en probeerde een niet al te heldhaftig verhaal te bedenken toen ze naar zijn beroving vroeg.

Every villain is a hero in his own mind.

Daisy hoorde geschreeuw en voelde hoe de bus door elkaar werd geschud, maar zat zelf op een vrij veilig plekje. Maar één keer werd ze bijna uit haar stoel gegooid, maar gelukkig had ze haar gordels aan en overkwam haar dus niets.

Sykes rolde met zijn ogen en keerde zich tot Ardaneus. 'Nog meer geweldige ideeën?'

Every villain is a hero in his own mind.

Ardaneus haalde zijn schouders op.
'Misschien heeft iemand nog twee knappe klusjesmannen nodig.'

Wense zag de dat Ignatius verpletterd werd en Aenea vast zat, ze had het idee alsof haar benen van haar lichaam werden afgescheurd. Ze begon te gillen en verloor daarna haar bewustzijne.

'Nou, de beurt is nu aan jou,' vond Sykes.

Every villain is a hero in his own mind.

Ardaneus liep op de barvrouw af.
'Zeg, mevrouw, mijn vriend hier en ik , we zitten een beetje krap bij kas. Zouden we misschien iets kunnen doen - de afwas ofzo - om een centje bij te verdienen?'

De vrouw keek hen vanuit de hoogte aan en Sykes probeerde te glimlachen, maar vermoedde dat Ardaneus' uitstraling - als dat van een boekenwurm - meer indruk zou maken.

Every villain is a hero in his own mind.

Hermes boog zich meteen over Quinn deed zijn armen om haar heen in een poging haar te beschermen voor het rondvliegend ijzer en glas. Hij voelde hoe een scherf zijn gezicht schampte en een snee vlak naast zijn oog achterliet. Toen de bus met een grote schok tot stilstand kwam liet hij Quinn los en maakte hun gordels los. Hij trok het hamertje van het plafond en tikte de ruit in, aangezien het er naar uit zag dat de andere kant van de bus volledig in de prak zat en ze daar niet uit konden.

De bus kantelde en Mae knalde met haar hoofd tegen het raam aan. Ze slaakte een gil en probeerde overeind te komen, maar door de plotselinge beweging van de bus viel er iemand van de andere kant van de bus naar beneden omdat hij niet in de gordel zat. Met grote ogen van schrik zag ze haar klasgenoot dichterbij komen. Ze wilde haar armen opheffen om haar gezicht te beschermen, maar ze zat klem tegen de bank voor haar, die los was geraakt.
Een explosie van pijn gonsde door haar hoofd toen zeventig kilo op haar terecht kwam. Het glas brak, maar Mae merkte het niet eens meer dat een glasscherf haar slagader doorsneed.

Every villain is a hero in his own mind.

Ardaneus bleef glimlachend naar de vrouw kijken.
'Alsjeblieft? Het hoeft niet veel geld te zijn, gewoon een beetje zodat we eventjes vooruit kunnen, we zouden het erg fijn vinden.'

Tot hun ergernis schudde de vrouw haar hoofd. 'Ik kan jullie helaas niet helpen, maar even verderop is een groot restaurant die misschien wel afwashulp kan gebruiken.'

Every villain is a hero in his own mind.

Ardaneus knikte.
'Bedankt. Dan zullen we het daar proberen,' zei hij, en hij draaide zich om, liep terug naar het tafeltje en pakte zijn jas.
'Zullen we maar gaan dan?' vroeg hij aan Sykes.