• Iedereen kent de mythen die over Atlantis verteld worden. De gezonken stad zou nog bewoond zijn, vervloekt.
    Little did everyone know...
    Atlantica is inderdaad bewoond, door een mythisch volk: zeemeerminnen.
    Het is een vredig bestaan, midden in de oceaan. Niemand weet van het bestaan van zeemeerminnen, niemand geloofd de verhalen, net als van Atlantica. Behalve een vijftal onderzoekers van een eiland dichtbij. Zij trekken uit over de oceanen, duiken op diepe plekken, allemaal op zoek naar de gezonken stad. Maar deze ligt goed verborgen tussen vele troggen en rotsen.
    Ook zijn er vier uitverkorenen. Zij hebben de gave in een meermin te veranderen zodra ze het water aanraken. Hun doel is Atlantica buiten bereik van de mensen te houden.
    Tijdens een nieuwe zoektocht komen de onderzoekers in de buurt van Atlantica, waardoor de stad op z'n kop staat.
    Zal het de onderzoekers lukken de stad te vinden en het geheim van Atlantica en de zeemeerminnen te onthullen, om vervolgens wereldberoemd te worden? Zullen de uitverkorenen de vrede weten te behouden? Ook nadat een van de uitverkorenen verliefd wordt op de meerminnenprinses? En wat zullen de zeemeerminnen doen om hun geliefde stad te beschermen?


    Rollen:

    Invullijstje:
    Rol:
    Naam:
    Leeftijd:
    Innerlijk:
    Uiterlijk:
    [alleen voor onderzoekers]Waarom zo geïnteresseerd in Atlantica?:
    Extra:


    Uitverkorenen: Vol!
    Zij zijn mensen, maar veranderen in meerminnen bij een aanraking met water.
    -
    - Damianne Abigail Darce - BarnOwl. 1,4
    - Lavoir (Larv) Sharktale - LyraPhoenix. 1,3
    - Lordeanne 'Lorde' Zeyra Callister - Bronze. 1,4

    Onderzoekers: Mogen nog aangemaakt worden!
    Zij zijn normale mensen, die enorm nieuwsgierig zijn naar Atlantica en haar mythen.
    - Ethan Joshua Rosefield - Raccoon. 1,3
    - Linn Severges - MinimuisBeta. 1,4
    - Sam Winther - LyraPhoenix 1,6

    Meerminnen: Mogen nog aangemaakt worden!
    Zij zijn half mens, half vis. Ze zijn ook sirene van oorspronkelijk, waardoor ze allen een melodieuze zangstem hebben. Hiermee lokten ze vroeger mensen mee onder water, om ze te verdrinken.
    Koning: Triton Ocean - Mag door iedereen bespeeld worden! 1,6
    Koningin: Loretta Ocean - walkingfar. 1,4
    Prinses: Sephora Eleonora Ocean - Pebble. 1,1
    - Eloise Niamh LIandrindod - Regbo. 1,2
    - Avalon 'Ava' Marina Royals - Aquari. 1,1
    - Dealorian Khaleesi Elvira - Meliora. 1,2
    - Michael David Cristal - Raccoon. 1,5
    - Mako Christian Fin - Pebble. 1,5
    - Thalia Rose Yae - Stillinski. 1,6


    Regels:
    - Geen oneliners! Minstens 7 regels.
    - Het is geen sneltrein! Zorg dat het voor iedereen te volgen is!
    - Reservaties blijven 24 uur staan, daarna vervalt deze!
    - Schelden mag, maar houdt het gepast.
    - Maximaal 2 personages per persoon.
    - Het liefst al een beetje ervaren RPG'ers.
    - Geen perfecte personages
    - Melden als je een tijd niet kunt posten.
    - Alleen ik, Pebble, maak nieuwe topics aan.


    Begin:
    De onderzoekers zijn een nieuwe onderzoeksreis aan het plannen.
    De vier uitverkorenen komen achter hun gave of gaan op onderzoek uit.
    Het onderwaterleven gaat gewoon door, maar er zijn roddels over uitverkorenen en mensen die op zoek zijn naar meerminnen.

    [ bericht aangepast op 1 nov 2013 - 18:11 ]


    Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

    Sam Whinter
    Ik was een uur bezig om de verslagen te maken, toen ik me zorgen begon te maken. Vrouwe was weg, dus die kwam pas tegen twaalven thuis, maar Larv was een ander verhaal. Ik stond op, liep de brede glazen trap op naar boven en nam de volgende trap naar zolder, waar de kamer van Larvior was. 'Larv, ben je hier,' riep ik, maar er kwam geen antwoord. Ik liep terug naar beneden, pakte mijn sleutels van mijn auto en trok mijn jas aan. Ik stapte de auto in en reed richting het onderzoekscentrum. Ik pakeerde de auto, liep de deuren door. Ik kwam iemand tegen die me gelijk een hand opstak toen ik voorbij liep. Overal waar ik keek, was hij er niet. Ik maakte me gewoon zorgen. Ik liep naar mijn bureau en nam plaats achter de computer. Mokkend legde ik mijn hoofd in mijn handen. Ik pakte een pen uit mijn zak en schreef op een notitieblaadje: 'Zoon vermist.'


    Vampire + Servant = Servamp

    Ethan Joshua Rosefield || Onderzoeker

    Ik had het briefje met de 'foute' coördinaten opgevouwen en ik mijn broekzak gestoken. Aangezien ik met Avalon had afgesproken op die plek ,mocht ik het zeker niet kwijtgeraken. Ik keek op toen Linn iets vroeg aan me.'Zin om iets te drinken?' had haar lieve stem gevraagd. Ik kon moeilijk weigeren ,dus knikte ik en een klein glimlachje sierde mijn lippen. "Ja is goed." zei ik als we het gebouw uit waren. Ik zag dat ze met de fiets was en ik was tevoet ,dus... "Waar wil je het liefst naartoe?" vroeg ik haar dan met een glimlachje. Ik beloofde mezelf dat ik voor vandaag geen alcohol zou drinken.Ik wilde niet weer teveel binnen hebben... "Zal ik dan rijden en jij achterop of wil je nog niet meteen gaan?"vroeg ik haar dan wat onzeker. Ik was iemand die nogal rap wilde gaan ,terwijl dat Linn meer rustig is en misschien wat later wilde gaan. Als ze later wilde dan kon ik wel vlug mijn verslag schrijven en me misschien wat deftiger kleden...


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Linn

    Hij lachte op zijn schattige manier en hij knikte. Gelukkig had hij het niet afgewezen anders had ik mezelf wel voor mijn hoofd kunnen slaan. Ik keek snel even in mijn tas en zie mijn sleutel. Ik druk hem in het slot en moet eerst het wiel nog een beetje draaien voordat hij van het slot valt. Op zijn vraag dacht ik even na. 'Misschien kunnen we beter vanavond gaan.' zeg ik hopend dat ik hem niet kwets. Ik wou liever even andere kleding aan doen en mijn hond, Milo, even uitlaten. 'Maar ik wil je wel opkomen halen met mijn motor,' zeg ik eenbeetje trots. Ik had net een nieuwe motor gekocht maar ik had hem bijna niet nodig, aangezien ik dichtbij werk woonde, maar als ik de gelegenheid kreeg gebruikte ik hem zo vaak mogelijk.Ik draai me om om hem in zijn ogen aan te kijken. 'Vind je dat goed?' vraag ik dan nog een keer van e zenuwen.


    Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

    Ethan Joshua Rosefield || Onderzoeker

    'Misschien kunnen we beter vanavond gaan.' zei ze dan en ik knikte even zacht. 'Maar ik wil je wel opkomen halen met mijn motor,' zei ze dan et een trotse ondertoon en ik glimlachte even. "Ja is goed. Leuk om te horen dat je uiteindelijk toch een motor hebt gekocht." zei ik dan met een glimlach. Ik weet nog dat ze er heel graag een wilde hebben. 'Vind je dat goed?' vroeg ze nog eens ,ergens hoorde in de zenuwen in haar stem.Ik knikte nogmaals. "Ja ik vind het prima. Dus zien we elkaar dan rond 7uur30 ? vroeg ik haar dan. Ik wachtte af op haar antwoord en als ik die dan wist knikte ik en glimlachte ik licht. "Oké ik zie je dan wel." zei ik ,waarna ik dan naar huis wandel. Ik woonde niet zo heel ver van dit gebouw. Zo'n halfuurtje wandelen. kwam ik in mijn kleine appartementje. Mijn kleine hond Puck trippelde vrolijk naar me toe. Ik aaide de pluizebol en zag dat mijn Zusje in de zetel inslaap gevallen was. Ik glimlachte licht. Ze kwam wel vaker naar hier als ze bij mijn vader verbleef. Ik liep naar mijn bureau toe en nam mijn hoopje bladeren en maakte er een stapeltje van zodat ik ruimte heb. Mijn bureau was echt een zooi, maar nu had ik toch niet heel veel nodig. Ik haalde mijn notitie blokje uit ,waar er een samenvatting stond van verschillende verhalen ,maar die sloeg ik over ergens in het midden stopte ik en nam ik een balpen om vervolgens alles wat ik nog van Avalon wist op te schijven. Als ik daarmee klaar was, was ik al een beetje moe. Ik besloot dan een goede douche te nemen en een vers setje kleren aan te trekken. Als ik weer naar beneden ging zag ik dat Alice wakker was geworden en ze keek me met opgetrokken wenkbrauwen aan. "Wauw ,jij bent netjes gekleed. Ga je ergen heen?" vroeg ze. Ik keek even naar mijn kleren, het was een gewoon hemd en een jeans was het dan echt zo duidelijk dat ik ergen heen ging? "Euhm ja." mompelde ik "Iets met Linn gaan drinken."vervolg ik erna ,zodat ze er niet op verder inging. Ik plofte naarst haar in de zetel en aaide het lieve beestje die op haar schoot zat.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Linn

    Ik kijk hem weglopen en fiets dan ook zelf weg. Ik kan het niet laten de weg door het bos te nemen en zet harde muziek op. Zo duurde het alleen maar korter voordat ik thuis was. Als ik dan de voordeur van mijn kleine huisje zie stap ik af en loop het laatste stukje. Ik zie de pootjes an mijn hond, Milo, al voor het glas. Blijkbaar had zij daar al de hele dag gezeten er zaten afdrukken van haar pootjes op het glas. Ik doe de deur open en zie dat ik de deur naar de keuken ben vergeten open te laten. shit. Naja eerst maar de rotzooi opruimen. Als ik alle krantenstukjes heb opgeraapt ren ik naar boven. Douchen en trek een leuk jurje aan. Zo, dit moet niet te mooi, maar ook niet te lelijk zijn dacht ik bij mezelf. Ik pakte mijn motor en trok even snel mijn motorbroek over mijn jurkje zodat het leek alsof het jurkje een shirtje was en pakte twee helmen. Eentje deed ik onder mijn zadel en de ander deed ik op. Ik reed naar Ethans huis, waar ik de plaats nog precies van wist natuurlijk en belde aan, nog aandenken om mijn motorbroek uit te doen.


    Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

    Ethan Joshua Rosefield || Onderzoeker

    Alice keek me even aan. "Linn? Ik dacht dat het uitwas tussen jullie." mompelde ze. Ik wist heus wel dat Alice nooit echt Linn gemogen had in tegenstelling tot mijn andere zus die dan weer dol was geweest op haar. "Het is gewoon wat gaan eten of drinken om wat bij te praten."zei ik simpel. Toen de bel ging stond ik op. "Ik zie je vanavond wel weer." zei ik met een glimlachje tegen haar en liep dan naar de voordeur toe. Ik deed open en glimlachte licht toen ik Linn zag. Ze had een leuk topje aan met een broek ,maar volgens mij was het haar motor broek en een kleedje die ze eronder aanhad ,want ik herinner me het kleedje nog wel."Hey,j-je ziet er goed uit." stamelde ik. Het was best wel lang geleden dat we nog eens zijn gaan uit eten en ik leek nu zenuwachtiger dan de eerste keer dat ik was gaan eten met haar. Het maakte me eigenlijk best onzeker.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Linn

    Ik zie de deur open gaan en Ethan tref ik aan in de deuropening. 'Hij' zeg ik en ik probeer mijn verlegenheid weg te denken.'Het, j-je ziet er goed uit.' Zeg ik en ik lach. 'Ja ja, met deze broek? Nee je hoeft niet met iemand met deze broek aan in een restaurant te zitten hoor.' Waarna ik me een stukje om draai en hem mijn motor laat zien. 'Je moet wel een helm op' zeg ik en ik loop naar de motor waarna ik een sleutel in een gaatje stop waardoor het zadel omhoog komt. Ik pak de zwarte helm en duwde met moeite het zadek weer op zijn plej.'nu maar hopen dathet je haar jniet verpest' zeg ik. Ik maak altijd van die stomme grappen als ik zenuwachtig ben.Ik kijk achter Ethan waar ik Alice zagm Ik zwaaide even naar haar en had geen zin om niet vvrolijk te zijn.Ik overhandigde hem de helm en deed de mijne weer op. 'Ik weet dat het er raar uit ziet' zeg ik, en iik wist het ook echt, maar ja alles voor de veiligheid toch?


    Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

    Sephora Eleonora Ocean II Mermaid.
    Larvior tilde onschuldig zijn handen op, maar het verbaasde me dat hij een grote mond terug gaf. 'Laat me dan maar hier gewoon achter, dan weet je ook wat je met me aan moet, maar ik had dat over het haar niet moeten zeggen.'
    Vanonder mijn wimpers keek ik hem aan. 'Weet je, ik geloof best dat je nieuwsgierig bent, maar dit is nog nooit voorgekomen. Ik durf je niet mee naar Atlantica te nemen, omdat ik bang ben dat we ontdekt worden. Ook al heb je me net beloofd dat je het niet ging doorvertellen.'
    Ik zwom op van de rots en veegde met mijn hand voorzichtig over mijn roze staart. 'Als je hier wilt blijven, dan ga ik even iemand halen, ik weet namelijk niet goed wat ik moet doen.' Ik zwom een meter van hem af. 'Eh... Ik ben zo terug. Neem alsjeblieft geen kijkje in die rots, dat is mijn verstop plekje.'
    Na dit zwom ik vlug weg, met een omweg richting Atlantica, om zo Larvior van me af te schudden, mocht hij me gevolgd zijn. Mako moest niet ver weg zijn.

    [ bericht aangepast op 28 okt 2013 - 22:21 ]


    Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

    Larvior Sharktale
    Ik zag hoe Saphora wegzwom, toen ze zei dat ze me niet meenam naar wat ze Atlantica noemde. Daar zat ik dan, in een onbekende oceaan waarbij ik niet weet wat ik moet doen. Ik zwom naar een kale rots en tot mijn verbazing, zag ik een zeester op de zijkant van mijn staart vastgeplakt. Ik probeerde hem los te halen, maar er kwam geen enkele beweging in. Een zacht ploppend geluid, was het resultaat van een leuk vastzittende zeester.
    Ik nam plaats op een rots en even zag ik iets onder te bewegen. Geschrokken keek ik naar beneden en zag een zwart met wit gespikkelde Murene De rots uit komen. Vroeger toen ik nog klein was, zwom ik vaak in zee en dook ik naar dit soort wezens om ze te voeren met stukjes vlees of vist. Ik zwom voorzichtig op en bekeek hoe de Murene zijn schuilplaats verliet en om me heen cirkelde. Hij keek me even aan en zwom daarna terug zijn hol in toen er een kleine hondshaai langszwom. Zijn prachtige lange staart sloeg ritmisch door het water en hij me niks zou doen. Even stak ik een hand naar de haai uit, en aaide voorzichtig, om te zorgen dat hij niet zou bijten over zijn ruwachtige huid.


    Vampire + Servant = Servamp

    Ethan Joshua Rosefield || Onderzoeker

    'Ja ja, met deze broek? Nee je hoeft niet met iemand met deze broek aan in een restaurant te zitten hoor.' zei Linn lachend en ik wreef even ongemakkelijk in mijn nek. "Wie zei dat ik het over je kleding had?" zeg ik met een onschuldig glimlachje. Eigenlijk vond ik de broek ook wel iets hebben. Ze zag er stoer ,maar ook tegelijkertijd onschuldig uit. Linn verplaatste even zodat ik haar nieuwe motor kon zien. "Wauw , hij is echt cool."zeg ik met een grijnsje. Ik had ook graag leren motor rijden ,maar helaas moest ik het doen met de oude roestbak van mijn pa. Ah het was nogsteeds beter dan niets. Linn haalde een van de helmen uit en overhandigde een aan me.'Nu maar hopen dat het je haar niet verpest' zei Linn grappend en ik glimlach scheefjes. Ik deed de deur achter me dicht en zette net als haar mijn helm op. 'Ik weet dat het er raar uit ziet' zei Linn en ik grinnikte even. "Ah het is toch maar voor even."zei ik schouder ophalend.Ik ging achterop op het toestel zetten en keek dan naar Linn.Ik deed het klepje van de hem open dat ze me nog zou begrijpen "Dus waar gaan we nu naartoe?" vroeg ik haar dan.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Linn

    'Wie zei dat ik het over kleding had' zegt hij en ik moet even lachen om zijn schattige compliment. 'euh, jij ziet er ook goed uit hoor' zeg ik snel als ik me bedenk dat ik hem nog geen compliment heb gegeven. 'Hij is cool,' zegt hij over mijn motor en ik knik. ik was er trots op. Als Ethan de deur achter zich dicht heeft gedaan en achter op de motor is gaan zitten vraagt hij waar we heen gaan. 'Zie je zo wel.' zei ik tegen hem met een glimlach. Ik doe het klepje dicht en zet de motor aan. Als ik gas geef glijden we over het asfalt en al snel zijn we de straat uit. Ik had gekozen om langs het strand te gaan want dat was extra lang en mooi. Ik geniet van de zeelucht en de schittering van het laatste beetje zon op het water. 'Wat is het hier mooi he?' schreeuw ik in de hoop dat Ethan het kan horen en ook verstaat. Na het laatste stukje strand kwamen we al snel in de stad terecht waar we moesten zijn. Ik stopte de motor en parkeerde hem, ik parkeerde hem nooit ergens anders, hier was het meest veilige plekje. Nu moesten we wel een stukje lopen. Ik zet mijn helm af en hou hem in mijn hand, we zouden toch een van de helmen mee moeten nemen in het restaurant. Ethans helm pakte ik aan en deed hem weer op zijn plek, onder het zadel. Ik bedacht me dat ik de broek nog aan had en deed hem wat onhandig uit, waardoor mijn jurkje te voorschijn kwam. 'Weet je al waar we heen gaan?' vraag ik hem, in de hoop dat hij nog wist dat we hier in onze relatie vaker kwamen.


    Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

    Ethan Joshua Rosefield || Onderzoeker

    Ze had me ook gecomplimenteerd, waarop ik alleen geglimlacht had. Bij mijn vraag antwoorde ze dat ik het zo wel zou zien. Ik deed het klepje weer naar beneden en hield me goed vast als de motor in beweging schoot. We reden richting het strand en de avondzon was echt mooi op dit moment. De zon met zijn oranje achtige gloed en het zeewater die glinsterden als parels. Het gezellige strand. Maar ondanks dat dit alles zo prachtig leek zat ik weer met Avalon in mijn hoofd. Ik schrok pas wakker als Linn iets naar me riep. 'Wat is het hier mooi he?' had ze geschreeuwd. "Ja echt wel!"riep ik terug en ik richtte mijn blik weer op het strand. Tot mijn verbazing sloegen we niet af ,maar gingen we richting de stad. Misschien wel beter zo. Ik zou anders teveel met Atlantica in mijn hoofd zitten. Toen we ergens in het hartje van de stad waren stopte Linn en stapte ik ook af om vervolgens mijn helm af te doen en even kort mijn haar wat minder warrig te maken ,wat me in die korte tijd aardig was gelukt. Linn had haar broek afgedaan ,waardoor haar fleurige kleedje tevoorschijn kwam. 'Weet je al waar we heen gaan?' vroeg ze. Ik keek even rond en grijnsde als ik het al wist. "Dat italiaans restaurantje." glimlach ik. We kwamen hier vroeger vaak. Die uitbaters kenden ons dan ook goed e wisten vast nog niet dat het uit was tussen ons. Ergens hoopte ik dan ook dat ik Linn niet ging kwetsen als ik haar zou vertellen dat ik gewoon vrienden met haar wilde blijven.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Linn

    Als hij het herkent ben ik blij. Het italiaanse restaurant, waar we ook onze eerste date hadden gehad. Ik stop mijn broek ook onder het zadel, en met nog meer moeite krijg ik hem uiteindelijk dicht. Ik wist niet wat ik met de sleutel moest,. 'Wil..Wil jij hem bij je houden?' vraag ik hem, hij was degene met broekzakken. Ik was niet zon meisje dat altijd een tasje bij zich had, ik had graag mijn handen vrij. Ik wachtte niet op antwoord en gaf hem de sleutel. Ik keek om me heen en bedacht wat de kortste weg was, waarschijnlijk was dat de weg die we altijd hadden gelope. Opeens bedacht ik me dat dit misschien wel te romantisch was, had ik dit niet moeten doen? Ik begon vreselijk aan mezelf te twijfelen, wat ik eigenlijk altijd wel deed. 'Wil je daar wel heen?' vraag ik een beetje voorzichtig, ik snapte het als hij het niet wou. Ik streek even mijn jurkje recht en keek hem aan.


    Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

    Ethan Joshua Rosefield || Onderzoeker

    'Wil..Wil jij hem bij je houden?' had ze gevraagd, maar voordat ik kon antwoorden haf ze de sleutels al aan me die ik dan maar vervolgens in mijn broekzak stak.'Wil je daar wel heen?' vroeg Linn plots voorzichtig en ik keek haar vragend aan. "Natuurlijk wil ik daar heen ,ze hebben gewoon de beste lasagne." grinnik ik."We gaan gewoon als vrienden, daar is toch geen probleem mee?" vroeg ik en ik was ietswat opgelucht dat ik het toch heb kunnen zeggen. Gewoon als vrienden. Ik haakte mijn arm in de hare en glimlachte licht. "Kom, we kunnen ze toch moeilijk op ons laten wachten."zeg ik dan met een grinnik,waarna ik met Linn de straat opliep richting het restaurantje. Als we daar binnen kwamen werden me meteen hartelijk ontvangen door Lorenzo. Hij zat meteen te ratelen over van alles en nog wat en dat hij blij was ons eindelijk weer eens te zien en die toestanden.Ik werd wat ongemakkelijk dat hij begon dat hij ons een prachtig koppel vind en dat hij het beste plekje van het restaurantje voor ons had gereserveerd.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Linn

    Gewoon als vrienden, ik had het verwacht maar het kwam toch net iets harder aan dan verwacht. Hij haajte zijn arm in die van mij, en ik besefte dat ik allang blij mag zijn met zon goede vriend. We liepen naarbhet restaurant waar zoals altijd Lorenzo ons ontving. Ik werd er vrolijk van zijn stem weer te horen, het was zo bekend, en hij was altijd zo bekend. Als hij begint over dat hij ons een prachtig koppel vind, moet ik even nadenken, moeten we hem vertellen? Ik keek naar Ethan die naar Lorenzo keek. Voor ik het wist, zaten we al aan het beste tafeltje, die we vaker aangewezen kregen door hem. Ik liet mijn stoel door hem aanschuiven en deed mijn jurkje goed. Ethan had gelijk, ze hadden hier de beste lasagne. Dat was iets wat we gemeen hadden, liefde voor lasagne. 'Wat willen jullie bestellen.' zegt hij met zijn italiaans accent, dat hij duidelijk beter onder controle had dan de vorrige keer. 'Doe mijn maar lasagne, en water.' Ik dronk eigenlijk nooit water, maar ik had geen zin in alcohol of iets met prik. Als Lorenzo naar Ethan kijkt voor zijn antwoord, kom er al iemand aan met het bestek en glazen, die altijd als eerste neergezet werden.


    Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!