RPG - Atlantica - Topic 1. - Speeltopics

Rollen:


Uitverkorenen: Vol!
Zij zijn mensen, maar veranderen in meerminnen bij een aanraking met water.
-
- Damianne Abigail Darce - BarnOwl. 1,4
- Lavoir (Larv) Sharktale - LyraPhoenix. 1,3
- Lordeanne 'Lorde' Zeyra Callister - Bronze. 1,4

Onderzoekers: Mogen nog aangemaakt worden!
Zij zijn normale mensen, die enorm nieuwsgierig zijn naar Atlantica en haar mythen.
- Ethan Joshua Rosefield - Raccoon. 1,3
- Linn Severges - MinimuisBeta. 1,4
- Sam Winther - LyraPhoenix 1,6

Meerminnen: Mogen nog aangemaakt worden!
Zij zijn half mens, half vis. Ze zijn ook sirene van oorspronkelijk, waardoor ze allen een melodieuze zangstem hebben. Hiermee lokten ze vroeger mensen mee onder water, om ze te verdrinken.
Koning: Triton Ocean - Mag door iedereen bespeeld worden! 1,6
Koningin: Loretta Ocean - walkingfar. 1,4
Prinses: Sephora Eleonora Ocean - Pebble. 1,1
- Eloise Niamh LIandrindod - Regbo. 1,2
- Avalon 'Ava' Marina Royals - Aquari. 1,1
- Dealorian Khaleesi Elvira - Meliora. 1,2
- Michael David Cristal - Raccoon. 1,5
- Mako Christian Fin - Pebble. 1,5
- Thalia Rose Yae - Stillinski. 1,6

Regels:
- Geen oneliners! Minstens 7 regels.
- Het is geen sneltrein! Zorg dat het voor iedereen te volgen is!
- Reservaties blijven 24 uur staan, daarna vervalt deze!
- Schelden mag, maar houdt het gepast.
- Maximaal 2 personages per persoon.
- Het liefst al een beetje ervaren RPG'ers.
- Geen perfecte personages
- Melden als je een tijd niet kunt posten.
- Alleen ik, Pebble, maak nieuwe topics aan.

Begin:
De onderzoekers zijn een nieuwe onderzoeksreis aan het plannen.
De vier uitverkorenen komen achter hun gave of gaan op onderzoek uit.
Het onderwaterleven gaat gewoon door, maar er zijn roddels over uitverkorenen en mensen die op zoek zijn naar meerminnen.

[ bericht aangepast op 1 nov 2013 - 18:11 ]

---

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

Sephora Eleonora Ocean II Mermaid.
De jongen greep het diertje op en zette het op zijn benen neer, zodat ik het beter kon bekijken. 'Dit is een zoogdier, namelijk een hond,' vertelde hij me. 'Hij doet je echt niets hoor. Puck is echt een brave puppy,' ging hij verder. Ik knikte en zwom nog wat dichterbij, zodat ik het diertje beter kon bekijken, maar de jongen ook. Voor een mens was hij tamelijk aantrekkelijk, maar dat deed me niet veel. Ik was eigenlijk vooral nieuwsgierig.
'Ben je een meermin?' vroeg de jongen toen, zijn toon nieuwsgierig. Ik knikte, maar zakte wel iets dieper het water in, zodat ik nog maar vanaf mijn schouders boven water was.
'Ja,' antwoordde ik, mijn stem zacht. Ik draaide me op mijn rug, zodat mijn roze staart even boven water kwam, voor ik deze weer naar beneden duwde. 'Hoewel ik eigenlijk helemaal niet boven water zou mogen zijn. Als mijn ouders, vooral mijn vader, hierachter komen,' mompelde ik, zuchtte even en haalde een hand door mijn blonde haar. Opnieuw viel mijn blik op Puck, het hondje. 'Houden jullie zoogdieren als eigendom?' vroeg ik toen, bedenkend waarom het hondje mee zou zijn met Ethan.

---

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

Ethan Joshua Rosefield || Onderzoeker

Sephora knikte en zwom nog wat dichterbij. Op mijn vraag knikte ze nogmaals, maar zakte toch wel dieper in het water. "Ja" zei haar stem dan zacht haar antwoord bevestigend. 'Hoewel ik eigenlijk helemaal niet boven water zou mogen zijn. Als mijn ouders, vooral mijn vader, hierachter komen,' mompelde ze dan en zuchtte even, waarna ze een hand door haar blonde lokken haalde. 'Houden jullie zoogdieren als eigendom?' vroeg ze me plots en ik keek haar even kort aan. "Nou ja en nee." begon ik. "We kunnen huisdieren hebben ,die dan wel ons eigendom zijn, maar eigenlijk zijn ze nogsteeds vrij." legde ik dan uit. "Maar je hebt ook veel zoogdieren ,die je niet als huisdier kunt houden en die dan in het wild leven." vervolgde ik en richtte me dan weer tot Sephora. "Hebben jullie geen huisdieren? Of vissen waar jullie voor zorgen?" vroeg ik haar dan nieuwsgierig. Ergens vroeg ik me af of Avalon hier wel nog was.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Sephora Eleonora Ocean II Mermaid.
'Nou ja en nee,' begon Ethan uit te leggen. 'We kunnen huisdieren hebben, die dan wel ons eigendom zijn, maar eigenlijk zijn we nog steeds vrij. Maar je hebt ook veel zoogdieren die je niet als huisdier kunt houden en die dan in het wild leven,' legde hij uit en ik knikte bedenkelijk.
'Hebben jullie geen huisdieren? Of vissen waar jullie voor zorgen?' vroeg hij nieuwsgierig en ik schudde mijn hoofd. 'Nee, niet echt. Er zijn wel vissen die rond ons leven en we zorgen soms voor zieke of gewonde dieren zoals Dolfijnen en Schildpadden, maar echt dieren als eigendom houden niet nee,' vertelde ik hem, waarna ik een keer over mijn lippen likte.
'Het spijt me, maar ik kan echt niet langer blijven,' zei ik toen. 'Het is erg gevaarlijk voor ons meermensen om met landmensen om te gaan en ik moet nog veel doen voor de maan opkomt, sorry.' Ik glimlachte nog even naar de landjongen en tilde mijn slanke hand uit het water, om even naar hem te zwaaien. 'Dag Ethan, fijn met je gepraat te hebben.'
Na dat de woorden over mijn lippen gerold waren dook ik weer onder water, mijn staart even boven water uitkomend, waarna ik weer wegzwom, richting Atlantica. Ik moest Mako vinden en hem over mijn avonturen vertellen.

---

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

Thalia Rose Yae || Meermin

"Ja bijna iedere dag ben ik hier wel eens geweest." Hij praatte zachtjes. Bijna onhoorbaar, maar toch kon ik hem verstaan. "Vooral als het donker word, dan is het hier echt prachtig." Ik glimlachte. Dat kon ik me voorstellen. Als ik niet zo bang was geweest in het donker was ik hier toch wel vaker heengegaan. Ik knikte naar hem en ging zachtjes liggen. Mijn handen ondersteunden mijn hoofd en ik sloot net zoals Mike even mijn ogen. Het geluid van de golven die met een kleine kracht tegen de rotsen kaatsten gaf me op de een of andere manier een fijn gevoel. Na een tijdje opende ik mijn ogen weer en dacht even aan vanavond. 'Hoe laat is het eigenlijk?' Vroeg ik. Ik had echt een probleem als ik te laat thuis kwam, Eloise en ik ging altijd samen naar het feest en we moesten altijd erg veel op het laatste moment doen. We konden er altijd wel om lachen als we te laat aankwamen. Ik glimlachte kort bij de gedachte. Ik gleed weer van de rots af het water in en vond het toch wel jammer dat ik waarschijnlijk al weer weg moest.

Eloise Niamh LIandrindod
'Ja, dat zal vast wel.' Zei Damianne zachtjes, toen ik haar bemoedigend vertelde dat het wel goed kwam. Ik had medelijden met haar, ik begreep dat dit voor haar allemaal nogal verwarrend was, want zelfs voor mij was dat het.
'Het is opzicht wel leuk, maar er zijn natuurlijk ook mindere dingen op onze wereld, zoals oorlogen in andere landen. of aanslagen die gepleegd woorden en zo, soms zal je willen dat het anders was, de wereld beter, een betere regering maar dat is het helaas niet, ze vervuilen hier de natuur, mensen worden gewoon zonder reden vermoord of wat dan ook, ik denk dat je aan de ene kant blij moet zijn dat je geen mens bent.' Damianne haalde even adem waarna ze me aankeek. Ik fronste mijn wenkbrauwen verwart, ik begreep niet helemaal wat ze bedoelde. Er waren geen oorlogen in Atlantica of.. aanslagen. 'Het is namelijk niet altijd leuk, misschien snap je het nu niet waarom ik vind dat de wereld wel zo mag veranderen en vooral in bepaalden punten, maar ik weet zeker als jij twee benen had en er zou rondlopen zou je er denk ik zo ongeveer het zelfde over denken als mij en als de andere.' Ik beet op mijn onderlip en knikte, nog altijd iets verbaast over wat Damianne allemaal gezegd had. Zo te horen was de aardbol heel wat spannender dan Atlantica, maar ook een stuk onveiliger.
'Ik denk dat ik je wel begrijp.. half dan,' verlegen glimlachte ik en keek weer voor me uit. Nog heel eventjes en dan waren we er.
'Even een vraagje; hoe zit het hier met de witte haai? vallen die ook wel eens zeemeerminnen aan? of doen ze ons niks?' Damianne keek om zich heen, alsof ze een witte haai zocht. Ik giechelde zachtjes en schudde mijn hoofd. 'Nee joh gekkie, die kijken wel uit!'
De grote paleismuren doemde voor ons op, waardoor ik mijn arm uitstak als teken dat Damianne moest stoppen. We stonden op een hoge rots, waardoor we als we naar beneden keken Atlantica zagen liggen.
'Welkom, tot de geheime stad Atlantica.' Ik glimlachte, toch wel een beetje trots, omdat dit nog steeds geheim was voor iedereen buiten de onderwaterwereld.

---

To love is to destroy.

Ik ben een story begonnen over meerminnen. Heeft iemand interesse om deze te lezen?
Hier is de link: Australian Oceans - A mermaid tale.
Sorry dat ik hier reclame maak voor mijn verhaal, ik dacht alleen dat sommigen hier misschien wel interesse hadden (:

---

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

Ben je geïnteresseerd in nog een meerminnen RPG? Doe dan mee aan deze.
We hebben nog dringend meermannen, onderzoekers en vissers nodig.
Sorry voor de spam (:

---

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

Ethan Joshua Rosefield || Onderzoeker

Sephora schudde haar hoofd. 'Nee, niet echt. Er zijn wel vissen die rond ons leven en we zorgen soms voor zieke of gewonde dieren zoals Dolfijnen en Schildpadden, maar echt dieren als eigendom houden niet nee,' vertelde ze me waarna ze even kort over haar lippen likte. 'Het spijt me, maar ik kan echt niet langer blijven,' zei ze dan, wat me lichtelijk teleurstelde. Ik had zoveel willen vragen aan haar. 'Het is erg gevaarlijk voor ons meermensen om met landmensen om te gaan en ik moet nog veel doen voor de maan opkomt, sorry.' glimlachte ze en zwaaide even. 'Dag Ethan, fijn met je gepraat te hebben.'
En daarna zwom ze weg de diepte in. Ik staarde uit over de zee. De zon ging langzaam onder en de hemel zal gauw inktzwart kleuren. Ook was het vandaag volle maan... Ik aaide over Pucks hoofdje en sloot even kort mijn ogen.

Michael David Cristal || Meerman

Ik opende mijn ogen toen ik Thalia's stem hoorde 'Hoe laat is het eigenlijk?' vroeg ze. Ik dacht even na. "Ergens rond 6 uur denk ik." zei ik dan. Ik liet me van de rots afzakken en ging terug het water in. "Misschien is het beter dat we terug naar Atlantica gaan." stel ik dan voor. Mijn ouders gingen vast klagen dat ik te laat was enzovoort ,dus daarom was het beter dat ik nu naar huis zou gaan. Helaas want ik wilde eerlijk gezegd veel langer blijven. Ik wachtte af op haar antwoord en daarna zwommen we samen richting Atlantica. "Ik zie je later wel weer." zei ik dan tegen haar, waarna ik naar huis zwom en ik had gelijk. Mijn moeder stond me al op te wachten. "Zeg me niet dat je naar de oppervlakte bent geweest he. Ik keek haar aan en zwom dan gewoon door naar mijn kamer. De lucht in mijn longen zouden me sowieso verraden ,wat heeft het dus nog voor zin om te liegen. "Mike ,kom nou ik moet je nog tonen wat je vanavond moet doen voor het maanfeest." had mijn moeder nog geroepen. Ik had gewoon geen zin om te gaan. "Ik ga niet naar het feest." mompel ik luid genoeg zodat ze het nog zou horen. Ze begon weer te zeuren en ik zuchtte. De enige meermin die zou willen dat ik zou komen was vast Sephora, maar dat zou ze vast wel aan iedereen hebben gezegd... Denk ik toch....

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Sam Whinter
Met Larv in mijn armen, waarbij de vin nog steeds over mijn armen geslagen lag, liep ik terug naar huis. Het was gelukkig niet ver en ik besloot om hem maar met zijn vin in het zwembad te leggen. Hij was behoorlijk onder zeil, dat was zeker te zien, omdat hij niet wakker werd. Zuchttend pakte ik mijn mobiel uit mijn zak en begon de sms'jes door te lezen, maar niks was bijzonder. Ik opende een nieuw bericht en zocht de meest belangrijke onderzoekers uit de lijst en begon met een oog naar Larv te typen. 'Net een rare ontdekking gedaan, er is iets heel apparts gebeurd' Ik drukte op verzenden als ik plaats nam op het bankje en afwactte tot Larv wakker zou worden.

Larvior Sharktail
Ik was diep in slaap gevallen wilde maar al te graag wakker worden, maar iets voede totaal anders. Ik opende zachtjes mijn ogen en zag dat ik niet meer op het strand lag, maar op tegels. Een zacht klotsen geluid kwam van ver, en ik zag dat mijn vin er nog steeds was, maar niet besefde dat de zee zo helder kon zijn. Geschrokken keek ik op en zag een persoon op een bankje zitten die me glazig aankeek. Met een snelle beweging liet ik me in het water zakken en zwom van hem vandaan om niet op te vallen, want degene die me zojuist aankeek was mijn stiefvader. En die had mijn vin zeker ontdekt.

---

Vampire + Servant = Servamp

---

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel